ตอนที่ 5

“เห็นไหมคะ อร่อยมากเลย” นิราบอกแขกด้วยใบหน้าแดงนิดๆ ก่อนจะยิ้มโชว์เขา ว่าเหล้าที่เธอแนะนำมันอร่อยสุดยอดแค่ไหน

“อร่อยก็ยกอีกสิ”

 แล้วแก้วที่สอง ที่สามก็ตามมา เหล้ายิ่งหวานลิ้นเท่าไหร่ ยิ่งดื่มง่ายและเมาเร็วเท่านั้น

“เห็นไหมคะ ว่าอร่อย” นิราเลียริมฝีปากเก็บเอาเหล้าที่เลอะขอบปากเธอออก หลังจากยกแก้วที่สี่หมดลงไปแล้ว ตอนนี้สติที่เธอเคยมี แทบจะปลิวหายไปหมดแล้ว

“ไม่เห็นจะอร่อยเลย ไหน ‘เอาของเธอ’ มาชิมสิ” เขาพูดเบาๆ พลางกระตุกยิ้ม ร่างสวยที่นั่งอยู่ใกล้มาตลอด ขยับเข้ามาใกล้จนตัวชิดกัน ก่อนเธอจะยกแก้วเหล้าของตัวเองยื่นไปตรงหน้า ผู้ชายรูปหล่อที่กำลังยกยิ้มชั่วร้ายใส่เธอ

“เอาสิคะ ชิมเลย” นิรายื่นแก้วเหล้าไปให้นานแล้ว แต่เขาไม่รับมันไปสักที นิราจึงขยับหน้าไปใกล้มากขึ้น เมื่อร่างสูงเอาแต่นั่งมองเธอนิ่งๆ

“ชิมแบบนี้ดีกว่า”

พูดจบก็เทเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด ก่อนจะเหลือไว้ในปากนิดหน่อย แล้วดึงเธอเข้ามา บดริมฝีปากตัวเองลงไป บนกลีบปากเล็กๆ ของเธอทันที

“อ๊ะ อื้อ~”

นิราครางเสียงแผ่ว เมื่อโดนริมฝีปากหยักสวยกดทับลงมาอย่างรวดเร็ว เธอได้แต่อยู่นิ่งๆไม่รู้จะทำยังไงดี  ร่างกายที่ควรขัดขืนไร้แรงต้านทาน มีเพียงความรู้สึกวูบไหวตามอัตราการเต้นของหัวใจที่ถี่กระชั้นขึ้นเท่านั้น ที่บอกว่าเธอยังมีสติ

“อึก อึก อื้อ”

เขาบังคับให้เธอเปิดปากออกด้วยชั้นเชิงที่เหนือกว่า แล้วส่งเหล้าเข้าไป เธอจำต้องกลืนมันลงคอ เพราะกลัวตัวเองจะสำลักเหล้านั่น เมื่อมันถูกเธอกลืนลงไปจนหมด เขาก็ใช้ลิ้นกวาดต้อนชิมรสชาติที่หลงเหลือในปากของเธอต่อ

หวานกว่าเหล้า และอร่อยจริงๆ ด้วย

ร่างสูงคิดอย่างดีใจ แม้จูบเธอจะอ่อนประสบการณ์ แต่รสชาติกลับหวานล้ำน่าค้นหา ว่าในปากเล็กๆนี่มีอะไรบ้าง เขาไล้ลิ้นไปตามฟันซี่สวยของเธอ ก่อนจะใช้มันเกี่ยวพันเอาลิ้นเล็กๆ ของเธอที่หลบหนีเข้าไปด้านในปากออกมา ดึงดันมาเกี่ยวพันกันด้านนอกอีกครั้ง ตามการชักนำของเขาเอง

“อืม”

นอกจากจะไม่ประสีประสา แล้วยังหัวอ่อนอีก แค่เขาขยับลิ้นออกมาจากปากเธอ เธอก็ขยับลิ้นตามลิ้นเขาออกมาด้านนอก ก่อนจะเกี่ยวรัดกันอย่างดูดดื่มกับลิ้นของเขาอีกครั้ง และยาวนานกว่าเดิม

“อ่า” นิราครางแผ่วเบาในลำคอ กับประสบการณ์แปลกใหม่ที่คนตัวโตเป็นคนสอน

“ต่อนะ”

 ทันทีที่ได้ยินเสียงครางหวาน เขาก็ก้มลงไปจูบเธออีกครั้งอย่างหลงใหล ทั้งที่เพิ่งจะปล่อยให้เธอได้หายใจไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ

“อ่า อ่ะ อ๊า”

นิราครางเสียงกระเส่า เมื่อคนตัวโตกว่าไม่ได้ทำแค่จูบ เขากำลังกอบกุมหน้าอกเธออย่างแรง ซ้ำยังใช้นิ้ววนบริเวณที่เป็นจุกนมของเธอด้วย

“หยุดนะคะ” นิราร้องห้ามเสียงแหบพร่า เธอไม่ควรให้เขาทำแบบนี้ เธอต้องหยุด แม้จะมีสติน้อยนิดก็ตาม

“ห้ามหรือยั่ว?”

ร่างสูงถอยออกมาดูสีหน้าของเธอ ก่อนจะยกมุมปาก เป็นรอยยิ้มร้ายๆส่งไปให้

อ่า แย่แล้วนิรา เธอไม่น่ารอด นิราได้แต่บอกตัวเองในใจ

“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ยั่ว”

นิราบอกร่างสูงสมส่วนที่อยู่ใกล้ๆ ใกล้ที่แบบเนื้อแนบเนื้อไปหมด ตอนนี้เหลือเพียงส่วนบนของเธอกับเขาเท่านั้นที่ยังห่างกัน เพราะเธอใช้มือดันตัวเขาออกห่าง แต่ด้านล่างเธอไปเกยบนตักแกร่งของเขา ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“จริงเหรอ”

 เสือถามเสียงเบา แววตาเย้ยหยันอยู่ในที เขาเจอผู้หญิงแบบเธอมาเยอะ ผู้หญิงที่เข้ามายั่วเขาให้หลงใหลไปกับร่างกายแบบผู้หญิง เขาเจอมาทุกรูปแบบแล้วละ ผู้หญิงที่หลอกลวงว่าไร้ประสบการณ์แบบเธอก็ด้วย พอถึงเตียงจริงๆกลับผ่านมาอย่างโชกโชนแทบทุกราย

“จริงนะคะ ฉันไม่ได้ยั่วคุณ” นิรายู่ใบหน้าสวยนิดๆ เมื่อเขาไม่เชื่อเธอ  “ถ้ายั่วต้องแบบนี้ค่ะ”

นิราพูดจบก็ผลักร่างสูงนอนราบไปกับโซฟาตัวสวย โน้มใบหน้าแดงก่ำลงใกล้ ขบเม้มเบาๆบนริมฝีปากหนา เธอทำแค่นั้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขา

“แบบนี้เขาไม่เรียกยั่วหรอก” เสือพูดอย่างถูกใจการกระทำราวกับเด็กน้อยของเธอ ที่เธอเรียกมันว่า ‘ยั่ว’  นิราจึงเอียงใบหน้าน้อยๆ มองเขายิ้มเยาะ

“ต้องแบบไหนเหรอคะ ถึงจะเรียกยั่ว” นิราถามออกไปด้วยใบหน้าใสซื่อ ที่มันแดงก่ำเพราะฤทธิ์เหล้าราคาแพง

“ไม่บอก เธอต้องเรียนรู้เอง”

เสือกดร่างเธอให้แนบชิดกันมากขึ้น แล้วขยับร่างบอบบางยั่วยวนของเธอ เข้ากับร่างกายของเขาแผ่วเบา ดูท่าคนข้างบนจะไม่รู้จักคำว ‘ยั่ว’ เลยสักนิด

“ต้องเรียนกับใครคะ” นิราอยากรู้ เธอไม่เคยยั่วใครมาก่อน แล้วก็นึกฉุนที่คนตรงหน้าเอาแต่ว่าเธอ

“จะเรียนกับฉันเหรอ?” ถามอย่างไม่แน่ใจ เธอก็ให้แฟนเธอสอนสิ ฉันเป็นลูกค้า เสือได้แต่คิดในใจ

“สอนหน่อยไม่ได้เหรอคะ ฉันอยากยั่วคุณ” นิราพูดไปอย่างใจคิด เธอนึกอยากยั่วอารมณ์คนแบบเขา คนที่เอาแต่ทำหน้านิ่งตลอดเวลา

“ทำไม?” เสือถามอย่างสงสัย รู้ว่าฐานะอย่างเขาคงมีคนอยากจะยั่วยวนเขาเต็มไปหมด

เพราะเขาคือ เสือ หรือ พยัคฆ์ อัครโยธินกุล อายุ 30 ปี ประธานบริษัทนำเข้าและส่งออกรถยนต์ยี่ห้อดัง ซึ่งไม่ใช่แค่นั้น เขายังมีทรัพย์สินในครอบครองอีกเยอะแยะมากมาย ไม่ว่าใครต่างก็ต้องการยั่วให้เขาหลงใหลทั้งนั้น และเธอเองก็คงรวมอยู่ในนั้นด้วย

“ก็คุณว่าฉันนี่นา คุณมาหาว่าฉันยั่วคุณก่อน” นิราพูดไปตามตรง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกับอกแกร่ง เมื่ออยู่บนตัวเขานานขึ้น แถมเขายังขยับร่างเธอไปมากับร่างเขาอีก มันทำให้เธอง่วง เขาทำเหมือนกล่อมลูกไม่มีผิด

“แค่นั้น”

 เสือถามคนที่ซบหน้าอยู่บนอกของเขา ทั้งยังปิดเปลือกตาลง ปิดบังดวงตาหวาดเยิ้ม

อย่าบอกนะว่ายัยนี่ง่วง นี่ไม่รู้สึกถึงแก่นกายแข็งขืนของเขา ที่ดุนดันต้นขาเธอผ่านกางเกงผ้าเนื้อดีเลยเหรอ ถึงได้กล้าหลับแบบนี้

“…….”

นิราหลับลงอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ดึกแล้ว ยิ่งดื่มเหล้าแรงๆยิ่งทำให้ง่วงหนักเข้าไปอีก

“นี่เธอ! เธอ!” เสือเรียกเสียงดัง ยัยคนที่บอกว่าจะยั่วยวนเขาเอาแต่หลับสบายอยู่บนอกเขา ทั่งที่ร่างเย้ายวนของเธอ ก่ายกอดกับร่างของเขาที่มันตื่นตัวเต็มที่นี่นะ

เธอยั่วได้เก่งมาก แต่เป็นยั่วโมโหนะ ยัยบ้า!

“นี่เธอ ตื่น!” เสือตะโกนเสียงดังใส่คนที่หลับเอาเป็นเอาตายมาเกือบ20 นาทีแล้ว อารมณ์ที่มันเกิดก่อนหน้านั้นสงบลงไปแล้ว เพราะเธอทับของเขาจนมันชาหมดแล้วยังไงละ

“ถ้าไม่ตื่นจะลากไปด้วยนะ” เสือมองนาฬิกาที่บอกเวลา 01.30 แล้ว เขาต้องกลับแล้ว ก่อนที่ร้านจะปิด

“งื้อ” นิราขยับตัวอย่างงัวเงียในอ้อมกอดของเสือ เขากอดเธอไว้เบาๆ เพราะกลัวเธอจะพลัดตกจากโซฟา