Beranda / รักโบราณ / ยุทธการรักของเหล่าภรรยา / บทที่155 สาวใช้ผู้น่าสงสาร

Share

บทที่155 สาวใช้ผู้น่าสงสาร

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-10 09:43:53

“เจ้าหิวหรือไม่”

จ้าวเฉินเปลี่ยนการสนทนา เพื่อไม่ให้สาวใช้ผู้น่าสงสารต้องตั้งคำถาม ที่เขายังยากจะตอบได้ นับว่าการบังคับให้เขาเรียนทุกอย่างของพ่อ มันส่งผลดีต่อเขาในวันนี้ ที่ไม่ได้อยู่พบหน้า หรือโต้เถียงกันกับเรื่องเดิมๆ เกี่ยวกับความเป็นเพศที่สามของเขา

เมื่อนึกถึงครอบครัว เขาก็เข้าใจเจ้าของร่างได้เป็นอย่างดี ว่านางคงอยากกลับไปสู่อ้อมกอดของพ่อแม่พี่น้อง แต่เพราะคำว่าธรรมเนียมปฏิบัติ สองนายบ่าวจึงทำได้แค่อดทน แต่ไม่ใช่เขา!

ในเมื่อมีโอกาสได้เป็นหญิงสาว ก็ต้องเป็นผู้หญิงที่ครบเครื่อง สวย! เก่ง! ร้อนแรง! ส่วนเรื่องความรวยนั้น เขามั่นใจว่าใช้เวลาไม่นานเลย ถ้ารู้จักใช้สิ่งที่ติดตัวมา บวกกับรู้จักบ่อเงินบ่อทอง ที่พร้อมจ่ายเพื่อสิ่งที่ต้องการ

แน่นอนว่าต้องเริ่มจากคุณหนูบ้านคนรวย ที่รักสวยรักงาม ฮูหยินที่อยากมัดใจสามี สตรีเหล่านี้คือบ่น้ำซับที่พร้อมหยิบยื่นเงินให้แก่ความพอใจ ขอแค่สิ่งนั้นทำให้พวกนางคือที่หนึ่งในสายตาบุรุษ มันคืองานถนัดของเขา

“บ่าวจะรีบไปต้มโจ๊กให้นะเจ้าคะ”

“เดี๋ยว!”

“มีอันใดเจ้าคะ”

“เดี๋ยวข้าไปช่วย”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่161 อย่าดื่มมาก

    “เป็นช่างที่ข้าเองก็ไม่รู้จักเช่นกัน ข้าสั่งผ่านผู้อื่นเช่นกัน” จ้าวหลันถิงคลี่ยิ้มละมุน นางคิดไว้อยู่แล้วว่าเสื้อคลุมในแบบประยุคของนาง จะทำให้ร้านของนางได้รับเงินเพิ่มอีกมากทีเดียว ชุดที่นางตัดเย็บนั้น ล้วนเหมาะต่อผู้สวมใส่ ไม่ใช่ว่าจะหาได้เหมือนร้านทั่วไป ความสนใจที่มุ่งตรงไปเพียงภรรยาเจ้าของจวน ทำให้หลี่เหนียงแทบอยากจะเดินไปกระชากร่างนั้น มาตบสักหลายฉาด ไม่เคยมีใครทำให้นางอับอายได้ท่านี้มาก่อนเลยสักครั้ง “ไม่คิดว่าเพื่อชุดที่งดงาม พระชายาถึงกับขายของพระราชทานซื้อหามา...” หลี่เหนียงเอ่ยขึ้น ก่อนจะมีเสียงอื้ออึงของคนในงานติดตามมา ทุกสายตามองไปยังพระชายาสวี่ ไท้เฟยเลือกที่จะลุกออกจากงานไป ด้วยสภาพเยี่ยงคนกำลังจะสิ้นสติ ต่างจากหลี่เหนียงที่มั่นใจยิ่งนัก ว่าเรื่องนี้ทำให้นางเป็นผู้กำชัดอย่างแท้จริง “วันนี้พระชายาร่วมแสดงต้อนรับองค์รัชทายาทกับองค์ชายเก้า ย่อมต้องใช้เครื่องประดับที่เหมาะสม ส่วนปิ่นอันนี้นางฝากข้าไว้ก่อนหน้าแล้ว” กล่องไม้ลวดลายงดงาม ถูกเปิดออกและวางลงบนโต๊ะ ทำให้คนที่เคยมาร่วมงานแต่งของสวี่อ๋อง พูดเป็น

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่160 องค์ชายโปรดเมตตา

    “ท่านอ๋อง นางรำเพียงคนเดียวท่านจะหวงแหนไปไย” องครักษ์ของสวี่อ๋องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อขุนนางผู้นั้นหารู้ที่ต่ำที่สูง ต่อให้คนตรงหน้ามิใช่พระชายา ก็ไม่เคยมีใครทำเรื่องเช่นนี้ในจวนสวี่เลยสักครั้ง “ที่นี่จวนของข้า มิใช่หอนางโลมที่ท่านจะทำเรื่องหยามเกียรติผู้ใดก็ได้ เห็นแก่ท่านเป็นขุนนางที่เพิ่งย้ายมา ข้าจะให้โอกาสท่านได้สำนึกผิด เก็บของนั้นไปเสีย” สวี่อ๋องเอ่ยเสียงกร้าว ซึ่งแขกในงานต่างรู้จักนิสัยของสวี่อ๋องดี นางรำที่จะเข้ามาถวายการแสดงต่อหน้าแขกชั้นสูง ล้วนมาจากสำนักระบำหยก ที่ขายเพียงการแสดงหาใช่ร่างกาย เช่นนางรำในหอนางโลม ขุนนางผู้นั้นเดินออกมาหยุดตรงหน้านางรำ ที่ปิดบังใบหน้าด้วยผ้าคาด แววตานั้นของนางทั้งหยิ่งทะนงและเย้ายวน หมับ! ตึก! ก่อนที่มือสกปรกนั้นจะทันได้แตะต้องกายของหญิงสาว มือหยาบคว้ากำข้อมือนั้นอย่างแรง พร้อมวาดเท้าเตะเข้าที่ข้อพับจนอีกฝ่ายทรุดลงเขากระแทกพื้น “อ๊าก!! ท่านอ๋อง เพื่อนางรำชั้นต่ำพวกนี้ ท่านไยกล้าลงมือต่อข้าด้วย” ขุนนางคนอื่นๆ ต่างใบหน้าซีดเผือด มีใครบ้างไม่รู้กฎของที่นี่ รวมถึงสำนักระ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   บทที่159 นางรำ

    ห้องโถงรับแขก งานเลี้ยงรับรององค์รัชทายาทชีอัน และองค์ชายเก้า ซึ่งได้มีขุนนางในเมืองอีกจำนวนหนึ่งมาร่วมด้วย แน่นอนวาค่ำคืนนี้ บรรดาบุตรสาวขุนนางที่ยังไม่ออกเรือนต่างตั้งใจประโคมกาย เพื่อมาประชันความงามกันต่อหน้าบุรุษสูงศักดิ์ ซึ่งเป็นแขกคนสำคัญของเมืองชายแดนแห่งนี้ เผื่อว่าพวกนางคนใดคนหนึ่ง อาจโชคดีมีวาสนาก้าวสู่ตำหนักของหนึ่งในสองบุรุษแน่นอนว่าคุณหนูหลี่เหนียง นั่งเฉิดฉายอยู่เคียงข้างไท้เฟย ใบหน้างามประดับรอยยิ้มน้อยๆ อย่างมีจริต นางไม่สนหรอกว่าสตรีต่างแคว้นจะงามเพียงใด เพราะนางคือสตรีที่ไท้เฟยเลือกแล้ว “ไยน้องสาวข้ายังไม่มาอีกเล่า” องค์รัชทายาทเอ่ยถามถึงจ้าวหลันถิง นั่นทำให้หลี่เหนียงที่กำลังมั่นใจในความสูงส่งของตน เผลอตวัดสายตามองไปที่ชายหนุ่มสูงศักดิ์อย่างลืมตัว ทว่าหญิงสาวถึงกับใบหน้าซีดเผือด เมื่อสบเข้ากับแววตากระด้างขององค์รัชทายาทต่างแดน“ใบหน้าข้าคงน่าชังมากสินะ! แม่นาง!”คำถามของแขกคนสำคัญ เรียกสายตาของทุกคนให้หันมองไปที่หลี่เหนียงเป็นจุดเดียว หญิงสาวรีบหันไปหาไท้เฟยเพื่อขอความช่วยเหลือ ทว่ากลับต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ เมื่อสตรีที่นา

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   บทที่158 ยืมมือ

    “แค่เล็กน้อยเจ้าค่ะ”คำพูดที่สนิทชิดเชื้อ บอกได้ว่าญาติผู้น้องคนนี้ ต้องสำคัญต่อชายสูงศักดิ์มากทีเดียว แล้วใครกันที่บอกว่าคุณหนูสกุลแม่ทัพ ไม่ใช่ที่รักของคนรอบข้าง จึงต้องถูกส่งมาแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์“ข้าลู่เชียน องค์รัชทายาทชีอัน ขออภัยไท้เฟยที่ข้าตั้งคำถามต่อท่าน โดยไม่ได้หมอบกราบอย่างที่คนอื่นกระทำ เช่นนั้นข้าคงต้องคุกเข่าสินะ!”“อย่าเพคะ!”ไท้เฟยร้องห้ามเสียงหลง เมื่อองค์รัชทายาทกำลังจะคุกเข่าลงต่อหน้า ร่างท่วมของไท้เฟยสั่นราวกับอากาศหนาวเหน็บ ทั้งที่เวลานี้ติดจะร้อนเสียมากกว่า“เช่นนั้นตอบคำถามข้าได้หรือยัง”“เอ่อ...คือว่า...”จ้าวหลันถิงไม่คิดว่าจะต้องยืมมือใครจัดการเรื่องพวกนี้ แต่นางไม่ได้มีเวลามาต่อกรไร้สาระกับแม่สามีมากนัก จึงอยากจัดการทุกอย่างให้อยู่ในจุดที่เหมาะสม เพื่อให้กิจการของนาง ที่กำลังเติบโตไม่ต้องสะดุดที่สำคัญอยู่ต่างบ้านต่างเมือง จะมามัวเป็นนางเอก ทำดีเพื่อชนะใจแม่ผัว มันเป็นไปไม่ได้ เพราะคนจะเกลียด ดีแค่ไหนก็เกลียดอยู่วันยังค่ำ เลยต้องใช้มือคนอื่นมายุติมันลง ไม่ต้องมารักนางแค่ไม่วุ่นวายกันก็พอแล้ว“นางถูกเลี้ยงดูด้วยเสด็จย่ามาตั้งแต่ยังเล็ก ไม่เคยมีเรื่องเสื่อ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   บทที่157 พี่สิบสี่

    หกเดือนต่อมา เรือนที่ภายนอกยังคงดูทรุดโทรม ทว่าภายในนั้นกลับตกแต่งเอาไว้อย่างงดงาม จ้าวหลันถิงนั่งรอการมาเยือนของแขกที่นางเชื้อเชิญ ด้วยการขายสิ่งของบางอย่างไป และนางจงใจให้มันไปปรากฏต่อหน้าเขา รวมถึงเรียกหาปีกที่แกร่งพอต่อกรกับสกุลสามี ให้มาเสียพร้อมกันเลย หญิงสาวแปรงผม ที่ตอนนี้กลับมานุ่มสลวยอย่างเบามือ พื้นฐานตัวตนเจ้าของร่างนี้งดงามอยู่แล้ว แค่การแต่งตัวนั้นอ่อนหวานจนดูไร้สีสัน ต่างกับนางในตอนนี้ที่ร้อนแรงราวเปลวเพลิง ความงามนี้มิได้คิดใช้มัดใจสามี แต่เพราะคนเยี่ยงนาง มิอาจอยู่กับความทรุดโทรมของร่างกายได้ หลายเดือนที่นางอดทนฟื้นฟูร่างกายนี้ และสร้างอีกตัวตน เพื่อรองรับตัวนางในยามคับขัน มันไม่ง่ายเลยแต่พอเห็นใบหน้างดงามนี้ทีไร มันคุ้มค่ากับความอดทน ที่มีมาตลอดหลายเดือนนับตั้งแต่ตื่นมาในร่างสตรีและต่างโลกต่างยุค ด้านหน้าเรือน สวี่อ๋องผู้รั้งตำแหน่งแม่ทัพ เพิ่งกลับมาถึงบ้านได้เพียงไม่กี่ชั่วยาม ก็ต้องมีเรื่องให้เขานั่งไม่ติด เมื่อมีคนนำสิ่งของบางอย่างมามอบให้ แต่เมื่อก้าวมาเห็นเรือนของภรรยา เขาเหมือนถูกตีซ้ำเข้าที่กลางแสกหน้

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   บทที่156 พบหน้า

    “ว่าแต่เจ้ามีไข่และน้ำมันได้อย่างไรนะ ในเมื่อสกุลสวี่ไม่ได้มอบมันให้เรา”“ท่านลุงต้าจงกับท่านป้าอู่มอบให้เจ้าค่ะ”“ใครรึ!”“ท่านลุงท่านป้า ทำสวนผักอยู่ตีนเขาท้ายจวนเจ้าค่ะ ตอนที่บ่าวออกไปหาสมุนไพรมาต้มให้คุณหนู ท่านลุงท่านป้าได้ช่วยเหลือเจ้าค่ะ”“อืม...แสดงว่าพวกเขา ต้องมีอาหารและยาที่เราต้องการ”“ท่านลุงท่านป้าไม่ได้มีเงินทองมากนักเจ้าค่ะ สิ่งของที่หาได้ก็ถูกซื้อในราคาที่ต่ำมาก”“ให้พวกเขาขายให้เรา ให้ราคาที่สูงหน่อย ไม่ว่าเนื้อหรือยา เสื้อผ้า ให้พวกเขาจัดการแทนเรา จะได้ไม่ถูกสงสัย”“เจ้าค่ะ”เมื่อรู้สึกว่าพวกนางกระซิบกันอยู่นาน จนทำให้เสียงสนทนาขาดหายไป ทำให้ด้านนอกมีการเคลื่อนไหวเล็กน้อย จ้าวหลันถิงยกยิ้มมุมปาก เมื่อนึกเรื่องสนุกขึ้นมาได้“เอาน้ำล้างเท้าของข้า ไปสาดใส่ต้นไม้ด้านหน้าสักหน่อยสิ มันเฉามากแล้ว”จ้าวหลันถิง ชี้มือไปยังทิศทาง ที่นางต้องการให้สาวใช้สาดน้ำ คนมาเยือนคงยังไม่กล้าที่จะขยับตัวให้ถูกจับได้ อี้เหยายกอ่างน้ำล้างเท้า เดินออกไปสาดยังพุ่มดอกไม้ในทิศทางที่ผู้เป็นนายบอกเสียงหายใจฟืดฟาดดังแว่วให้ได้ยิน ทว่าหญิงสาวกลับแสร้งไม่รับรู้ ก่อนจะเดินกลับเข้าห้อง สองนายบ่าวหัว

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status