ตอนที่ 2

“ก็....” จัสมินอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบตามความจริงเพราะกลัวถูกดุอีก แค่เห็นสายตาที่กันต์มองมาเธอก็รู้สึกขนลุกซู่ทั้งตัวแล้ว ทำไมพี่ชายของเธอจะต้องจริงจังขนาดนี้ด้วยเนี่ย มันก็....เป็นเรื่องปกติไม่ใช่รึไง

“ตอบมาจัสมิน”

“ทะ....ทำไมพี่กันต์ต้องทำเสียงดุด้วยเนี่ย”

“อย่าเปลี่ยนเรื่องแล้วตอบพี่มา”

“ฮือออ พี่กันต์อย่าดุน้องมินสิ ดูสิว่ามินใจเต้นแรงหมดแล้ว” ว่าแล้วเธอก็จับมือกันต์ให้มาจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองเพื่อจะให้เขาได้รับรู้จังหวะหัวใจที่เต้นแรงของเธอแบบไม่คิดอะไร แต่ว่าความไม่คิดอะไรของเนี่ยแหละที่ทำให้กันต์เริ่มโมโหมากกว่าเดิม

เพราะพ่อของเขาเลี้ยงจัสมินมาแบบทะนุถนอมมากเธอเลยโตมาเป็นเด็กที่ไร้เดียงสาขนาดนี้ ดูสิว่าสามารถจับมือของเขาให้ไปจับหน้าอกของเธอได้ง่ายๆ เลย สงสัยเด็กคนนี้ต้องโดนเขาดุชุดใหญ่แล้ว

แต่ไอ้สายตาใสๆ นั่นมันคืออะไรวะ แค่เธอทำหน้าอ้อนๆ กับส่งสายตาไร้เดียงสาแบบนั้นออกมากันต์ก็ดุไม่ลงอีกแล้ว

ฟุ่บ!

“มานั่งคุยกันหน่อย” กันต์พยายามสูดหายใจเข้าลึกๆ หลายต่อหลายครั้งเพื่อพยายามระงับอารมณ์ เสร็จแล้วเขาก็พาจัสมินที่กำลังทำหน้าหงอยๆ อยู่มานั่งคุยกันดีๆ “สารภาพกับพี่มาว่าทำแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นมากี่ครั้งแล้ว”

“พี่กันต์ดุน้องมิน....”

“พี่ไม่ได้ดุ แค่อยากให้สารภาพมาก่อนจะได้สอนถูกว่าอะไรควรหรือไม่ควรทำ”

จัสมินไม่เชื่อพี่กันต์ว่าพี่กันต์ไม่ดุ ก็ตอนแรกยังแยกเขี้ยวใส่เธออยู่เลย แต่ว่าจะทำยังไงได้ล่ะ....จะหนีก็หนีไม่ได้แล้ว จัสมินเลยยอมสารภาพความผิดออกไปเผื่อว่าโทษของเธอจะลดลงบ้าง

“ก็....ปกติถ้าบอกลารุ่นพี่ มินก็จะกอดลากันนะคะ”

“แค่นั้นเหรอ”

“ก ก็....นอกนั้นก็มีนิดหน่อยค่ะ แต่มินไม่ใช่คนที่ไปกอดคนอื่นมั่วซั่วนะ”

กันต์กำลังพิจารณาว่าจะเชื่อเด็กคนนี้ดีมั้ย ยิ่งเห็นมือของเธอที่กำลังยุกยิกไปมาแล้วกันต์เลยปักใจที่จะไม่เชื่อเธอแน่นอน แต่ว่านอกนั้นคงไม่ต้องพยายามถามต่อแล้วล่ะ แค่นี้เขาก็พอจะเดาออกแล้วว่าทุกอย่างเป็นยังไงบ้าง “แล้วเรื่องที่ดึงมือคนอื่นไปจับหน้าอกล่ะ”

“ไม่มีนะพี่กันต์ มินไม่ใช่เด็กขนาดจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ”

“แล้วที่ดึงมือพี่ไปจับเมื่อกี้ล่ะ”

“ก็เราสนิทกันไง ถ้าไม่สนิทมินก็ไม่ไว้ใจแบบนั้นหรอก”

พอเห็นท่าทางลนลานแล้วพยายามจะอธิบายของจัสมินกันต์ก็เลยอารมณ์ดีขึ้นมานิดหน่อยที่อย่างน้อยเธอก็ยังไม่ดึงมือใครไปให้สัมผัสตัวของเธอมั่วซั่ว แต่ว่ามันตงิดๆ ตรงที่คำว่าสนิทนี่แหละ.....หมายความว่าถ้าสนิทกันก็จะจับได้งั้นเหรอวะ

แต่เอาเถอะ เขาจะค่อยๆ สอนเด็กคนนี้ไปทีละเรื่องก็แล้วกันจะได้ไม่ไปทำแบบนี้กับคนอื่นนอกจากเขาอีก

“ต่อไปนี้ห้ามไปกอดคนอื่นอีก ถ้าจะบอกลาก็แค่โบกมือลาก็พอ”

“ทำไม....”

“ห้ามถาม แค่ฟังพี่และทำตามก็พอ”

จัสมินทำหน้าหงอยอีกรอบตอนถูกพี่กันต์ดุ ไม่รู้ว่าทำไมพี่กันต์ที่ใจดีของเธอถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้เนี่ย....โดยที่ไม่รู้เลยว่ากันต์น่ะ จริงๆ แล้วเขาคือตัวพ่อเรื่องผู้หญิงเลยนะ ที่เห็นเป็นพี่ชายที่แสนดีก็แค่กับจัสมินคนเดียวเท่านั้นแหละ

“ส่วนร่างกายของเธอก็ห้ามให้คนอื่นจับเหมือนกัน”

“เข้าใจมั้ย”

“....”

“จัสมิน”

“เข้าใจแล้วค่ะ....”

“เก่งมาก เดี๋ยวต่อไปพี่จะไปรับไปส่งเธอเอง ถ้าเห็นทำแบบนี้กับคนอื่นอีกล่ะก็พี่จะทำโทษแล้วนะ”

“เป็นเด็กดีเดี๋ยวให้รางวัล” กันต์ที่เห็นว่าจัสมินดูซึมๆ ไปก็เอามือไปจับที่แก้มของเธอแบบลืมตัวว่าเขาเพิ่งห้ามให้คนอื่นแม้แต่คนที่สนิทจับตัวเธอไปเมื่อกี้ด้วยซ้ำ แต่เขาก็ทำผิดซะเองเพราะความน่ารักของจัสมินแค่นั้นเลย

จัสมินเหมือนจะรู้สึกดีขึ้นเพราะกันต์เหมือนจะมาง้อเธออยู่หรอก แต่ว่าเธอยังมีอีกเรื่องที่ยังไม่เข้าใจแล้วอยากจะถามพี่กันต์นี่สิ

“แต่ว่าถ้ามินมีแฟน....มินก็ให้แฟนทำแบบนั้นกับมินได้ใช่มั้ยคะ”