บทที่ 4

บทที่ 4

เสียตัวให้บอส

“โอ๊ยยย!!!! จะจอดทำไม่บอกกันก่อนเนี่ย”

เขาเบรกรถกะทันหันจนทำให้ศีรษะฉันกระแทกเข้าที่หน้ารถ ฉันต้องตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งเพื่อให้ความเจ็บปวดทุเลาลง ยกมือขึ้นไปกุมที่กลางหน้าผากด้วยกลัวว่ามันจะแตกจนเป็นแผล แต่ยังโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก จากนั้นจึงคลำหาแว่นตาที่หล่นลงไปวางแอ้งแม้งบริเวณเท้า เมื่อเห็นแล้วจึงหยิบมันขึ้นมาใส่อีกครั้ง

“ก็เธอบอกอยากจะลงไม่ใช่เหรอ...ลงไปสิ” เขาทำหน้ากวนยักคิ้วให้ฉันราวกับเป็นผู้ชนะในเกมนี้ รอยยิ้มหล่อทำให้ความโกรธของฉันหายเป็นปลิดทิ้ง มีโอกาสขนาดนี้แล้วจะไม่ปล่อยให้มันสูญเปล่าแน่ ร้อยทั้งร้อยถ้าหากผู้ชายโดนผู้หญิงจูบจะต้องรู้สึกดีบ้างล่ะน่า

“แต่ตอนนี้หนูไม่อยากลงไปแล้วค่ะบอส” ฉันทำเสียงยียวนกวนประสาทเขาคืนบ้าง

“เธอมันน่ารำคาญจริงๆ เฮ้อ...” เขาถอนหายใจเสียงดัง บ่งบอกว่ากำลังรำคาญฉันเต็มทน

“แล้วถ้าทำอย่างนี้จะรำคาญอยู่อีกไหมคะ” พูดจบฉันก็ตัดสินใจเลื้อยตัวเข้าไปนั่งบนตักเขาอย่างไม่ให้ตั้งตัว จากนั้นจึงยกมือขึ้นไปโอบรัดต้นคอไว้แน่น

“ธะ...เธอจะทำบ้าอะไร” ทำไมบอสที่น่าจะช่ำชองเรื่องอย่างว่ากลับมีท่าทีประหม่าอย่างนี้นะ หรือว่ามันเป็นแค่การแสดง...

“ก็หนูบอกแล้วไงคะว่าชอบบอส”

ใบหน้าเราทั้งสองอยู่ใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดใบหน้ากันและกัน บอสกลืนน้ำลายลงคอจนเกิดเสียงบ่งบอกว่าเขาเองก็หวั่นไหวไม่น้อย

“อืม...”

ในช่วงเวลานั้นฉันจึงโน้มใบหน้าเข้าไปประกบจูบริมฝีปากเขาอย่างดูดดื่ม ช่วงแรกอีกฝ่ายไม่ยอมเปิดปากแต่ทว่าไม่นานก็ยอมให้ลิ้นของเราสัมผัสกัน เมื่อเครื่องเริ่มติดเขาก็เป็นฝ่ายรุกหนักขึ้น มือหนายกขึ้นมาบีบเคล้นเนินอกฉันแรงๆ ราวกับต้องการให้มันหลุดติดมือออกไป

“อื้อ...”

เขาส่งปลายลิ้นเข้ามาตวัดเลียหยอกล้อกับลิ้นของฉันอย่างสนุกสนาน ทุกอย่างดูผ่อนคลายมากขึ้น มีเพียงเสียงลมหายใจของเราทั้งสองดังระงมในรถ

บอสเลื้อยมือเข้าไปใต้ร่มเสื้อเพื่อสัมผัสกับเนินเนื้อ ในช่วงเวลานั้นฉันดึงสติกลับมาได้เสียก่อน ว่าต้องการเพียงแค่จูบเท่านั้นไม่ได้หวังจะให้มาถึงขั้นนี้

“พะ...พอก่อนค่ะบอส” ฉันผละใบหน้าออกมาอย่างเสียดาย ปล่อยมือที่โอบรัดต้นคอเขาลงมา เพื่อดึงมือเขาออกจากใต้ร่มเสื้อ

“ทำไมล่ะ...ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรือ ฉันกำลังตอบสนองเธออยู่นี่ไง” เขาแค่นยิ้มออกมาอย่างพอใจ

“หนูอยากจูบบอสก็จริงแต่นี่บอสกลับล้วง...” ความกล้าของฉันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ เมื่อได้รับสัมผัสนั้นจริงๆ กลับรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก ไม่เหมือนก่อนหน้าที่ใจกล้าหน้าด้านไปจูบเขาก่อน

“ถ้าฉันไม่ล้วงก็ไม่ใช่ผู้ชายแล้วล่ะ เธอเป็นคนเริ่มมันก่อนเองนะช่วยไม่ได้” พูดจบเขาก็หันไปสนใจมองถนนตรงหน้า ออกรถไปด้วยความเร็ว แต่ทว่าจุดหมายปลายทางนั้นฉันกลับไม่รู้ว่ามันคือที่ไหนกันแน่

*-*-*-*-*-*-*

“นี่มัน...โรงแรมม่านรูดนี่คะบอส”

“ก็ใช่ไง”

“บอสพาหนูมาที่นี่ทำไม”

“อย่าแกล้งโง่ไปหน่อยเลยน่า ผู้หญิงอย่างเธอน่ะเหรอจะไม่รู้ว่าเขามาที่นี่กันเพื่อทำอะไร ลงรถ! แล้วเข้าไปในห้องเดี๋ยวนี้” เขาออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลังจากขับรถเข้ามาจอดในโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง

“ไม่! พาหนูกลับบ้านเถอะนะ ถึงหนูจะชอบบอส อยากจูบบอสแต่หนูก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอกนะคะ” พอเอาเข้าจริงๆ แล้วมันกลับน่ากลัวกว่าที่คิด ฉันไม่น่าไปยั่วให้เขาอย่างนี้เลย

“มันสายไปแล้วล่ะ ลงไปเดี๋ยวนี้!”

บอสเปิดประตูรถลงไปก่อน จากนั้นเดินอ้อมมาอีกฝั่งเพื่อเปิดประตูรถ ลากตัวฉันเข้าไปในห้องจนสำเร็จ

ปัง!

“ฉันนึกว่าเธอจะแน่กว่านี้ซะอีก ความหน้าด้านไร้ยางอายพวกนั้นหายไปไหนหมด ทีอย่างนี้ทำมาเป็นเล่นตัว” เขาเดินตรงเข้ามาหาแล้วผลักตัวฉันให้นอนราบลงบนเตียง ตามขึ้นมาคร่อมตัวทับทาบ ตรึงแขนทั้งสองข้างไว้แน่นไม่ยอมให้ขัดขืนได้

“หนูแค่อยากให้บอสชอบ อยากเป็นแฟนกับบอสทำไมถึง ฮึก...”

“สภาพอย่างเธอใครจะไปชอบลง จืดชืดไม่มีรสชาติ ทางเดียวที่จะมัดใจฉันได้ก็คือเรื่องเซ็กซ์ ถ้าเธออยากให้ฉันสนใจจริงๆ เธอต้องยอมเป็นของฉัน นอนอ้าขาให้ฉันเอาทุกครั้งที่ต้องการเข้าใจไหม”

“ฮึก...ถ้าหนูยอมอย่างนั้นจริงๆ บอสจะยอมคบกับหนูอย่างเปิดเผยไหมล่ะคะ” ถ้ามันจะทำให้เขายอมรับในตัวฉันได้ฉันจะยอม เพราะรักเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อีกอย่างก็ทำเพื่อให้แม่มีความสุขด้วย

“ได้สิ! ฉันจะยอมคบกับเธอ” เขากระตุกยิ้มร้ายอย่างพอใจ

“ถ้าอย่างนั้นหนูจะยอมเป็นของบอส เป็นของบอสตลอดไปเลยค่ะ” ฉันเริ่มยิ้มออกเมื่อได้รับคำยืนยันจากปากบอส ในที่สุดก็มีวันนี้สักที วันที่ฉันจะได้มีแฟนทั้งหล่อและรวยสมใจอยาก ถ้าแม่รู้คงจะดีใจมาก