บทที่ 355

ซางจื้อเหนียน “คุณอยากฟังความจริงหรือเปล่า?”

เซ่าเยว่แปลกใจ เธอหันหน้ามองเขา แล้วก็ต้องเห่อร้อนขึ้นมาเพราะสายตาล้ำลึกของเขา เธอจึงรีบดึงสายตากลับมาทันที “...อืม”

“เพราะเรื่องเมื่อคืนวาน”

เซ่าเยว่กำพวงมาลัยแน่น

“ก็เลยอยากกลับมาไว ๆ หน่อย” ซางจื้อเหนียนว่า “แต่ตอนที่กลับมาถึงก็ดึกมากแล้ว ไม่อยากรบกวนคุณ นึกไม่ถึงเลยว่าตอนกำลังจะกินข้าวเย็นจะเจอคุณเข้า”

เรื่องเล็กน้อยที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เขาถึงกับเป็นห่วงอยู่ทั้งวันเชียว

มือที่เซ่าเยว่กำพวงมาลัยไว้นั้นแน่นขึ้น ๆ ทุกที

เธอไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจอะไรเป็นพิเศษเลย ทว่าซางจื้อเหนียนกลับให้ความสำคัญ

นี่เป็นความรู้สึกของการถูกใครบางคนให้ความใส่ใจ

หัวสมองของเซ่าเยว่พลันฟุ้งซ่าน

เธอนึกถึงเรื่องที่ทั้งคู่จะต้องทำตัวเป็นคู่รักปลอม ๆ ไหนยังจะต้องอยู่ด้วยกันอีก

ถ้าซางจื้อเหนียนทำตัวเย็นชา นอกจากแตะต้องกันตอนที่ต้องแสดง แล้วปกติก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองไปตลอด แบบนั้นคงไม่มีอะไร

ทว่าซางจื้อเหนียนเป็นคนที่บุคลิกมีเสน่ห์คนหนึ่ง แถมยังเป็นห่วงเป็นใยเธอขนาดนี้

ถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้นานเข้า มันจะก่อให้เกิดความรู้สึกหรือเปล่านะ?