บทที่ 275

วินาทีต่อมาชายที่แทงเขาด้วยกริชก็ตกตะลึง

เย่เสวียนถิงไม่แม้แต่จะมองย้อนกลับไป เขาหันไปด้านข้างแล้วยกมือขึ้นเพื่อจับข้อมือของชายคนนั้น จากนั้นครู่ต่อมาก็ได้ยินเสียงดังแกร๊กและหักมันโดยไม่ลังเล

"อ๊า!"

ชายคนนั้นกรีดร้องสั้น ๆ และตระหนักได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง

ในเวลานี้ เย่เสวียนถิงจึงได้เห็นใบหน้าของนางกำนัลในตำหนักอย่างชัดเจน

นางกำนัลคนดังกล่าวตอบสนองอย่างรวดเร็ว เมื่อรู้ว่าใบหน้าของนางถูกเปิดเผย นางกัดถุงพิษในปากของตนอย่างไม่ลังเล ด้วยตั้งใจจะฆ่าตัวตาย

แต่ผลลัพธ์ที่ได้... “เพียะ!”

นางถูกตบเข้าอย่างแรง

ซูชิงอู่ไม่ได้ใช้กำลังใด ๆ เลย และฟันด้านซ้ายของนางกำนัลที่มีถุงพิษก็กระเด็นออกจากปากของนางในทันที

ปากของนางกำนัลเต็มไปด้วยเลือด ศีรษะกระแทกเสาจนหมดสติไป

ซูชิงอู่ถูมือของตนเองแล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย

พวกเขาทั้งสองแสดงกระบวนท่าประสานกันอย่างสมบูรณ์แบบ ซูชิงอู่ลงมือเกือบจะทันทีที่เย่เสวียนถิงคว้าข้อมือของนางกำนัลผู้นั้นเอาไว้ การเคลื่อนไหวทั้งหมดรวดเร็วปานสายฟ้า

แม้แต่เย่เสวียนถิงก็ไม่คิดว่าวันหนึ่งเขากับซูชิงอู่จะร่วมมือกันได้อย่างสมบูรณ์แบบเช่นนี้

ซูชิงอู่ปิดริมฝีปากของนางและไอเ