Home / รักโบราณ / ยาจกยอดมารดา / ตอนที่108 พวกเขาคือใครกัน

Share

ตอนที่108 พวกเขาคือใครกัน

last update Last Updated: 2025-04-22 22:08:18

“ไม่คิดว่าจะพบคนจากแดนหนาน”

ผู้คุ้มกันเมืองหยินกวง เอ่ยกับชายวันกลางคน ที่ยืนประจันหน้ากับเขาอยู่ในตอนนี้ ซึ่งการที่เขารู้ว่าคนกลุ่มนี้มาจากที่ไหน ก็เพราะการแต่งกาย และใบหน้าที่บ่งบอกเชื้อสายเผ่าพันธุ์

“พวกข้าเป็นเพียงพ่อค้า ที่ต้องการหาสินค้า เพื่อสร้างรายได้ การเข้ามาที่หุบเขา ก็มิได้ผิดต่อกฎของที่นี่แม้แต่ข้อเดียว”

คนจากแคว้นหนาน เอ่ยกับผู้คุ้มกันเมือง ซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่าเวลานี้ ผู้รักษาการแทนประมุข ได้คิดเปลี่ยนแปลงการปกครอง และคิดจะแทรกซึมเข้าสู่แคว้นต่างๆ เพื่อหวังผลที่ยิ่งใหญ่กว่า การเป็นแค่ผู้ปรุงยาแก้พิษ และขายสมุนไพรล้ำค่าเท่านั้น

“พวกข้าก็ไม่ได้คิดจะกล่าวหาสิ่งใดพวกท่าน แค่อยากตรวจดูผู้คนเข้าออก เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีกบฏ ที่กำลังหลบหนีซ่อนตัวอยู่ในคณะของพวกท่าน”

คำพูดของผู้คุ้มกันเมือง ทำให้อวี๋มู่หลง ที่ซ่อนตัวอยู่ไม่ไกล กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน เขาคือประมุขที่แท้จริง แต่ไยเวลานี้กลายเป็นเพียงกบฏคนหนึ่งไปได้

“ตามสบาย”

ชายผู้นั้นผายมือให้แก่เหล่าผู้คุ้มกันเมือง ก่อนจะชำเลืองมองไปที่ผู้ติดตามของตน ทุกคนจึงขย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่175 เจ้ามาทำไมกัน!

    สองวันถัดมา ณ ทุ่งหญ้าริมทะเลสาบนอกเมือง ร่างระหงของหญิงสาว ในชุดสีหวาน ยืนนิ่งมองไปยังทะเลสาบอันกว้างใหญ่ ไกลออกไป...มองเห็นภูเขาสูงชัน ที่มีหิมะสีขาวโพลนปกคลุม นั่นคือแดนเหนือที่หนาวเหน็บ ซึ่งมันจะไร้ซึ่งสีสันของต้นหญ้าสีเขยว ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ทว่าทุกความคิดได้หยุดลง เมื่อมีเสียงฝีเท้าของคนจำนวนหนึ่ง ดังขึ้นจากเบื้องหลัง ทว่ามันไม่ได้ทำให้หญิงสาว คิดจะหันกลับไปมอง ใบหน้างามยังคงเชิดอย่างทะนง ทุกท่วงท่าในการขยับกายของนาง บอกได้ว่าล้วนได้รับการอบรมมาอย่างเข้มงวด ตึก! ร่างสูงที่ยังคงอิดโรย ถูกผลักจนเข่าสองข้างทรุดลงกระแทกกับพื้นหญ้า ทว่าใต้ต้นหญ้าที่ดูจะหนานุ่ม กลับมีหินก้อนเล็กใหญ่ซ่อนอยู่ มันทำให้เข่าของแม่ทัพหนุ่มเจ็บร้าวยิ่งนัก “สุดท้ายแล้วเจ้าก็ต้องมา” ลั่วเยว่ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงติดเยาะหยัน ก่อนจะหรี่ตามองคนที่หันกลับมาเผชิญหน้ากับพวกนาง ด้วยความไม่แน่ใจ ว่าสตรีตรงหน้า จะใช่มู่ไฉอ้ายหรือไม่ เพราะใบหน้านั้นสวมทับด้วยหน้ากาก ดวงตาที่มองเห็น ก็ยากนักที่จะบอกได้ ว่าใช่ตัวจริงหรือไม่! “พี่สะใภ้! ไยท่านทำแบบนี้ มันไม่คุ้มเ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่174 ซ้อนแผน

    บ้านชายป่า เมืองหลี่ เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วยาม ลั่วเย่จึงได้ก้าวออกจากห้องนอน หลังจากที่นางได้รับการเติมเต็มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หญิงสาวเดินไปยังห้องที่ขังเชลย ซึ่งอยู่อีกด้านของตัวเรือน รอยยิ้มมุมปากค่อยๆ ปรากฏ เมื่อนางนึกถึงสิ่งที่น้องสาว ทำกับคนที่อยู่ภายในห้องนั้น จะเก่งแค่ไหนสุดท้ายแล้ว บุรุษทุกคนย่อมพ่ายต่อมารยาหญิงอยู่วันยังคำ ขนาดชายที่ประกาศ ว่ารักเพียงหญิงเดียวเยี่ยงหยางอี้หลง วันนี้ก็สยบอยู่ใต้ร่างของน้องสาวนางอยู่ดี “นางยังไม่ออกมาอีกหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามผู้ติดตาม ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าเรือน ก่อนจะหันมองไปยังห้อง ซึ่งยังคงปิดสนิทอยู่ และไร้ซึ่งเสียงจากคนด้านในเช่นกัน “ยังขอรับ” ชายหนุ่มทั้งสอง ไม่กล้าที่จะเข้าไปดูข้างใน ด้วยรู้นิสัยของนายหญิงลั่วเยี่ยนดี ว่านางไม่ชื่นชอบให้ใคร รบกวนความเป็นส่วนตัวเท่าใดนัก “ไปเรียกนางได้แล้ว” เมื่อเห็นว่ามันนานเกินไป สำหรับการทำเรื่องเช่นนั้นต่อเชลย จึงได้สั่งให้คนไปเรียกน้องสาว เพราะในบางเรื่องก็ไม่ควรให้เกินขอบเขต จนเสียการปกครอง ชายหนุ่มก้าวไปหยุดยืนยังหน้าประต

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่173 สงบเสงี่ยม

    “พี่แค่มิอยากให้เจ้า ต้องเสี่ยงอันตราย” ต้วนอี้หลาง พุดจากความรู้สึกจริงๆ ในเมื่อเขาและนางคือสามีภรรยา ที่สมบูรณ์แล้ว การจะปล่อยให้นางต้องเสี่ยงอันตราย ทั้งที่เขาสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้ ไยเขาต้องยินยอมให้นางต้องเดินเข้าไปในอยู่ใต้คมดาบด้วยเล่า เพราะต่อให้นางจะเก่งกาจเพียงใด ก็ยังคงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม ของสตรีที่กร้านโลกในทุกด้าน นักฆ่าที่เป็นสตรีนั้น มิใช่เพียงเก่งกาจทางการต่อสู้ แต่มันหมายถึงทุกอย่างภรรยาของเขาคือนักรบ ที่อยู่ในขอบเขตของรั้ววัง ไม่เคยก้าวออกมาสู่โลกกว้าง ที่เติมไปด้วยอันตรายนานานัปการ นางจึงยังไม่เหมาะที่จะเผชิญหน้ากับคู่พี่น้องสกุลลั่ว “เราคือครอบครัวมิใช่หรือเจ้าคะ เรื่องเล็กหรือใหญ่ ย่อมต้องหารือกัน รึ! ท่านพี่ไม่เห็นข้าเป็นครอบครัวแล้วเจ้าคะ” คำพูดกึ่งน้อยใจของภรรยา ทำให้ต้วนอี้หลางร้อนใจยิ่งนัก เขารีบคว้ามือบางมากุมเอาไว้ พร้อมกับลูบมันอย่างถนอม นางกำลังบีบบังคบเขาแบบไม่คิดอ้อมค้อมเลย “เจ้าคือครอบครัวของพี่” ชายหนุ่มบอกภรรยาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ดวงตาที่มองนางนั้นหวานเชื่อมยิ่งนัก “จะทำสิ่งใด มิรู้เกรงใจเมี่ย

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่172 ทุบกระดานหมาก

    สองชั่วยามต่อมา ณ จวนรับรอง ต้วนอี้หลาง รับจดหมายที่องครักษ์นำมายื่นให้ มันเป็นอย่างที่เขาคาดการณ์เอาไว้ไม่มีผิด ข้างในคือข้อความถึงภรรยาของเขา ให้นางไปพบพร้อมกับตราหยกอย่างนั้นรึ! “เตรียมคนของเราให้พร้อม” ชายหนุ่มสั่งการด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก โดยที่สายตาของเขา ยังคงไล่อ่านเนื้อความต่อไปอย่างใจเย็น “นายท่านจะชิงตัวเลยหรือขอรับ” องครักษ์หนุ่ม เอ่ยถามด้วยเขาจะได้หาแผนสำรองเอาไว้ หากต้องลงมือชิงตัวของท่านแม่ทัพกลับมา “ก็เล่นไปตามน้ำ ทำให้คนพวกนั้นร้อนรนเล่นสักหน่อย” ต้วนอี้หลาง จะทำการยื้อเวลาอีกสักนิด ให้ปลาตัวใหญ่สุดงับเหยื่อ เมื่อน้องชายของเขา ยอมเป็นเหยื่อเสียเอง เขาก็จะเป็นคนคอยกระตุกคันเบ็ดอยู่บนฝั่ง การแก้หมากกระดานนี้ ไม่ได้ง่ายแต่ก็ไม่ยาก แสร้งขัดขืนสักระยะ ทำให้ตัวการใหญ่อดรนทนไม่ได้ วิ่งเข้ามาจัดการด้วยตัวเอง ครานั้นก็รวบเสียให้จบในคราวเดียว ในเมื่อเขารู้จุดประสงค์แล้วเช่นนี้... “แต่ท่านแม่ทัพอาจต้องเจ็บตัวเพิ่มนะขอรับ” “เขากล้าที่จะทำเช่นนี้ ก็ต้องรู้ผลที่ตามมาอยู่แล้ว หรือเจ้าจะให้ข้า...ส่งฮูหยินของข้าออกไ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่171 เกือบไปแล้ว

    แม่ทัพหนุ่มพยายามอย่างที่สุด ที่จะควบคุมลมหายใจของเขา มิให้มันแสดงถึงความรู้สึกตื่นตัว จากการถูกปลุกเร้า หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาคงไม่อาจหลีกหนีเรื่องนี้ได้เป็นแน่ ลั่วเยี่ยนช้อนสายตาขึ้นมอง คนที่นางกำลังหยอกเอินให้ลุ่มหลงในรสสวาท ต่อให้ตรงหน้าคือเทพเซียน ก็ยากที่จะละทิ้งความอยากในกามอารมณ์ได้ หากถูกปลุกเร้าเช่นที่นางทำอยู่ในตอนนี้ “อ่า...ผิวของท่านช่างลื่นและน่าสัมผัสยิ่งนัก” หญิงสาวกัดริมฝีปากล่าง สลับตวัดลิ้นเลียช้าๆ บนเรียวปากอิ่ม ก่อนจะใช้สองมือประคองใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ แล้วก้มลงบดจูบกับริมฝีปากหนา ของแม่ทัพหนุ่มอย่างหื่นกระหาย เรื่องแบบนี้จะชายหรือหญิงที่เริ่มก่อน ก็มิใช่สิ่งจะมาบอกว่าได้หรือไม่ได้ แม่ทัพหนุ่มขบกรามแน่น เพื่อไม่ให้ปากของเขาเปิดออก ให้นางได้ตักตวงมันมากเกินกว่านี้ ทว่ามีหรือคนอย่างลั่วเยี่ยนจะยินยอมให้เป็นเช่นนั้น นางเลื่อนมืออีกข้างลงต่ำ ก่อนจะไปหยุดยังท่อนขึงขัง ที่กำลังลุกชันดันเนื้อผ้าออกมาสัมผัสมือนาง “หยุด...” เพียงอ้าปากจะห้าม ลิ้นเล็กของหญิงสาว ก็สอดเข้าเกี่ยวกวัดลิ้นของเขาในทันที ชายหนุ่มไม่รอให้นา

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่170 ยั่วยวน

    “เมี่ยวเมี่ยว เจ้าไปอยู่กับพี่สะใภ้ก่อน จำไว้ว่าทำทุกอย่างให้เหมือนปกติ ที่เหลือข้าจะจัดการเอง” ต้วนอี้หลาง กำชับฉู่เมี่ยว ด้วยเขาพอจะเดาได้แล้ว ว่าเป้าหมายแท้จริงของพี่น้องสกุลลั่ว มิใช่พวกเขา แต่เป็นภรรยาของเขาต่างหาก พ่อตาตัวร้ายคงมอบอะไรให้นางมากันแน่นะ จนมีคนตามติดมาเพื่อช่วงชิงมันไปจากนาง “เจ้าค่ะ” หญิงสาวรับคำอย่างไม่ค่อยจะเต็มเสียงนัก แต่นางก็ไม่อยากที่จะเพิ่มความยุ่งยากให้กับคนตรงหน้า จึงรับปากและเดินกลับเข้าไปในเรือน เพื่ออยู่กับพี่สะใภ้ตามคำสั่ง “นายท่าน จะให้ข้าน้อยลงมือเลยหรือไม่ขอรับ” คล้อยหลังของฉู่เมี่ยวไปแล้ว องครักษ์หนุ่มได้ปรากฏตัวขึ้น ก่อนจะเอ่ยถามว่าเขาควรลงมือ ช่วงชิงตัวของท่านแม่ทัพออกมาเลยหรือไม่ “ยังก่อน...เฝ้าจับตาไว้เท่านั้นพอ เจ้าตัวแสบตั้งใจให้ตัวเองเดินเข้ารังงู คงต้องมีแผนสำรองเอาไว้บ้างแล้ว” “ขอรับ” องครักษ์หนุ่ม ผู้ไม่ค่อยปรากฎตัวข้างชายหนุ่มเท่าใดนัก ได้เร้นกายหายไปอีกครั้ง เมื่อได้รับคำสั่งเป็นที่แน่นอนแล้ว ต้วนอี้หลางเดินกลับเข้าปภายในเรือน ราวกับเรื่องเมื่อครู่ ไม่ได้มีสิ่งใดเก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status