วันดับนางริษยา เล่ม 1 - งานศพคุณปู่ 1/1

“…” นัฐธวีร์ได้แต่นิ่งเงียบไร้การโต้เถียงกับปลายสายเรียกเข้าของเขาอยู่สักพักใหญ่

ชายหนุ่มปล่อยให้ปลายสายอาละวาดใส่เขาอย่างไม่มีข้อ โต้เถียงใดใดออกมาจนสาแก่ใจ

นัฐธวีร์จึงอ้าปากหมายจะกล่าวประโยคต่อไปเพื่อตัด บทสนทนาระหว่างพ่อลูกทิ้งเสียดื้อ ๆ

“แกรู้ไหมคุณปู่ของแก ท่านเสียแล้ว” แต่แล้วกรพจน์ ปลายสายที่โทรมาหาเขา ก็เปลี่ยนน้ำเสียงลงจนนัฐธวีร์สัมผัสได้

นัฐธวีร์รู้สึกราวกับว่าเวลานี้พายุไต้ฝุ่นลูกใหญ่กำลังโถม กระหน่ำซัดเขาเข้าสู่ใจกลางพายุอย่างรุนแรงทุกอย่างรวดเร็วเสียจน เขาไม่สามารถทำใจยอมรับเหตุการณ์ได้

เพียงประโยคแรกของบิดาเขาไม่อาจทำให้จิตใจของนัฐธวีร์ สงบนิ่งลงได้แม้แต่น้อย

ตรงกันข้ามเวลานี้หัวใจของชายหนุ่มกลับรู้สึกแน่นหน้าอกราวกับมีใครบางคนพยายามเคล้นมันออกมา และกระทืบให้มันแหลกเป็นเสี่ยง ๆ

“อะไรนะครับ คุณพ่อ” นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตระหนกจนนรีกุลที่ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดอดเป็นห่วงในความสัมพันธ์พ่อลูกของชายคนรักไม่ได้

มือสากหนาที่ถือสมาร์ทโฟนของชายหนุ่มหมดเรี่ยวแรงลง ทว่าหยาดน้ำใสไหลคลอออกมาจากหน่วยตาทั้งสองข้างของเขาอย่างอ่อนล้า

“ครับผม…ผมจะรีบไปครับ” นัฐธวีร์กรอกเสียงลงไปตามปลายสายอย่างอิดโรยพลางสไลด์ปิดโทรศัพท์ของเขาลงอย่างเหม่อลอย

แข้งขาที่เคยมีเรี่ยวแรงของชายหนุ่มค่อยหมดแรงลงอย่างเชื่องช้าราวกับตุ๊กตาไขลานที่รอวันหยุดหมุน…นัฐธวีร์ทรุดตัวลงนั่งพิง ผนังห้องทั้งสภาพนั้น

“เกิดอะไรขึ้นคะวีร์”นรีกุลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตระหนกทันทีที่สาวเจ้าเห็นสภาพ ของชายคนรักที่ดวงตาแดงก่ำ

“นุ่นผมว่าเราต้องรีบไปหาคุณพ่อกันแล้วล่ะ”นัฐธวีร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังหนักแน่นเสียจนนรีกุลฟังแล้วอดใจหายไม่ได้

คิ้วเข้มของชายหนุ่มมุ่นเข้าหากันเป็นปมใหญ่คล้ายเชือก ไนล่อนที่ถูกผูกแน่นเสียจนเป็นปมหนา โดยที่นัฐธวีร์เองก็ไม่ทันรู้ตัว

ทว่าเวลานี้ใบหน้าคมคายของนัฐธวีร์บึ้งตึงลงอย่างไม่สบอารมณ์ เป็นที่สุด

“งั้นนุ่นไปเก็บของก่อนนะคะ”นรีกุลกล่าวกับนัฐธวีร์อย่างรวดเร็ว

“เก็บมาให้วีร์ด้วยนะครับ”นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า เต็มที

ไม่นานนักนรีกุลก็ลากกระเป๋าเดินทางใบโตสองใบออกมา หญิงสาวเอื้อมมือไปหยิบแม่กุญแจแล้วสอดลูกกุญแจเพื่อไขล็อคคอนโดมิเนียมที่ตนเป็นเจ้าของอย่างแน่นหนา

นัฐธวีร์รีบเร่งเดินลงมาจากบันไดของคอนโดมิเนียมของหญิงสาว ชายหนุ่มเดินตรงดิ่งไปยังรถยุโรปคันสวยของเขาของเขาที่  หญิงสาวซื้อให้ในวันเกิดของเขา

ประตูฝั่งคนขับเปิดขึ้นอย่างรวดเร็วตามด้วยร่างสูงโปร่งของ นัฐธวีร์ที่ก้าวขาขึ้นมาวางบนผ้ายางอย่างเร่งรีบ

รถยนต์ทรงสวยสไตล์ยุโรปคันหรูถอยหลังออกจากซองอย่างรวดเร็วแล้วทะยานออกสู่ถนนใหญ่ที่มีรถราแล่นกันขวักไขว่

นรีกุลหญิงสาวคนรักของนัฐธวีร์เอื้อมมือสวยไปดึงเข็มขัดนิรภัยพลางหยิบโทรศัพท์ไถดูอะไรไปเรื่อย ๆ

นัฐธวีร์ขับรถยนต์คันหรูไปตามทางที่เขาปักหมุดไว้ในแอป แผนที่ของเขา

ดวงตาคู่เรียวรีสีสนิมลอบมองใบหน้าหวานของนรีกุลที่กำลัง เพลิดเพลินกับการไถโทรศัพท์สมาร์ทโฟนของหล่อนไปเรื่อย ๆ อย่างอับจนหนทาง

นรีกุลเป็นหญิงคนรักครั้งที่สองของเขา หากชายหนุ่มเชื่อว่าเขาไม่สามารถมีความลับกับหญิงคนรักได้อีกต่อ ไป

“เมื่อกี้คุณพ่อโทรมาบอกว่า ให้ผมรีบกลับบ้านด่วน” นัฐธวีร์เอ่ยอย่างกลั้นน้ำตาที่พานไหลออกจากดวงตาคู่คมของเขา

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะวีร์”นรีกุลเอ่ยพลางมองใบหน้าคม คายที่เวลานี้ชายชัดถึงความวิตกกังวลใจออกมา

“ผมคิดว่า คุณพ่อน่าจะคุยเรื่องมรดกคุณปู่ที่เพิ่งเสียไป” นัฐธวีร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ

ท้ายประโยคแววตาคู่คมฉายรอยหมองเศร้าจนนรีกุลอดสังเกตไม่ได้

“ค่ะ” นรีกุลเอ่ยรับคำสั้น ๆ

มือขวาของหญิงสาวเอื้อมมาจับมือซ้ายของชายหนุ่มที่เข้าเกียร์อย่างปลอบประโลมเพื่อคลายปมในใจของอีกฝ่าย เรียวปาก ของหญิงสาวขยับเปล่งเสียง

“เมื่อวานนุ่นคุยกับคุณแม่แล้วนะคะท่านบอกว่าท่านจะยกที่ ดินแปลงหนึ่งให้นุ่นแล้วสร้างเป็นเรือนหอของเรากันค่ะ” นรีกุลเอ่ยด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความสุข

นัฐธวีร์นั่งนิ่ง ชายหนุ่มยังไม่อยากบอกความลับบางอย่างกับหญิงสาวในตอนนี้เขาทำได้เพียงแค่ปล่อยให้เธอเอื้อมมาจับมือของเขาอยู่เช่นนั้น

“วีร์ค่ะ นุ่นรักคุณนะคะ” นรีกุลกล่าวอีกครั้ง

“ครับ ผมก็รักนุ่น” นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นพลางเอื้อมมือที่กุมมือของ  หญิงสาวไปจับพวงมาลัยรถยนต์รถคันโก้คันใหญ่ของเขา

รถยนต์ราคาแพงหูฉี่คันเล็กเลี้ยวไปตามเส้นทางที่คุณพ่อ ของชายหนุ่มได้ส่งพิกัดมาให้ ในที่สุดรถก็ผ่านเข้าไปในดงป่าไม้อย่างรวดเร็วทางไป ยังวัดที่กรวีต้องไปนั้นจะต้องผ่านป่าไม้รกชัฎแถวบ้านของเขา

นัฐธวีร์เหลือบมองหญิงสาวนั่งข้างเขาเวลานี้นรีกุลหลับไป แล้วดวงหน้าหวานราวตุ๊กตากระเบื้องเคลือบของนรีกุลสวยสง่า แม้ยามหญิงสาวหลับใหล

นัฐธวีร์เคยเจอนรีกุลในสมัยมัธยม

ในเวลานั้นทั้งสองได้รู้จักกันผ่านพี่ชายของนรีกุล เขาชื่อว่า โจนาธาน ดิเรกวิยะกุล นัฐธวีร์เป็นสายรหัสเดียวกันกับโจนาธานทำให้เขาได้พบกับนรีกุลในวันนั้น

ด้วยความน่ารักของนรีกุลทำให้นัฐธวีร์อดที่จะตกหลุมรักเธอไม่ได้ หลังจากเธอและเขาเรียนจบ นัฐธวีร์เลือกคบกับนรีกุลทันที

นัฐธวีร์ไม่เคยเห็นหญิงใดมีความงดงามและอ่อนโยนเท่านั้นที่คุณมาก่อนนั่นไม่แปลกเลยที่ทำให้เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่สมัยเรียน มหาวิทยาลัย

นัฐธวีร์ดับเครื่องยนต์หลังจากที่รถยนต์ของเขาเล็กถอยเข้ามาจอดยังลานลานจอดรถที่วัดที่บำเพ็ญสวดอภิธรรมศพของปู่ของเขา