เข้าสู่ระบบแชร์
6
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-06 13:31:11“พูดบ้าอะไรมะลิ! นี่คุณเลโอนาดท์ โรคาซานเดอร์ เจ้าของโรงแรมนี้นะ!” ธาริณีสะบัดแขนจากการจับกุมของเด็กสาว แล้วรีบเดินเข้าไปหาบอสใหญ่ที่กำลังยันตัวลุกขึ้น
“จะ... เจ้าของโรงแรม” มะลิฉัตรอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง! รู้สึกตัวชาวาบตั้งแต่ศีรษะยันปลายเท้าขึ้นมาทันใด
“ใช่! แล้วนี่ก็ห้องพักของฉัน” เลโอนาดท์เสริมต่อด้วยน้ำเสียงเข้มๆ พลางจ้องมองใบหน้างามที่ซีดลงไปถนัดตาอย่างรู้สึกสะใจขึ้นมานิดๆ
“เอ่อ... คือว่า... คือว่า...” สาวเจ้าอึกอักขึ้นมาทันใด
“ณีกราบขอโทษท่านด้วยนะคะ ที่เด็กใหม่ เอ่อ... เสียมารยาท”ธาริณีรีบขอโทษอย่างร้อนใจ!
“หึ! แต่เมื่อกี้ตอนที่ผมเข้ามา ผมเห็นเธอกำลังกระ... โดด”
“ทะ... ทำความสะอาดค่ะ คือไอ้สิง เอ๊ย! ท่าน ขะ... เข้ามาตอน ที่มะลิกำลังทำความสะอาดน่ะค่ะ” มะลิฉัตรรีบแก้ตัว ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาวิงวอน!
“พระเจ้า! เมื่อกี้เธอกำลังทำความสะอาดอยู่อย่างนั้นเหรอ?”
เลโอนาดท์เดาอาการของสาวเจ้าอย่างรู้ทันว่าอีกฝ่ายคงกลัวหัวหน้าจะรู้เรื่องที่ขึ้นไปกระโดดเล่นเหยงๆ บนเตียง
“ชะ... ใช่ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยรับเสียงสั่น
“ปกติคุณทำความสะอาดที่นี่แค่คนเดียวไม่ใช่เหรอธาริณี!” เลโอนาดท์หันไปถามคนที่ได้รับมอบหมายงาน
“คะ... คือว่าลูกชายณีเข้าโรงพยาบาลค่ะ ณีก็เลยโทร. ให้มะลิ มาทำแทน” ธาริณีบอกเสียงเศร้าๆ อย่างขอความเห็นใจ
“ลูกชายเป็นอะไร?”
“ไม่สบายค่ะท่าน”
“งั้นคุณก็กลับไปดูแลลูกชายจนกว่าจะหายแล้วค่อยกลับมาทำงาน” เลโอนาดท์บอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“เอ่อ... แต่ว่า...”
“นี่เป็นคำสั่ง!” เขาเอ่ยย้ำเสียงเข้ม พลางชำเลืองมองร่างบาง ที่ผมเผ้ายุ่งนิดๆ ก่อนจะเผลอยกยิ้มที่มุมปากอย่างลืมตัว
“ขอบคุณมากๆ ค่ะท่าน” ธาริณียกมือขึ้นไหว้บอสใหญ่เสร็จก็หันไปเอ่ยกับลูกน้องสาวต่อ “ช่วงที่ฉันไม่อยู่ เธอช่วยมาดูแลทำความสะอาดที่นี่ด้วยนะ”
“หะ... ให้มะลิมา... มา” หญิงสาวหน้าตื่นตาโตขึ้นมาทันใด
“ทำไม! เธอทำไม่ได้เหรอ?” เลโอนาดท์แอบขำกับท่าทางลนลานของสาวเจ้าที่ดูท่าแล้วจะกลัวตนอยู่ไม่น้อย
“ได้ค่ะได้ แหมสบายมากเลยค่ะท่าน” หัวหน้าเมดรีบตอบแทน ลูกน้องสาวด้วยท่าทางขำๆ ทั้งที่ในใจลึกๆ ก็สัมผัสถึงบางอย่างจากสายตาของบอสใหญ่ที่จ้องมองเด็กสาว
“แต่เมื่อกี้เขาจะ... จะลวนลามมะลินะคะหัวหน้า!” มะลิฉัตร น้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาทันใด เมื่อรู้ว่าจะต้องทำความสะอาดห้องที่มีชายหนุ่มอยู่ด้วย
“นี่เธอกลัวอะไร! ท่านหล่อล่ำออกขนาดนี้ ถ้าฉันยังสาวละก็จะถวายตัวหลังเสิร์ฟอาหารทุกมื้อเลย!” ธาริณีหันไปเอ็ดลูกน้องสาวเบาๆ
“...” สาวเจ้าถึงกับนิ่งงันไปสามวินาที ยืนมองหัวหน้าแผนกด้วยสายตาตัดพ้อ น้ำตาที่กำลังคลอเบ้าทำท่าจะไหลออกมาให้ได้
“คือ... ฉันแค่ล้อเล่นน่ะมะลิ” ธาริณีเอ่ยแก้ก่อนที่จะมีดราม่าเกิดขึ้น! พลางต่อว่าลูกน้องสาวในใจ ‘งานดีขนาดนี้ ทำไมไม่รีบคว้าไว้นะแม่คุณ!’
“แต่มะลิกลัวสิงโต” เธอยกมือขึ้นปาดน้ำที่หางตาทิ้งลวกๆ พลางลอบมองสิงโตหนุ่มที่ส่งยิ้มมาให้เป็นระยะๆ ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง เมื่อนึกไปถึงริมฝีปากหนาที่กดลงบนแก้มเธอเมื่อครู่
“อ๊าย! ไปเรียกท่านแบบนั้นได้ยังไง เอางี้! เดือนนี้ฉันจะเพิ่มให้ อีกหมื่นหนึ่ง! ช่วยฉันหน่อยนะมะลิ คนอื่นฉันก็ไม่กล้าฝากงานให้ใครทำ!” ธาริณีพยายามเกลี้ยกล่อมสาวเจ้าอย่างสุดพลัง!
“ก็ได้ค่ะหัวหน้า” มะลิฉัตรจำต้องยอมรับหน้าที่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“ท่านอยู่แค่วันสองวันก็กลับแล้ว!” ธาริณีเสริมต่อ
“จริงหรือคะ” หญิงสาวถามด้วยสีหน้าจริงจัง
“จริงสิ!” ธาริณีเอ่ยรับในลำคอ ก่อนจะหันไปเอ่ยกับผู้เป็นเจ้านายที่นั่งรออยู่บนเตียงใหญ่ห่างไปประมาณห้าเมตร
“ดิฉันขอตัวก่อนค่ะท่าน! ต้องการหรือขาดเหลืออะไรก็เรียกใช้มะลิได้เลยนะคะ”
เลโอนาดท์พยักหน้ารับเบาๆ หลังจากที่มองดูสองสาวนินทาตนในระยะเผาขนมาได้สักพักอย่างรู้สึกขำ
“โชคดีมีชัย! ขอให้ได้ผัวหล่อรวยนะมะลิ” ธาริณีกระซิบให้พรเสร็จก็รีบเดินออกห้องไปอย่างรวดเร็ว
“หัวหน้า!” มะลิฉัตรตะโกนตามอย่างคนมีชัย! เอ๊ย! คนเสียขวัญ
“ไง! มะลิ” ชายหนุ่มเอ่ยกับคนที่ทำท่าเก้ๆ กังๆ หลังจากบุคคล ที่สามออกไป
“มะ... มีอะไร!” คนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หันไปถามด้วย สีหน้าตื่นๆ
“ธาริณีอบรมมารยาทเธอมาแบบนี้เหรอ?” เลโอนาดท์เลิกคิ้วถาม เมื่อเห็นอีกฝ่ายมีท่าทางขึงขังขึ้นมาผิดไปจากเมื่อครู่
“มีอะไรคะท่าน” หญิงสาวจำต้องเปลี่ยนน้ำเสียงใหม่
“ไปเตรียมน้ำอุ่นไว้สิ! ฉันจะอาบน้ำ!” คนเจ้าเล่ห์เอ่ยพลางยกยิ้มมุมปาก ขณะจ้องส่วนเว้าส่วนโค้งของหญิงสาวด้วยสายตาแวววาว
“ค่ะ!” มะลิฉัตรรับคำ พร้อมกับเดินจ้ำอ้าวเข้าไปในห้องน้ำขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว เลโอนาดท์อมยิ้มตาม ก่อนจะล้วงมือถือขึ้นมาต่อสายหาบิดาเพื่อคุยธุระสำคัญต่อ!
สิบห้านาทีต่อมา...
“เรียบร้อยแล้วค่ะท่าน” เมดสาวเดินออกจากห้องน้ำ พร้อมกับบอกเสียงดัง แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ จึงรีบเดินออกมาดูที่ด้านนอก ก็เห็น อีกฝ่ายกำลังคุยสายอยู่
“ครับ! ทราบครับแด๊ด! สวัสดีครับ!” เลโอนาดท์รีบวางสายหลังจากที่ได้ยินเสียงของสาวเจ้าเดินเข้ามาใกล้ๆ
“ขอโทษค่ะที่เสียมารยาท ดิฉันเตรียมน้ำอุ่นให้เรียบร้อยแล้ว ขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะคะ” มะลิฉัตรเบี่ยงตัวจะเดินหนี
“เดี๋ยวสิ!” เลโอนาดท์รีบคว้าแขนบางเอาไว้มั่น
“มีอะไรคะ?” เมดสาวพยายามสะบัดมือออกจากการจับกุม แต่ก็ไม่เป็นผล
“เธอต้องไปอาบน้ำให้ฉัน ทำอาหารให้ฉันทาน แล้วก็อยู่ดูแลฉันที่นี่ตลอด 24 ชั่วโมง เมื่อกี้ธาริณีไม่ได้บอกเธอเหรอ?” เลโอนาดท์เลิกคิ้วถาม
“ไม่ได้บอกค่ะ”
“โอเค! งั้นฉันบอกแทนเลยแล้วกัน!”
“นี่คุณ! ตัวโตอย่างกับคิงคองขนาดนี้ยังให้คนอื่นอาบน้ำให้อีกงั้นเหรอ?” มะลิฉัตรเริ่มจะไม่โอเคกับความเรื่องมากของอีกฝ่าย
“คิงคองน่ะตัวใหญ่กว่าฉัน แต่บางอย่างของฉันใหญ่กว่าคิงคองแน่นอน!” ชายหนุ่มบอกพลางส่งยิ้มปให้อย่างสื่อความหมาย
“อย่ามาทะลึ่ง! ฉันไม่อยากรู้ แล้วก็จะไม่ทำด้วย!” มะลิฉัตรหน้าตึงขึ้นมาทันใดที่อีกฝ่ายพูดจาสองแง่สองง่าม
“เธออาบน้ำให้ตัวเองยังไง... ก็อาบให้ฉันแบบนั้นแหละ งานง่ายๆ แค่นี้อย่ามาทำเรื่องมากน่า!” เลโอนาดท์ต่อว่าที่โดนขัดใจ
“แต่ฉันไม่ทำเด็ดขาด!” เธอยืนยันเสียงแข็ง
“โอเค! วันนี้ฉันจะสอนก่อน วันต่อๆ ไปเธอค่อยอาบให้ฉันแล้วกัน” เขาบอกจบก็ดึงแขนของสาวเจ้าให้ออกเดินตาม
“เดี๋ยว! นี่คุณพูดภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง ฉันบอกว่าไม่ทำยังไงล่ะ” มะลิฉัตรเริ่มจะทนไม่ไหว เพราะอีกฝ่ายทั้งมึนทั้งหน้าด้านสุดๆ แถมยังลากเธอเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ยอมฟังเสียงคัดค้านแต่อย่างใด
บทล่าสุด
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 54
“โอเค! นายไปพักเถอะ” คนที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืนบอกเสียงเรียบๆ“บอสก็พักบ้างนะครับ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานเราจะต้องเจอคุณมะลิ” เจซีบอกอย่างรู้สึกเป็นห่วง“อืม!” เลโอนาดท์ตอบก่อนจะลุกเดินกลับเข้าไปในห้องนอนด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเวลา 09:40 น. อรินขับรถกระบะพามะลิฉัตรออกเดินทางขึ้นดอยด้วยกันแต่เช้า ใช้เวลาไปชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงบ้านบนดอยที่มะลิฉัตรเคยมาพักเมื่อปีก่อนกับพิมาลา“ว้าว! ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ” มะลิฉัตรมองไปรอบๆ ก่อนจะยิ้มกว้างที่เห็นมารดาของเพื่อนเดินออกมาต้อนรับ“ห้องเดิมที่เธอพักก็ยังว่างจ้า” อรินหันมาบอกยิ้มๆ“มากันแล้วเหรอสาวๆ” วลีเอ่ยทักทาย สีหน้าตื่นเต้นระคนดีใจ“สวัสดีค่ะคุณแม่ สบายดีไหมคะ” มะลิฉัตรลงจากรถพร้อมกับ ยกมือไหว้ผู้ใหญ่“สบายดีจ้ะมะลิ แล้วหนูพิไม่ด้วยเหรอ?” วลีถามพร้อมกับจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่สวยขึ้นกว่าครั้งก่อนที่เจอ“พิติดงานค่ะเลยอดมาเที่ยว แล้วคุณพ่อล่ะคะ อยู่ไหม?” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่อง“พ่อเขาไปประชุมที่กรุงเทพฯ อีกสองวันถึงจะกลับจ้ะ” วลีบอก“ว้า! อดเจอคุณพ่อเลย” มะลิฉัตรบอกอย่างเสียดาย“แม่ทำอะไรกินเหรอ?” อรินถามเพราะรู้สึกหิวขึ้นมานิดๆ“เข้าไปดูเองดีกว่า
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 53
“เห็นแต่ข้างหลังเนี่ยนะ?” เจซีว่าก่อนจะก้มลงมองมือถือต่ออย่างไม่สนใจ“สวยมากจริงๆ นะพี่ เสียดายที่บอสไม่มาด้วย แหม! อยากให้ได้เห็นจริงๆ”“มึงก็ถ่ายรูปพวกเธอส่งไปให้บอสสิวะ!” เจซีบอกอย่างเริ่มรู้สึกรำคาญขึ้นมานิดๆ“เป็นความคิดที่ดีมากๆ เลยพี่” จอห์นบอกก่อนจะล้วงมือถือในกระเป๋าขึ้นมาเตรียมเก็บภาพของสองสาว“ฮ่าๆๆ เอาที่มึงสบายใจนะ กูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน” เจซีส่ายหน้าอย่างเพลียๆ กับท่าทางซื่อแกมโง่ของลูกน้อง ‘หึ! ลองส่งไปดูสิ!เดี๋ยวมึงจะรู้สึก’“เดินดีๆ นะพี่” จอห์นตะโกนตาม ก่อนจะหันมาสนใจสองสาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เพื่อดักรอถ่ายรูปส่งให้ผู้เป็นนายดูสิบนาทีต่อมา... ขณะที่เจซีเดินออกจากห้องน้ำมาได้เพียงสองก้าว มือถือที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อก็สั่นขึ้น เขาจึงล้วงมันออกมาดู ก็เห็นสายของผู้เป็นนายโทร. เข้า จึงรีบเดินแกมวิ่งออกไปที่ด้านนอกร้าน เพื่อกดรับสาย“แกอยู่ไหน?” เลโอนาดท์ถามด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ“อยู่ที่หน้าร้านครับ!” เจซีบอก“ผู้หญิงที่ไอ้จอห์นมันถ่ายรูปส่งมาคือมะลิ! แกเฝ้าเธอให้ดีๆ จนกว่าฉันจะไปถึง!” เลโอนาดท์บอ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 52
Bangkok 14:30 น. Rocasander Grand Hotel...หลังจากที่ลงเครื่องเสร็จโดมินิกก็พาพราวดาราตรงไปยังโรงแรมของเพื่อนรัก เพื่อเอาของสำคัญที่เก็บไว้ในเซฟห้องนอนตนเลโอนาดท์ที่เพิ่งกลับจากชลบุรีมาถึงโรงแรมทันได้เห็นหลังของเพื่อนรักไวๆ จึงรีบวิ่งตาม“ซาเก้! ซาเก้!”โดมินิกที่กำลังรอลิฟต์หันไปมองตามเสียง “อ้าว! ลีโอ”“นายมาเมื่อไหร่?” เลโอนาดท์ถาม“เพิ่งมาถึง! จะพาพราวมาเปิดตัวคืนนี้ พรุ่งนี้จะพาไปลองชุดไทย ที่ห้องเสื้อ” โดมินิกบอกพร้อมกับดึงสาวเจ้าเข้ามาแนบกาย“สวัสดีครับคุณพราว” เลโอนาดท์เอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มๆ“สะ... สวัสดีค่ะ” พราวดารายกมือขึ้นไหว้อีกฝ่าย ทำหน้าไม่ถูกเมื่อนึกไปถึงวันแรกที่เจอกับเขาที่โรงแรมเอื้องลานนา“ยินดีด้วยนะครับ” เลโอนาดท์บอก“เอ่อ... ค่ะ” พราวดาราเอ่ยรับไม่เต็มเสียง“ฉันว่าจะไปตามหามะลิที่เชียงใหม่น่ะ” เลโอนาดท์หันไปบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่เริ่มตึงนิดๆ“ผู้หญิงคนนั้น?” โดมินิกถามพร้อมกับทำท่าครุ่นคิด“ใช่! เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าววันนั้น” เลโอนาดท์ตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 51
“เอ่อ... เรื่องนี้ดิฉันไม่ทราบค่ะ ยังรอมะลิติดต่อกลับมาบอกเช่นกัน” จันทร์ฉายบอกพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ“ทำไมถึงเกิดเรื่องบ้าๆ แบบขึ้นได้ฮะ” เมลิซ่าหันไปเล่นงานบุตรชาย“ผมทะเลาะกับมะลิก็เลยลงไปนั่งดื่มที่คลับชั้นล่างของโรงแรม แล้วอยู่ๆ นางแบบนั่นก็เข้ามานั่งด้วย” เลโอนาดท์ถอนหายใจอย่างเพลียๆ เมื่อถูกซักไซ้ถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นอีกครั้ง“แล้ว...” เมลิซ่าเลิกคิ้วถามอย่างต้องการรายละเอียด“แล้วผมก็ลุกเดินหนีขึ้นไปที่ชั้นบนไงครับ” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ หลังจากถูกมารดาถามเหมือนกับคนที่ไม่ได้มาด้วยกัน“ตอนนั้นหนูมะลิอยู่ที่ไหน?” เอเดนถามอย่างสงสัย“ที่ห้องนอนของผมครับ”“แล้วเธอหายไปได้ยังไงโดยที่ลูกไม่รู้” เมลิซ่ายิงคำถามต่อ“โธ่! นี่มัมไม่เชื่อใจผมใช่ไหม ถึงถามเหมือนจับผิดผมแบบนี้น่ะ” เลโอนาดท์ตัดพ้อด้วยน้ำเสียงนอยด์ๆ“แม่ไม่ได้จับผิด แต่อยากจะรู้ทุกๆ อย่าง คุณจันทร์เองก็คงอยากจะรู้ใช่ไหมคะ?” เมลิซ่าบอกพลางหันไปขอความเห็นจากอีกฝ่าย“เอ่อ... ค่ะ” จันทร์ฉายตอบไม่เต็มเสียง“งั้นฟังนี่แล้วช่วยตัดสินผมใหม่ด้วยนะ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 50
วันต่อมา เวลา 10:27 น. Rocasander Grand Hotelที่ห้องรับรองของโรงแรมหนาแน่นไปด้วยนักข่าวจากหลากหลายสำนัก ที่มารอทำข่าวของหัวเรือใหญ่ โรคาซานเดอร์ คอร์ปอเรชั่น คนปัจจุบัน ที่เป็นข่าวฮ็อตหน้าหนึ่งเมื่อหลายวันก่อน“ได้ข่าวว่าครอบครัวของคุณเลโอนาดท์ กับครอบครัวของคุณโดมินิกเดินทางมาถึงไทยเมื่อวานใช่ไหมครับ” นักข่าวเปิดคำถามแรกอย่างไม่รอช้า“ครับ! พวกท่านเดินทางมาสู่ขอเจ้าสาวให้กับโดมินิก” เลโอนาดท์ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“คุณโดมินิกกับคุณพราวดารามีกำหนดจะหมั้นหมายกัน ในอีกห้าวันข้างหน้าใช่ไหมครับ?”“ครับ! ที่เชียงใหม่ โรงแรมเอื้องลานนา”“แล้วคุณเลโอนาดท์ล่ะครับ ใกล้จะมีข่าวดีหรือยัง?”“ก็น่าจะไล่ๆ กันครับ” เลโอนาดท์ตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ“พอจะเปิดเผยได้ไหมครับว่าสาวผู้โชคดีคนนั้นเป็นใคร ใช่นางเอกดังหรือเปล่าครับ?”“ไม่ใช่ครับ!”“แต่จากรูปที่เห็นวันก่อนในไนต์คลับ ทำให้ใครๆ ต่างคิดว่าคุณเลโอนาดท์กับคุณเชอร์รี่กำลังคบกันอยู่นะครับ”“เธอเข้ามานั่งคุยกับผมครับ มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่นาทีก่อนที่ผมจะลุกออกไป”
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 49
ชั้นบนสุด... โรงแรมโรคาซานเดอร์ แกรนด์“บอสครับ! บอส!” เจซีเอ่ยเรียกคนที่นั่งเหม่อให้รู้สึกตัว“มีอะไร?” เลโอนาดท์หันมามองคนสนิทแวบหนึ่ง แล้วหันกลับไปมองทางเดิม“ผมสั่งอาหารเอาไว้! บอสลุกมาทานก่อนเถอะครับ”“ฉันยังไม่หิว!”“แต่บอสต้องทานอะไรบ้างนะครับ”“ฉันบอกว่าไม่...” เลโอนาดท์กำลังจะหันไปต่อว่า แต่ก็ตกใจที่เห็นบิดากับมารดาเดินเข้ามาด้านหลังของคนสนิท “แด๊ด! มัม”“เกิดอะไรขึ้น? เธอคนนี้ใช่ไหมที่ทำให้ลูกเปลี่ยนไป”เมลิซ่าถามพร้อมกับส่งหนังสือพิมพ์ให้บุตรชาย ที่มีสภาพเหมือนสิงโตที่ตายซากมานับเดือน“ไม่ใช่ครับ” เลโอนาดท์รับหนังสือพิมพ์มาดูก่อนจะโยนมันทิ้งลงถังขยะใกล้ๆ ด้วยท่าทางหงุดหงิด“งั้นคนไหน?” เมลิซ่าถามอย่างสงสัย“เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ครับ”“หมายความว่า...” เอเดนถามพลางจ้องมองบุตรชายอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าอีกฝ่ายจะโทรมไปได้ถนัดตา ในระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน“เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าวนั่นครับ” เลโอนาดท์บอก“ก็สมควรนะ” เมลิซ่าบอกลูกชายตัวดี ด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน“โธ่! มัมครับ!”
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.6K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.1K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์239.1K viewsพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี107.8K viewsพ่อสามีช่วยข้าที
กาสะลอง782 viewsTHE BOY พ่อตามขา
NBSTER51 viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย7.7K viewsคุณหมอ...อย่าใจร้าย
อัญญาณี145 views
