MasukShare
บทที่ 138
Terakhir Diperbarui:
2025-05-17 21:59:18
Bab terbaru
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 142 ตอนพิเศษ
ยั่วรักสามีนิตินัย กวิน♡ม่านฟ้า ตอนพิเศษ"จริงเหรอคะ""ใช่.. เดือนกว่าแล้ว""ได้รับข่าวดีทำไมคุณถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ" ข่าวดีที่กวินได้รับคือภรรยาของเจ้าพิภพกำลังตั้งครรภ์อีกคน"เมื่อไรคุณจะใจอ่อนสักที""คุณก็รู้ว่าฉันอยากโฟกัสที่โรงแรมก่อน""ผมก็ช่วยงานคุณอยู่นี่ไง""เรากำลังมีโครงการจะขยายโรงแรม ฉันขอเวลาก่อนได้ไหมคะ""เห็นทีว่าเจ้าขาคงจะแซงผมไปอีกคน""อะไรกันคะ คุณอย่าบอกนะว่างอแงอยากมีลูก"ก๊อก ก๊อก"ใครคะ""ทับทิมเองค่ะ""ผู้จัดการมีอะไรคะ""ถ้างั้นผมออกไปก่อนนะ คุณคุยงานต่อเถอะ""ตอนเที่ยงทานข้าวด้วยกันนะคะ""ครับ" กวินปล่อยให้ม่านฟ้าคุยกับผู้จัดการไป แล้วเขาก็ลงมาดูงานที่ตัวเองรับผิดชอบ"ว่าไงครับเจ้าของโรงแรม""คุณเพธา..""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับคุณกวิน""นัดลูกค้าคุยงานเหรอครับ""ไม่ได้นัดลูกค้าหรอกครับอยากมาคุยกับคุณม่านฟ้า""มีอะไรจะคุยกับเมียผมครับ""ทำไมเสียงเปลี่ยนไปล่ะครับ" พอได้ยินว่าจะคุยกับม่านฟ้าเท่านั้นแหละ น้ำเสียงกวินก็ดูแข็งกระด้างขึ้นมาทันที"คุยกับผมก็ได้นะ""ผมจะมาคุยเรื่องจัดงานเลี้ยงต้อนรับลูกค้าจากต่างประเทศ รวมถึงอยากจะจองห้องไว้ด้วย""ผมจัดการให้คุณได้"
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 141 ตอนจบ
"หนูจะออกไปไหนเหรอลูก" ลงมาข้างล่างก็เจอแม่..ส่วนคนอื่นคงแยกย้ายกันกลับห้องไปแล้ว"ออกไปข้างนอกค่ะ""ดึกป่านนี้จะออกไปไหนมันอันตราย" คนเป็นแม่ยังเสียขวัญเรื่องที่ลูกเกิดอุบัติเหตุไม่หายเลย"เจ้าขาเอ่อ..เจ้าขา..""จะไปไหน..""เจ้าขาหิวค่ะ""ถ้าหิวก็นั่งรอ เดี๋ยวแม่จะให้ป้าอุ่นอาหารให้"เจ้าขาหันกลับไปมองสามีที่ยืนอยู่ด้านหลัง เพราะสงสัยวันนี้คงไม่ได้ออกไปแล้วชายหนุ่มยิ้มให้ก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบผมเธอเบาๆ เพื่อปลอบ "พรุ่งนี้เดี๋ยวผมซื้อเตรียมไว้" เขากระซิบพูดก่อนที่เจ้าขาจะพยักหน้าตอบแล้วเดินไปนั่งรอทานข้าวเช้าวันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."เจ้าขาอาจารย์มา" เพื่อนสะกิดบอกเจ้าขาที่ซื้อของจากร้านสะดวกซื้อเมื่อเช้านี้มาแอบทานในห้องเรียน พอได้ยินว่าอาจารย์มาเธอก็รีบเก็บอาจารย์ไตรสูรแอบมองไปเล็กน้อย เพราะได้ยินเสียงก๊อบแก๊บตอนที่เธอเก็บขนม"อาจารย์ครับมีคนแอบทานของในห้องเรียน""หยุดเลยนะไอ้กะลา!""กะลาไหนนั่นหนุ่ม" นกยูงหันมาบอกว่าเพื่อนเรียกผิดแล้ว"อาจารย์ต้องลงโทษอย่างหนักนะครับ เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง""ใช่ค่ะ//ใช่ครับต้องลงโทษ" นักศึกษาหลายคนต่างก็ใช้สิทธิ์ใช้เสียงช่วยกัน"ได้เดี๋ยวลง
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 140
"เรื่องนี้เจ้าขาเป็นคนเริ่มก่อนค่ะ""เจ้าขา!" พริ้มพราวตำหนิลูกสาวไม่ให้พูดแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น"ก็มันจริงนี่คะ เขาไม่ได้บังคับ..เจ้าขาเต็มใจเอง""หึหึ" จากที่กำลังตึงเครียดอยู่พอเจ้าสมุทรขำน้องสาวเท่านั้นแหละทุกคนก็หันมาที่เขา "ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทั้งสองก็รักกัน เรื่องที่คุณตาเป็นกังวลเราค่อยหารือกันอีกทีดีกว่าไหมครับ""ยังไงคืนนี้เราต้องกลับกับตาก่อน""ไม่ค่ะ""ตาไม่แยกเราสองคนหรอกน่า""จริงนะคะ""จริง""ผมต้องขอโทษเรื่องทุกอย่างที่เด็กทำไปโดยไม่ไตร่ตรองด้วยนะครับ" พ่อของไตรสูรเป็นห่วงความรู้สึกท่านเจ้าสัวมาก กลัวว่าท่านจะเห็นแก่หลานสาวถึงไม่เอาเรื่องลูกชายเจ้าสัวพิศาลรับคำขอโทษก่อนที่จะพาลูกหลานออกมา รวมถึงหลานเขยก็ตามออกมาด้วย[บ้านอัครพิศาล]นายทะเบียนแยกตัวกลับตั้งแต่ตอนอยู่บ้านท่านอธิการบดีแล้ว และก่อนกลับมาที่บ้านเจ้าสัวพิศาลได้พาหลานแวะหาคุณหมอก่อน เพราะอยากให้หมอแนะนำเด็กๆ เรื่องคุมกำเนิด ถึงแม้ท่านอยากจะอุ้มเหลนมากแต่ยังไงอนาคตของหลานสาวก็ต้องมาก่อน"เจ้าขาขอบคุณคุณตามากนะคะ" ลงจากรถเจ้าขาก็เข้าไปกอดคุณตาไว้แน่น"ไม่ว่าให้ตาอีกแล้วเหรอ""ใครจะกล้าว่าให้คุณตาล่ะคะ""ก็เรานี่ไง"
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 139
"คุณตา?" เห็นแค่รถที่วิ่งเข้ามาเจ้าขาก็รู้แล้วว่าเป็นรถของคุณตา..ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ช่วงหลังเลิกเรียน ตอนที่เจ้าขาตัดสินใจว่าจะไปกับเขา ไตรสูรก็พาเธอมาบ้านหลังหนึ่ง และก็เป็นเวลาเดียวกับที่เจ้าสัวพิศาลนั่งรอหลานสาวกลับบ้านเพื่อจะไปเซ็นใบหย่า"บ้านใครคะ?" เจ้าขาเห็นเขาขับรถเลี้ยวเข้ามา ที่เธอถามเพราะมันไม่ใช่บ้านหลังเล็กๆ เลย ถ้ามีบ้านหลังขนาดนี้อยู่ในเมืองหลวง นั่นหมายถึงฐานะไม่ธรรมดาแล้ว"ก็ผมบอกแล้วไงว่าจะพากลับมาอยู่บ้านด้วยกัน""บ้านของคุณเหรอคะ?""ตามมาสิครับ" ชายหนุ่มเดินอ้อมไปเปิดประตูให้เธอลงจากรถ แล้วก็พาเข้ามาในบ้าน"........." เจ้าขามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีกที ทำไมหน้าท่านถึงดูคุ้นๆ "...ใช่ท่านอธิการบดีไหมคะ?" ถึงแม้เธอจะไม่เคยเจอท่าน แต่ก็เห็นรูปของท่านที่แปะอยู่บอร์ดของมหาวิทยาลัย"ใช่ พ่อผมเอง""พะ..พ่อของอาจารย์เหรอคะ?""พ่อให้คนเตรียมห้องไว้ให้แล้วนะ""สะ.. สวัสดีค่ะ" หญิงสาวพนมมือไหว้ท่าน เธอยังไม่ค่อยเชื่อสายตาเลย ..แล้วทำไมเขาถึงพูดเหมือนตัวเองต้อยต่ำนัก เขาเป็นถึงลูกชายของอธิการบดีมหาวิทยาลัยที่เธอเรียนอยู่เลยนะ"พาน้องเอาของไปเก็บบนห้องก่อนไป แล้วค่อยลงมาทานข้า
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 138
"ขอบใจเรามากนะไตรสูรที่ช่วยเรื่องนี้""...ครับ" ชายหนุ่มตอบรับคำของท่านแบบใจไม่ดี"เรื่องทุกอย่างมันก็จบแล้ว ต่อไปนี้คงไม่เกิดเรื่องแบบนั้นกับเจ้าขาอีก""คุณตาหมายความว่ายังไงคะ""ตาอยากให้เราโฟกัสที่การเรียนมากกว่า อย่างน้อยก็ควรจะได้ใบปริญญา" อนาคตข้างหน้าพิศาลไม่รู้ว่าหลานสาวจะไปพบเจออะไรบ้าง แต่ตอนที่ท่านยังมีลมหายใจอยู่ อยากทำให้หลานมีรากฐานที่ดี ยิ่งกับครอบครัวที่ทำธุรกิจแล้วการเรียนเป็นสิ่งสำคัญมาก"เจ้าขาจะตั้งใจเรียนค่ะ""ดีแล้วล่ะ ส่วนเรื่องของเราทั้งสอง.."ในเวลาต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."เจ้าขา.." เพื่อนในห้องเห็นว่าเจ้าขามาเรียนได้แล้วต่างก็ดีใจเจ้าขาส่งยิ้มให้เพื่อนแบบเศร้าๆ จนมินนี่รู้สึกได้"มีเรื่องอะไรหรือเปล่า"เธอส่ายหน้าตอบเพื่อน เรื่องนี้คงพูดกับใครไม่ได้"หน้าเธอสวยกว่าเดิมนะ" คนที่นั่งอยู่ด้านหน้าหันมาคุยด้วยเจ้าขายกมือขึ้นมาแตะดูใบหน้าตัวเองเล็กน้อย เพราะส่วนหนึ่งที่อยู่บนใบหน้าของเธอ มันได้มาจากร่างกายของเขา"เจ้าขาเธอร้องไห้เหรอ?" มินนี่เห็นน้ำตาเจ้าขาหยดลงมา ตอนที่นกยูงชมว่าสวยขึ้น จนเพื่อนหันไปมองหน้านกยูง"ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เมื่อกี้พวกเธอก็เห็นว่าฉันชม
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 137
เย็นวันนั้น.."ทานข้าวหน่อยนะครับ""แม่ไปไหน""มีผัวแล้วนะเรา ยังจะเรียกหาแม่อยู่อีก""ฉันทานเองได้ค่ะ""อ้าปาก""นี่คุณไตรสูร""ได้..จะเอาแบบนี้ใช่ไหม" ชายหนุ่มตักข้าวใส่ปากตามด้วยอาหารแล้วเคี้ยว"คุณจะทำอะไร?""อืม..อืม.." เขากำลังเคี้ยวอยู่ก็เลยพูดไม่ได้"คุณ!!" หญิงสาวรีบหันหน้าหลบเพราะอีกฝ่ายขยับริมฝีปากเข้ามาใกล้ และตอนนี้รู้แล้วว่าเขาทำอะไร "อืมมม! ฉันทานเองได้" จะขยับแรงก็ไม่ได้เพราะร่างกายยังไม่แข็งแรงได้ยินเธอบอกว่าจะทานเองไอ้ที่เขาเคี้ยวอยู่เมื่อสักครู่ก็ถูกกลืนลงไปในคอ"พูดง่ายๆ แบบนี้หน่อย จะได้ไม่ต้องเหนื่อยแรง" ช่วงนี้เธอทานอาหารได้หลายอย่างแล้ว แต่ยังทานรสชาติจัดๆ ไม่ได้หลังทานข้าวเสร็จไตรสูรก็เอายามาให้เธอทานตาม"ลืมไปเลย" เห็นยาที่เขาส่งมาให้เธอถึงนึกได้"ลืมอะไร""ฉันเพิ่งทานยาคุมไปได้แค่ไม่กี่เม็ดเอง""เรื่องนั้นช่างมันเถอะ" พอเธอได้รับอุบัติเหตุยาที่เหลือก็เลยไม่ได้ทานต่อ"จะช่างมันได้ยังไง""เดี๋ยววันหลังไปตามนัดคุณหมอค่อยคุยกับคุณหมอเรื่องนี้" เขาก็ลืมเหมือนกัน มัวเป็นห่วงเธอก็เลยไม่ได้นึกถึงเรื่องพวกนั้นด้านนอกในเวลาต่อมา.."เดี๋ยวแม่ให้คนเข้าไปยกออกมา วันหล
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 136
"คุณจะให้ผมไปไหน" คนที่ถูกเธอไล่ก็คือไตรสูร แต่ไม่มีทางที่เขาจะไปจากเธอ"ฉันไม่อยากเจอหน้าคุณ บอกเขาออกไปสิแม่""เจ้าขา..""ออกไป! ออกไปให้หมด พวกคุณด้วย" เจ้าขาไล่แม้กระทั่งตำรวจ ทุกคนก็เลยต้องออกมาก่อน ตอนนี้ในห้องมีแค่แม่เจ้าสัวพิศาลออกมาคุยกับตำรวจข้างนอก ส่วนทางด้านพี่ชายทั้งสองอยู่โรงพักกำลังติดตามคดีพ่ออยู่"เจ้าขาหนูใจเย็นก่อนนะลูก""แม่คิดว่าพ่อเป็นคนทำเหรอคะ""แม่ก็ไม่ต่างจากลูกหรอก ตอนนี้ร่างกายของลูกสำคัญที่สุด ใครจะเป็นยังไงก็ช่างมัน" ทีแรกนางคิดว่านางจะผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้ แต่พอเห็นลูกที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ถ้าแม่ผ่านไปไม่ได้แล้วลูกล่ะจะเป็นยังไงวันต่อมา.."เธอเป็นยังไงบ้างครับ" ไตรสูรยังคงรออยู่หน้าห้อง ถึงแม้เธอจะไม่ให้เข้าไปหาแต่เขาก็ไม่ได้ไปไหน"ทานข้าวทานยาแล้วล่ะจ้ะ""แล้วแผลบนใบหน้าเธอล่ะครับ""คุณหมอบอกว่าไม่มีอะไรเสียหาย เราพักผ่อนบ้างนะ กลับบ้านบ้างก็ได้""ไม่ครับ ผมจะรออยู่ตรงนี้"[สถานีตำรวจ]ตอนนี้นักข่าวแทบจะทุกสำนักรอทำข่าวเรื่องของไมเคิลลูกเขยเจ้าสัวพิศาล"นั่นคุณเจ้าสมุทรนี่" เจ้าสมุทรลงจากรถก็รีบเดินตรงไปเพราะเขามาเยี่ยมพ่อแบบนี้ทุกวัน คดีของท่านกำ
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 135
"มีเรื่องอะไรวะ" ไมเคิลถามลูกน้องที่วิ่งเข้ามาด้วยใบหน้าที่ตื่นตกใจ"สงสัยว่าตำรวจตามมาครับ""มึงพาเจ้านายไปทางด้านหลังก่อน"ไม่มีเวลาให้คิดมากไปกว่านี้แล้ว ไมเคิลรีบตามลูกน้องอีกคนออกไปทางด้านหลัง"........." แต่พอออกมาก็ถูกดักไว้"เชิญคุณตามพวกเรามาดีกว่า""พวกนายอยู่สน.ไหน""พาตัวไปขึ้นรถ" อีกฝ่ายไม่ตอบเพราะไม่จำเป็นต้องตอบ"กูไม่ไป!"อึบ!! จังหวะที่ไมเคิลกำลังจะหลบหนีการจับกุมก็ถูกเข้าชาร์จตัว"ปล่อยกูนะ! พวกมึงรู้ไหมว่ากูเป็นใคร เรียกนายมึงมาคุยกับกูได้เลย!""ได้คุยแน่"ในเวลาต่อมาที่สถานีตำรวจ.."ก็เหมือนที่ผมให้ปากคำไป ผมจับตัวไอ้คนที่มันชนลูกสาวผมได้""แล้วทำไมคุณไม่ส่งตำรวจ""ด้วยความโมโหของหัวอกคนเป็นพ่อ พวกคุณไม่เคยมีลูกกันหรือไง""แต่อีกฝ่ายไม่ได้ให้ปากคำแบบนี้" เพราะตอนนี้ถูกแยกให้ปากคำ รวมถึงลูกน้องของไมเคิลด้วย"มันโกหก มันโกรธที่ฉันกระทืบมัน""วันนี้เราคงยังปล่อยตัวคุณไปไม่ได้""อะไรวะ!" ..ไมเคิลรีบหยุดอารมณ์ตัวเองไว้ก่อน "ผมเป็นผู้เสียหาย ลูกสาวผมยังอยู่โรงพยาบาล""นำตัวไปฝากขังไว้ก่อน" ตำรวจนายนั้นหันไปพูดกับผู้ใต้บังคับบัญชาอีกที"พวกคุณจะทำแบบนี้ไม่ได้ พวกคุณจะจับผ
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 134
"ผมครับ" เสียงนี้ดังขึ้นทุกคนหันไปมองด้านหลังแทบจะพร้อมกัน"คุณเป็นญาติคนไข้ใช่ไหมครับ""ผมเป็นสามีของเธอครับ""ถ้างั้นเชิญคุณข้างในเลยครับ"ได้ยินคุณหมอกล่าวเชิญไตรสูรรีบเดินอ้อมคนที่ยืนขวางเขาอยู่แล้วตรงไปหาหมอท่านนั้น"ตาฝากน้องด้วยนะ""แม่ฝากด้วยนะลูก""ฝากด้วยนะ" ก่อนที่น้องเขยจะเข้าไปพี่ชายทั้งสองคนก็เอ่ยฝากน้องสาวด้วยอีกคนเขาแค่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วก็รีบตามคุณหมอท่านนั้นเข้าไปในห้องผ่าตัด"พวกเราเป็นเพื่อนเจ้าขาเหรอลูก" พริ้มพราวเห็นเด็กๆ ตั้งแต่แรกแล้วแต่ไม่ได้ชวนคุย เพราะมัวเป็นห่วงลูกสาว"ใช่ค่ะ" นักศึกษากลุ่มเดียวกับเจ้าขายังคงอยู่รอเป็นกำลังใจให้"ขอบใจพวกหนูมากนะ แม่ว่าพวกหนูกลับไปก่อนก็ได้""ไม่ค่ะ นอกจากจะรู้ว่าเจ้าขาปลอดภัยแล้วพวกเราถึงจะกลับ" ประโยคนี้ออกจากปากของนกยูง..เพื่อนอีกสามคนหันมองมาดู เพราะตอนนี้นกยูงก็รู้แล้วว่าเจ้าขาเป็นอะไรกับอาจารย์ แต่ทำไมถึงยัง.."แม่ต้องขอบใจพวกหนูอีกครั้งนะที่พาเจ้าขาส่งโรงพยาบาล""คุณแม่ก็ทำใจดีๆ นะคะ เจ้าขาคงไม่เป็นอะไรมากแล้ว" มินนี่ปลอบใจแม่ของเจ้าขาบ้างพริ้มพราวพยักหน้าตอบก่อนที่จะเดินมานั่งลงข้างๆ สามี แต่นางก็ไม่ได้ชวนสามีพูด
Anda juga akan menyukai
ขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C21.7K Dibacaบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก442.8K Dibacaบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี48.8K Dibacaคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว216.8K DibacaOne night ป้ายรัก
MoonlightNstar549 Dibacaเจ้าสาวในรอยชัง
r.mustang2.9K Dibacaเลขางานหนัก
กาสะลอง3.7K Dibacaหย่ารักในวันที่สาย
อัญธิญาน์307 Dibaca
