LOGINShare
ตอนที่ 3 จุดเปลี่ยน 1
Last Updated:
2025-11-26 01:47:24“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ชมพูแพรถามเมื่อจับทั้งคู่แยกกันได้โดยมีเธอกับชยกรนั่งคั่นกลาง
“ไม่มีอะไรหรอก” ปรางค์วลัยพูดตัดจบแล้วยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปาก
“งั้นจบนะ จะตีกันก็ไปตีกันนอกรอบ” หญิงสาวตัวเล็กสรุปให้
“อือ” ปรางค์วลัยส่งสายตามองเมฆาอย่างคาดโทษ
“เออๆ จบก็จบ กลับบ้านเจอกัน ยัยปากจัด”
“ไอ้หมอเมฆ” ชยกรเรียกเมฆาเสียงเข้มเมื่อเพื่อนเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
“ครับ จบครับ” เมฆายอมเงียบเสียงลงแต่โดยดี
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ” พศินเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับหนุ่มหล่อชาวต่างชาติ ก็แปลกใจเมื่อเห็นบรรยากาศบนโต๊ะที่ยังมีกลิ่นมาคุจึงหันไปถามชมพูแพร
“ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่หิ้วหนุ่มที่ไหนมาเนี่ย” ชมพูแพรถามพศินกลับพลางยิ้มรับผู้มาใหม่
“เพื่อนใหม่จ้ะ รู้จักกันเมื่อกี๊เลย”
“สวัสดีครับ ผมชื่อเบน”
พศินบอกเพื่อนๆ พร้อมกับที่ชายหนุ่มตาน้ำข้าวผู้มาใหม่แนะนำตัวเอง แล้วจับมือกับชยกร เมื่อเขาทั้งคู่รู้จักกันดี
“ยินดีต้อนรับกลับมา” ชยกรยิ้มทักทาย
“ดีใจที่ได้กลับมา” เบนเองก็ยิ้มให้เขาเช่นกัน
“รู้จักกันเหรอคะ” พศินถามทั้งสองคนสีหน้าแปลกใจ
“เพื่อนกันตอนเรียนไฮสคูลครับ” ชยกรบอก คลายความสงสัยของทุกคน
“เออ โลกกลมดีแหะ เดี๋ยวนะ ขอไล่เลียงหน่อย คุณหมอหนึ่งเป็นผัวยัยชมพู ยัยชมพูเป็นเพื่อนฉันกับยัยตูน ฉันบังเอิญรู้จักเบน เบนเป็นเพื่อนหมอหนึ่ง” พศินสรุปงงๆ
“และหมอเมฆเป็นเพื่อนพี่หนึ่ง ที่บังเอิญรู้จักกับยัยตูนด้วย” ชมพูแพรสรุปต่อให้ยิ้มๆ
“แล้วก็รู้จักเบนด้วย เพราะเรียนด้วยกันทั้งสามคนเลย” ชยกรต่อให้จนจบ
“เออ โลกกลมเว่อร์ นั่งด้วยกันไหมคะเบน” พศินมองหน้าทุกคนเหลอหลา ก่อนที่จะชวนเบนให้นั่งร่วมโต๊ะด้วยกัน
“ด้วยความยินดีครับ” เบนนั่งลงข้างเมฆา ส่วนพศินนั่งลงข้างปรางค์วลัย
หลังจากทำความรู้จักกันและพูดคุยกันอยู่จนดึก ชยกรก็ขอตัวพาชมพูแพรกลับก่อน เพราะหญิงสาวเริ่มเมา ก่อนที่จะแยกออกมา
ทางด้านปรางค์วลัยที่ดื่มไปหนักและเห็นพศินกับเบนเริ่มสานสัมพันธ์กันจึงขอตัวกลับบ้าง เธอเดินออกไปหน้าร้าน ตั้งใจจะให้พนักงานเรียกแท็กซี่ให้ แต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ๆก็ถูกดึงข้อมือเอาไว้
“อะไรอีก”
“กลับพร้อมฉันสิ”
“ไม่อะ เหม็นขี้หน้า”
“เฮ้ ฉันไปทำอะไรให้เธอเนี่ย ถึงได้หาเรื่องฉันจัง”
“เรื่องของฉันเหอะ”
ปรางค์วลัยยักไหล่ เธอไม่แคร์เขามานานมากแล้ว หญิงสาวสะบัดมือเขาออกแล้วเดินออกไปหาพนักงานที่ทำหน้าที่จัดรถ แต่ก็ถูกดึงเอาไว้อีกครั้ง
“มายุ่งกับฉันทำไมเนี่ย”
“ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอก แต่ไม่อยากให้มีข่าวคนโดนฉุดไปข่มขืนขึ้นหน้าโทรทัศน์”
ชายหนุ่มเสียงดังใส่คนตัวเล็กกว่าด้วยความหงุดหงิด เขาออกแรงดึงให้เธอเดินตามเขาไปที่รถที่จอดอยู่ไม่ไกล เปิดประตูแล้วผลักหญิงสาวให้ขึ้นไปนั่งบนรถเบาๆ
แต่ด้วยความที่ปรางค์วลัยเมาอยู่ไม่น้อย เธอจึงหงายลงไปนั่ง กระโปรงที่สั้นอยู่แล้วเลิกขึ้นมาจนแทบจะเห็นชั้นใน เธอสบถด่าเขาด้วยความไม่พอใจก่อนจะนั่งหน้างอ
“โทษที ไม่ได้ตั้งใจ”
เมฆาพูดจบก็ปิดประตูรถแล้วเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ ก้าวขึ้นรถ และขับออกไปด้วยความเร็วจนปรางค์วลัยร้องวี้ดด้วยความตกใจ
บนรถมีแต่ความเงียบเมื่อปรางค์วลัยไม่พูด เมฆาลอบมองคนข้างๆ เด็กสาวในวันนั้นที่เคยวิ่งตามเขาต้อยๆ วันนี้กลับกลายเป็นสาวสวยสะพรั่งและไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย
“ปีนี้เธออายุเท่าไหร่”
“23 ปีแล้ว ทำไม”
“เปล่า อยากรู้เฉยๆ”
“อืม”
เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้ง เมื่อปรางค์วลัยเลือกที่จะปิดเปลือกตาลงเป็นการตัดการพูดคุยใดใดที่จะเกิดขึ้น เมฆาเหลือบมองเธอแล้วก็ตั้งสมาธิกับการขับรถ แต่กลิ่นกายสาวที่ลอยมาเตะจมูกมันกวนสมาธิของเขาเหลือเกิน
Latest chapter
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 6 เก็บเอาไว้ 2
“ผลไม่ดีเหรอ”“ใช่ เจอก้อนที่ปอด”“ใหญ่ไหม”“ใหญ่ เราต้องส่องกล้องแล้วเอาเนื้อไปตรวจว่าเนื้อดีหรือเนื้อร้าย”“อืม เอาที่เห็นสมควรเลย”“น้าปริมมีประกันใช่ไหม”“มี ประกันหลายตัว กับใช้สิทธิ์ที่ทำงานตูนได้ ตูนบรรจุแล้ว”“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่จัดการให้”ปรางค์วลัยเดินกลับเข้าไปไปในห้องหลังจากเมฆาเดินออกไป เธอเลือกที่จะบอกมารดาถึงผลตรวจ MRI ซึ่งปริมเองก็ยอมรับและทำใจได้ หญิงสาวจึงสบายใจได้ในระดับหนึ่งแล้วก็เกิดปัญหาขึ้นอีกครั้ง เมื่อในช่วงเย็นปรางค์วลัยต้องกลับไปที่บ้านเพื่อไปเอาชุดทำงาน และถ้าเธอไปทำงาน ปริมจะไม่มีคนอยู่เฝ้า“เอาอย่างนี้ไหมครับ น้าปริมย้ายออกไปอยู่ห้องธรรมดาไหม พยาบาลจะได้เดินดูได้ตลอด” เมฆาบอกปริมกึ่งขอความเห็นจากปรางค์วลัย“ได้หมดจ้ะ น้าไม่มีปัญหา อีกอย่างเหลือแค่เก็บชิ้นเนื้อ น้าจะได้กลับบ้านแล้วนี่ อยู่ห้องธรรมดาก็ได้” ปริมไม่มีปัญหาอะไร“ก็ได้ค่ะ”“ไม่นานหรอกครับ หลังเก็บชิ้นเนื้อ เราจะรอดูอาการ 2-3 ชั่วโมง ถ้าไม่มีเลือดออกก็จะสามารถกลับไปพักผ่อนที่บ้านได้เลยครับ” เมฆาอธิบายขั้นตอนคร่าวๆ“แต่พรุ่งนี้วันจันทร์ ตูนต้องไปทำงาน ใครจะอยู่กับแม่ล่ะ”“เดี๋ยวพอหมอเจ้าของไข้ให้
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 5 เก็บเอาไว้ 1
หญิงสาวนั่งเงียบไปตลอดทางจนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน ต่างคนต่างเดินหายเข้าไปในบ้านของตัวเอง เมฆาที่ชินกับสถานการณ์แบบนี้อยู่แล้วทำเพียงแค่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนปรางค์วลัยเลือกที่จะจัดกระเป๋าก่อนถึงเข้าไปอาบน้ำเมื่อออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวทำเพียงแค่ใส่เสื้อผ้าแล้วคว้ากระเป๋า เพื่อจะเดินออกจากห้องนอนลงไปยังชั้นล่างตามที่ได้นัดกับเขาเอาไว้“พร้อมหรือยัง”“ค่ะ”ปรางค์วลัยก้าวขึ้นรถเงียบๆ เธอนั่งนิ่งมาจนถึงที่โรงพยาบาล เมฆาพาเธอขึ้นมาส่งบนห้องพักที่ปริมกำลังนอนอยู่ เขาตรวจเช็กอาการปริมจากชาร์ตคนไข้ก่อนจะเดินกลับออกไป“อ้าว หมอเมฆ พรุ่งนี้ off ไม่ใช่เหรอคะ ป่านนี้แล้ว มาทำอะไรคะเนี่ย” พยาบาลอาวุโสคนหนึ่งทักทายเขาด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นเขาเดินเข้าไปในวอร์ด“มาอาศัยนอนที่นี่สักคืนครับ”“มีอะไรหรือเปล่าคะ”“พอดีมีคนไข้ที่ผมพามาครับ เลยจะรอดูอาการก่อน”“คนพิเศษเหรอคะ” พยาบาลแซวเขา“พิเศษมากเลยครับ ฝากด้วยนะครับ ถ้ามีอะไรด่วนหรือฉุกเฉินตามผมด้วย”“ได้ค่ะ”“ขอบคุณครับ นอนก่อนนะครับ ล้ามาทั้งวัน”เมฆาเดินกลับเข้าห้องพักหมอไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียง แต่เดิมเขาตั้งใจจะนอนพักแล้วค่อยตื่นไปดูปริมกับปรางค์ว
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 4 จุดเปลี่ยน 2
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ปรางค์วลัยก็เปิดประตูเข้าบ้านไปโดยไม่สนใจเมฆาเลยแม้แต่นิดเดียว ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเปิดประตูบ้านของตัวเองแล้วเอารถเข้าไปจอด ก่อนจะปิดล็อกประตูบ้านแล้วเตรียมตัวจะเข้าบ้าน แต่เมื่อประตูกำลังจะถูกเปิดก็ต้องชะงักเท้า เมื่อได้ยินเสียงโวยวายดังมาจากทางบ้านของสาวน้อยที่เพิ่งเข้าไปในบ้านเมื่อสักครู่“หมอเมฆ แม่เป็นอะไรไม่รู้ เข้ามาดูหน่อยเร็ว!!!”ปรางค์วลัยที่กลับมาถึงก็ขึ้นไปบนบ้านแล้วเข้าไปในห้องของมารดา เหมือนเช่นทุกวัน แต่เมื่อเข้าไปก็เห็นว่ามารดานอนกองอยู่กับพื้นห้องจึงรีบวิ่งออกมาตามเมฆาให้เข้ามาดูเมฆาได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งออกไปโดยไม่สนใจประตูที่ไม่ได้ปิดเลยสักนิด ชายหนุ่มเปิดเข้าไปในบ้านของปรางค์วลัยด้วยความคุ้นเคย สายตาคมกวาดมองไปทั่ว เมื่อไม่เห็นร่างของหญิงเจ้าของบ้านผู้ใจดีก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นบน เขาตรงเข้าไปยังห้องที่ยังเปิดประตูค้างเอาไว้อยู่ตามสัญชาติญาณ“น้าปริม ได้ยินผมไหมครับ”“เมฆเหรอลูก”“ครับ น้าล้มไหมครับ ศีรษะกระแทกไหม”“น้ารู้สึกเหมือนน้าหายใจไม่ค่อยออก แล้วอยู่ๆก็วูบไปเลย”“เจ็บตรงไหนไหมครับ”“เจ็บศีรษะนิดหน่อย แต่น้าหายใจไม่ค่อยออก เหม
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 3 จุดเปลี่ยน 1
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ชมพูแพรถามเมื่อจับทั้งคู่แยกกันได้โดยมีเธอกับชยกรนั่งคั่นกลาง“ไม่มีอะไรหรอก” ปรางค์วลัยพูดตัดจบแล้วยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปาก“งั้นจบนะ จะตีกันก็ไปตีกันนอกรอบ” หญิงสาวตัวเล็กสรุปให้“อือ” ปรางค์วลัยส่งสายตามองเมฆาอย่างคาดโทษ“เออๆ จบก็จบ กลับบ้านเจอกัน ยัยปากจัด”“ไอ้หมอเมฆ” ชยกรเรียกเมฆาเสียงเข้มเมื่อเพื่อนเป็นฝ่ายเริ่มก่อน“ครับ จบครับ” เมฆายอมเงียบเสียงลงแต่โดยดี“เกิดอะไรขึ้นเหรอ” พศินเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับหนุ่มหล่อชาวต่างชาติ ก็แปลกใจเมื่อเห็นบรรยากาศบนโต๊ะที่ยังมีกลิ่นมาคุจึงหันไปถามชมพูแพร“ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่หิ้วหนุ่มที่ไหนมาเนี่ย” ชมพูแพรถามพศินกลับพลางยิ้มรับผู้มาใหม่“เพื่อนใหม่จ้ะ รู้จักกันเมื่อกี๊เลย”“สวัสดีครับ ผมชื่อเบน”พศินบอกเพื่อนๆ พร้อมกับที่ชายหนุ่มตาน้ำข้าวผู้มาใหม่แนะนำตัวเอง แล้วจับมือกับชยกร เมื่อเขาทั้งคู่รู้จักกันดี“ยินดีต้อนรับกลับมา” ชยกรยิ้มทักทาย“ดีใจที่ได้กลับมา” เบนเองก็ยิ้มให้เขาเช่นกัน“รู้จักกันเหรอคะ” พศินถามทั้งสองคนสีหน้าแปลกใจ“เพื่อนกันตอนเรียนไฮสคูลครับ” ชยกรบอก คลายความสงสัยของทุกคน“เออ โลกกลมดีแหะ เดี๋ยวนะ ขอไล่เลียงห
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 2 พี่ชายข้างบ้าน 2
“ดื่มอะไรสั่งกันเลยนะ วันนี้ผมเลี้ยงเอง เดี๋ยวเพื่อนผมตามมาสมทบอีกคนนะ ไปนั่งโต๊ะใหญ่หน่อยไหม” ชยกรยิ้มแล้วชี้ไปยังชุดโซฟาชุดใหญ่สำหรับหลายคน“ได้เลยค่ะ แล้วแต่เจ้ามือเลยค่ะ” พศินร้องวี้ดว้ายชอบใจชมพูแพรเบะปากอย่างหมั่นไส้ ก่อนที่เธอจะโดนคนตัวสูงโอบเอวจนแทบจะปลิวให้เดินตามเขาไปยังชุดโซฟาเมื่อมาถึงโซฟาชุดใหญ่ ทั้งสี่คนก็ทยอยนั่งลงพร้อมกับที่พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามารับออเดอร์“ลงบัญชีฉันไว้” ชายหนุ่มสั่งลูกน้องเสียงเรียบนิ่งจนแม้แต่ชมพูแพรยังหันไปมองด้วยความแปลกใจหลังจากที่สั่งเครื่องดื่มและอาหารทานเล่นกันเสร็จเรียบร้อย พนักงานก็เดินออกไป พศินนั่งเหล่หนุ่มๆ ตาวาว ปรางค์วลัยถึงกับหัวเราะเพื่อน“ไม่เคยเห็นพี่หนึ่งเสียงดุแบบนั้น” ชมพูแพรพูดกับเขาด้วยความแปลกใจ“คนละบริบทไง เป็นหมอก็ต้องอีกแบบไหมล่ะ ถ้าดุ คนไข้ก็จะกลัว การรักษาหรือสอบถามอาการก็จะยาก แต่ถ้าอยู่ในบริบทเจ้านายจะใจดีนุ่มนวลแบบตอนเป็นหมอมากก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นลูกน้องจะไม่เกรงใจ” ชยกรอธิบายให้หญิงสาวฟัง พร้อมกับดึงให้หญิงสาวขยับเข้ามานั่งข้างๆ วางแขนพาดบนไหล่บอบบางแสดงความเป็นเจ้าของ“โอ๊ย คุณหมอขา ยัยชมพูไม่หายหรอกค่ะ ไม่น่าจ
ยั่วรัก คุณหมอวายร้าย ตอนที่ 1 พี่ชายข้างบ้าน 1
“ตูน เอาขนมไปให้บ้านนู้นหน่อย แม่ทำเผื่อเอาไว้”“ค่ะ”“อย่าลืมเอาเสื้อไปคืนพี่เมฆด้วยล่ะ”“ค่า”สาวน้อยวัยใสอายุ 13 ปี เธอเพิ่งขึ้นมัธยม บ้านของเธอเป็นบ้านแฝดในหมู่บ้านโครงการหนึ่ง บ้านของเธอกับเพื่อนบ้านมีสัมพันธ์อันดีต่อกัน มารดาของเธอมักจะทำขนมหรือกับข้าวไปฝากเพื่อนบ้านเสมอ วันนี้ก็เช่นกัน ขนมเค้กหน้าตาน่ากินถูกจัดวางในจานสวยงาม มือเล็กหยิบจานกับเสื้อที่เตรียมเอาไว้ เปิดประตูเดินออกจากบ้านไปเพื่อไปยังบ้านติดกันปกติประตูบ้านจะไม่ได้ล็อก เพราะคุณป้าเจ้าของบ้านจะอยู่ตลอด แต่วันนี้กลับมีแม่กุญแจพวงใหญ่คล้องอยู่ เด็กสาวตั้งใจจะเดินกลับบ้าน แต่ก็ยังไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวเท้าไปไหน ก็ต้องยืนตัวแข็งอยู่กับที่ เมื่อร่างสูงที่คุ้นตากำลังลงจากรถพร้อมกับหญิงสาวหน้าตาดีที่น่าจะอยู่ในวัยเดียวกัน“อ้าว ยัยปลาการ์ตูน มาทำอะไร”“แม่ให้ตูนเอาขนมมาให้ป้าหมอน”“แม่ไม่อยู่ ไปต่างจังหวัด”“งั้นพี่เมฆก็เอาขนมไป ถ้าตูนถือกลับไปเดี๋ยวโดนแม่บ่น”“เออๆ กลับบ้านได้แล้ว วันนี้ไม่ต้องมาเล่นนะ”“อือ”ดวงตากลมโตมองใบหน้าพี่ชายข้างบ้าน สายตาทอแววน้อยใจลึกๆ แต่ก็พยักหน้ารับก่อนจะหมุนตัวเดินผ่านหน้าทั้งสองคนเพื่อจะกล
You may also like
ท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น36.2K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย35.0K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์264.1K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย138.9K viewsใจร้าย
เทียนธีรา59 viewsห้วงรักไฟเสน่หา
เทียนธีรา54 viewsเศษรักสีกุหลาบ
นิราอร732 viewsกลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย
เด็กหญิงมอมแมม (I'm star)61 views
