로그인공유
ตอนที่132
최신 업데이트:
2025-08-19 10:40:56
최신 챕터
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่150
ปรางกับมายด์เดินมาจะหยิบน้ำกินแต่แคทโบกมือไม่ให้กิน การกระทำของแคททำให้ทุกคนมองมาอย่างมีคำถาม “ของกินที่เราวางทิ้งไว้ในสถานที่แบบนี้โดยไม่มีใครที่วางใจได้เฝ้าไว้ ไม่ควรจะกินอีก ปราง มายด์กับพี่ๆจะว่าแคทคิดมากก็ได้นะคะ แต่แคทว่าปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าค่ะ”แคทบอกยิ้มๆ “แคทนี่รอบคอบและระมัดระวังตัวดีนะ เป็นผู้หญิงที่เอาตัวรอดเก่งไม่ต้องกลัวว่าจะถูกใครหลอกได้ พี่ยอมรับเลย”ชยาบอก “คิดอย่างนั้นมันก็ถูกค่ะ แต่บางทีก็เหมือนเป็นคนขี้ระแวง ไม่เชื่อใจใครและไม่ไว้ใจใคร ที่แคทเป็นแบบนี้อาจเป็นเพราะเจออะไรมามากจนไม่ค่อยอยากเชื่อใจใครง่ายๆ กวางบอกว่าแคทเป็นคนที่เข้าถึงยาก มองไม่ออกว่าคิดอะไร บางทีมองว่าเป็นน้ำนิ่งๆ แต่จริงๆแล้วพายุอาจกำลังก่อตัวอยู่ก็ได้ พี่ๆรู้จักแคทมาก็นานแล้วคิดยังไงล่ะคะ”แคทถามหนุ่มๆ “พี่คิดเหมือนกวางนะ”ชยาบอก “พี่ก็ด้วย แต่ขอเสริมว่าแคทน่ากลัวมากด้วย โดยเฉพาะเวลามองแล้วทำหน้าเฉยๆ ตาโคตรน่ากลัวอ่ะ”เอกบอก “แต่พี่ว่า พวกเราไปจากที่นี่กันดีกว่า แล้วค่อยคุยกันตอนกินข้าว”ปรินบอก เขามองไปรอบๆถึงตอนนี้แคทจะสวมเสื้อคลุมแล้ว แต่หน้าของเธอตอนปล่อยผมก็สะดุดสายตาอยู่ดี “งั้นก็ไปก
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่149
“ปรางไม่เคยรู้เลยนะคะ ว่าพี่ปรินจะขี้หึงเหมือนกัน”ปรางยิ้ม “พวกพี่ก็ไม่เคยเห็นนะ แต่หลังๆนี่เห็นบ่อย”เอกแซว “ไม่ต้องมาแซวกันเลย ไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้หรอก”ปรินพูด เขายังกอดแคทไม่ปล่อย “แคทเป็นเป้าสายตาใครๆอยู่ตลอดเวลานั่นแหละไม่ว่าที่ไหน และเมื่อไหร่ พี่ปรินต้องทำใจนะ ไม่ต้องระวังยายแคทหรอกแต่ต้องระวังคนที่จะเข้ามาจีบต่างหาก”ปรางว่ายิ้มๆ “ใช่จริงๆค่ะ นี่ขนาดมาด้วยกันเป็นกลุ่มนะ แล้วแคทก็แต่งตัวรัดกุมออกอย่างนี้ยังไม่วาย”มายด์พูดยิ้มๆ “ปรางว่า ถ้าแคทถอดเสื้อคลุมออกสงสัยจะมีคนมาเข้าคิวจีบยาวแน่ๆ”ปรางขำ “พอเลยปราง มายด์ด้วย ไม่ขำนะ เพราะเราพี่ปรินเลยไม่มีความสุขเลย ”แคทบ่น สีหน้าบอกว่าจริงจัง “ใครบอกว่าพี่ไม่มีความสุข แค่ได้นั่งกอดเราอย่างนี้ พี่ก็มีความสุขมากแล้ว”ปรินก้มมาพูดกับแคท “แคทไม่ใช่ความผิดของเธอ ชอบโทษตัวเองอยู่เรื่อย มีคนชอบดีกว่ามีคนเกลียดนะ”มายด์บอก เธอรู้ว่าแคทโทษตัวเอง “ใช่ พี่ว่าดีนะที่มีคนทำให้พี่หึง เพราะไม่อย่างนั้นแคทก็ไม่มีทางมานั่งกับพี่หรอก จริงมั้ยปราง”ปรินยิ้ม “แน่นอนค่ะ แล้วตกลงว่าแคทกับพี่ปรินจะไม่เล่นน้ำกันจริงๆใช่มั้ยคะ”ปรางถาม “พี่ปริ
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่148
แคทเดินเลือกได้ชุดว่ายน้ำที่ค่อนข้างมิดชิดที่สุดสีดำทั้งชุด เธอถามถึงเสื้อคลุมว่ามีขายมั้ย คนขายจึงหยิบออกมาให้เธอเลือก แล้วบอกว่าที่ไม่ได้เอาออกมาโชว์เพราะไม่มีใครเคยถาม แคทจึงยิ้มแล้วเธอก็เลือกมาตัวหนึ่งเป็นเสื้อคลุมที่ไม่หนามากเท่าไหร่แต่ก็ไม่บางเกินไปสีชมพู เมื่อได้ชุดว่ายน้ำกันแล้วก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุด หลังจากเปลี่ยนชุดแล้วก็พากันเดินออกมารวมกันที่หน้าห้อง ปรางสวมชุดว่ายน้ำวันพีชสีส้มแล้วมีผ้าผูกเฉียงๆไว้ที่เอว มายด์สวมเป็นวันพีชสีครีมมีผ้าผูกเอวเหมือนปราง ส่วนแคทสวมวันพีชสีดำแต่ชายบานเหมือนกระโปรงแล้วสวมเสื้อคลุมทับไว้อีกที คนที่มองมาจึงไม่มีใครรู้ว่าเธอสวมชุดว่ายน้ำแบบไหน มองเห็นรางๆว่าเป็นสีดำเท่านั้น สาวๆรวบผมสูงเหมือนกัน พอพวกเธอเดินออกมาสามหนุ่มก็มองตาไม่กระพริบ ต่างพากันเดินประกบแฟนของตัวเองไปที่สระว่ายน้ำ ที่สระว่ายน้ำมีคนเล่นน้ำอยู่พอสมควร ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติที่มาเที่ยวที่เชียงใหม่ และก็มีนักท่องเที่ยวคนไทยทั้งชายและหญิงที่กำลังเล่นน้ำ และบางคนก็นอนอยู่ที่เก้าอี้ข้างสระว่ายน้ำ “นี่ตกลงจะไม่เล่นน้ำจริงๆใช่มั้ยแคท”ปรางถาม เธออมยิ้มเมื่อเห็นแคทสวมเสื้
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่147
แคทได้ยินเสียงประตูเปิดแล้วก็ปิด เธอลืมตาขึ้นมามองไปที่ประตูแล้วยิ้ม เขาแค่อยากมาคลอเคลียกับเธอก่อนนอนเท่านั้นไม่ได้คิดจะล่วงเกินอะไร ปรินไม่เคยผิดคำพูดที่บอกจะไม่ล่วงเกินเธอมากกว่ากอดและจูบ จริงๆแคทคิดว่าเขาคงอยากนอนกับเธอที่นี่ แต่คงกลัวว่ามันจะดูไม่ดีนักเพราะยังมีพี่ๆในทีมมาด้วย เขาให้เกียรติเธอเสมอแค่นี้แคทก็มีความสุขที่สุดแล้ว งานที่ลาวเรียบร้อยดี วันเสาร์ต่อมาปริน แคทกับทีมก็ไปสิงคโปร์ต่อ ปรินก็ทำเหมือนตอนที่ไปลาว เขาจะมาคลอเคลียกับแคทก่อนที่จะกลับไปนอนที่ห้องของเขา งานที่สิงคโปร์ก็เรียบร้อยดี ส่วนเรื่องออกแบบตกแต่งโรงแรมของไมเคิลที่อังกฤษ แคทกับทีมก็เริ่มลงมือทำบ้างแล้ว แต่ไม่ได้รีบมากนัก ที่ต้องรีบคือเรื่องติวหนังสือเพื่อเตรียมสอบไฟนอล พี่ๆพอรู้ว่าแคทต้องเตรียมตัวสอบก็บอกให้เธอหยุดการออกแบบโรงแรมไปก่อน เอาไว้หลังสอบแล้วค่อยมาดูกันอีกที ช่วงที่แคทจะต้องสอบพวกพี่ๆจะทำกันไปก่อนเอง วันศุกร์ตอนเช้าปริน ชยา กับเอกขึ้นเครื่องบินไปเชียงใหม่แต่เช้ามืด แม่เลยให้ลุงยอดขับรถมาส่งสาวๆที่มหาลัยและคอยรับไปส่งที่สนามบินในตอนบ่ายด้วย สาวๆเตรียมสัมภาระใส่ไว้ในรถแล้ว พอเลิกเรียนลุงยอดก
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่146
“แล้วเรื่องที่ต้องไปสัมมนาที่เชียงใหม่ ปราง แคทกับมายด์รู้หรือยังว่าพี่ๆเขาจะให้พวกเราไปด้วย ได้บอกน้องกันหรือยัง”พ่อถาม “บอกแล้วคับ ก็เอาตามที่คุยกับพ่อไว้นั่นแหละคับ”ปรินบอก “ดีแล้ว งั้นลูกก็บอกลินดาให้จองตั๋วเครื่องบินกับโรงแรมไว้ให้พร้อมล่ะ”พ่อกำชับ “คับพ่อ ผมบอกลินดาไปแล้ว” “งั้นพวกเราก็นั่งคุยกันไปก่อน พ่อกับแม่ไปพักผ่อนก่อนแล้ว”พ่อบอก “คับ/ค่ะ” “อ้อ ปราง มายด์ เราว่าจะเริ่มติวหนังสือเร็วหน่อยนะ เพราะรู้สึกว่าเราจะไม่ว่างหลายเสาร์-อาทิตย์เลยอ่ะ”แคทบอก หลังจากที่พ่อกับแม่ลุกขึ้นไปแล้ว “ยุ่งมากเลยเหรอ ไปไหนบ้างล่ะเนี่ย”มายด์ถาม เสียงเป็นห่วง “ก็ไม่มากหรอก อย่างเสาร์หน้าไปลาว เสาร์ต่อไปก็สิงคโปร์ เสาร์ถัดไปก็สัมมนาที่เชียงใหม่ เพราะอย่างนั้นก็เหลืออีกแค่3อาทิตย์ก็สอบแล้ว เรากลัวว่าจะติวให้ไม่ทัน เทอมนี้ยิ่งเนื้อหามากจัด และอาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงได้อีกนะ”แคทพูดเสียงเรียบๆ “เดี๋ยวนะแคท นี่ไม่มากเหรอ พี่ปรินคะทำไมคู่หมั้นพี่ทำงานมากขนาดนี้เลยเหรอ”ปรางหันไปโวย “แล้วเราจะให้พี่ทำยังไงล่ะ คู่หมั้นพี่ เพื่อนเราน่ะเคยยอมฟังพี่ด้วยเหรอ เขาไม่เคยยอมพี่มีแต่พี่ที่ยอมเขาอ
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่145
“นี่ก็เรื่องจริงนะ ทำไมเราไม่เชื่อเหรอ พี่พูดจริงๆนะถ้าเราไม่ไปด้วย พี่ก็ต้องเป็นห่วงเราและคิดถึงมากด้วย”ปรินยิ้มใส่ตาเธอ “ถ้ามีเหตุผลแค่นี้ แคทไม่ไปนะคะ เดี๋ยวแคทไปบอกพ่อเองค่ะ”แคททำหน้าจริงจัง “โอเคคับ จริงๆคือพี่อยากพาพวกเราไปเที่ยวด้วยกัน เพราะสัมมนาจริงๆแค่ครึ่งวันเช้า ตอนบ่ายก็ว่างแล้ว นะไปด้วยกันนะคับ”ปรินออ้น “ก็ได้ค่ะ พี่ปรินชอบพูดเล่นอยู่เรื่อยเลย โตแล้วนะคะ”แคทพูดดุๆ “แต่นั่นก็เรื่องจริงนะพี่ไม่ได้พูดเล่นๆ พี่ไม่อยากห่างจากเราเลย แค่ห่างตอนที่เราไปเรียนแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็คิดถึงจะแย่แล้ว”ปรินจ้องหน้าเธอ “พี่ปรินจะเป็นแบบนี้ไปได้สักเท่าไหร่คะ ไม่นานพี่ก็จะเบื่อจนไม่อยากเห็นหน้ามากกว่า”แคทบอก เธอมองหน้าเขาบ้าง “พี่จะเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิตพี่ พี่จะไม่มีวันเบื่อเราไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม คนดีของพี่” ปรินก้มมาจูบหน้าผากของเธอนิ่งๆ “ขอบคุณนะคะ แคทจะรอดูค่ะ”แคทยิ้ม “ถ้าเราจะรอดู ก็ต้องอยู่กับพี่ไปตลอดชีวิตนะ เข้าใจมั้ยคับ” “เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันมั้ยล่ะคะ” “ไม่ทันแล้วคับ ถึงทันก็ไม่ให้เปลี่ยนหรอก อ้อ!แล้วเย็นนี้ไปบ้านพี่ก่อนนะ แม่พี่สั่งมาว่าอยากเจอเรา”
