บทที่ 423

ซูถิงหว่านที่ไม่ทันตั้งตัวตกใจจนสะดุ้ง แล้วจึงกล่าวอย่างมั่นใจว่า “แน่นอนว่าไม่เคยเพคะ”

“เช่นนั้นก็ดี” เขายกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ ที่อ่านไม่ออก ความน่าเกรงขามของเจ้าแผ่นดินแผ่สะท้านใจผู้คน ราวกำลังกล่าวว่า หากเจ้ากล้าหลอกข้า ข้าจะไม่มีวันละเว้นเจ้า

เซี่ยซางหันไปกล่าวกับซูเซวี่ยนด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไม่รักษาวินัยทหาร บีบบังสตรีดีงาม ควรลงโทษตามกฎทหาร แม่ทัพซู ทหารทั้งห้านายควรต้องโทษสถานใด”

ซูเซวี่ยนตะลึงไป แล้วรีบกล่าวว่า “ผู้ที่ทำผิดร้ายแรง ควรตัดหัวประหารให้เป็นเยี่ยงอย่าง แต่หากเป็นความผิดสถานเบา ควรลงโทษด้วยไม้พลองทหาร ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดทหารก็ควรรักษาวินัยทหาร ถูกล่อลวงเอาง่ายๆ เช่นนี้ ควรถูกลงทัณฑ์…”

“งั้นก็หนึ่งร้อยไม้แล้วกัน!” เซี่ยซางกล่าวอย่างเสียงดังฟังชัด “ข้าไม่ปรารถนาให้กองทัพของต้าโจวไร้กฎระเบียบวินัย ยิ่งไม่ต้องการให้เรื่องเช่นนี้ พฤติกรรมเช่นนี้เกิดขึ้นบนตัวทหารอีก ไม่ว่าจะเต็มใจหรือถูกบังคับ หากพบอีกให้ประหารทันที”

ซูเซวี่ยนกับซูเต๋อไห่ก็ตกใจจนสะดุ้งเช่นกัน เหิงอ๋องเด็ดขาดกว่าฮ่องเต้จริงๆ ในเมื่อท่านอ๋องตรัสแล้วว่าให้โบยหนึ่งร้อยไม้พลองทหาร จะรอดหรือไม่ก็ต