ตอนที่ 10 ผลตรวจ 2

“อ้าว เมฆ มาอยู่นี่ได้ไงล่ะลูก”

“ผมลืมกุญแจไว้ที่วอร์ดครับ แล้ววันนี้เข้าดึก เลยไม่อยากกลับไปเอา”

“อ้อ ตามสบายนะลูก”

ปริมลงมาแต่เช้าก็เจอเมฆาที่เพิ่งออกมาจากห้องครัวและกำลังวางชามโจ๊กลงบนโต๊ะ ปกติตอนเช้าเธอจะลงมาเตรียมอะไรง่ายๆ ให้ปรางค์วลัยก่อนไปทำงานอยู่แล้ว วันนี้เธอจึงลงมาเหมือนเช่นปกติ

ไม่นานปรางค์วลัยก็ลงมาข้างล่าง หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นเมฆา อันที่จริงเธอลืมไปแล้วว่าเมื่อคืนเขามานอนอยู่ที่บ้านของเธอ

“.....เดี๋ยวสายๆ พี่เมฆขึ้นไปนอนบนห้องตูนก็ได้นะ จะได้นอนได้ ถ้าจะอาบน้ำผ้าเช็ดตัวผืนใหม่อยู่ในตู้เสื้อผ้า ตูนยังไม่เคยใช้” หญิงสาวบอกเมื่อเห็นว่าเขายังมีอาการสะลึมสะลืออยู่

“อื้ม ขอบใจจ้ะ” เขายิ้มแล้วพยักหน้าเบาๆ

“กินมื้อเช้าหน่อยนะตูน เมฆเขาอุตส่าห์ออกไปซื้อมาให้”

“ค่ะ”

หญิงสาววางกระเป๋าลงบนโซฟา ก่อนจะนั่งกินโจ๊กที่กำลังอุ่นๆ จนหมด แล้วรีบออกจากบ้านไป ถึงแม้เมฆาอาสาออกไปส่งก็ไม่ยอม

“เขาเป็นแบบนี้แหละ ไม่ชอบขอความช่วยเหลือจากใคร” ปริมบอกเมื่อเห็นเมฆาทำท่าทางไม่เข้าใจ

“อ้อ ครับ”

“เมฆขึ้นไปนอนพักก็ได้นะลูก”

“ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ”

เมฆารอจนปริมอนุญาตจึงหยิบโทรศัพท์แล้วเดินขึ้น