ตอนที่ 2

ตึก! ตึก! ตึก! ตึก!

"แฮ่ก! มิลลี่วิ่งเร็วๆ หน่อยสิ เรามาสายสิบนาทีแล้วนะ" ปลายฟ้าหันมาเอ่ยบอกคนด้านหลังด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบในตอนที่ทั้งคู่พยายามวิ่งมาด้วยกันเพื่อไม่ให้เลยเวลานัดหมาย แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าพวกเธอจะหลงตึกและเสียเวลาไปมากขนาดนี้ จนตอนนี้ก็เลยเวลามาสิบนาทีแล้ว

"น้องๆ ทำไมเพิ่งมาครับ" แต่ทันทีที่ถึงหน้าห้องก็มีรุ่นพี่หนุ่มมาดเคร่งขรึมคนหนึ่งมาขวางไว้ทำให้มิลลี่หน้าเจื่อนลงแต่ก็ยังอธิบายออกไป

"คือพวกหนูหลงตึกกันค่ะ พอมาที่นี่ก็หาไม่เจอว่าอยู่ห้องไหน"

"ชื่ออะไร"

"อ เอ่ออ..."

"หนูชื่อปลายฟ้าค่ะ"

"แล้วอีกคนล่ะ"

"มิลลี่...ค่ะ"

คนตรงหน้าใช้สายตาสำรวจเธออย่างเปิดเผยจนมิลลี่ได้แต่ก้มหน้าอย่างไม่กล้าสบตา เพราะเธอไม่รู้ว่ารุ่นพี่กำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่

"เข้าไปข้างใน แล้วอย่าสายอีก"

"ค่ะ/ขอบคุณค่ะ"

ทั้งคู่รีบเดินเข้าไปด้านในทันทีที่รุ่นพี่คนนั้นอนุญาตและหลบทางให้ เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นทำให้นักศึกษาที่นั่งอยู่หันมามองเป็นตาเดียว รวมถึงรุ่นพี่ทุกคนที่ยืนอยู่ด้วย

ปลายฟ้าและมิลลี่ก้มหัวให้คนในห้องเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปนั่งยังที่ของตัวเองก่อนกิจกรรมจะถูกดำเนินต่อไป

"โอเคน้องๆ เรามาต่อกันเลยนะ สำหรับกิจกรรมตามหาพี่รหัสของเราจะให้เวลาทั้งหมดสองสัปดาห์นะ และจะเฉลยพี่รหัสที่ร้านxxxช่วงหกโมงเย็น วันเฉลยก็ขอให้พวกเรามารวมกันใต้อาคารเรียนรวมด้วยตอนเรียนเสร็จ พวกพี่ๆ จะมีรถมารับส่ง"

เสียงของรุ่นพี่ประธานรุ่นแจ้งกิจกรรมกับนักศึกษาปีหนึ่งดังขึ้นต่อเนื่องเกือบสิบนาทีก่อนที่ทุกคนจะแยกกันออกมาจากห้องหลังจบกิจกรรมแล้ว

"งั้นฉันไปก่อนนะ แฟนฉันมารอแล้ว" ปลายฟ้าโบกมือลามิลลี่เมื่อเห็นรถของแฟนหนุ่มมาจอดที่หน้าตึกคณะแล้วรีบเดินไปขึ้นรถทันทีเพราะกลัวว่าอีกคนจะโกรธเอาได้จากการที่ต้องรอนาน

จนสุดท้ายก็เหลือแค่มิลลี่คนเดียว

"น้องครับ"

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เดินกลับหอของตัวเองเสียงเรียกของรุ่นพี่ก็ดังขึ้นเสียก่อน

"น้องมิลลี่ใช่ไหม"

"เอ่อ...ค่ะ"

"พี่ชื่อพี่เต้นะ เป็นพี่รหัสของเราเอง"

"เห้ยๆ อะไรวะอย่ามามั่วนะเว้ย" รุ่นพี่ผู้ชายอีกกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาขัดขวางทันทีก่อนที่เต้จะได้พูดคุยกับรุ่นน้องคนสวยไปมากกว่านั้น

"น้องมิลลี่อย่าไปเชื่อมันนะ ไอ้นี่มันม่อไปเรื่อย"

"จริง พวกพี่ต่างหากที่เป็นพี่รหัสของเรา พี่ชื่อกันต์นะครับ"

"ส่วนพี่ชื่อวายุ เป็นพี่รหัสของเราเหมือนกันนะ"

"เอ่อ พี่รหัสมิลลี่ไม่ได้มีคนเดียวหรอคะ"

"ฮ่าๆ น้องมิลลี่ก็ลองเดาดูสิครับ" รุ่นพี่อีกคนเดินมาโอบเอวมิลลี่เอาไว้แล้วหัวเราะออกมา ทำเอาคนอื่นได้แต่มองด้วยความอิจฉา ก็เขายังไม่มีโอกาสได้สัมผัสผิวขาวๆ ของเธอเลย!

"พี่ชื่อคิมนะ ขอไลน์เราหน่อยได้มั้ย เผื่อเราจะได้คุยกันเรื่องเลี้ยงสายไง" คิมยื่นโทรศัพท์ของตัวเองไปให้มิลลี่โดยที่แขนของเขายังโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ทั้งคู่อยู่ใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมที่แสนยั่วยวนของเธอ ที่แค่ได้กลิ่นเขาก็แข็งแล้ว!

ซึ่งมิลลี่เองก็รับโทรศัพท์จากมือของรุ่นพี่คนนั้นมากดไอดีไลน์ให้เขาอย่างง่ายดายถึงจะยังงงๆ อยู่บ้างก็ตาม เพราะแต่ละคนดูเหมือนจะเฉลยว่าเป็นพี่รหัสของเธอกันหมด โดยมีสายตาอีกหลายคู่ที่จ้องมองเธออย่างตาเป็นมัน

ครบสองอาทิตย์เมื่อไหร่เขาจะจัดหนักให้คุ้มกับเวลาที่รอเลยคอยดู!