สวัสดีค่ะ วันนี้รินจะมาเล่าประสบการณ์ของตัวรินเองที่เคยผ่านเรื่องราวร้ายๆมา มันเป็นฝันร้ายที่รินไม่เคยลืมเลยค่ะ รินขอแนะนำตัวก่อนนะคะว่าตัวเองอายุ30แต่งงานอยู่กับกับสามีมาแล้ว10ปี เราผ่านอะไรด้วยกันมามากค่ะ คู่เรารักกันดีเหมือนคู่รักทั่วๆไป จนกระทั่งมีเรื่องเกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วค่ะ สามีของของรินชื่อเกม อายุเท่ากันกับรินเลยค่ะ เกมมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อสอง สองเป็นหนุ่มผิวขาวซึ่งเป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันกับเกมตั้งแต่มัธยม จนเราทั้งคู่แต่งงานสร้างครอบครัว สองก็เคยมางานแต่งของเรานะคะ และสองก็มาเที่ยวหาที่บ้านอยู่เป็นประจำ จนกระทั่งช่วงหลังๆสองไม่ค่อยมาเที่ยวบ้านเราเหมือนแต่ก่อน รินก็ถามเกมว่าเกิดอะไรขึ้น แรกๆเกมไม่ตอบเลยค่ะ รินจึงคาดคั้นกับเกมจึงได้ความว่า
วันหนึ่งที่ออฟฟิศมีพนักงานสาวสวยมาสมัครงานและดูเหมือนว่าสองจะชอบผู้หญิงคนนั้น แต่เขาไม่ชอบกลับ พอวันต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็เอาขนมมาให้เกม และต่อมาเธอก็มาสารภาพกับเกมว่าแอบชอบเกมอยู่ เราได้ฟังก็ฉุนค่ะ จึงถามเกมว่าแล้วเกมได้ชอบเขาไหม เกมบอกว่าไม่ได้ชอบ แต่เกมก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้สองฟังเพราะกลัวว่าเพื่อนจะโกรธตน หลังจากนั้นสองก็มาปรึกษาเกมว่าจะทำยังไงดีให้จีบผู้หญิงคนนั้นติด เพราะเขาชอบผู้หญิงคนนั้นมาก เกมไม่กล้าบอกสองว่าผู้หญิงคนนั้นมาชอบตนจนกระทั่งเรื่องมันแดงเพราะผู้หญิงคนนั้นเอาขนมมาให้เกมทุกวัน สองจึงเริ่มสงสัยและจับตาดูทั้งคู่ และเกิดการทะเลาะกัน แล้วหลังจากนั้นสองก็ไม่มาเที่ยวหาเกมที่บ้านอีกเลยค่ะ สองคงจะชอบผู้หญิงคนนั้นมากจริงๆนั่นแหละค่ะ มันจึงเกิดเหตุการณ์ที่น่าอายขึ้น 1เดือนผ่านไป... "หวัดดีริน" "อ้าวสอง มาได้ไงเนี่ยเข้ามานั่งก่อนสิ" "แล้วไอ้เกมล่ะไปไหน" "เกมออกไปซื้อของหนะเดี๋ยวก็กลับมา นั่งรอก่อนนะเราไปเอาน้ำมาให้" "ขอบใจนะ" "แล้วนี่เป็นไงมาไง ไม่เห็นมาเที่ยวหากันเป็นเดือนๆเลย" "มีปัญหานิดหน่อยหนะ" "อ้าวหรอ" เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะวางแก้วน้ำให้สอง "ผอมลงปะเนี่ย" "ฮึ้ยสอง ปากหวานแบบนี้เราก็เขินอะดิ" เราแหย่สองเล่น "พูดจริงๆ ไม่เจอเป็นเดือนผอมลงเยอะเลย" "โห่ร้ายไม่เบาเลยเนี่ย ช่วงนี้งานที่ทำงานเยอะหนะ เลยไม่ค่อยมีเวลากินข้าว" "อ่อหรอ แปปนะ" สองทำท่าขยับเข้ามาใกล้พร้อมทั้งเอื้อมมือมาจับหัวเรา "อะเอ่อ สองจะทำไร" "มีตัวอะไรไม่รู้เกาะที่ผมเธออ่ะ นี่ไงได้ล่ะ" "ขะ ขอบใจนะ" จังหวะนี้เองที่เราเผลอสบตากับสองเข้าอย่างจัง จมูกเขาอยู่ห่างจากใบหน้าเราไม่ถึงคืบ "ขอโทษที เราไม่ได้ตั้งใจหนะ" "เห้ยคิดมาก เราไม่ซีเรียส" "จริงดิ แล้วถ้าเราทำจริงๆล่ะ" "บ้า เล่นอะไรเนี่ย" รินยอมรับนะคะว่าหัวใจรินเต้นแรงมาก รินแอบประหม่าเล็กน้อยแต่ก็เก็บอาการเอาไว้อยู่ค่ะ จนผ่านไปไม่นานเกมก็กลับมา พอเกมเจอสองเท่านั้นแหละเขาก็ทำท่าทางอึกอัก เราก็ถามว่าเป็นอะไรแต่เกมไม่ยอมบอกค่ะ "ไงไอ้เกม ไปไหนมาวะ" "เอ่อ ไปซื้อของโปรดรินมาวะ เห็นรินบอกอยากกินฉันก็เลยอาสาไปซื้อให้" "แกเนี่ยเอาใจเมียเก่งจังเลยนะ" "แกล่ะมาทำอะไร" "อ๋อ ก็มาเที่ยวหาปกติแหละ เห็นว่าช่วงนี้รินไม่ค่อยสบาย..." "แกรู้ได้ไง" "ฉันเห็นรินโพสในโซเชียลอ่ะ แกมาก็ดีแล้วเมื่อกี้รินท่าทางเหมือนจะไม่สบายเพราะว่าตัวร้อนมาก" "ห๊ะแกว่าไงนะ แล้วแก..." "เอ่อเกม ได้อะไรมาเดี๋ยวรินเอาไปใส่จานให้นะ" เราเดินถือถุงเข้าครัวไปอย่างงงๆกับพฤติกรรมของสองในวันนี้และท่าทางที่เจ้าเล่ห์แบบนั้นอีก นี่เขาคิดจะทำอะไรกันแน่นะ กับข้าวถูกจัดวางไว้บนโต๊ะอย่างหลากหลาย เกมเอ่ยปากชวนสองให้มากินด้วยกันเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น สองก็ตอบตกลงอย่างว่าง่าย ทั้งสองกลับมาพูดคุยและสนิทกันเหมือนเดิม เกมจึงถือโอกาสนี้เดินไปหยิบไวท์ในตู้ออกมาเพื่อรำลึกความหลังกับเพื่อนสนิท ทั้งสองคนเริ่มเมาจนสองลุกไม่ไหว เกมจึงบอกว่าให้เขานอนพักที่นี่เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องงานมากนัก "นอนที่บ้านฉันนี่แหละ ขับรถเวลาเมามันอันตราย" "เออๆ ก็ได้" "รินช่วยพยุงไอ้สองขึ้นไปห้องรับแขกที เกมมึนหัวมากเลย" "มารินช่วย" แขนทั้งสองข้างถูกหามปลีกขึ้นคนละข้างก่อนจะพาเดินขึ้นไปบนห้องอย่างทุลักทุเล "หนักชะมัด" "รินเกมขอไปอาบน้ำก่อนนะ รินช่วยเช็ดตัวให้ไอ้สองทีได้ไหม" "ให้รินเช็ดตัวสอง?" เราทวนคำสั่งอีกรอบเพราะไม่แน่ใจว่าจะให้เราเช็ดตัวสองในขณะที่เมาได้ยังไงกัน "เกมไม่ถือหรอก รินช่วยหน่อยนะ ถ้าจะปล่อยให้มันนอนไปอย่างนี้ก็สงสารมัน" "เอางั้นก็ได้" เกมเดินกลับห้องไปด้วยความยากลำบาก เขาเดินโซเซไปมาจนไม่นานก็หายลับตาไป ทิ้งไว้แค่เราและร่างของสองที่นอนหลับไหลอยู่บนเตียง เราจึงคิดว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี เหตุการณ์เมื่อก่อนหน้านี้ก็วนกลับเข้ามาในหัวเราอย่างหลีกหนีไม่ได้ "เอาก็เอาว่ะ" เราพูดออกมาก่อนจะหาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆแล้วค่อยๆเลิกเสื้อของสองขึ้นแล้วเช็ดตัวให้เขาอย่างเบามือ "อื้อออออ" "สองเราเช็ดตัวให้นะ" "อื้อออออ" เราเริ่มเช็ดจากหน้าท้องเลื่อนขึ้นไปหน้าอกและถูๆวนๆอยู่ตรงนั้นจนคนที่นอนหลับใหลร้องครางอู้อี้ในลำคอ "อื้อออออ" เราเช็ดตามแขน ขา และค่อยๆพลิกตัวเขาให้หันไปอีกฝั่งเพื่อเช็ดด้านหลังให้ พรึ่บบบบ จังหวะที่เรากำลังเช็ดด้านหลังให้สองเขาก็พลิกตัวกลับมาอย่างเร็ว "ไงริน" "สะ สอง ตื่นแล้วหรอ" "สองไม่ได้หลับนะ" "อ้าว แล้ว..." "มานี่สิ" หมับ สองดึงเราโน้มตัวเข้าไปหาแล้วประกบจูบปากเราอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองข้างโอบรัดเราเอาไว้และลูบไล้ไปมมา "อื้ออออ" จ้วบ จ้วบ "อื้อออ อ๊าส์" "สะ สองงง ทำแบบนี้ทำไม" "ไอ้เกมมันจะได้เข้าใจความรู้สึกของเราไง" "สองหมายถึงเรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอ" "อืม และตอนนี้รินต้องชดใช้แทนไอ้เกม" "ชดใช้อะไรสอง ไม่นะ" จ้วบ จ้วบ "อื้ออออออ อ๊ะอื้อออ" อกอวบที่อยู่ภายใต้ร่มผ้าถูกเขาคุกคามด้วยมือทั้งข้าง เขาบีบเคล้นมันอย่างหนักหน่วง และบดจูบเราอย่างบ้าคลั่ง "อ๊าส์ อื้ออออ" "เป็นของสองนะ คืนนี้...สองสัยญาว่ารินจะมีความสุขมากกว่าตอนที่เอากับไอ้เกมอีก" แควก! เสื้อถูกฉีกออกจนขาดวิ่น ก่อนที่สองจะยัดเยียดความสุขที่ว่านั้นให้กับเราทั้งคืนโดยที่เกมไม่รู้ด้วยซ้ำ! "อื้ออ สองอย่านะ" จ้วบ จ้วบ ยอดดอกประทุมถันทั้งสองข้างถูกสองครอบครองและดูดคลึงกินมันจนหนำใจ เขาใช้นิ้วเขี่ยยอดปลายและบดขยี้มันจนเราต้องร้องครางออกมา "อ๊าส์ ซี๊ดดดดด" "รินสวยจังเลยครับ อื้มมม" บ้วบ บ้วบ เขากระชากกางเกงขาสั้นของเราออกจากตัวก่อนจะใช้มือถูร่องแคบจนมันมีน้ำเยิ้มออกมา เราร้องออกมาด้วยความเสียวและตกใจ สองกอดรัดร่างเราเอาไว้แน่นพร้อมกับดูดคลึงอกอวบไปด้วย "อื้มมม อ๊างงงงอย่า" "เข้าไปนะ" สวบ "อื้ออ อย่าขยับนะ" ตรับ ตรับ "อ๊างงง โอ้วรินมันแน่นมาก" "อื้ออสอง อย่าทำเลยนะเราขอ" "ไม่ทันแล้วริน สองเสียวจะแย่แล้ว โอ้ววว" "อ๊ะๆๆๆ อื้อออ" "ซี๊ดดด รินจ๋า" ตรับ ตรับ "อ๋อยยย อื้ออๆๆๆ" "อ๊างงงง" บทกามอารมณ์ถูกบรรเลงไปเกินกว่า1ชั่วโมงแล้วไม่มีท่าทีว่าจะเสร็จ เราหอบหายใจหนักๆเข้าปอดและกระเด้งรับการกระแทกจากสองทุกจังหวะแต่โดยดี หลังจากนี้เราคงรู้สึกผิดกับเกมมากๆ "รินไม่ต้องรู้สึกผิดกับไอ้สองมันหรอกนะ" "ทะ ทำไมหรอ" "มันก็ไม่ได้ซื้อสัตย์กับรินนักหรอก" อะไรนะ ทะ ทำไมสองพูดแบบนั้น หลังจากนั้นเราก็ได้รู้ความจริงจากปากสองว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่! พอเราได้ฟังความจริงแล้วก็ไม่มีความรู้สึกผิดต่อเกมอีกเลยค่ะสวัสดีค่ะ เราชื่อเหมียว อายุ19ปี กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในย่านกรุงเทพค่ะ เราเป็นคนแรงๆ ชอบแต่ตัว เสื้อผ้าเรามีแต่แซ่บๆทั้งนั้น แม่ของเราชื่อสาย เป็นแม่บ้าน เป็นบ้านคนรวยมีฐานะระดับหนึ่ง ย้อนไปเมื่อหลายเดือนก่อน เราทะเลาะกับพ่อเลี้ยง เรื่องที่เราออกไปเที่ยวบ่อยๆ กลับมาก็เมาเละ พ่อเลี้ยงแต่งานกับแม่มาหลายปีแล้ว แรกๆก็อยู่ด้วยกันที่บ้านแต่ช่วงนั้นพ่อเลี้ยงป่วย แม่ก็เลยจำเป็นต้องเข้ามาหางานทำในเมืองใหญ่ เรารับอาสาดูแลพ่อเลี้ยง และแม่คงเห็นว่าพ่อเลี้ยงพ่อเลี้ยงเป็นคนเลี่ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆก็เลยเชื่อใจให้เราอยู่ด้วยกัน จนเราเรียนมหาวิทยาลัยพ่อเลี้ยงก็เริ่มดีขึ้น และแม่ก็ให้เรามาอยู่ด้วย พักในห้องพักของเจ้าของบ้าน ซึ่งท่านก็ใจดีให้เรามาอยู่ฟรีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไร"โอ้ยยย" เราเดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง เขาเป็นหนุ่มหน้าตาดี สูงประมาณ180 เซนติเมตร ใส่ชุดนักศึกษาเหมือนกับเรา แต่เราไม่เคยเห็นมาก่อน"ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนไหม"พูดเพราะด้วย คนอะไรหล่อแล้วยังพูดจาดีไปอีก เขามองเราตั้งแต่หัวจรดเท้า ในชุดนักศึกษา วันนี้เราใส่กระโปรงทรงเอสั้นจนเกือบจะเห็นก้นเลยค่ะ เสื้อก็รัดนมจนแทบปริ เรา
"รดาลูก สวัสดีคุณอาสิลูก"หญิงสาวในชุดนักเรียน กำลังเดินเข้ามาหลังจากที่มารดาเพิ่งจะไปรับกลับบ้าน"สวัสดีค่ะคุณอา""สวัสดีหนูรดา โตเป็นสาวแล้วนี่ ปีนี่เรียนอยู่ชั้นอะไรคะ" กร เอ่ยถามหลานสาวที่หน้าตาจิ้มลิ้มน่าเอ็นดูในชุดนักเรียน"ม.5แล้วค่ะ""ผ่านไปแป๊บเดียวโตเป็นสาวแล้วอาจำแทบไม่ได้แล้ว""ขอบคุณค่ะคุณอา" "รดาขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนลูก เสร็จแล้วลงมาทานข้าวกันนะ""ค่ะคุณพ่อ" หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พ่อของรดาและกรก็ดื่มกันต่อเล็กน้อย"กร นายเมาแล้วก็นอนพักที่นี่ไหม เดี๋ยวฉันให้คนจัดห้องให้""ไม่ได้หรอกเพื่อน พรุ่งนี้ฉันต้องเข้าบริษัท""ระดับผู้บริหารอย่างนายเข้าช้าไปสักหน่อยจะไปไรไหม ขืนขับรถไปแล้วเกิดเรื่องขึ้นจะตายก่อนหาเมียนะเว้ย""ฉันแก่ปูนนี้แล้ว อายุจะเข้าเลข5แล้วนะ ยังจะเอาเมียอีกหรือไงวะ""ไม่แน่หรอกเว้ย เดี๋ยวนี้เด็กๆเขาชอบรุ่นเราตั้งเยอะแยะ""ไว้หาได้ก่อนแล้วกัน งั้นวันนี้ฉันฝากแกด้วย แต่ตอนเช้าให้คนปลุกด้วยนะ""เรื่องนั้นเรื่องเล็กเพื่อน""เดี๋ยวเราดื่มกันต่อสักหน่อยแล้วกัน"3ชั่วโมงผ่านไป... รดากำลังจะเข้านอนเพราะเธอเพิ่งทำการเสร็จ ก็ได้ยินเสียงมาจากข้างห้อง แต่พ่อกับ
“สวัสดีครับ มีเรื่องอะไรจ๊ะหนู” “คือไฟที่ห้องหนูมันเสียนะ ลุงพอมีเวลาว่างไปดูให้หน่อยได้ไหมจ๊ะ” ลุงเป็นช่างประจำหอพักแห่งหนึ่งที่เธอพักอยู่ เจ้าของหอเคยบอกเอาไว้ว่าถ้ามีเรื่องฟืนไฟหรือเครื่องใช้ไฟฟ้าภายในห้องมันเสียให้มาเรียกลุงได้ตลอด “ได้ๆ เดี๋ยวผมไปดูให้...ว่าแต่หนูอยู่ห้องเบอร์อะไรครับ” “ห้องเบอร์4ค่ะลุง”เธอบอกออกไปก่อนจะยิ้มให้ลุง“งั้นหนูกลับไปก่อนนะลุงขอทำอะไรสักนิดก่อนแล้วจะรีบตามไป” “ได้ค่ะ”สิ้นเสียงของเธอเจ้าของห้องหมุนตัวกลับเข้าห้องส่วนตัวทำธุระของตนเองจนเสร็จ ก่อนจะหยิบกล่องเครื่องมือเดินไปยังห้องพักที่มาแจ้งเรื่องเมื่อครู่ เธอชื่อเขม ทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง เธอเช่าห้องคนเดียวตามลำพังและมีมอเตอร์ไซค์คู่ใจคันหนึ่งเอาไว้ไปทำงานที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนหน้านี้ไฟในห้องเธอมันชอบติดๆดับๆ จนเธอเริ่มจะโมโหและตัดสินใจไปตามช่างมาช่วยดูให้ เพราะเธอไม่ค่อยชอบความมืดสลัวๆ ก๊อก ก๊อก"รอแป๊บนะคะ"เธอบอกพร้อมเปิดประตูออกไปเชื้อเชิญแกเข้ามาในห้อง และพาเดินไปที่หลอดไฟเพดานกลางห้อง เขาตรวจดูใช้เวลาหลายนาทีก็ไม่พบจุดผิดพลาดใดๆที่จะทำให้หลอดไฟไม่ติด ในขณะที่ปล่อยให้ลุงซ่อมไฟ หญิ
"อึก ! อย่าทำหนู! ปล่อยนะ""ปล่อยก็โง่สิวะ ฮ่าๆ ขอกระแทกเเรงๆสักทีเถอะวะ เด็กแบบนี้ฉันชอบ""ปล่อย อร๊ายยย""อ๊าส์ๆๆ เสียวจริงๆ แน่นไปหมดอื้มมม""ปล่อยนะ อ๊ะ อื้อออ""อ๊าส์ๆ ซี๊ดดด" "อ๊าส์ นะ อย่า...""อ๊างง จะแตกแล้ว"เสียงเราสะอื้นและน้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บปวดเป็นครั้งแรก หนูไม่เคยคิดเลยว่าประสบการณ์เซ็กส์ครั้งแรกจะเลวร้ายขนาดนี้ มันทำให้หนูจดจำไปชั่วชีวิต"นังหนู ครางดังๆสิ อ๊าส์ๆ" สวัสดีทุกคนหนูชื่อฝันนะ เรียนอยู่ชั้น ม.5 หนูเป็นเด็กเรียนเก่งมาก หน้าตาดี หุ่นก็จัดว่าเป็นคนผอมแต่มีน้ำมีนวลโดยเฉพาะหน้าอกและสะโพก แต่หนูไม่ได้คิดเรื่องอะไรเกี่ยวกับพวกนี้เลย เพราะว่าทางบ้านค่อนข้างจะเจ้าระเบียบ และบอกหนูมาตลอดให้รักนวลสงวนตัวเอาไว้รอจนถึงวันแต่งงาน และครั้งนั้น...เรื่องที่หนูโดนไอ้คนชั่วข่มขื่น มันเป็นแผลในใจติดตัวหนูมาจนถึงวะนี้ เอาล่ะค่ะหนูจะเล่าให้ทุกคนได้ฟังกันนะ ตอนนั้นหนูไปเรียนหนังสือตามปกติ จนเวลาล่วงเลยไปประมาณ 15:00 โมง หนูรู้สึกปวดท้องหนักมากก็เลยขออนุญาตคุณครูออกไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังตึกเพราะว่าที่นั่นค่อนข้างเงียบและเป็นส่วนตัว จะปลดทุกข์ก็สะดวกกว่าห้องน้ำที่ม
"หัดเคารพฉันเหมือนที่เธอเคารพพ่อฉันบ้างสิ เพิ่งเจอกันวันแรกก็ปากดีใส่เลยนะ""ก็คุณไม่ได้น่าเคารพนี่คะ" มาริสาตอกกลับหน้าหงาย ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคือ พีรพล ลูกชายคนเดียวของคุณภพ ซึ่งเป็นสามีใหม่ของมาริสา แม่ของเธอเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่กับสามีและพาลูกสาวอย่างเธอเข้ามาด้วย ทำให้วันแรกที่เจอกันของเธอและเขาบรรยากาศไม่ดีเท่าไหร่ "ไม่น่าล่ะ แม่เธอถึงอ่อยพ่อฉันได้""อย่ามาว่าแม่ฉันนะ""ทำไมจะว่าไม่ได้ แม่เธอใช้มารยาหลวงพ่อฉันจนหน้ามืดพาเข้าบ้านมา แถมยังพากาฝากแบบเธอเข้ามาด้วย ฉันไม่อยากคิดเลยว่าต่อไปพวกเธอจะเป่าหูอะไรพ่อฉันอีก""ฉันกับแม่ไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะคะ" เท่าที่เธอรู้มาจากมารดา คุณภพบังเอิญเจอแม่ที่ร้านนวด เพราะแม่เป็นหมอนวดคลายเส้นที่ร้าน คุณภพหลงรักแม่และชอบการนวดของแม่มากจนไปหาแม่เกือบทุกวัน และขอแม่เป็นแฟน ไม่นานก็ขอให้แม่ย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน และคุณภพก็ห้ามให้แม่ไปทำงานเพราะแม่ก็อายุมากแล้ว เท่าที่รู้ก็มีแค่นี้ เธอไม่เห็นว่าแม่ของเธอจะทำเรื่องที่ผิดตรงไหนเลย เธอมองหน้าคนที่กล่าวหาแม่เธออย่างเอาเรื่อง"มีเรื่องอะไรกัน"คุณภพเดินเข้ามาแทรกระหว่างบทสนทนาทั้งสอง"ไม่มีอะไรครับพ่
สวัสดีครับ ผมชื่อทอม อายุ35ปี ทำงานเป็นเซลล์บริษัทแห่งหนึ่งใน่ผมย้ายเข้ามาเช่าบ้านอยู่ในย่านรังสิตได้ไม่นาน สภาพแวดล้อมในหมู่บ้านก็ดีครับโดยเฉพาะเพื่อนบ้านและลูกสาวของป้าข้างบ้าน ที่ผมแอบมองอยู่นานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสเข้าไปทำความรู้จัก ป้ามาลีแกอายุประมาณ40ปลายๆแล้วครับ แต่ลูกสาวของแกน่าจะรุ่นเด็กม.ปลาย ผมเริ่มมองน้องเขาตั้งแต่วันแรกที่ย้ายเข้ามาเลยครับ เพราะน้องน่ารัก หลายครั้งที่น้องจะอุ้มสุนัขออกมานั่งเล่นที่ลานหญ้าหน้าบ้าน ส่วนผมก็จะมองน้องจากระเบียงชั้นสอง ไม่ใช่ว่าผมคิดจะพรากผู้เยาว์หรอกนะครับ แต่เห็นแล้วละสายตาไปไม่ได้เลย น้องเป็นเด็กผมยาว ผิวขาว ตาคมโต ฉบับสาวในฝันของใครหลายๆคนเลยครับ เธอมีสุนัขพันปอมๆตัวเล็กๆสีขาว ส่วนป้ามาลีผมรู้จักตั้งแต่วันแรกที่ย้ายเข้ามาแล้วล่ะครับ เพราะป้าแกมาทักทายผมตอนที่ขนของเข้ามา แต่ความแปลกของป้ามาลีก็คือ ทุกครั้งที่ผมมองลูกสาวของแกจากระเบียงชั้นสองของบ้าน แล้วสักพักป้ามาลีแกก็จะเดินใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวออกมาที่ระเบียงบ้านชั้นสองของแกเช่นกัน ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวนะครับ เป็นแบบนี้ทุกรอบ แล้วไม่ใช่ว่าผมเห็นแล้วจะรู้สึกมีอารมณ์อะไรนะครับ ป้าแกมีอา