บทที่ 558

เขาไม่ต้องการกลับบ้าน แต่ก็ไม่อยากไปร่วมกิจกรรมกับใคร

เมื่อเห็นว่าเขาเจ็บปวดเพียงใด โจวจื่ออี้ก็แนะนำว่า “ไปเที่ยวพักผ่อนกันไหมครับ? คุณอยากไปไหน ผมจะจองโรงแรมให้”

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันอยากดื่มเหล้า”

โจวจื่ออี้ถึงกับพูดไม่ออก

‘นี่เป็นเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมเขาถึงมาทานอาหารเย็นงั้นเหรอ?’

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฟู่สือถิงก็เมาอย่างที่เขาปรารถนา

โจวจื่ออี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากส่งเขากลับบ้านเรียบร้อยแล้ว

แม้ว่าการดื่มเหล้าจะไม่ดีต่อร่างกาย แต่หากเขาไม่เมา เขาก็คงนอนไม่หลับแน่นอน

หลังออกมาจากบ้านตระกูลฟู่แล้ว โจวจื่ออี้ก็โทรหาไมค์ “จิตสำนึกของฉินอันอันไม่รู้สึกเจ็บปวดบ้างหรือไง? เจ้านายของผมทุ่มเททั้งแรงกายและเม็ดเงินให้เธอ แต่นอกจากทำร้ายเจ้านายผมแล้ว เธอยังทำอะไรได้อีก?!”

เวลานี้ที่ประเทศบีเป็นเวลากลางคืน

ไมค์ขมวดคิ้วแล้วหาว “คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไรอีก? หา?!”

“ฉินอันอันเป็นคนขอเลิกเหรอ? ผู้หญิงใจร้ายคนนี้ไม่มีหัวใจรึไง?!” โจวจื่ออี้อดบ่นไม่ได้

“โจวจื่ออี้ คุณคิดว่าคุณเป็นพ่อของฟู่สือถิง หรือคุณคิดว่าฟู่สือถิงเป็นลูกของคุณรึไง?” ไมค์พูดด้วยอารมณ์โกรธ “