เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่104 ภายใต้รอยยิ้ม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-02 20:37:41
บทที่เกี่ยวข้อง
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่105 แต่งงาน
พิธีแต่งงานถูกจัดเตรียมอย่างยิ่งใหญ่ ภายในจวนแม่ทัพจ้าว สองสามีภรรยาดูจะตื่นเต้น กับการแต่งงานของบุตรสาวบุญธรรมยิ่งนัก แม้จะรู้สึกใจหาย ที่บุตรสาวจะต้องติดตามสามีกลับสู่แคว้น หากเสร็จสิ้นการแต่งงาน“ท่านพ่อตา ท่านแม่ยาย อย่าได้เป็นกังวลไปเลยนะขอรับ ข้าตัดสินใจแล้วว่า จะอยู่ที่เว่ยครึ่งปี และอยู่ที่ฉินครึ่งปี หากมีลูกอีกคนข้าจะอยู่ที่นี่ ดีหรือไม่ขอรับ”“เช่นนั้น...ท่านอ๋องก็ทรงรีบมีหลาน เพิ่มให้กระหม่อมอีกสักคนนะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนั้นท่านพ่อตามิต้องห่วง ข้าพร้อมเสมอ ฮ่า ๆ”“ฮ่า ๆ”เสียงหัวเราะของคนด้านนอก ทำให้เซียวเถาถึงกับใบหน้าแดงก่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมา นางไม่เคยเลยสักครั้ง ที่จะมีความรู้สึกเช่นนี้ แม้แต่อยู่ในชีวิตเก่าก็ตามที นางกำลังจะมีครอบครัวอย่างแท้จริง เป็นครั้งแรกในชีวิตแม้จะคิดอยู่เสมอ ว่าเพื่อจ้าวหยาง ทว่าตลอดระยะเวลา ที่ได้ใช้ร่วมกับว่าที่สามี มันทำให้นางยอมรับว่า แท้จริงนางก็มีหัวใจเฉกเช่นสตรีอื่น ที่ต้องการความรักจากบุรุษสักคนเซียวเถายื่นกระดาษในมือ จ่อยังเทียนที่จุดเอาไว้เมื่อครู่ เนื้อความด้านใน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเก็บเอาไว้ เพราะมันอาจสร้างความเคืองแค้นในภายหน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่106 มารดาที่ประเสริฐ
ชายหนุ่มขยับเอวสอบจากช้า ๆ จนเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น เสียงคำรามดังลอดออกมาจากลำคอหนา อยู่แทบตลอดเวลา ประสานเข้ากับเสียงครางของหญิงสาวมือหนาเปลี่ยนจากจับต้นขาของภรรยา มาเป็นเอวขอดของนาง เพื่อความถนัดในการสร้างจังหวะ แห่งความหฤหรรษ์ ภายนอกนั้นหนาวเย็นยิ่งนัก ทว่าภายในห้องหอ กลับร้อนระอุไปด้วยไฟแห่งปรารถนาเวลาล่วงเลยไปจนเกือบรุ่งสาง สองสามีภรรยาจึงได้หลับลงด้วยความอ่อนเพลีย จากการสู้รบบนเตียงของทั้งคู่ยามเช้าจ้าวหยางได้แต่ยืนมอง ไปยังเรือนของมารดา ก่อนจะหมุนกายเดินกลับไปยังเรือนใหญ่ เพื่อพบกับผู้เป็นตา ทว่าเด็กชายจำต้องหยุดเท้าลงในทันที“จ้าวหยาง คารวะท่านเสนาบดีขอรับ”“จ้าวหยาง ไยเรียกตาเสียห่างเหินเช่นนั้นเล่า”เสนาบดีถง เอ่ยถามหลานชาย ที่แสดงความห่าเหินกับเขาจนรู้สึกได้“เรียนท่านเสนาบดี จ้าวหยางมิบังอาจ อีกทั้งมารดาของจ้าวหยางมิเคยสอน ก้าวล่วงผู้ใหญ่ขอรับ”“จ้าวหยาง เป็นตาที่ผิดเอง หากในวันนั้นใส่ใจเจ้าสองแม่ลูกมากกว่านี้ ทุกสิ่งอย่างคงมิเป็นเช่นนี้”“ท่านเสนาบดี มันเป็นเช่นนี้นั้นดีแล้วขอรับ เพราะท่านแม่นั้นมากด้วยสามารถ มิควรอยู่ใต้เงาของผู้ใด”“เซียวเถา สอนเจ้าได้ดียิ่ง”“ท่านแม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่107 เขาหลิงหลง
“จ้าวหยาง จงจำเอาไว้ให้ดี การแก้แค้นที่เจ็บปวดที่สุด มิใช่การฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย แต่เป็นการที่ศัตรูต้องทนเห็นเรา มีความสุขและเหนือกว่า โดยที่คนเหล่านั้น มิอาจทำอะไรเราได้ ยิ่งเจ้าเหนือคนที่พวกเขารักมากเท่าใด ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เราเอาน้ำมันร้อน ๆ ราดไปบนกายของพวกเขาในทุก ๆ วันหรอกนะ”“อีกเรื่องนะขอรับท่านแม่ ในวันที่ท่านรู้ว่ามีข้าอยู่ในท้อง ไยมิคิดกำจัดแล้วปกปิดเรื่องนี้ไปเสียขอรับ”“จ้าวหยางเอ่ยจ้าวหยาง มารดาเจ้า คือคนที่หลงในอำนาจเพียงนั้น เลยหรืออย่างไรกัน”“มิเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอนขอรับ”“ตอนแม่เจ้าเกิด ท่านยายของเจ้าก็ได้จากไป ท่านยายของเจ้าสละลมหายใจ คลอดแม่ออกมาอย่างปลอดภัย เจ้าคิดว่าแม่จะยอมเสียเจ้าไป เพียงเพื่อได้แต่งเข้าจวนแม่ทัพเช่นนั้นรึ”“แต่ในตอนนั้น ท่านแม่ไม่รู้ว่าใครคือพ่อของข้า”“แล้วอย่างไร รู้หรือไม่มันมิสำคัญ เท่ากับเราแม่ลูกได้อยู่ด้วยกันหรอกรึ”“ขอรับ”“ในวันที่รู้ว่ามีเจ้า แม่นั้นทั้งเสียใจและดีใจ คิดเพียงอย่างเดียว ถ้าอยู่ก็ต้องอยู่ด้วยกัน หากต้องตายเราก็ตายไปพร้อม ๆ กัน การที่แม่เคี่ยวเข็ญเจ้า มิใช่เพื่อการแก้แค้น แต่เพื่อให้เจ้าสามารถอยู่ได้อย่างเข้มแข็ง จำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่1 ยั่วรักแม่ทัพไร้ใจ (เจ้าสาว)
เสียงดนตรีแววหวานดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง รอบบริเวณสนามหญ้าขนาดใหญ่ ภายในคฤหาสน์เจ้าสัวหลิว ผู้คนมากมายในชุดหรูหรา ต่างพากันมารอร่วมแสดงความยินดี กับการแต่งงานของบุตรสาวคนโตของท่านเจ้าสัวภายในห้องนอนหรูหราของจ้าวสาว หลิวฉีอิง ได้มีเสียงพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ของบรรดาเพื่อนเจ้าสาว ซึ่งอีกแค่ไม่กี่นาที ฉีอิง จะมีครอบครัวเป็นของตัวเองแล้ว ฉีอิงในชุดเจ้าสาว เธอดูสวยสง่าราวนางพญา ซึ่งเป็นที่น่าอิจฉาของหญิงสาวที่มาร่วมงาน เพราะเหมือนทุกสิ่งอย่าง จะมารวมอยู่ในตัวของฉีอิงเลยก็ว่าได้ สวย รวย เก่ง เป็นคำนิยามที่ทุกคนมอบแก่เธอ ในความพร้อมที่มี กลับไม่ทำให้หลิวฉีอิง เป็นคนที่ดูถูกคนอื่น ทุกอย่างตรงกันข้าม หญิงสาวมักยื่นมือช่วยเหลือผู้ยากไร้เรื่อยมา โดยใช้เงินจากการทำงานของเธอเองทั้งสิ้น “ฉีอิง คืนนี้เธอจะได้กินผู้ชาย สุดฮอตแห่งปีเลยนะ”หนึ่งในเพื่อนเจ้าสาวแกล้งแซวฉีอิง ก่อนจะมีเสียหัวเราะดังขึ้น จากเพื่อนเจ้าสาว ที่กำลังช่วยกันจัดเตรียมความพร้อมให้กับเธอ “พวกเธออยากให้ฉันกินเขาทั้งตัว หรือแค่บางส่วนล่ะ” จ้าวสาวคนสวยเอ่ยตอบ พร้อมทำแววตากรุ่มกริ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่2 เรื่องจริงหรือความฝัน
“ท่านแม่ทัพ”ฉีอิงแสร้งหลับตานิ่ง เมื่อได้ยินเสียงจากด้านหน้าประตู เธอเคยอ่านนิยายแนวโบราณ รู้ดีว่าฐานะตัวเองในตอนนี้ คือนายย่อมต้องมีสาวใช้คอยปรนนิบัติ และมันเป็นเรื่องดี ที่ไม่ว่าใครจะไปหรือมา ต้องมีการเรียกขานชื่อให้รับรู้กันก่อน“ฮูหยินเป็นอย่างไรบ้าง นางฟื้นรึยัง”เสียงทุ่มลึกของคนพูด ทำให้ฉีอิงอยากจะลืมตามองนัก ว่าหน้าตาของเขาจะเหมือนกับเสียงนั่นหรือไม่ ทว่าจากน้ำเสียงของแม่ทัพคนนี้ ดูมิได้ไร้เยื่อใยต่อเจ้าของร่างเท่าใดนัก ‘เห็นทีต้องทดสอบกันหน่อย’“เอ่อ...ฮูหยินตื่นขึ้นมาเพียงครู่เดียว ก่อนจะหมดสติไปอีกเจ้าค่ะ” สาวใช้ของคนบนเตียง เอ่ยด้วยน้ำเสียงวิตกกังวลอยู่ไม่น้อย“ตามท่านหมอมาดูอาการของนางอีกครั้ง หากมีสิ่งใดให้รีบแจ้งแก่ข้า”ชายหนุ่มมองไปยังร่าง ที่ยังคงไร้สติอยู่บนเตียง พร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะหมุนกายจากไป โดยไม่คิดที่จะเข้าไปดูภรรยาใกล้ ๆ หรือจับมือให้กำลังใจนางสักนิดก็ไม่มี ทุกอย่างถูกวางเอาไว้ตามที่แม่ทัพหนุ่มกำหนดเท่านั้น แม้แต่ระยะห่างระหว่างสามีภรรยา“เจ้าค่ะ”เมื่อมั่นใจว่าสามีเจ้าของร่างจากไปแล้ว ฉีอิงที่เริ่มหิว ได้ค่อย ๆ ลืมตา ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง มองไปยังสาวใช้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่3 ภรรยาแม่ทัพ
ฉีอิงถือโอกาสสำรวจบ้านหลังใหม่ของเธอ สองนายบ่าวเดินเล่นไปทั่วสวนอันกว้างใหญ่ จนไปหยุดอยู่ประตูทางเข้าลานฝึก ฉีอิงจำได้ว่าเมื่อชีวิตเก่า เธอเคยถูกรับเชิญไปร่วมแสดง ในหนังแนวย้อนยุค เธออยากจะรู้ว่าของจริง กับฉากในหนังนั้น มันจะเหมือนกันรึเปล่าเท้าบางกำลังจะก้าวตรงไปยังประตู เพื่อที่จะเข้าไปด้านใน ทว่าแขนกลมกลึงกลับถูกรั้งเอาไว้ ฉีอิงมองตามมือไป จนสบเข้ากับตาเสี่ยวเจี้ยน ก่อนจะเห็นใบหน้าซีดเซียวของสาวใช้ พร้อมกับอาการส่ายหน้าน้อย ๆ ของเสี่ยวเจี้ยน“ทำไม ข้าจำได้ว่าไม่มีกฎห้ามเข้า หรือช่วงที่ข้าเจ็บป่วยมีการตั้งมันขึ้นมาใหม่” ฉีอิงถามด้วยความสงสัย ทว่าน้ำเสียงนั้นเหมือนกำลังพยายามกดดัน ให้เสี่ยวเจี้ยนยอมจำนน“มิใช่เช่นนั้นเจ้าค่ะ แต่ฮูหยินเคยบอกว่า...ไม่ชอบลานฝึกนี่เจ้าค่ะ” เสี่ยวเจี้ยนตอบด้วยน้ำเสียงติดขัด ยิ่งเป็นการเพิ่มความอยากรู้ให้แก่ฉีอิง“ใช่! ข้ามิชอบ แต่วันนี้ ข้าแค่อยากออกกำลังสักหน่อย ไปกันเถอะ”แม้ว่าฉีอิงจะเห็นภาพเกี่ยวกับเจ้าของร่าง แต่ก็ใช่ว่าจะทั้งหมดเสียเมื่อไหร่กัน เธอไม่รู้ว่าทำไมเสี่ยวเจี้ยน จึงดูหวาดกลัวลานฝึกขนาดนั้น แต่ก็นะสามีของเธอในตอนนี้คือแม่ทัพ เขามักจะทำให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่4 วันเวลา
สองเดือนถัดมา ฉีอิงก็ได้มีโอกาสเปิดหูเปิดตานอกจวนแม่ทัพเสียที ในยามบ่ายคล้อย ฉีอิงที่อยู่ในรถม้ากับสามี กำลังตื่นเต้นกับภาพบ้านเมือง ที่ดูแปลกตาสำหรับนางคืนนี้สามีของนางได้รับเทียบเชิญ ให้ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ในจวนอ๋องเก้า แน่นอนว่านางศึกษาทุกอย่างมาจากเสี่ยวเจี้ยนแล้ว และนับว่าโชคดี ที่นางสามารถพาสาวใช้คนสนิทมาร่วมงานได้จ้านซือถงแสร้งอ่านตำรา ทว่าแท้จริงแล้ว ชายหนุ่มกำลังลอบมองภรรยาอยู่เป็นระยะ แม้ว่าจะเกิดความสงสัยมากเพียงใด แต่เพราะไร้ซึ่งหลักฐานเขาก็จำต้องนิ่งเอาไว้ หลายอย่างเปลี่ยนไปนับตั้งแต่นางหายป่วยเมื่อสองเดือนก่อนฉีอิงไม่ได้สนใจ ว่าสามีจะคิดเช่นไร สำหรับนางแล้วเวลานี้ คือการเรียนรู้และหาข้อมูล พร้อมช่องทางที่จะทำให้ตนเองปลอดภัย และอยู่รอดได้ในอนาคตนับว่ายังโชคดี ที่หลังจากตื่นขึ้นมาได้ราวหนึ่งสัปดาห์ บิดามารดาร่วมถึงพี่น้องชายหญิง ได้เดินทางมาเยี่ยมเยียนนาง ทำให้ฉีอิงรู้ว่า เจ้าของร่างนั้น มีความสมบรูณ์ในเรื่องครอบครัวมากทีเดียวบิดารักลูกเท่าเทียมกัน พี่น้องปรองดอง ทว่าโชคร้ายของฉีอิง ที่ได้สามีเช่นแม่ทัพหนุ่มผู้นี้ นางจึงตรอมใจตายไปอย่างโดดเดี่ยว“เจ้าทำเหมือนมิเคยเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่5 ประหนึ่งสายลม
ปกติแล้วฉีอิงไม่เคยทำเช่นนี้ ทว่าค่ำคืนนี้ภรรยากลับหาได้ใส่ใจเขาไม่ และมิใช่แค่เพียงค่ำคืนนี้ ทว่านับตั้งแต่นางหายจากอาการป่วยเลยทีเดียวค่ำคืนของงานเลี้ยงได้จบลง เมื่อรถม้าจอดยังหน้าจวน ชายหนุ่มยังคงดุแลภรรยาอย่างดีเช่นเดิม ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปส่งนางยังเรือน“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านพี่ ที่อุตส่าห์เดินมาส่งข้าถึงเรือน”“อืม!”แม่ทัพหนุ่มทำเพียงเสียงในลำคอ ก่อนจะเผลอถลึงตาตามหลังร่างงามไป เมื่อเขาคิดว่านางจะกล่าวสิ่งใดเพิ่ม ทว่าร่างบางของภรรยา กลับหมุนกายเข้าเรือนไป โดยไม่แม้แต่จะมองเขาเลยด้วยซ้ำไปสิ่งที่ฉีอิงแสดงออกต่อสามี โดยการเมินเฉยนั้น มิได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว มิว่าจะงานเลี้ยงใด ที่ต้องไปร่วมกัน ฉีอิงหาได้ใส่ใจสามี นางสนุกสนานกับงาน ทั้งยังเว้นระยะห่างกับสามีอย่างเห็นได้ชัดหากเป็นแต่ก่อน ในทุกงานเลี้ยง ภรรยาของเขาจะเป็นผู้ที่คอยใส่ใจ ดูแลถามไถ่จนเขารู้สึกรำคาญ แต่ทว่าในปัจจุบัน กลับเป็นเขาที่พยายามเข้าหานาง แต่ไร้ซึ่งการตอบรับจากหลี่ฉีอิงเวลาผ่านไปเร็วประหนึ่งสายลมพัดผ่าน ในวันที่นางตื่นคือหน้าร้อนอันอบอ้าว ทว่าตอนนี้กลับเป็นหน้าหนาว ที่หิมะเริ่มโปรยปราย จะขวบปีแล้วหรือนี่กับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03
บทล่าสุด
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่107 เขาหลิงหลง
“จ้าวหยาง จงจำเอาไว้ให้ดี การแก้แค้นที่เจ็บปวดที่สุด มิใช่การฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย แต่เป็นการที่ศัตรูต้องทนเห็นเรา มีความสุขและเหนือกว่า โดยที่คนเหล่านั้น มิอาจทำอะไรเราได้ ยิ่งเจ้าเหนือคนที่พวกเขารักมากเท่าใด ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เราเอาน้ำมันร้อน ๆ ราดไปบนกายของพวกเขาในทุก ๆ วันหรอกนะ”“อีกเรื่องนะขอรับท่านแม่ ในวันที่ท่านรู้ว่ามีข้าอยู่ในท้อง ไยมิคิดกำจัดแล้วปกปิดเรื่องนี้ไปเสียขอรับ”“จ้าวหยางเอ่ยจ้าวหยาง มารดาเจ้า คือคนที่หลงในอำนาจเพียงนั้น เลยหรืออย่างไรกัน”“มิเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอนขอรับ”“ตอนแม่เจ้าเกิด ท่านยายของเจ้าก็ได้จากไป ท่านยายของเจ้าสละลมหายใจ คลอดแม่ออกมาอย่างปลอดภัย เจ้าคิดว่าแม่จะยอมเสียเจ้าไป เพียงเพื่อได้แต่งเข้าจวนแม่ทัพเช่นนั้นรึ”“แต่ในตอนนั้น ท่านแม่ไม่รู้ว่าใครคือพ่อของข้า”“แล้วอย่างไร รู้หรือไม่มันมิสำคัญ เท่ากับเราแม่ลูกได้อยู่ด้วยกันหรอกรึ”“ขอรับ”“ในวันที่รู้ว่ามีเจ้า แม่นั้นทั้งเสียใจและดีใจ คิดเพียงอย่างเดียว ถ้าอยู่ก็ต้องอยู่ด้วยกัน หากต้องตายเราก็ตายไปพร้อม ๆ กัน การที่แม่เคี่ยวเข็ญเจ้า มิใช่เพื่อการแก้แค้น แต่เพื่อให้เจ้าสามารถอยู่ได้อย่างเข้มแข็ง จำ
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่106 มารดาที่ประเสริฐ
ชายหนุ่มขยับเอวสอบจากช้า ๆ จนเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น เสียงคำรามดังลอดออกมาจากลำคอหนา อยู่แทบตลอดเวลา ประสานเข้ากับเสียงครางของหญิงสาวมือหนาเปลี่ยนจากจับต้นขาของภรรยา มาเป็นเอวขอดของนาง เพื่อความถนัดในการสร้างจังหวะ แห่งความหฤหรรษ์ ภายนอกนั้นหนาวเย็นยิ่งนัก ทว่าภายในห้องหอ กลับร้อนระอุไปด้วยไฟแห่งปรารถนาเวลาล่วงเลยไปจนเกือบรุ่งสาง สองสามีภรรยาจึงได้หลับลงด้วยความอ่อนเพลีย จากการสู้รบบนเตียงของทั้งคู่ยามเช้าจ้าวหยางได้แต่ยืนมอง ไปยังเรือนของมารดา ก่อนจะหมุนกายเดินกลับไปยังเรือนใหญ่ เพื่อพบกับผู้เป็นตา ทว่าเด็กชายจำต้องหยุดเท้าลงในทันที“จ้าวหยาง คารวะท่านเสนาบดีขอรับ”“จ้าวหยาง ไยเรียกตาเสียห่างเหินเช่นนั้นเล่า”เสนาบดีถง เอ่ยถามหลานชาย ที่แสดงความห่าเหินกับเขาจนรู้สึกได้“เรียนท่านเสนาบดี จ้าวหยางมิบังอาจ อีกทั้งมารดาของจ้าวหยางมิเคยสอน ก้าวล่วงผู้ใหญ่ขอรับ”“จ้าวหยาง เป็นตาที่ผิดเอง หากในวันนั้นใส่ใจเจ้าสองแม่ลูกมากกว่านี้ ทุกสิ่งอย่างคงมิเป็นเช่นนี้”“ท่านเสนาบดี มันเป็นเช่นนี้นั้นดีแล้วขอรับ เพราะท่านแม่นั้นมากด้วยสามารถ มิควรอยู่ใต้เงาของผู้ใด”“เซียวเถา สอนเจ้าได้ดียิ่ง”“ท่านแม
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่105 แต่งงาน
พิธีแต่งงานถูกจัดเตรียมอย่างยิ่งใหญ่ ภายในจวนแม่ทัพจ้าว สองสามีภรรยาดูจะตื่นเต้น กับการแต่งงานของบุตรสาวบุญธรรมยิ่งนัก แม้จะรู้สึกใจหาย ที่บุตรสาวจะต้องติดตามสามีกลับสู่แคว้น หากเสร็จสิ้นการแต่งงาน“ท่านพ่อตา ท่านแม่ยาย อย่าได้เป็นกังวลไปเลยนะขอรับ ข้าตัดสินใจแล้วว่า จะอยู่ที่เว่ยครึ่งปี และอยู่ที่ฉินครึ่งปี หากมีลูกอีกคนข้าจะอยู่ที่นี่ ดีหรือไม่ขอรับ”“เช่นนั้น...ท่านอ๋องก็ทรงรีบมีหลาน เพิ่มให้กระหม่อมอีกสักคนนะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนั้นท่านพ่อตามิต้องห่วง ข้าพร้อมเสมอ ฮ่า ๆ”“ฮ่า ๆ”เสียงหัวเราะของคนด้านนอก ทำให้เซียวเถาถึงกับใบหน้าแดงก่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมา นางไม่เคยเลยสักครั้ง ที่จะมีความรู้สึกเช่นนี้ แม้แต่อยู่ในชีวิตเก่าก็ตามที นางกำลังจะมีครอบครัวอย่างแท้จริง เป็นครั้งแรกในชีวิตแม้จะคิดอยู่เสมอ ว่าเพื่อจ้าวหยาง ทว่าตลอดระยะเวลา ที่ได้ใช้ร่วมกับว่าที่สามี มันทำให้นางยอมรับว่า แท้จริงนางก็มีหัวใจเฉกเช่นสตรีอื่น ที่ต้องการความรักจากบุรุษสักคนเซียวเถายื่นกระดาษในมือ จ่อยังเทียนที่จุดเอาไว้เมื่อครู่ เนื้อความด้านใน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเก็บเอาไว้ เพราะมันอาจสร้างความเคืองแค้นในภายหน้
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่104 ภายใต้รอยยิ้ม
“ท่านพี่/ท่านพ่อ”ท่านเสนาบดีถง ก้าวเข้าไปภายในห้อง ด้วยเท้าอันหนักอึ้ง สิ่งที่อยู่ในมือถูกกำแน่น จนแทบขาดออกจากกัน ดวงตาแดงก่ำจากการพยายามข่มกลั้นความเสียใจ ชายชรารู้สึกว่าเวลานี้ ตัวเขาแก่ขึ้นอีกนับสิบปี“ท่านพี่ เป็นอันใดไปเจ้าคะ”“นั่งลงกันก่อน รอกู้หมิงสักครู่”“มีเรื่องอันใดกันเจ้าคะท่านพ่อ ไยต้องรอท่านพี่ด้วยเจ้าคะ”เสนาบดีชรายังคงนิ่งเงียบ ไม่เอ่ยสิ่งใด ชายชราทำเพียงนั่งหลับตานิ่ง จนเสียงฝีเท้าของใครอีกคนดังขึ้น แน่นอนย่อมต้องเป็นแม่ทัพกู้หมิง ผู้เป็นบุตรเขยนั่นเองสองแม่ลูกรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่มิปกติ เมื่อแม่ทัพหนุ่มได้ปิดประตูห้อง ก่อนจะก้าวเข้ามานั่ง ข้างผู้เป็นพ่อตา ถงซือเหยารู้สึกเย็นไปทั้งกาย เมื่อสบตาเข้ากับสามีแม่ทัพหนุ่มไม่ได้เอ่ยสิ่งใด นอกจากยื่นกระดาษส่งให้ภรรยา ถงซือเหยารับมาคลี่อ่าน สายตาคู่งามไล่ไปทีละตัวอักษร ใบหน้าที่เคยซับสีเลือด บัดนี้ซีดจางจนไร้ซึ่งสีสันใด ๆ หญิงสาวคิดหาคำแก้ตัว เมื่อเงยหน้ามองไปยังสามีและบิดาถงฮูหยิน รีบคว้ากระดาษในมือบุตรสาวไปอ่าน มือบางสั่นเทาด้วยความตื่นตกใจ ถงฮูหยินมองเห็นสายตาผิดหวังของสามี ยิ่งเป็นการตอกย้ำว่า สามีเชื่อในสิ่งที่เข
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่103 ขับพิษ
“องค์ชายอย่าทรงเป็นกังวลไปเลยเพคะ จ้าวหยางจะปลอดภัย”“ท่านหมอรีบมาดูหลานชายข้าเร็วเข้า เรื่องนี้ข้าต้องได้คำตอบก่อนรุ่งสาง”“เชิญองค์ชายทางด้านนี้พ่ะย่ะค่ะ”เสวี่ยจ้าน ต้องการที่จะคุยกับองค์ชายต่างแคว้นเพียงลำพัง ทั้งสองหายไปยังอีกห้อง ซึ่งอยู่ถัดไปพระชายาในองค์รัชทายาท ขยับไปยืนข้างกับแม่ทัพสาว นางเองก็รักในตัวจ้าวหยางมิแพ้ผู้ใด ถึงขนาดคิดเอาไว้ ว่าจะทรงยกพระธิดาองค์โต ให้เป็นภรรยาของจ้าวหยางในอนาคตเซียวเถาบีบเบา ๆ ยังมือของหญิงสาวผู้เป็นสหายรัก ก่อนจะเอ่ยปลอบโยนพระชายาเบา ๆ ท่านหมอประจำจวนอ๋องเหลียวมองไปยังมารดาของเด็กชาย ก่อนจะหันกลับมาจัดการรักษาคุณชายน้อยต่างแคว้นต่อองครักษ์คนสนิทของท่านอ๋องเก้า ได้บอกกับเขาขณะเดินทางมายังเรือนนี้ ว่าต่อให้ยมบาล ต้องการลมหายใจของคุณชายจ้าวหยาง ก็ให้ช่วงชิงกลับมาให้จงได้ มิเช่นนั้นจะทำให้ปีศาจร้ายพิโรธ ไม่บอกเขาก็รู้ว่าหมายถึงผู้ใดเวลาผ่านไปกว่าหนึ่งก้านธูป การรักษาได้เสร็จสิ้นลง จ้าวหยางหลับไปด้วยฤทธิ์ของยา พิษถูกขับออกจนหมด ทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจ เป็นจังหวะเดียวกับที่องค์ชายแห่งเว่ย และท่านอ๋องเก้า กลับเข้ามาภายในห้อง“ท่านหมอ ทุกอย่างเรียบร
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่102 เหมือนเจ้ารู้
ฟริ้ว! ฉึก! ลูกธนูปักยังเสาศาลา แทนที่จะเป็นเป้าหมาย ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ได้หยุดสิ่งที่กำลังทำ เพื่อเตรียมการรับมือ ผู้บุกรุกยามค่ำคืน“หาญกล้าบุกรุกจวนข้า สงสัยคงอยากที่จะเร่งไปยมโลกกระมัง”อ๋องหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เรื่องมีคนลอบทำร้ายเขาหาได้ใส่ใจไม่ แต่พวกมันกลับมาในเวลา ที่เขากำลังจะช่วงชิงหัวใจของหญิงสาว นี่ต่างหากที่ทำให้เขาขุ่นเคืองเป็นที่สุดคืนนี้เขาสั่งให้องครักษ์ มิให้เข้ามารบกวนเวลาส่วนตัว ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็มิต้องการให้ผู้ใดมานั่งมอง เรื่องระหว่างเขากับมารดาของบุตรชายเป็นอันขาดเซียวเถาปลดสายคาดเอวออก เพื่อใช้เป็นอาวุธ เพียงครู่เดียวห่าธนูได้พุ่งเข้าหาคนทั้งสอง ทั้งคู่ได้สลับกันปัดป้อง มิให้ลูกธนูถูกกายได้ เมื่อทุกอย่างหยุดลง บุรุษชุดดำกว่าสิบชีวิต ได้ปรากฏตัวขึ้นล้อมรอบทั้งคู่เอาไว้“ท่านอ๋องเก้า ชะตามิน่าสิ้นสุดเพียงเท่านี้เลย หากท่านอ๋องไม่ทรงอยู่ร่วมกับนาง ก็คงมิต้องจบชีวิตเช่นนี้” หนึ่งในชายชุดดำเอ่ยขึ้น เรื่องนี้เป็นเหตุสุดวิสัยอย่างแท้จริง ผู้ใดจะคิดว่า ท่านอ๋องเก้า จะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแม่ทัพต่างแคว้นเช่นนี้“หึ ๆ เข้ามาในบ้านข้า ยังกล้าปากดีอยู่อีก
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่101 คำครหา
“แต่หากเรื่องเช่นนี้เกิดกับหญิงสาวคนอื่น เด็กอาจมิโชคดีเช่นนี้”“สิ่งที่อยากจะหยั่งถึง คือใจของคน ท่านอ๋องอย่าได้ยกย่องหม่อมฉันนักเลยเพคะ ท่านอ๋องจะรู้ได้อย่างไร ว่าคราแรกที่หม่อมฉันรู้ว่าตั้งครรภ์ หม่อมฉันยินดีหรือเสียใจ”“ข้ารู้ดีว่าเจ้าเสียใจ แต่เจ้าก็รักลูกในครรภ์มากกว่าคำครหา”“ดูเหมือนท่านอ๋องจะรู้เรื่องนี้ดีนะเพคะ”“ข้ามีนิท่านเรื่องหนึ่ง จะเล่าให้เจ้าฟัง”“เวลาของค่ำคืนนี้อีกยาวนาน หม่อมฉันยินดีที่จะฟังเพคะ”เรื่องราวต่าง ๆ ถูกถ่ายทอดออกมาทีละน้อย อ๋องหนุ่มหวนนึกถึง วันที่เขาเพิ่งกลับจากชายแดน เนื้อตัวนั้นมิได้ดูสง่าอันใด เพื่อสืบเรื่องราวบางอย่าง ทำให้เขาจำต้องปลอมตัวเป็นเพียงนักเดินทางทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น เมื่อเขาต้องการหญิงคณิกามาปลดปล่อย ความเป็นบุรุษ ร่างบอบบางที่ดูเหมือนจะหมดสติ และถูกวางยาปลุกกำหนัดถูกนำมาส่งให้ถึงห้อง เขาคิดเพียงว่าเจ้าของหอนางโลม ต้องการสร้างความตื่นเต้นให้แก่เขา จึงได้ทำเช่นนี้ ทว่าเมื่อเขารับรู้ถึงความบริสุทธิ์ของนาง จึงได้คิดที่จะเลี้ยงดูนางเป็นอนุแต่เมื่อเขากลับมาจากทำธุระ หญิงสาวบนเตียงได้หายไปแล้ว มีเพียงหยกของนาง ที่ถูกลืมเอาไว้
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่100 เจ้าจำเรื่องใดได้บ้าง
ภายในห้องหนังสือ จวนแม่ทัพกู้หมิง สองสามีภรรยา นั่งประจันหน้ากัน ด้วยความเคร่งเครียด ทุกคำถาม เสมือนน้ำที่เทลงพื้นก็มิปาน เมื่อผู้เป็นภรรยาหาได้ตอบคำถามนั้น แม้แต่ครึ่งคำถงซือเหยา ยังคงใช้ความนิ่งเงียบ สยบทุกคำถามของสามี ด้วยหลายคำถามนั้น มันมิต่างจากคมมีดที่ปักลงสู่กลางใจนาง“สรุป...เจ้ามิคิด ตอบคำถามข้าเลยเช่นนั้นรึ”“ท่านพี่ สิ่งที่ท่านถามมา ข้าไม่ทราบเรื่องเลยแม้แต่น้อยเจ้าค่ะ”“แล้วสิ่งที่เจ้าพูด ตอนอยู่ในสนามประลองมันหมายว่าอย่างไรเล่า”“ข้าแค่พูดไป ตามที่ผู้คนเล่าลือกันเท่านั้นเจ้าค่ะ”“เรื่องเล่าลือเช่นนั้นรึ แม่ทัพจ้าวเป็นคนแคว้นเว่ย จะมีข่าวเช่นนั้นมาเกิดที่ฉินได้อย่างไรกัน”“ท่านพี่พูดเหมือนข้า เป็นผู้ที่ทำเรื่องเช่นนั้น ข้าเป็นภรรยาของท่านนะเจ้าคะ จะลดตัวไปทำเรื่องต่ำช้าเช่นนั้นได้อย่างไรกัน”“ก็ขอให้มันจริง เพราะเท่าที่ข้ารู้มา เรื่องต่ำช้ากว่านี้ คนเช่นเจ้าก็เคยทำมันมาแล้ว ข้านิ่งเฉยมาตลอด เพราะคิดว่าเจ้าจะปรับปรุงตัว”“ท่านพี่ หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ”“กลับไปเถอะ แล้วทบทวนสิ่งที่เจ้าทำ และคิดให้มากว่านี้ เจ้าจะมีความสุขเช่นที่ผ่านมา หรือให้ทุกอย่างแตกแยก”“ฮึ! เพราะมั
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่99 บุตรชาย
เซียวเถาเลิกคิ้วสูง เป็นเชิงถามชายหนุ่ม ที่กำลังยืนหายใจประหนึ่งม้าศึก ที่ผ่านการวิ่งมาอย่างสุดกำลัง ก่อนจะคลี่ยิ้มน้อย ๆ กับท่าทางของท่านอ๋องหนุ่ม“ไม่เลยขอรับท่านแม่ หากมิได้ท่านแม่ช่วยไว้ จ้าวหยางคงลำบากกว่านี้”“หึ ๆ แม่มิได้ทำอันใดเลย แค่เบื่อท่าทางอวดดีของลูกนกในกรงทอง ก็เท่านั้นเอง”“ข้าเกือบจะลงมือจริง ๆ เสียแล้ว”“แค่เรื่องขำขัน อย่าได้ใส่ใจ”การสนทนาของสองแม่ลูก ทำให้อ๋องหนุ่มถึงกับลอบกลืนน้ำลาย จ้าวหยางเติบโตขึ้น ย่อมต้องเป็นคนที่น่ากลัว กว่าที่ผู้ใดจะคาดคิดเป็นแน่ ดูแล้วเซียวเหยาผู้นี้ มิใช่เพียงสตรีที่เก่งทางด้านการต่อสู้เพียงอย่างเดียวสินะ จะมีใครบ้าดีเดือดขนาดทำเช่นนางได้ไหนจะเจ้าลูกชายตัวดี ที่ดูจะเข้าขากับผู้เป็นแม่ เสียจนเขากลายเป็นเพียงลาโง่ไปในทันที“ไปกันเถอะ ยืนตรงนี้นาน เกรงจะทำให้คุณชายน้อยผู้นั้น อกแตกตาย”เซียวเถาเอ่ยขึ้น ในขณะที่ถงซือเหยา กำลังเดินผ่าน เพื่อไปจัดเตรียมสิ่งของนำบุตรชายกลับจวน“เจ้าหมายความว่าอย่างไร”ถงซือเหยาถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงกรุ่นโทสะ นิ้วเรียวสั่นระริก ชี้ไปยังแม่ทัพต่างแคว้น“เป็นคุณหนูสูงศักดิ์ ทั้งยังเป็นถึงภรรยาแม่ทัพ แต่ไร้มารยาทที
