กินเพื่อน (4) | จนกว่าแม่จะกลับ

เธองงกับการกระทำของเพื่อนสนิท แต่ด้วยความที่เคยผ่านเรื่องพวกนี้มาแล้ว แม้จะห่างมาระยะหนึ่ง แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่า เมื่อกี้มันทำให้เธอฟินไปจริง ๆ

“ฉันอยากเป็นแฟนแก” ชานนท์เลือกที่ตอบไปตรง ๆ “ฉันชอบแกวะ”

เขาไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้ออกจากเฟรนด์โซนอีกแล้ว หากสายน้ำผึ้งไม่ตอบรับ ก็คงถึงเวลาที่เขาจะต้องมูฟออนเสียที

มูฟออนเป็นวงกลมอ่ะนะ รักมาเป็นสิบปี จะตัดทิ้งเลยก็คงทำไม่ได้ คงต้องใช้เวลาทำใจสักพักใหญ่ ๆ

“... แกไม่ได้ชอบยัยเหมยเหรอ”

“เหมยไหนอีกวะ” ชานนท์มองหน้าคนถามงง ๆ

“ก็ลูกสาวซิ้มที่ขายโจ๊กซอยข้าง ๆ ไง ที่แกคอยไปก้อร่อก้อติกอ่ะ” หญิงสาวถามพลางสะบัดเสียง

“ก็แล้วใครเสือกชอบแดกโจ๊กใส่ตับเยอะ ๆ แต่ไม่อยากจ่ายเงินเพิ่มล่ะวะ” ชายหนุ่มตอบ ก่อนจะบี้ยอดอกที่แข็งเป็นไตอย่างหมั่นไส้

ตึก!! เสียงหัวใจเธอเต้นจังหวะไปนิดหนึ่ง ความคิดบางอย่างค่อย ๆ แผ่ซ่านไปทั่วตัว

“อ๊า~~ อย่าบี้ดิ อื้ออออ” จุดอ่อนของเธอก็ตรงยอดอกนี่แหละ แล้วเหมือนชานนท์จะจับทางได้ เขาจึงแกล้งเธอด้วยการอ้าปากงับอีกข้างแล้วดูดดึงราวกับทารกที่หิวนม พาให้เสียงครางยิ่งกังวาน “พะ พอก่อน งื้อออ”

ยิ่งลิ้นร้อนลากผ่านตุ่มไต ไล้ลามไปตามป้านยอดอก แล้วกัดลงบนเนื้อนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว ร่างบางก็ยิ่งดิ้นพราด ๆ ราวกับปลาขาดน้ำ

“เข้าใจรึยัง เพราะปากหวานใส่ เขาถึงได้แถมตับมาให้แก ไง” สิ้นการเน้นเสียง เขาจึงออกแรงกระแทกสะโพกเข้าไปแรง ๆ อีก 1 ที เป็นการตอกย้ำคำพูด

ปัก!! ปัก!! ปัก!!!!

“โอ้ย!!” สายน้ำผึ้งร้องสอดรับการกระแทกนั้นทันที

“มีอะไรสงสัยอีก ไหม” เขากระแทกตามการเน้นเสียงอีกครั้ง

ปัก!! ปัก!! ปัก!!!!

“โอ้ย!!” สายน้ำผึ้งร้องเสียงหลงอีกหน ก่อนจะขยับตัว เพื่อเอาคืน

“ไม่-มี-แล้ว” ทุกการเน้นเสียงของอีกฝ่าย เธอออกแรงภายในขยิบช่องทางรักให้บีบรัดวัตถุแปลกปลอมอย่างแรงเป็นจังหวะ พร้อมจ้องตากลับอย่างเอาเรื่อง

“อัก!! นี่แกแกล้งฉันเหรอ” เสียงทุ้มถามเสียงกระเส่า เพราะจากการบีบรัดนั้น แกนกายเขาเริ่มแข็งขึ้นมาอีกระลอก

“แล้วสรุป จะยอมเป็นแฟนฉันไหม”

ปัก!! ปัก!! ปัก!!!!

“อึก!!!” ยังคงไม่มีคำตอบรับจากคนโดนกระทำ เขาจึงกระทุ้งอีกรอบ

ปัก!! ปัก!! ปัก!!!!

“โอ้ย!! เออ ๆ เป็นก็เป็นดิวะ” สายน้ำผึ้งทำทีเป็นตอบรับอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะหลบสายตาด้วยหน้าแดง ๆ

เธอวางชานนท์ไว้ในฐานะเพื่อนที่สนิทที่สุด และด้วยความมั่นใจว่า เขาชอบคนอื่น เธอจึงไม่ได้คิดอะไร แต่ตั้งแต่ที่เขาเริ่มอธิบายความเข้าใจผิดนั้นว่าทำไปเพื่อเธอ ความรู้สึกหวาน ๆ ก็เบ่งบานไปทั่วหัวใจ

“งั้นสรุปว่า เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหม” ยิ่งเห็นอาการเขินอายของอีกฝ่ายที่เขาเคยเห็นตอนที่อยู่กับพี่เอ เขาก็เริ่มมั่นใจว่า สายน้ำผึ้งเองก็พอมีใจให้เขาอยู่บ้าง รวมถึงการถามถึงยัยเหมยอะไรนั่นอีกด้วย

“เออ แกจะย้ำอะไรหนักหนา” หญิงสาวกระแทกเสียงกลับ

“งั้นทีนี้ก็อ้าขากว้าง ๆ เพราะฉันจะเอาแกจนกว่าแม่ ๆ จะกลับ!!”