แชร์

|PART 14| ไป๋จื่ออิง 白紫瑛

ผู้เขียน: Badberry
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-13 11:08:05

|PART 14|

ไป๋จื่ออิง 白紫瑛

ท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองเฉินเซินนั้นมองคล้ายกับทะเลที่มีดวงดาวแข่งกันทอประกายไปจนถึงเส้นสุดขอบฟ้า ยิ่งเป็นบนยอดเขาสูงยิ่งทำให้มองเห็นความงดงามที่กว้างใหญ่นี้ชัดเจน ทิวทัศน์เช่นนี้ช่างคล้ายกับที่เคยมองจากบนเกาะที่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรเสียเหลือเกิน

จนเมื่อเวลาล่วงเข้าสู่หลังเที่ยงคืน เซียวเยว่จึงได้พาเหอไป๋เหยียนเข้าไปในเต็นท์เพื่อพักผ่อน เหอไป๋เหยียนในตอนนี้มิใช่ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อน ฉะนั้นเขาจึงต้องดูแลเป็นพิเศษ

"...คร่อกกก..ฟรี้..."

เสียงกรนของวังหมิงหยวนดังจนเซียวเยว่และเหอไป๋เหยียนนอนไม่หลับ ทั้งคู่จึงพากันออกมารับลมด้านนอก ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวอุณหภูมิบนภูเขาก็ลดลงเรื่อย ๆ อากาศเช่นนี้นอกจากจะเป็นช่วงจำศีลของงูแล้วยังเป็นฤดูผสมพันธุ์ของหมาป่าอีกด้วย และช่วงนี้หมาป่าจะหวงคู่เป็นพิเศษ

ส่วนอสรพิษเกล็ดเงินนั้นเป็นสัตว์ที่จำศีลตลอดทั้งปีแม้ไม่ใช่ฤดูหนาว เพราะถิ่นฐานของพวกมันอยู่บนเทือกเขาสูงที่มีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปีและมีอุณหภูมิติดลบจนสิ่งมีชีวิตอื่นไม่สามารถดำรงอยู่ได้

ในฤดูกาลเช่นนี้พวกมันไม่ชอบให้ใครรบกวนโดยเฉพาะตัวเมียที่กำลังตั้งครรภ์จำเป็นอย่างมากที่จะต้องพ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 17| ดินแดนเร้นลับ

    |PART 17|ดินแดนเร้นลับเซียวเยว่และเซียวอวี่ต่างยุ่งอยู่กับการเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางที่จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ หลังจัดสัมภาระเรียบร้อยพวกเขาได้พักผ่อนกันตั้งแต่หัวค่ำ จนเมื่อเวลาล่วงเข้าสู่ยามสองบนหลังคาของเรือนปิงเจี๋ยกลับปรากฏร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งนั่งทอดอารมณ์อยู่บนนั้น สีหน้าที่เรียบเฉยทำให้ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่"ดึกป่านนี้แล้ว ทำไมยังไม่นอนอีกล่ะครับ"น้ำเสียงอ่อนโยนถามขึ้นจากทางด้านหลัง เมื่อเซียวอวี่หันกลับไปมองและเห็นว่าเป็นฉินหลิงจึงขยับตัวไปด้านข้างเพื่อให้มานั่งข้างกัน"ผมนอนไม่หลับเลยออกมารับลมนิดหน่อย" เขาว่าพลางแหงนใบหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้าท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองเฉินเซินนั้นพิเศษกว่าที่อื่นนัก ไม่ว่าจะฤดูกาลใดก็สามารถมองเห็นดวงดาวเสมอโดยเฉพาะที่เรือนปิงเจี๋ยแห่งนี้จะมีดวงดาวทอแสงอยู่เสมอแม้จะเป็นคืนเดือนมืด นับเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่ประหลาดนักเรือนปิงเจี๋ยแห่งนี้แม้จะเป็นเรือนต้องห้ามสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับเมืองเฉินเซินแล้วนับว่าเป็นศูนย์กลางแห่งระบบสุริยจักรวาลเลยทีเดียว"คุณกังวลใจเรื่องของเสี่ยวเยว่กับคุณไป๋เหยียนหรือครับ" ฉินหลิงถามขึ้นเซียวอวี่หันม

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 16| มนุษย์ทดลอง 'หลิวอิง'

    |PART 16|มนุษย์ทดลอง 'หลิวอิง'"ว่ายังไงนะ! นายจะเดินทางไปดินแดนเร้นลับเหรอ" วังหมิงหยวนถามขึ้นด้วยความตกใจวังหมิงหยวนในตอนนี้ได้กลายเป็นแขกประจำเรือนปิงเจี๋ยไปเสียแล้ว เช่นเดียวกับฉินหลิง พวกเขารู้ว่าคนตระกูลเซียวไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา และเพื่อนฝาแฝดของเขาก็เป็นลูกครึ่งสัตว์กลายพันธุ์กับมนุษย์ ในตอนแรกก็รู้สึกกลัวแต่เพราะได้รับการช่วยเหลือจากพวกเขาอยู่หลายครั้ง จึงคลายความกลัวลง"ใช่ ที่นั่นอันตรายมากสำหรับมนุษย์ ฉันคงให้นายตามไปด้วยไม่ได้"เซียวเยว่บอกกับวังหมิงหยวนตรง ๆ เพราะรู้ว่าวังหมิงหยวนต้องแอบตามเขาและเซียวอวี่ไปแน่ ๆวังหมิงหยวนเหมือนจะเข้าใจที่เซียวเยว่พูดและเขาก็เคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับเกล็ดอสรพิษนี้เช่นกัน เคยคิดว่ามันเป็นเพียงแค่นิทาน แต่ใครจะคาดคิดว่าเป็นเรื่องจริง"แล้วพวกนายจะเดินทางกันเมื่อไหร่ล่ะ?""อีกหนึ่งสัปดาห์"เซียวเยว่บอกกับวังหมิงหยวนและยังบอกอีกว่าการเดินทางครั้งนี้จะมีไป๋จื่ออิงเป็นคนนำทางทั้งยังมีเซียวอวี่กับฉินหลิงไปด้วยกันวังหมิงหยวนพอรู้ว่าฉินหลิงได้ร่วมเดินทางไปด้วยก็ประท้วงขึ้นทันที ตัวเล็กตัวน้อยอย่างฉินหลิงยังไปได้แล้วทำไมผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาถึงไปไ

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 15| เกล็ดของอสรพิษนั้นคือยาวิเศษ

    |PART 15|เกล็ดของอสรพิษนั้นคือยาวิเศษหวงหนิงหลงยังติดตามหลิวอิงมาทำงานเหมือนทุกวัน หน้าที่หลักของเขาคือการอยู่เคียงข้างทายาทสกุลหลิวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ยิ่งตอนนี้ร่างกายของหลิวอิงนั้นไม่ปกติ หวงหนิงหลงจึงต้องเพิ่มความระวังเป็นพิเศษทางด้านหลิวอิงก็รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเองรวมถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของหวงหนิงหลง ช่วงนี้หวงหนิงหลงดูจะเป็นห่วงเขามากกว่าปกติ แม้อยากรู้ว่าเพราะอะไร หากจะให้เค้นถามอีกฝ่ายคงไม่มีทางปริปากออกมาแน่หวงหนิงหลงขับรถมาจอดยังหน้าตึกสกุลหลิว เขาลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หลิวอิงและเข้าไปด้านในด้วยกัน ตลอดทางไปลิฟต์เขารู้สึกถึงสายตาที่จับจ้องมายังหลิวอิง มันเป็นสายตาที่คุกคามจนหวงหนิงหลงต้องหันกลับไปมองทำให้ประสานสายตากับพนักงานชายคนหนึ่งเข้าอย่างจัง แม้โดนมองด้วยสายตาไม่พอใจอีกฝ่ายก็ไม่หลบเลี่ยง ราวกำลังท้าทายเขาอยู่"มีอะไรเหรอ?" หลิวอิงถามขึ้น"ไม่มีอะไร ไปกันเถอะครับ"หวงหนิงหลงเดินนำไปยังลิฟต์ที่แยกไว้สำหรับผู้บริหารและเข้าไปด้านในกับหลิวอิงเพียงสองคน หลังประตูลิฟต์ปิดลงหลิวอิงก็เบียดร่างเข้ากับหวงหนิงหลงทันที"ฉันเกิดอารมณ์ขึ้

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 14| ไป๋จื่ออิง 白紫瑛

    |PART 14|ไป๋จื่ออิง 白紫瑛ท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองเฉินเซินนั้นมองคล้ายกับทะเลที่มีดวงดาวแข่งกันทอประกายไปจนถึงเส้นสุดขอบฟ้า ยิ่งเป็นบนยอดเขาสูงยิ่งทำให้มองเห็นความงดงามที่กว้างใหญ่นี้ชัดเจน ทิวทัศน์เช่นนี้ช่างคล้ายกับที่เคยมองจากบนเกาะที่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรเสียเหลือเกินจนเมื่อเวลาล่วงเข้าสู่หลังเที่ยงคืน เซียวเยว่จึงได้พาเหอไป๋เหยียนเข้าไปในเต็นท์เพื่อพักผ่อน เหอไป๋เหยียนในตอนนี้มิใช่ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อน ฉะนั้นเขาจึงต้องดูแลเป็นพิเศษ"...คร่อกกก..ฟรี้..."เสียงกรนของวังหมิงหยวนดังจนเซียวเยว่และเหอไป๋เหยียนนอนไม่หลับ ทั้งคู่จึงพากันออกมารับลมด้านนอก ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวอุณหภูมิบนภูเขาก็ลดลงเรื่อย ๆ อากาศเช่นนี้นอกจากจะเป็นช่วงจำศีลของงูแล้วยังเป็นฤดูผสมพันธุ์ของหมาป่าอีกด้วย และช่วงนี้หมาป่าจะหวงคู่เป็นพิเศษส่วนอสรพิษเกล็ดเงินนั้นเป็นสัตว์ที่จำศีลตลอดทั้งปีแม้ไม่ใช่ฤดูหนาว เพราะถิ่นฐานของพวกมันอยู่บนเทือกเขาสูงที่มีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปีและมีอุณหภูมิติดลบจนสิ่งมีชีวิตอื่นไม่สามารถดำรงอยู่ได้ในฤดูกาลเช่นนี้พวกมันไม่ชอบให้ใครรบกวนโดยเฉพาะตัวเมียที่กำลังตั้งครรภ์จำเป็นอย่างมากที่จะต้องพ

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 13| เพศที่ไม่ได้เลือก

    |PART 13|เพศที่ไม่ได้เลือกฉินหลิงและซิ่วซิ่วมีสีหน้าที่เคร่งเครียดก่อนจะบอกกับทุกคนภายในห้องว่าเหอไป๋เหยียนปลอดภัยแล้วแต่ไม่ควรเข้าไปรบกวนตอนนี้เพราะร่างกายของเขาได้รับความบอบช้ำอย่างมากจนไม่สามารถอยู่ในร่างของมนุษย์ได้"แล้วลูกของฉันล่ะ เป็นยังไงบ้าง!"เซียวเยว่กระวนกระวายอยากเข้าไปอยู่ข้างกายเหอไป๋เหยียนและลูก แต่ฉินหลิงไม่อนุญาตและบอกกับเขาว่าตอนนี้เหอไป๋เหยียนอยู่ในภาวะจำศีลชั่วคราว การอยู่ในร่างของงูจะทำให้ทั้งตัวเขาและเด็กในท้องปลอดภัยฉินหลิงยังบอกต่อไปอีกว่าควรให้เหอไป๋เหยียนอุ้มท้องในร่างของงู เพราะเปลือกไข่ที่ห่อหุ้มจะช่วยให้ตัวอ่อนทั้งสามปลอดภัยทั้งยังและเป็นแหล่งอาหารที่ดี หากอุ้มท้องในร่างของมนุษย์ ตอนคลอดจะทำให้ร่างกายที่อ่อนแอรับภาระมากเกินไป เสี่ยงจะเป็นอันตรายทั้งแม่และเด็กและระหว่างตั้งครรภ์ หากเหอไป๋เหยียนร่างกายแข็งแรงขึ้นก็สามารถอยู่ในร่างของมนุษย์ได้ แต่เพียงแค่ช่วงหนึ่งเท่านั้น"เดี๋ยวก่อนนะหลิงหลิง เมื่อครู่นายบอกว่าในท้องของไป๋เหยียนมีไข่สามใบเหรอ?"เซียวเยว่ถามซ้ำอีกครั้งให้แน่ใจ พอฉินหลิงบอกว่าจริงและซิ่วซิ่วก็ช่วยยืนยันทำเอาครอบครัวหมาป่าดีใจกันทั้งบ้าน

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 12| ความผิดหวังของหม่าอี้

    |PART 12|ความผิดหวังของหม่าอี้วันรุ่งขึ้น เซียวอวี่กลับมายังเรือนปิงเจี๋ย ด้วยความเป็นห่วงน้องชายจึงเข้าไปดูในห้องของเหอไป๋เหยียนก็พบเซียวเยว่นั่งขอบตาคล้ำอยู่ข้างเตียง"เยว่หลาง ทำไมนายถึงมีสภาพแบบนี้ล่ะ" เขาถามด้วยความตกใจ"ทั้งหมดก็เพราะน้องสะใภ้นายนะสิ"เซียวเยว่เล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนเขาขับรถพาเหอไป๋เหยียนไปตลาดค้าส่งผลไม้ เพราะไม่ใช่ฤดูกาลทำให้หาลูกพลับสดได้ยาก ร้านที่มีลูกพลับก็ช้ำดูไม่น่าทาน แต่ก็ซื้อกลับมาปอกให้เหอไป๋เหยียนได้ทาน"แต่มันไม่ใช่แค่นี้นะสิ"เซียวเยว่เล่าต่อไปอีกว่าหลังกินอิ่มเหอไป๋เหยียนได้ไล่ให้เขาออกไปจากห้อง ครั้นพอเซียวเยว่ออกไปก็ฟูมฟายไม่ยอมให้ไป เป็นแบบนี้อยู่ทั้งคืน"คงเป็นอาการของคนท้องละมั้ง สักพักคงจะดีขึ้นเอง" เซียวอวี่ปลอบใจ พลางมองไปบนเตียงก็พบงูขาวนอนขดตัวอยู่บนนั้นปกติงูเวลาตั้งท้องจะใช้เวลาประมาณสองถึงสามเดือน จำนวนของไข่ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ และพวกมันจะไม่มีความอยากอาหารเพราะพื้นที่ภายในร่างกายนั้นไม่อำนวยแต่สำหรับเผ่าพันธุ์ของเหอไป๋เหยียนนั้นแตกต่างออกไป เขาเป็นเหมือนกับเซียวหลางและเสวี่ยเทียนที่ตัวเมียสามารถออกลูกได้ครั้งละไม่เกินสองตัว หากมา

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 11| การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน

    |PART 11|การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนโรงพยาบาลเฉินเซินแม้จะเป็นเพียงโรงพยาบาลประจำเมืองแต่ก็เป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ที่มีอุปกรณ์และเครื่องมือทันสมัย ทั้งยังมีทีมแพทย์มากฝีมือที่ได้รับการยอมรับจากหน่วยงานของรัฐ ผู้คนต่างเมืองเมื่อเจ็บป่วยด้วยโรคที่หาสาเหตุไม่ได้ต่างก็มุ่งตรงมายังโรงพยาบาลแห่งนี้กันทั้งนั้น และแน่นอนกว่าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของที่ก็คือสกุลหลิวโดยมีสกุลซุนเป็นผู้ดำเนินการ"เชิญทางนี้เลยครับคุณชายหลิว"เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลนำทางหลิวอิงและหวงหนิงหลงไปยังห้องตรวจพิเศษ แม้ไม่ใช่การตรวจครั้งแรก แต่หลิวอิงกลับไม่ชินกับวิธีการและอุปกรณ์ที่ใช้ในการตรวจของที่นี่สักทีเมื่อเข้าไปภายในห้องเปลี่ยนชุด หลิวอิงได้ถอดเสื้อผ้าที่สวมอยู่ออกจนเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า จากนั้นจึงหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับไว้ ออกมานอกห้องก็พบหวงหนิงหลงและทีมแพทย์ยืนรอเพื่อนำทางเขาไปยังห้องตรวจหลิวอิงถอดเสื้อคลุมออกเมื่ออยู่ภายในห้องตรวจพิเศษและส่งให้กับหวงหนิงหลง จากนั้นได้ไปนั่งบนเก้าอี้เพื่อรับการตรวจ เขารู้สึกถึงสายตาที่เปลี่ยนไปของทีมแพทย์ มันทำให้เขาขนลุกและขยะแขยงอย่างบอกไม่ถูก ดีที่มีหวงหนิงหลงอยู่ในห้องด้

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 10| ตั้งครรภ์

    |PART 10|ตั้งครรภ์เรือนปิงเจี๋ยหลังหม่าอี้กลับไปแล้วเซียวเยว่ได้โทรตามเซียวหลางให้มายังเรือนปิงเจี๋ยเป็นการด่วน เพราะจู่ ๆ เหอไป๋เหยียนเกิดมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรง ถึงขนาดลงไปดิ้นทุรนทุรายด้วยความทรมานก่อนจะหมดสติไป"เกิดอะไรขึ้นกับเจ้างูบ้ากัน!!"เซียวหลางมาถึงพร้อมกับจางหลิวซิงถามขึ้น พลางเข้าไปดูเหอไป๋เหยียนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ใบหน้าขาวซีดไร้สีเลือดเซียวเยว่เล่าให้ฟังว่าขณะกำลังต่อสู้กับหม่าอี้ เหอไป๋เหยียนได้เข้ามาขวางจึงถูกหม่าอี้ดีดกระเด็น ทำให้ศีรษะและแผ่นหลังกระแทกเข้ากับกับเสาเรือนอย่างแรง แม้หัวไม่แตกแต่ก็กระอักเลือดออกมาคำใหญ่"ชีพจรของเขาสับสนมากเลย"เซียวหลางพอมีความรู้เรื่องการแพทย์เพราะได้รับพลาสม่าจากอู๋เจี๋ย อาชญากรอัจฉริยะที่เป็นถึงหมออันดับหนึ่งของเมืองเฉินเซิน เขาระบุไม่ได้ว่าอาการของเหอไป๋เหยียนเกิดจากอะไร บอกแต่เพียงว่าร่างกายของเหอไป๋เหยียนมีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิมทุกคนมีสีหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นเมื่อได้ฟังที่เซียวหลางพูด โดยเฉพาะเซียวเยว่ เขากังวลเรื่องอาการบาดเจ็บที่ยังไม่หายดีของเหอไป๋เหยียนเมื่อครั้งตกจากเครื่องบินอพยพ แม้ร่างกายจะฟื้นฟูจนดีขึ้นแ

  • รักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ   |PART 9| ผลกระทบจากฟีโรโมน

    |PART 9|ผลกระทบจากฟีโรโมนกอริลลาตัวเมียกลายพันธุ์ในร่างของหญิงสาวหุ่นนักกีฬาปีนขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่สูงเหนือศีรษะของเหอไป๋เหยียน ในมือของมันถือหินก้อนใหญ่เอาไว้เพื่อรอให้เหอไป๋เหยียนมาอยู่ในจุดที่มันตั้งใจไว้ จากนั้นจึงโยนก้อนหินลงไป เหอไป๋เหยียนไม่ทันได้ระวังตัว พอแหงนหน้าขึ้นไปมองก็เห็นหินก้อนใหญ่กำลังหล่นลงมาด้วยความเร็ว คราแรกคิดว่าคงหลบไม่พ้น จู่ ๆ หินก้อนนั้นก็เปลี่ยนทิศทางไปอีกฝั่งโดยปลายเท้าของผู้ที่ติดตามมา"เป็นยังไงบ้าง นายบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า" เซียวเยว่ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง"จะเป็นอะไรล่ะ ถ้านายมาช้ากว่านี้อีกนิด ฉันคงได้ไปนอนคุยกับไส้เดือนกลายพันธุ์ที่อยู่ใต้ดินแล้ว"เพราะกลิ่นฟีโรโมนของเหอไป๋เหยียนทำให้เซียวเยว่ตามหาตัวได้ไม่ยาก พอคิดแบบนี้ จึงรู้ว่าเครื่องติดตามที่สวมอยู่บนคอของเหอไป๋เหยียนกแทบไม่มีประโยชน์อะไร"ขอโทษที พอดีทางนั้นมีเรื่องยุ่งยากนิดหน่อย ตอนนี้อวี่หลางกำลังจัดการอยู่"บริเวณที่ใช้จัดงานโคมลอยมีเซียวอวี่จัดการเคลียร์พื้นที่ก่อนที่ตำรวจจะมาถึง ส่วนเซียวเยว่แยกตัวมาตามเหอไป๋เหยียนโดยอาศัยกลิ่นฟีโรโมนที่ฟุ้งกระจายอยู่ภายในป่า เมื่อมาถึงก็พบลิงกอริลลา

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status