หน้าหลัก / รักโบราณ / ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท / ตอนที่ 8 อ้อมกอดที่ไม่คาดคิด

แชร์

ตอนที่ 8 อ้อมกอดที่ไม่คาดคิด

ผู้เขียน: กุหลาบดิน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-12 15:48:19

เช้าวันใหม่มาเยือน แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาภายในห้องหออันสงบ ร่างของวายุในร่างของหวังหยู่ ค่อย ๆ รู้สึกตัวขึ้นจากการนอนหลับที่ตึงเครียดตลอดทั้งคืน เขาเพิ่งลืมตาขึ้นมาก็รู้สึกถึงความอุ่นและหนักแน่นของอะไรบางอย่างที่อยู่ใกล้ตัว

ทันทีที่ดวงตาของเขาปรับเข้ากับแสงจ้า เขาก็พบว่าตัวเองนอนกอดก่ายอยู่บนอกของหลี่หยาง องค์รัชทายาทผู้สง่างาม หน้าอกที่แกร่งและอบอุ่นของหลี่หยางเป็นสิ่งแรกที่วายุสัมผัสได้ เสียงการเต้นของหัวใจเขาดังอยู่ในหูของวายุ และที่แย่ที่สุดคือ หลี่หยางยังคงนอนอยู่ข้างเขาโดยที่เขาเองเอนกายซบอยู่บนตัวอีกฝ่าย

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” วายุคิดอย่างตื่นตระหนก หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงและเร็วขึ้น ร่างกายของเขาแข็งทื่อราวกับถูกตรึงไว้กับที่ เขาไม่รู้ว่าตัวเองเผลอขยับมาอยู่ในท่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้สถานการณ์กลับซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก

ท่ามกลางความอึดอัดนั้น วายุเริ่มพยายามขยับตัวออกจากหลี่หยางโดยไม่ให้เขารู้ตัว แต่ก็ไม่ทัน…

หลี่หยางรู้สึกตัวและเปิดตาขึ้นทันที เขามองลงมาที่ร่างของหวังหยู่ที่นอนอยู่บนอกของเขาด้วยความไม่พอใจ ดวงตาคมกริบของเขาแสดงถึงความตกใจเล็กน้อย แต่ก็กลับกล
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 12 เพลงดาบของหวังหยู่

    หลังจากที่วายุ ได้ปักลายหงส์เสร็จสิ้น เขารู้สึกพอใจเล็กน้อยที่สามารถพิสูจน์ตัวเองว่างานแบบนี้เขาก็สามารถทำมันได้ดีเช่นกัน แม้จะยังไม่ได้โชว์ให้หลี่หยางได้เห็น แต่เขาคิดว่าถ้าคนปากร้ายอย่างองค์รัชทายาทหลี่หยางเห็นเขาต้องเริ่มมองเขาในมุมที่แตกต่างออกไปแน่นอน แม้เพียงเล็กน้อยก็ตามแต่ไม่นานหลังจากนั้น ข่าวการฝึกวิทยายุทธขององค์รัชทายาทหลี่หยางก็แพร่สะพัดไปทั่วตำหนัก หลี่หยางเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นนักรบผู้มีฝีมือทางวิทยายุทธที่เก่งกาจและแข็งแกร่ง เขามักจะใช้เวลาฝึกฝนตนเองอย่างหนักเพื่อให้ร่างกายและจิตใจอยู่ในสภาพที่พร้อมเสมอสำหรับการต่อสู้และการปกครองแคว้นวันนี้เช่นกัน องค์รัชทายาทหลี่หยางกำลังฝึกวิทยายุทธอยู่ที่ลานฝึกภายในตำหนัก ในชุดฝึกสีดำที่แนบเนื้อ ชายหนุ่มร่างสูงสง่ากำลังเคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็วและแม่นยำ ดาบในมือของเขาฟาดฟันอากาศด้วยความชำนาญ ทุกท่วงท่าดูสง่างามและทรงพลัง จนทำให้เหล่าทหารและราชองครักษ์ที่เฝ้าดูต้องชื่นชมในความสามารถขององค์รัชทายาทขณะที่การฝึกฝนดำเนินไป หลี่หยางก็หันไปบอกให้คนรับใช้คนหนึ่งไปตามพระชายาหวังหยู่มาพบที่ลานฝึก เขาต้องการให้พระชายาของเขามาดูการฝึกวิทย

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 11 การเย็บปักที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

    หลังจากที่เห็นพระชายาหวังหยู่ปักได้เพียงเล็กน้อย องค์รัชทายาทหลี่หยางก็ยกมือขึ้นหยุดเขา “พอเถอะ ข้าไม่อยากดูเจ้าทรมานกับงานที่เจ้าทำไม่ได้ เห็นแล้วมันน่าสมเพช” เขาพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน สายตายังคงเต็มไปด้วยความเย็นชาและไม่สนใจ“จำไว้ พระชายา... ถ้าเจ้าไม่สามารถยืนเคียงข้างข้าในฐานะคู่สมรสที่เข้มแข็ง เจ้าก็คงเป็นได้แค่พระชายาที่ทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เหมือนสตรีที่อ่อนแอเท่านั้น” องค์รัชทายาทหลี่หยางพูดจบก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งวายุให้นั่งอยู่กับความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความอับอายและความเจ็บปวดหลังจากหลี่หยางออกไป วายุจ้องมองผ้าปักในมือด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย แม้เขาจะเข้าใจว่าเป็นเพียงการแกล้ง แต่คำพูดเหล่านั้นก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกลดคุณค่าลง เขาไม่ใช่หวังหยู่ไม่รู้ว่าถ้าเป็นหวังหยู่ตัวจริงยังอยู่และได้ยินแบบนี้แล้วจะเสียใจจนเลิกรักองค์ชายปากร้าย นิสัยเย็นชา มีดีแค่หน้าตาแบบนี้ได้หรือไม่ อาจจะถึงขั้นเลิกรักไปเลยก็ได้ แต่นี่เป็นวายุเป็นนายแพทย์ศัลยกรรมมือหนึ่งในโลกปัจจุบันที่มีแต่คนยกย่อง และการต้องเล่นบทนี้ทำให้เขาต้องแบกรับความเจ็บปวดและความกดดันที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้วายุถอนหายใจ

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 10 คำพูดที่บาดลึกยิ่งกว่าคมดาบ

    หลังจากที่ความลับเรื่องผักถูกเปิดเผยในมื้ออาหาร หลี่หยางเดินออกจากห้องด้วยความไม่พอใจ ทิ้งให้วายุรู้สึกสับสนและเสียใจ วายุรู้ว่าหลี่หยางไม่ชอบการถูกบังคับและรู้สึกว่าถูกล่วงล้ำความเป็นส่วนตัว เขาจึงต้องการที่จะขอโทษอย่างจริงใจ แต่ก็รู้ว่าสถานการณ์นี้ไม่ใช่เรื่องง่าย“เราแค่หวังดี แต่กลับทำให้เขาโกรธจนได้” วายุคิดในใจ เขาไม่เคยเจอใครที่แข็งกระด้างและปิดกั้นตัวเองเช่นนี้มาก่อน ยิ่งเป็นคนที่เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันยิ่งทำให้การสื่อสารนั้นลำบาก ในที่สุด วายุตัดสินใจเดินไปที่ตำหนักขององค์รัชทายาทหลี่หยางเพื่อขอโทษ เขารู้ว่าถ้าไม่รีบเคลียร์เรื่องนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะยิ่งตึงเครียดและแย่ยิ่งไปอีก ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเลยเมื่อมาถึงตำหนักขององค์รัชทายาท วายุยืนลังเลอยู่หน้าประตูชั่วขณะก่อนจะสูดหายใจลึกและเคาะประตู“องค์รัชทายาท ข้าเอง...หวังหยู่” วายุเอ่ยเสียงเบา ท่าทางที่ไม่มั่นใจเท่าไรนัก ทำให้ดูเหมือนเป็นคนละคนกับหวังหยู่ที่แข็งแกร่งอย่างที่หลี่หยางคุ้นเคยเสียงฝีเท้าหนักแน่นดังขึ้นก่อนที่ประตูจะถูกเปิด หลี่หยางยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ใบหน้าขององค์รัชทายาทเต็มไป

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 9 : แผนลับของหวังหยู่

    หลังจากมื้อเช้าที่เต็มไปด้วยความอึดอัด ด้วยความที่เป็นหมอ วายุในร่างของหวังหยู่ ก็เริ่มคิดหาวิธีที่จะช่วยเรื่องสุขภาพของหลี่หยาง แม้หลี่หยางจะไม่สนใจการกินผักและดูแข็งแรงจากภายนอก แต่ในฐานะหมอ วายุรู้ดีว่าการที่หลี่หยางไม่ยอมกินผักนาน ๆ ย่อมส่งผลต่อร่างกายแน่นอนและเขาก็ได้ยินข่าวลือจากสาวใช้บางคนว่าองค์รัชทายาทหลี่หยางมักจะมีปัญหาเรื่องท้องผูกอยู่บ่อย ๆ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยเมื่อพิจารณาจากการที่ไม่กินผักเลย วายุรู้ว่าเขาไม่สามารถบังคับให้หลี่หยางกินผักได้โดยตรง ดังนั้นเขาจึงต้องคิดหาวิธีที่จะทำให้รัชทายาทกินผักโดยไม่รู้ตัวหลังจากคิดอยู่สักพัก วายุก็เกิดไอเดียเขาจะเข้าครัวเอง และสั่งให้แม่ครัวดัดแปลงอาหาร โดยใส่ผักในจานอาหารของหลี่หยางอย่างแนบเนียน ด้วยวิธีนี้ หลี่หยางจะได้กินผักโดยไม่รู้ตัว และไม่สามารถปฏิเสธได้ช่วงสายวัน วายุตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องครัวของวัง ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เขาไม่เคยเข้ามามาก่อน แต่เขาก็ต้องทำให้ทุกอย่างดูเป็นปกติที่สุด เขาเข้ามาพร้อมกับคำขอที่ฟังดูไม่ผิดสังเกต“ข้ามีเรื่องอยากให้ช่วย” วายุกล่าวเบา ๆ ขณะเดินเข้าหาซั่งซูหรือพ่อครัวใหญ่ของวัง ซึ่งเป็นผู้ด

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 8 อ้อมกอดที่ไม่คาดคิด

    เช้าวันใหม่มาเยือน แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาภายในห้องหออันสงบ ร่างของวายุในร่างของหวังหยู่ ค่อย ๆ รู้สึกตัวขึ้นจากการนอนหลับที่ตึงเครียดตลอดทั้งคืน เขาเพิ่งลืมตาขึ้นมาก็รู้สึกถึงความอุ่นและหนักแน่นของอะไรบางอย่างที่อยู่ใกล้ตัวทันทีที่ดวงตาของเขาปรับเข้ากับแสงจ้า เขาก็พบว่าตัวเองนอนกอดก่ายอยู่บนอกของหลี่หยาง องค์รัชทายาทผู้สง่างาม หน้าอกที่แกร่งและอบอุ่นของหลี่หยางเป็นสิ่งแรกที่วายุสัมผัสได้ เสียงการเต้นของหัวใจเขาดังอยู่ในหูของวายุ และที่แย่ที่สุดคือ หลี่หยางยังคงนอนอยู่ข้างเขาโดยที่เขาเองเอนกายซบอยู่บนตัวอีกฝ่าย“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” วายุคิดอย่างตื่นตระหนก หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงและเร็วขึ้น ร่างกายของเขาแข็งทื่อราวกับถูกตรึงไว้กับที่ เขาไม่รู้ว่าตัวเองเผลอขยับมาอยู่ในท่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้สถานการณ์กลับซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีกท่ามกลางความอึดอัดนั้น วายุเริ่มพยายามขยับตัวออกจากหลี่หยางโดยไม่ให้เขารู้ตัว แต่ก็ไม่ทัน…หลี่หยางรู้สึกตัวและเปิดตาขึ้นทันที เขามองลงมาที่ร่างของหวังหยู่ที่นอนอยู่บนอกของเขาด้วยความไม่พอใจ ดวงตาคมกริบของเขาแสดงถึงความตกใจเล็กน้อย แต่ก็กลับกล

  • ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 7 ความใกล้ชิดที่ไม่คาดคิด

    ค่ำคืนนั้น หลังจากที่วายุในร่างของพระชายาหวังหยู่ อาบน้ำและพักผ่อนบนเตียงหรูหรา เขาพยายามจะนอนหลับเพื่อให้สมองได้พักจากความสับสนและความกดดันที่ต้องรับมือมาตลอดวัน แต่จิตใจของเขายังคงวุ่นวายไม่สงบ ยิ่งเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ความรู้สึกว่าทุกอย่างเกินกว่าที่เขาจะควบคุมได้เริ่มถาโถมเข้ามา“เราต้องเล่นบทนี้ต่อไปอย่างไร” วายุคิดในใจ เขารู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่หวังหยู่ และการอยู่ในราชสำนักจีนโบราณเช่นนี้อาจจะเต็มไปด้วยพิธีกรรมและธรรมเนียมที่เขาไม่รู้จัก หากเขาเผลอทำอะไรผิดพลาด นั่นอาจหมายถึงความหายนะ ต่อชีวิตของเขาเองในขณะที่วายุกำลังครุ่นคิด เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นก็ดังขึ้นจากประตูห้อง พร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่า สวมเสื้อคลุมยาวลายมังกรทองที่มีอำนาจอันน่าเกรงขามองค์รัชทายาทหลี่หยางก้าวเข้ามาในห้องนอนด้วยท่าทางสงบและมั่นคง ดวงตาคมกริบของเขาจ้องตรงมาที่วายุ ซึ่งตอนนี้กำลังนอนอยู่บนเตียงของหวังหยู่ หัวใจของวายุเต้นแรงขึ้นทันทีอย่างไม่สามารถควบคุมได้“ทำไมเขาถึงมาที่นี่” วายุถามตัวเองในใจ แม้จะรู้ดีว่าในฐานะพระชายาขององค์รัชทายาท หน้าที่ของเขาอาจจะหมายถึงการแบ่งปันห้องนอน แต่ค

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status