LOGINหญิงสาวคนหนึ่งที่เติบโตมาในครอบครัว “ ท็อคซิก ” ( toxic ) เก็บกด มีปมในใจขนาดใหญ่ จนทำให้ป่วยเป็น “ โรคซึมเศร้า ระดับรุนแรง (severe depression) + แพนนิค” แล้วมีเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเข้าเสมอทั้งเรื่องดี และไม่ดี และ แน่นอนว่าส่วนมากเป็นเรื่องที่ไม่ดี เป็นเรื่องที่บั่นทอนจิตใจของเด็กสาวคนนึงเสมอมา ตั้งแต่ คำพูดของคนรอบข้างรวมถึงคนในครอบครัว เขาใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวังทั้งคำพูด ทั้งกิริยา ทั้งสายตา เพื่อให้ถูกใจคนรอบข้างเสมอ เพราะเขารู้ตัวว่าตัวเขาเองไม่ดีพอสำหรับใคร เขามักคิดว่าโลกใบนี้มักโหดร้ายกับเขาตลอด และใช่มันเป็นแบบนี้เสมอ
View More***ณ ร้านเสริมสวยแห่งนึงย่านมหาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รับตัดแต่งทรงผม ออกแบบทรงผม สระไดร์ ทำสี ดัด&ยืด ชาย&หญิงมีพนักงานประมาน5คนเป็นผู้ หญิง 3 คน ชาย 2 คน .
“ เกร๊าะ ” ! “เอ๊ะ ” ทำไมขาแว่นหักได้ล่ะ ***สาวน้อยร่างบางนามว่า“กะถิน” ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้หน้าร้านเสริมสวยพลางบ่นหงุมหง่ำ เพราะตัวเธอชอบนั่งรอลูกค้าที่นัดทำผมที่หน้าร้านเสมอแต่วันนี้น่าจะเป็นอีกวันที่ฤกษ์ไม่ดีตั้งแต่เช้า เพราะในขณะที่ตัวเธอนั่งเล่นมือถืออยู่ ขาแว่นของเธอก็ได้หักเฉยเลย . “ เห้อ ” ได้เสียเงินอีกแล้วสินะเรา - _ - เริ่มต้นวันได้ดีเยี่ยมจริงๆสุดยอดไปเลย! ***สาวน้อยร่างบางพูดเสียงแผ่วกับตัวเอง เพราะตั้งแต่เธอใช้ชีวิตมาเป็นเวลา 27 ปี เธอมักจะเจอกับเรื่องที่ไม่ดีตลอด เอาง่ายๆ ถ้าพูดเป็นภาษาชาวบ้านก็ “ซวยซ้ำซวยซาก” ขนาดที่นั่งกินข้าวเฉยๆจานข้าวก็ตกพื้นเสียดื้อๆ นั่นแหละชีวิตของเธอ. “ สวัสดีคะ” ใช่คุณลูกค้าที่นัดคิวไว้เวลา 09.30 น. ไหมคะ “อ่อออ ใช่ค่ะที่นัดสระไดร์ไว้คะ ***สาวน้อยร่างบางเอ่ยปากทักผู้หญิงคนนึงที่เดินดุ่มๆเข้ามาทางหน้าร้านเพื่อจะได้รู้ว่าเป็นลูกค้าที่นัดคิวไว้หรือเปล่า. “ อ่าาเดียวเชิญคุณลูกเข้าด้านในเลยนะคะ ” ***สาวน้อยร่างบางได้เอ่ยปากชวนลูกค้าเข้าไปในร้านที่มีโต๊ะตัดผม จำนวน 4 โ ต๊ะ และมีลูกค้านั่งอยู่แล้ว 2 ท่าน มีช่าง และพนักงานที่ทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ตามปกติเพื่อทำการสระไดร์ เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนของเธอทำให้ลูกค้าชอบและติดเธอเป็นจำนวนมาก และฝีมือของเธอก็ใช้ได้ เอาเป็นว่าในย่านนี้เธอค่อนข้างที่เป็นช่างที่ดังพอตัวเลยก็ว่าได้ทำให้ลูกค้าที่อยากจองคิวทำผมกับเธอบางคนต้องจองคิวนานกว่าหนึ่งเดือนเลยทีเดียว. “ คุณลูกค้าถ้าหนักไปแรงไปบอกได้เลยนะคะ ” “ อ่าาากำลังดีเลยค่าช่าง ” ***สาวน้อยร่างบางได้เอ่ยปากถามลูกค้าที่กำลังนอนบนเตียงเพื่อสระผมแบบฟินๆอยู่ เพราะหนึ่งในรายการที่ลูกค้าติดมาจากการสระผมของเธอด้วยเพราะเธอเป็นคนมือเบา พูดเพราะ แล้วมักนวดกระหม่อมให้ลูกค้าเพื่อผ่อนคลายเสมอ. ***เวลาผ่านไปนานนับ ชั่วโมง “เรียบร้อยแล้วคะคุณลูกค้า มีอะไรอยากทำเพิ่มเติมไหมค่ะะ บอกช่างได้เลยนะคะ” *** สาวน้อยร่างบางได้เอ่ยปากถามด้วยคำพูดอันอ่อนหวาน เป็นประจำแบบนี้เสมอเวลาทำผมลูกค้าเสร็จ บางคนก็อาจจะทำเพิ่มแต่บางคนก็ไม่ทำเพิ่ม เป็นธรรมดาที่พบเจอในทุกวันขอเธออยู่แล้ว . “ อ่อวันนี้พอดีมีธุระต่ออ่ะค่า ไว้วันหลังจะทำแน่นอนค่าช่างคนสวยฝีมือดีแบบนี้ไม่พลาดแน่นอนค่า “ ฮ่าๆ ขอบคุณมากๆนะค่าที่ไว้ใจช่างคนนี้ ยินดีต้อนรับคุณลูกค้าเสมอค่า ” “ แสกนจ่ายยน๊าค่า คิวอาร์ตรงไหนเอ่ย..” “อ่อได้เลยค่าคุณลูกค้า คิวอาร์ด้านนี้เลยนะค่ะ แสกนแล้วขอถ่ายสลิปไว้หน่อยนะค่ะ ” “ อ่าเครเรียบร้อย นี่คะสลิป ” “เรียบร้อยค่าคุณลูกค้า ขอบคุณที่ใช้บริการค่า ^ _^ *** ลูกค้าสาวสวยก็ได้เลยออกจากร้านไป หลังจากที่ได้ผมสวยสมใจของเธอแล้ว แล้วยังได้ทำกับช่างที่ถูกใจอีกวันนี้น่าจะอารมณ์ดีไปทั้งวันแน่ๆ “เห้อ เสร็จไปแล้ว 1 คน วันนี้ทำไมปวดหัวจัง อาการเริ่มมาอีกแล้วสินะ จะปกติกับเขาสักวันได้ไหม กะถินเอ้ย หรือเมื่อเช้าลืมกินยานะ . ***กะถินพลางบ่นตัวเองเพราะเมื่อเช้าเธอรีบมาทำงาน ไม่รู้ว่าลืมกินยาโรคประจำตัวของเธอไหม และใช่ เธอเป็นโรค ซึมเศร้า + แพนนิค ที่เธอใช้ชีวิตได้แทบจะปกติเพราะเธอได้กินยาอย่างสม่ำเสมอ เหตุผลที่ทำให้วันนี้เธอรีบร้อนมาทำงานเกือบสาย เพราะต้องแต่งตัวให้ลูกสาวของเธอในวันที่โรงเรียนเปิดและใช่เธอมีลูกแล้วเกิดจากการผิดพลาดของเธอเองในอายุ 18 ปีเธอตั้งท้องก่อนวัยอันควร และเธอก็ได้เลิกกับแฟนหนุ่มพ่อของลูกสาวเธอไปหลายปีแล้วบวกกับเธอต้องทำกับข้าวให้พ่อแม่ของเธอ แต่วันนี้เธอดันตื่นสายตื่นเกือบเจ็ดโมงเช้า ลูกสาวของเธอเกือบไปโรงเรียนไม่ทัน ชีวิตในแต่ละวันของเธอช่างวุ่นวายเป็นปกติแบบนี้เสมอ .“ คุณเลิกงานหรือยังครับ”“ เลิกแล้วค่ะ ” “ งั้นรอผมที่เดิมนะครับ พี่กำลังจะออกไป”“ ได้ค่ะ ไม่ต้องรีบนะค่ะ”*** ท้องฟ้ายามเย็นเป็นสีส้มอมชมพูสวยงาม อากาศชื่นหลังฝนตกเบาๆในยามเช้า ร่างบางที่ตอนนี้ ยืนรอดินมารับกลับบ้าน พวกเขาสองคนพัฒนาความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว ดินจะไปรับมาส่งกะถินทุกวัน จนคนแถวนี้รู้กันหมดแล้วว่าเขาสองคนกำลังคบกัน วันหยุดพวกเขามักพากันไปพักผ่อนตามสวนสาธารณะ หรือพาลูกสาวของกะถินไปเที่ยวสวนสัตว์บ้างหรือไปเล่นเครื่องเล่นตามห้างบ้าง เหมือนกับว่าตอนนี้กะถินเปิดใจรับดินเข้ามาแบบเต็มตัวแล้ว พวกเขาเติมเต็มซึ่งกันและกัน แต่เหมือนกับว่าทางดินจะมาเติมส่วนที่กะถินขาดหายไปเยอะเหมือนกัน ทั้งการเอาใจใส่ ทั้งเอ็นดูลูกสาวของเธออย่างดี เทคแคร์ เธอกับลูกเธอเป็นอย่างดี .“ พี่จะได้พบครอบครัวคุณได้ตอนไหนครับ เราก็คุยกันมาเกือบเดือนแล้วนะครับ”“ พี่อยากพบพ่อแม่ฉันหรอค่ะ ”“ ครับพี่อยากเจออย่างเป็นทางการหน่อย ไปรับมาส่งลูกสาวเขาทุกวันเดี๋ยวท่านจะว่าไม่ให้เกียรติ์พวกท่าน”“ พี่คิดมากไปนะค่ะไม่มีอะไรหลอกค่ะ แต่ถ้าพี่อยากพบ พรุ่งนี้ฉันจะบอกพวกท่านให้ค่ะ”“ โอเคครับ ผมจะได้เตรียมตัวห
*** ณ ร้านก๊วยเตี๋ยวที่เป็นร้านรถเข็นบนฟุตบาท มีโต๊ะนั่งประมาน3โต๊ะ แต่ล่ะโต๊ะจะมีถาดใส่เครื่องปรุง พร้อมกล่องใส่ช้อน ซ้อม และตะเกียบ บรรยากาศร้านตอนนี้คนเริ่มเบาแล้ว เลยมีโต๊ะว่างพอสำหรับสองคนที่กำลังเดินมาพอดี กลิ่นของน้ำซุปอบอวลอยู่ในอากาศกลิ่นหอมลอยโชยไปตามลมทำให้ผู้คนที่สัญจรผ่านทางนี้ก็ต้องเวะลิ้มลอง .“ เหลือโต๊ะว่างพอดีเลยค่ะ เรานั่งตรงนี้กันค่ะ”“ อ่อ ได้ครับ ”“ คุณอยากทานอะไรค่ะ คุณทานได้ใช่ไหมค่ะ”“ ทานได้ซิครับ ผมทานง่าย ยิ่งทานกับคุณผมทานได้หมดเลยครับ”“ ฮ่าๆคุณก็ว่าไป งั้นเอาเป็นอะไรดีค่ะ ”“ ของผมเอาเส้นเล็กลูกชิ้นเนื้อเปื่อยก็ได้ครับ”“ ได้ค่ะ แม่ค้าค่ะ เอา เส้นเล็กลูกชิ้นเนื้อเปื่อย 1 ถ้วย แล้วก็เอาเส้นใหญ่เย็นตาโฟร์ 1 ถ้วยค่ะ ”“ ได้จ้าเดียวรออีก 2 คิวนะจ้า”“ คุณดื่มน้ำอะไรค่ะ เดี๋ยวฉันเดินไปเซ่เว่นให้ ที่นี้ไม่มีน้ำขวดค่ะ”“ ผมดื่มได้ครับ ไม่ต้องลำบากเดินไปหลอกครับ เดี๋ยวผมไปตักน้ำให้”*** ทันทีที่ทั้งคู่ได้โต๊ะนั่ง ร่างบางจึงเอ่ยปากถามคนตัวสูงอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ เพราะเธอไม่แน่ใจว่าเขาจะทานร้านริมทางแบบนี้ได้ไหม ทางด้านคนตัวสูงที่ปกติเป็นคนทานง่ายอ
***คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองย่านธุรกิจ ภายในตกแต่งด้วยโทนสีขาว เทา เฟอร์นิเจอร์ดีไซน์เรียบหรูแบรนด์ดัง ห้องครัวติดตั้งเครื่องใช้ไฟฟ้าไฮเอนด์ครบครัน ห้องน้ำหินอ่อน พร้อมอ่างกุซซี่ ระเบียงกนะจกมองเห็นวิวตึกระฟ้าและแม่น้ำที่ทอดยาวผ่านกลางเมือง .“ ฮัลโหล คิว มึงว่างไหมตอนนี้ ปรึกษาอะไรหน่อย ”“กูว่าล่ะไม่มีอะไรดลใจมึงให้โทรหากูได้นอกจากมีปัญหาเรื่องความรัก อ่ะว่ามาครับเพื่อนรัก”“ คือกูพึ่งรู้ว่า น้องเขาเป็นครูสอนพิเศษศิลปะ”“แล้วคือแค่นี้ มึงตื่นเต้นอะไร ”“ มันมีมากกกว่านั้นไง คือแล้วนักเรียนที่เขาไปสอน คือหลานกูไง ”“ เอ้าก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ”“ ดีกับผีนะสิ วันนี้กูต้องไปรับเขาที่บ้านกูเอง มึงคิดว่าไง”“ เอ้าก็ดีไง นั่นบ้านมึง มึงกลัวอะไรเนี้ย”“ คือกูกับน้องเขากำลังคุยกัน แล้วถ้าเกิดแม่กูรู้เข้าเป็นเรื่องแน่ ”“ เรื่องอะไรว่ะ ก็ดีไม่ใช่หรอ จะหมดปัญหาเรื่องที่เขาจับคู่ให้มึงอ่ะ”“ มันดีตรงไหนว่ะ มึงอยู่โน้นจนสมองเสื่อมหรือไง ว่าแม่กูเขาซีเรียสเรื่องหน้าตา ฐานะขนาดไหน”“เออจริงว่ะ กูลืมไปเลย แต่น้องเขาก็มีฐานะไม่ใช่หรอได้ข่าวว่าที่บ้านเปิดบริษัท ไม่ใช่อ่อว่ะ“ตอนแรกกูก็คิดแ
“ก๊อกๆ ฉันขอเข้าไปนะค่ะ”“อ่อครับ”“รอนานไหมค่ะ พอดีไม่ทราบว่าคุณจะมาก่อนเวลา”“ไม่นานครับ เชิญนั่งครับ”“น้ำใสสวัสดีคุณอาสิลูก”“สวัสดีค่ะคุณอา”“สวัสดีครับน้ำใส อาชื่อดินนะ แต่ผมอายุเยอะกว่าคุณ ต้องเรียกลุงไหมครับ ““อายุเยอะกว่าฉันหรอค่ะ คุณอายุเท่าไหร่แล้วค่ะ ฉันก็ไม่เคยถามสักที”“ผมปีนี้สามสิบเอ็ดแล้วครับ ส่วนคุณน่าจะ ยี่สิบเจ็ดใช่ไหม ถ้าจำไม่ผิด”“ใช่ค่ะ ทำไมคุณรู้ค่ะ”“เอ่อ อ่อ ผมเห็นในใบฝากเงินของคุณนะครับมีประวัติอยู่ แหะๆ”“อ่อจริงด้วย”“เอ่อ อยากทานอะไรกันครับวันนี้ สั่งได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ น้ำใสอยากทานอะไรค่ะ”“พวกเราทานได้หมดเลยค่ะ แล้วแต่คุณดินเลยค่ะ”“ไม่สิคุณอยากกินอะไร คุณสั่งเลยครับ”“งั้นก็ได้ค่ะ คุณสั่งอะไรไปมั้งแล้วค่ะ”“ผมยังไม่ได้สั่งอะไรเลยครับ กลัวพวกคุณไม่ชอบ คุณสั่งเผื่อผมเลยครับ ผมทานง่าย”*** เสียงเคาะประตู จากข้างนอกทำให้คนที่นั่งรออยู่ด้านในถึงกับสดุ้ง คนตัวสูงที่นั่งอยู่ถึงกับใจเต้นเร็ว หลังจากนั้นก็ได้มีเสียงจากด้านนอกขออนุญาติเปิดประตู เป็นเสียงที่คุ้นเคย เขาจึงขานตอบรับออกไป ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก สองสาวค่อยเดินเข้ามายังช้าๆ แบบระมัดระวัง หลังจ