เซิร์กบุกดาวรกร้าง 2

ในค่ำคืนที่อากาศร้อนระอุจนแทบทนไม่ไหว ทำให้อลิสนอนไม่หลับพลิกกายไปมาหัวใจเธอไม่สงบเลยจริง ๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศร้อนหรือจะเกิดเภทภัยอะไรขึ้นกันแน่ จนกระทั่งเที่ยงคืน เสียงกรีดร้องดังระงมไปทั่วทั้งดาวรกร้าง ร่างบางดีดตัวลุกออกจากบ้านหลังเล็กของตัวเองออกไปนอกบ้านอย่างรวดเร็ว

         ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง เพราะสิ่งที่เห็นทำให้ขนกายเธอลุกชันด้วยความหวาดกลัว ทำไมเซิร์กถึงมาที่เมืองรกร้างแห่งนี้!

         กรี๊ดดดด!!!

         เสียงกรีดร้องระงมดังไปทั่วดาวรกร้างแห่งนี้ พร้อมร่างมนุษย์ที่วิ่งหนีตายอย่างน่าสงสารถูกพวกมันอ้าปากกัดกินในคำเดียวกัน เซิร์กที่เห็นตรงหน้ามากกว่าร้อยตัว ไม่ว่าจะหนีไปทางไหนก็ไม่อาจหลุดพ้น ขาเธอแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว เธอเป็นเพียงหญิงสาวชาวบ้านที่แสนธรรมดาจะไปต่อสู้กับพวกเซิร์กนับร้อยตัวได้อย่างไร

         ขณะนั้นก็หันไปเห็นคุณย่าโรซ่าที่กำลังถูกพวกมันกำลังตะบบ ไม่รู้ว่าความกตัญญูหรืออย่างไรทำให้ขาที่แข็งทื่อของเธอวิ่งไปช่วยย่าโรซ่าเอา เธอใช้พลังธาตุไม้ที่มีอยู่น้อยนิดดึงร่างของย่าโรซ่าออกจากปากอันใหญ่โตของมัน แต่เพราะร่างกายเธออ่อนแอทำให้พลังอ่อนแอตามไปด้วย

         “อลิสหนีไปไม่ต้องห่วงย่า!”

         หญิงชราตะโกนก้องด้วยความร้อนใจ เซิร์กตัวนั้นเมื่อเห็นอาหารที่กำลังเข้าปากหลุดลอยไปยิ่งทำให้มันโมโห พุ่งเข้าใส่อาหารตรงหน้าเร็วขึ้นกว่าเดิม อลิสทำได้แต่ใช้ร่างตัวเองผลักร่างของย่าโรซ่าออกไป ปากที่อ้ากว้างของเซิร์กตัวนั้นงับเข้าร่างของเธอเต็มคำ ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างก่อนจะไม่รู้สึกตัวอีกเลย

         มีเพียงความคิดหนึ่งเดียวที่ทำให้เธอยิ้มออกมา แม้ว่าต้องเผชิญความตาย เธอได้หลุดพ้นแล้ว หลุดพ้นจากบิดาแสนขลาดเขลาและเมียหลวงที่เลวทรามคนนั้นแล้ว...

ไม่รู้ว่าฟ้ากลั่นแกล้งหรือโชคชะตานำพา ทำให้ อลิส เจนี่ ร็อกส์ หญิงสาววัยยี่สิบปีที่ใช้ชีวิตคนเดียวตั้งแต่อายุสิบขวบ มายังสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ปี1980 ย้อนเวลากลับมาในยุคที่กำลังพัฒนา ในร่างของเด็กผู้หญิงอายุสิบสองปีอย่าง หลิวตาน

 

หลิวตานเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวร่างกายผอมแห้งเหมือนเด็กอายุสิบขวบเพราะขาดสารอาหาร มีพ่อเป็นทหารซึ่งนาน ๆ จะกลับบ้านมาที ส่วนแม่อยู่บ้านทำงานในแปลงนากับดูแลลูก ๆ นั้นก็แสนจะอ่อนแอ ยอมบ้านสามีเสมอ ทำงานให้คนในบ้านอย่างหนักแต่อาหารที่ได้กินกับน้อยนิด ที่สำคัญพวกเขาไม่เคยได้กินเนื้อเลยสักคำ ขนาดปีใหม่ยังได้กินเพียงแค่น้ำแกงที่เหลือกินของคนบ้านใหญ่เท่านั้น  

และร่างนี้ยังมีน้องชายคนรองที่มีชื่อว่า หลิวเหอสวี่อายุเจ็ดขวบ ถูกด่าว่าเป็นเด็กไม่สมประกอบ เพราะเขาชอบย้ำคิดย้ำทำ จดจ่อแต่สิ่งนั้น ๆ ไม่ค่อยตอบสนองกับสิ่งรอบข้างทำให้ถูกรังแกบ่อย ๆ ยิ่งไม่ร้องไห้ยิ่งกลายเป็นจุดเด่นที่ถูกพี่น้องในบ้านรุมรังแก โดยเฉพาะหลานชายสุดที่รักของย่า ในโลกของอลิสอาการของหลิวเหอสวี่เรียกว่าเด็กออทิสติก หากมีเหรียญดวงดาวซื้อยาก็รักษาหายแล้ว

อีกทั้งเธอยังมีน้องสาวคนเล็กชื่อหลิวอิ๋งอีอายุเพียงห้าขวบแต่รู้ความมาก เวลาพี่ชายโดนรังแกก็จะเข้ามาช่วยพี่ชาย จนตัวเองก็โดนรังแกไปอีกคนเพราะอายุยังน้อยและยังผอมบางจึงไม่สามารถต่อสู้กับหลานคนโตได้

ครอบครัวของหลิวตานอาศัยรวมกับคนในตระกูลหลิว ซึ่งเป็นบ้านใหญ่ที่อยู่รวมกันหลายคนมาก นอกจากห้าคนพ่อแม่ลูกแล้วยังอยู่รวมกับพี่น้องของพ่ออีกสามบ้าน ครอบครัวลุงใหญ่ ครอบครัวอาสาม อาสี่ อาเล็กที่ยังไม่ได้แต่งงาน ปู่ย่า สมาชิกเกือบยี่สิบคนอาศัยอยู่ในบ้านหลังขนาดกลาง 

“นี่มันเรื่องอะไรกัน!”

อลิสเรียกสติตัวเองด้วยความมึนงง ความทรงจำสุดท้ายของเธอคือดาวรกร้างที่เธออาศัยอยู่ถูกเซิร์กบุกรุกเข้ามาทำร้าย ต่อให้ต่อสู้เอาตัวรอดได้แต่จำนวนชาวบ้านเพียงหยิบมือก็ไม่อาจต้านเซิร์กนับร้อยตัวได้ ก่อนที่สติจะดับไปเธอได้ใช้ร่างตัวเองช่วยคุณย่าโรซ่าเอาไว้ แม้ว่าจะรู้ว่าคุณย่าเองก็คงไม่รอด แต่ก็ดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย ที่สำคัญเธอจะได้ไม่รู้สึกผิดต่อใจตัวเองด้วย

แต่ไม่คิดว่าการตายของเธอไม่ใช่จุดจบของเรื่องราว แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง! ซึ่งชีวิตใหม่ที่ได้รับมานี้ก็ไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก สวรรค์รังเกียจที่เธอมีชีวิตอยู่ใช่หรือไม่ ถึงได้ส่งเธอมาทุกทรมานอีกครั้ง คิดว่าจะหลุดพ้นจากพ่อจอมขี้ขลาดและแม่เลี้ยงจอมโหดได้แล้วเสียอีก

แต่กลับต้องมาเผชิญกับชีวิตที่น่าอดสู่ยิ่งกว่าชาติก่อนเสียอีก ข้อดีอย่างเดียวคือ โลกนี้เธอสามารถจากไปที่อื่นได้ แม้จะมีกฎระเบียบที่นี่มากมายแต่เธอเชื่อว่าด้วยความสามารถของเธอจะทำให้ครอบครัวนี้สุขสบายได้อย่างแน่นอน!