LOGINShare
ตอนที่10
Last Updated:
2025-06-27 09:33:07วันศุกร์ตอนมืดหลังเลิกซ้อมดรัม ตอนนั่งรถกลับบ้านโดยมีปรินขับรถไปส่งเหมือนทุกวัน
”วันอาทิตย์ตอนเช้า..เดี๋ยวปรางแวะไปรับนะ จะได้ไปพร้อมกัน”ปรางพูด เธอหันหน้าไปมองแคทกับมายด์ ”ไม่เป็นไร ไปเจอกันที่มหาลัยก็ได้” แคทบอก ”ไม่เอา..ไปพร้อมกัน”ปรางทำหน้างอ มายด์ขำ ”จ้า…ตามใจไปด้วยกันก็ได้ ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย”แคทพูด ปรางหัวเราะ ”ตกลงตามนั้น 8โมงเช้านะ”ปรางบอกเพื่อน แคทกับมายด์พยักหน้า ”วันอาทิตย์ไปมหาลัยกันทำไมล่ะ ไม่ได้หยุดเหรอ”ปรินถาม ”วันจันทร์หน้าก็จะถึงงานกีฬาของมหาลัยแล้ว รุ่นพี่เขานัดซ้อมใหญ่กันค่ะ”ปรางบอก ”วันอาทิตย์นี้พี่ปรินว่างหรือป่าวคะ…ขับรถไปส่งปรางได้มั้ยจะได้ไม่ต้องกวนลุงสมอ่ะ”ปรางถามปริน ”อืม..ก็ได้ ไปทั้งวันหรือป่าวล่ะให้พี่คอยมั้ย”ปรินพูดไปตาก็แอบมองคนข้างหลังไป ”ก็…ไม่แน่ใจค่ะอาจจะทั้งวัน ถ้าพี่ปรินไม่ได้ไปไหนจะอยู่คอยก็ได้นะคะ”ปรางพูด ”อย่าเลย รบกวนพี่ปรินเปล่าๆมานั่งคอยทั้งวันรำคาญแย่”แคทรีบพูดเพราะเกรงใจปรินมองหน้าคนพูดผ่านกระจกมองหลัง ระยะหลังแคทเริ่มที่จะพูดคุยกับเขามากขึ้นอาจจะเป็นเพราะเจอกันทุกวันและเขาก็ไม่เคยแสดงท่าทีอะไรที่จะทำให้แคทคิดว่าเขามาจีบเธอ ตอนนี้แคทคงจะเห็นเขาเป็นพี่ชายอีกคนไปแล้ว ซึ่งเขาเองก็คิดว่าดีเหมือนกันค่อยๆเป็นค่อยๆไป ”ไม่รำคาญหรอก เดี๋ยวพี่ชวน ชยากับเอกมาเป็นเพื่อนด้วย”ปรินบอก ”วันหยุดทั้งทีพวกพี่ไม่มีนัดกับสาวๆบ้างหรือคะ…ห่วงแต่น้องระวังจะโดนแฟนทิ้งนะคะ”แคทพูดพลางหัวเราะ ตอนนี้เธอเริ่มสนิทกับปรินและเพื่อนของเขามากขึ้นแล้วเพราะเจอกันทุกวันและพวกพี่ก็นิสัยดี เป็นห่วงเธอกับมายด์ดูแลเหมือนเธอกับมายด์เป็นน้องสาวของเขา แคทจึงกล้าที่จะแซวและพูดเล่นกับเขามากกว่าเดิม ปรินมองหน้าคนพูดที่หัวเราะอยู่ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งบอกตัวเองว่าเขาจะไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่ๆ คนอะไรยิ่งมองยิ่งสวยเวลายิ้มทีโลกสดใสขึ้นมาทันทีเลย ”พวกพี่ยังไม่มีแฟนกันหรอก ว่าจะมาจีบสาวมหาลัยนี่แหละ”ปรินพูดแล้วยิ้มมุมปาก แคทมองหน้าปรินทางกระจก ปรินเป็นคนหล่อมาก หล่อกว่าศิวาอีก ยิ่งเวลาเขายิ้มก็ยิ่งหล่อแต่ว่าเขาไม่ค่อยจะยิ้มเท่าไร จากคำพูดเมื่อกี้ถ้าเป็นคนอื่นพูดเธอคงคิดว่าเขาจะมาจีบเธอกับเพื่อนแน่นอน แต่พอเป็นปรินพูดเธอเลยไม่ได้คิดอะไรเพราะเขาไม่เคยแสดงท่าทีว่าจะมาจีบมายด์ หรือแม้แต่ตัวเธอเอง "งั้นถ้าพี่ปรินสนใจคนไหนก็บอกนะคะ เดี๋ยวแคทจะช่วยเองแต่ระวังโดนเด็กหลอกนะคะ”แคทพูดแบบอารมณ์ดี “ดีเหมือนกัน เอาไว้ถ้าพี่เจอคนที่ใช่แล้วจะบอกแคทคนแรกเลย”ปรินยิ้ม เขาคิดในใจว่า ก็ชอบคนที่พูดนี่ล่ะปรางหันมายิ้มกับมายด์หลังจากที่ฟังแคทกับพี่ชายเธอคุยกัน เช้าวันอาทิตย์ปรินขับรถมากับปรางแวะรับแคทกับมายด์ไปมหาลัย ส่วนชยากับเอกไปคอยที่มหาลัยแล้ว เมื่อไปถึงมหาลัยสาวๆขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดพละของมหาลัย ปรางบอกให้พวกพี่ๆไปนั่งคอยที่อัฒจรรย์ข้างสนามกีฬา สักพักก็เริ่มมีการซ้อมเดินเปิดสนามโดยมีดรัมเดินออกมาก่อน ปรินนั่งมองเห็นแคทเดินมาคนแรกเพราะเป็นดรัมเอกตามมาด้วยปราง มายด์แล้วก็ตามด้วยพวกหลีดและนักกีฬาทั้งหมดของคณะ โดยเดินวนไปรอบสนามก่อนที่จะเดินเข้าไปหยุดที่กลางสนาม “น้องแคทนี่โคตรเด่นเลยว่ะ”เสียงเอกพูดขึ้น ปรินกับชยาหันไปมองหน้าเอก ”แล้วไงวะ”ปรินพูด “ตอนแรก กูอยากจะจีบแคทนะแต่ตอนนี ้กูเปลี่ยนใจแล้ว”เอกพูด “ทำไมล่ะวะ”ชยาถามบ้าง ”แคทสวย แต่น่ากลัวว่ะเป็นคนที่เข้าถึงยากมากเวลามองทีงิ้ถ้าไม่ยิ้มนะ น่ากลัวสุดๆ”เอกพูดแล้วเอามือลูบแขนตัวเองไปด้วย ”กูก็ว่างั้นเหมือนกัน สู้น้องปรางของกูไม่ได้พูดเก่ง ยิ้มเก่งน่ารักที่สุด”ชยาเห็นด้วยกับเอกแต่ตอนท้ายชมว่าที่แฟนตัวเอง ”น้อยๆหน่อยไอ้ชยา นั่นน้องกูนะโว้ย!”ปรินท้วงแบบไม่จริงจังนัก เขารู้ดีว่าชยาคิดยังไงกับน้องสาวเขาและปรางเองก็ชอบชยาด้วยเหมือนกัน “เออ!กูรู้ แต่มึงก็รู้ว่ากูจริงใจกับน้องมึงคนเดียวนะ”ชยาพูดกับปริน ปรินไม่ได้ว่าอะไร “แล้วมึงล่ะ!ชอบใครวะ” ชยาหันมาถามปรินบ้าง ”เฮ้ย!กูจองน้องมายด์นะโว้ย มึงไปจีบน้องแคทหรือไม่ก็ลูกสาวเพื่อนพ่อมึงไปก็แล้วกัน”เอกรีบพูดทันที คำพูดของเอกทำเอาชยากับปรินหันหน้าไปมองพร้อมๆกัน ”มึงชอบน้องมายด์เหรอวะ”ชยาถามเอก ”ใช่ว่ะ น้องเค้าน่ารัก เรียบร้อย อารมณ์ดีไม่ค่อยพูดตอนแรกๆกูก็เฉยๆนะแต่พอนานเข้าน้องเค้าก็เข้ามาอยู่ในใจกูแล้ววะ”เอกพูดแล้วอมยิ้ม ทำให้ปรินกับชยาถึงกับหัวเราะออกมาเลย “เรื่องพวกกูจบแล้ว ทีนี้เรื่องของมึงล่ะ”ชยาหันไปถามปรินบ้าง ”อะไร” ปรินถาม “กูเห็นนะว่ามึงชอบแอบมองแคทเวลาที่น้องมันเผลออ่ะ…ว่าไงไม่ต้องมาปิดพวกกูเลย”ชยาพูด เขาสังเกตุเห็นหลายครั้งแล้ว ”จริงเหรอวะ”เอกถามชยา “เออ!สิกูเห็นมานานแล้วว่าจะถามแต่ไม่ได้ถามสักที”ชยาพูด ปรินถอนหายใจในที่สุดก็ปิดพวกมันไม่ได้ อย่างว่าแหละก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมมันก็ต้องมองออกอยู่แล้ว ”ใช่!กูแอบชอบแคท แต่พวกมึงอย่าได้เที่ยวพูดไปนะ ปรางกับมายด์รู้แล้วเหลือแค่เจ้าตัวที่ยังไม่รู้ว่ะ”ปรินบอกกับเพื่อนตามตรง ”แล้วมึงจะรออะไรวะ ไม่บอกน้องมันไปเลยล่ะ”เอกพูด ปรินหันไปเอามือโบกหัวเอกเบา ”มึงยังมองว่าแคทน่ากลัว มึงเลยไม่กล้าจีบแล้วนี่ถ้ากูบอกน้องมันไป หึ หึ รับรองได้แม้แต่พี่ก็ไม่ได้เป็น”ปรินพูด ”เออ!ใช่ว่ะ…แล้วมึงจะทำไงวะ จีบตรงๆก็ไม่ได้ บอกก็ไม่ได้อีกแล้วน้องจะรู้มั้ย ยิ่งถ้านานไปเกิดมีหมาคาบไปแดกจะทำไง”ชยาพูด คราวนี้ปรินหันไปโบกหัวชยาทันทีที่พูดจบ ”ปรางบอกว่าถ้าจะจีบแคทก็ต้องพยายามทำให้แคทคุ้นเคยด้วยก่อน ไม่ให้เข้าไปจีบตรงๆไม่งั้นรับรองว่าจะโดนเหมือนทุกคนที่เข้าไปจีบเค้านั่นแหละ แต่กูบอกพ่อเขาไปแล้วนะว่ากูจะจีบแคทอ่ะ”ปรินเล่าให้เพื่อนฟัง ”อะไรนะ นี่มึงกล้าบอกพ่อเขาแล้วเหรอวะ ใจกล้านะมึงอ่ะแล้วไม่กลัวพ่อเขาจะฆ่ามึงเหรอไง ว่าแต่พ่อเขาว่าไงบ้างวะ”ชยาพูดต่อ “พ่อเขาว่าถ้าลูกสาวเขาตกลงเขาก็ไม่ว่าอะไร”ปรินพูด ”ก็ดีแล้วนี่หว่า พ่อไฟเขียวแล้วเหลือแต่ลูกเท่านั้น”เอกพูด ”นั่นแหละ ปัญหาใหญ่กว่าพ่อเขาอีกเฮ้อ!”ปรินพูดแล้วก็ถอนหายใจ ”เออ มึงก็พยายามเข้าเดี๋ยวพวกกูจะช่วยด้วย”ชยากับเอกเอามือมาตบบ่าปรินเบาๆเพื่อให้กำลังใจเพื่อน
Latest chapter
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่206
วันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงานปีที่5ของปรินกับแคท ปรินอยากจะเซอไพร์สเธอจึงโทรไปจองโต๊ะที่ร้านอาหารบนดาดฟ้าเพื่อจะฉลองกับเธอสองคน ตอนบ่ายปรินพาแคทกลับบ้านก่อนเวลา เขาบอกให้เธอแต่งตัวเพราะจะพาไปที่แห่งหนึ่ง แคทลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงาน เธอจึงงงๆที่วันนี้เขาพาเธอกลับบ้านเร็วแล้วยังบอกว่าให้แต่งตัวจะพาไปไหนสักที่ เมื่อแคทแต่งตัวเสร็จ เธอเดินลงก็เห็นว่าปรินรออยู่แล้ว เขาพาเธอไปที่รถแล้วเอาผ้ามาปิดตาของเธอ "พี่ปรินจะทำอะไรคะเนี่ย..ปิดตาแคททำไมคะ" "พี่จะพาไปที่แห่งหนึ่ง แต่ต้องปิดตาก่อนจะได้ตื่นเต้นไงคับ" "เล่นเป็นเด็กเลยนะคะ" "ห้ามแกะออกนะคับ นั่งเฉยๆถ้าถึงที่แล้วพี่จะเปิดตาออกให้" "ค่ะ..ก็ได้" ปรินขับรถไปเรื่อยๆจนถึงโรงแรมที่เขาจองโต๊ะไว้ เขาลงไปเปิดประตูและก้มลงอุ้มเธอพาไปที่ลิฟต์ เขากดขึ้นไปชั้นบนสุด เมื่อลิพต์เปิดปรินก็อุ้มแคทไปนั่งเก้าอี้ที่ทางร้านได้จัดเตรียมไว้ เขาเอาผ้าที่ปิดตาของแคทออก "ลืมตาได้แล้วคับ"ปรินบอก แคทค่อยๆลืมตาขึ้น เธอมองไปข้างหน้าและมองไปรอบๆแล้วยิ้มออกมา รอบตัวเธอมีซุ้มดอกไม้เต็มไปหมด แถมมีเทียนหอมแท่งเล็กๆที่ถูกจุดแล้ววางไว้จนทั่วแทนการเ
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่205
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็นอนกอดกัน โดยปรินให้แคทซบไปที่หน้าอกของเขา แล้วก็กอดเธอไว้อย่างแน่น "พี่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้ทำแบบนี้กับเราอีกแล้ว" "แคทก็กลัวค่ะ...กลัวว่าจะไม่ได้นอนกอดพี่ปรินอย่างนี้อีก" "ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้..ทำให้พี่รู้ว่า เวลาของพวกเราไม่รู้ว่าจะหมดลงเมื่อไหร่ เพราะฉะนั้นเราต้องดูแลรักษาคนที่รักไว้ให้ดีๆ อย่าปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆโดยที่ไม่ได้มีความสุขด้วยกันเลย" "ใช่ค่ะ..แต่จริงๆแล้วพี่ปรินกับแคทก็อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาเลยนะคะ" "ใช่คับ..แต่พี่ว่าจะเพิ่มเวลาของเราให้มากขึ้นอีกหน่อยนะ" "เวลาของเรา? เวลาอะไรคะ" "ก็...เวลาที่เราจะเป็นของกันและกันไงคับ" "บ้า..พี่ปรินอ่ะ...ไม่คุยด้วยแล้วค่ะ" "งั้น..ทำอย่างอื่นแทนนะคับ" "ว้าย!พี่ปริน..ไม่เอา...พอแล้ว..อือ..อือ" ปรินก้มไปจูบปิดปากแคท แล้วทุกอย่างก็เริ่มต้นและจบลงเหมือนเดิมอีกครั้ง แคทกับปรินเดินทางกลับมาจากออสเตรเลียแล้ว เปรมพอเห็นแคทกับปรินกลับมาก็วิ่งเข้าไปกอดทั้งคู่ "น้องเปรมคิดถึงพ่อปรินกับแม่แคทที่สุดเลยคับ" "แม่กับพ่อก็คิดถึงน้องเปรมนะคับ"แคทพูด "แล้วแม่แคทหายหรือยังคับ" "แม่หายแล้วคับ แล้วน้องเปรมดื้อกับค
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่204
"พี่ปรินคะ..ไม่งอนนะคะ แคทอยู่ก็ได้ค่ะ"แคทจับมือของเขา ตอนนี้แคทนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ส่วนปรินยืนอยู่ข้างๆเตียง "พี่ไม่ได้งอน ถ้าเราไม่อยากอยู่พี่ก็ไม่บังคับหรอก"ปรินพูด น้ำเสียงน้อยใจนิดๆ "อยากสิคะ แคทแค่หวงลูกกับงานน่ะค่ะ ขอโทษนะคะ"แคทบอก "เราอ่ะ ห่วงทุกอย่างแต่ไม่เห็นจะห่วงพี่เลย พี่แค่อยากอยู่กับเราสองคนต่ออีกหน่อยเท่านั้น"ปรินยังหน้าบึ้ง "ห่วงสิคะ แคทห่วงพี่ปรินที่สุด นะคะ นะนะเลิกงอน เลิกน้อยใจนะ"แคทพูด "เราห่วงพี่จริงๆนะ หรือแค่พูดให้พี่ดีใจเล่นๆ"ปรินถาม เขาเลิกงอนเธอแล้วแต่แค่อยากแกล้งเธอดูบ้าง "แคทพูดจริงๆค่ะ...ทำยังไงพี่ปรินถึงจะเชื่อล่ะคะ"แคทพูด "งั้นก็ต้องพิสูจน์"ปรินบอก "พิสูจน์ยังไงคะ"แคทถาม "อย่างนี้ไงคับ" ปรินก้มลงมาจูบโดยที่แคทไม่ทันตั้งตัว เขาใช้มือข้างหนึ่งดันหัวเธอไว้ แล้วจูบเธอด้วยความรู้สึกรักใคร่ เขาเอาลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอ แล้วก็ไล้ริมฝีปากไปที่แก้ม ตา ใบหูและลงมาที่ซอกคอขาว เขาไซร้คอจนแคทร้องครางออกมาเบาๆ แล้วเขาก็วนขึ้นไปจูบที่ปากเธออีกครั้ง "พี่หายงอนเราแล้วล่ะ"ปรินยิ้ม "ไม่ต้องมายิ้มเลย ขี้โกงตลอดอ่ะ"แคทอายหน้าแดง "พี่ก็โกงกับเราคน
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่203
"หมอให้อยู่รอดูอาการอีก2-3วัน ถ้าไม่มีอะไรก็เดินทางกลับได้"ลุงหมอบอก "ดีเลยค่ะ งั้นปรางไปโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนดีกว่า ป่านนี้คงรอแย่แล้วค่ะ ไปค่ะพี่ชยา"ปรางบอก "งั้น เดี๋ยวพี่กับมายด์ไปหาซื้ออะไรมากินฉลองกันหน่อยดีกว่านะ"เอกพูด "ลุงก็ขอไปคุยกับเพื่อนลุงก่อน หนูแคทพักผ่อนไปก่อนนะเดี๋ยวลุงมาใหม่"ลุงหมอบอก ทุกคนพากันเดินออกไปจากห้องกันหมด เหลือแค่ปรินที่ยังจับมือแคทและมองหน้าเธออยู่ "แคทมีอะไรแปลกไปเหรอคะ พี่ปรินถึงได้มองแบบนั้น"แคทถาม "แคทรู้มั้ยว่าพี่กลัวมากแค่ไหน ตั้งแต่เราเข้าห้องผ่าตัดมาจนกระทั่งก่อนที่เราจะฟื้นขึ้นมา พี่กลัวว่าจะไม่ได้ยินเสียงของเราอีกแล้ว พี่กลัวว่าเราจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา นอนเฉยๆไม่รับรู้อะไรแต่นั่นพี่ก็ยังรับได้แค่ให้เรายังอยู่ไม่จากพี่ไปเลยก็พอ"ปรินหน้าเศร้ามาก "ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ..อย่าคิดมากเลยนะคะ...ต่อไปนี้แคทจะไม่ทำให้พี่ปรินต้องทุกข์ใจเพราะแคทอีกแล้ว"แคทพูด "พี่ไม่เคยทุกข์เพราะเราเลยนะ เราทำให้พี่มีความสุขเสมอขอแค่มีเราอยู่ข้างๆ อย่าทิ้งพี่ อย่าปล่อยให้พี่ต้องเดินไปคนเดียวโดยที่ไม่มีเรา ได้มั้ยคับ"ปรินถาม "ได้ค่ะ..ต่อไปนี้แคทจะไม่ทิ้งพี่ปรินกับลู
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่202
"ขอบใจนะทุกคน ขอบใจจริงๆ"ปรินบอก ทุกคนเดินไปนั่งกันที่โซฟาข้างๆห้อง ลุงหมอเดินเข้ามาแล้วและนั่งคุยอยู่กับชยา เอก มายด์และปราง ส่วนปรินยังนั่งกุมมือแคทอยู่ข้างเตียง สักพักปรินก็รู้สึกว่านิ้วมือของแคทที่เขากุมอยู่กำลังขยับ ตอนแรกปรินไม่แน่ใจเขาจึงตั้งใจมองอีกครั้ง ก็เห็นว่ามันขยับจริงๆ "ลุงหมอคับ แคทขยับนิ้วคับ"ปรินบอก เขาเรียกลุงหมอเสียงดังด้วยความดีใจ ทุกคนรีบลุกแล้วเดินเข้ามายืนข้างเตียง "ไหนตาปริน..จริงด้วย"ลุงหมอบอกน้ำเสียงดีใจ "ใช่ค่ะ...ตาของแคทก็ขยับด้วยค่ะ"ปรางพูด เธอยิ้มด้วยความดีใจ "ดูกันไว้ก่อนนะ...ลุงจะไปบอกหมอ"ลุงหมอบอกแล้วรีบเดินออกไป แคทที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับเปลือกตาขึ้นๆลงๆ เพราะเธอหลับไปนานจึงยังไม่ชินกับแสง นิ้วมือก็เริ่มขยับมากขึ้น เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มือ รู้ว่ามีใครกำลังกุมมือของเธออยู่ ในที่สุดแคทก็ลืมตาขึ้นมาจนได้ "แคท...แคทรู้สึกตัวแล้ว ดีใจจริงๆ" ปรางกับมายด์หันมากอดกันเองด้วยความดีใจ "แคท..เป็นยังไงบ้าง รู้สึกเจ็บตรงไหนหรือป่าว รอเดี๋ยวนะคับลุงหมอไปตามหมอแล้ว"ปรินรีบพูด เขายิ้มด้วยความดีใจจนน้ำตาซึม ลุงหมอกับหมอที่ผ่าตัดแคทและพยาบาลเดิน
รักนะยายจอมแก่น ตอนที่201
เมื่อเดินไปถึงห้องที่แคทนอนอยู่ ปรินน้ำตาคลอเมื่อเห็นแคทนอนหลับตาสนิท มีเครื่องมือและสายอะไรหลายอย่างอยู่รอบๆตัวเธอ ผมของเธอยังอยู่เหมือนเดิม ปากเธอมีท่อใส่อยู่ เขาไม่อยากเห็นเธอต้องเจ็บแบบนี้ จนเขาไม่ยอมมีลูกอีกก็เพราะกลัวเธอจะเจ็บแต่นี่ยิ่งกว่าตอนผ่าคลอดอีก "พี่ปรินคับ พี่ปรินต้องสู้นะคับ ใจของพี่ปรินกับพี่แคทส่งถึงกันได้ เพราะอย่างนั้นถ้าพี่ปรินท้อหรือหมดหวังพี่แคทก็จะรับรู้ได้นะคับ"กวางจับมือของปริน "ได้กวาง พี่จะสู้จะไม่ท้อเพื่อที่แคทจะได้กลับมาอยู่กับพี่อีกครั้ง พี่สัญญา"ปรินมองหน้ากวาง "ผมเชื่อว่าพี่แคทต้องผ่านไปได้ เพราะพี่แคทไม่เคยยอมแพ้ไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่ว่าจะหนักแค่ไหน ถ้าพี่แคทตัดสินใจจะทำก็จะทำจนได้"กวางพูด "ใช่ กูคิดเหมือนกวาง แคทเป็นนักสู้ที่ไม่เคยแพ้ เพราะฉะนั้นมึงต้องเข้มแข็ง"เอกพูด "ใช่ มึงยังมีพวกกู มีกวาง มีลุงหมอแล้วยังมีพ่อแม่ ปรางกับมายด์และที่สำคัญที่สุดคือมึงยังมีตาเปรม ที่เป็นตัวแทนความรักของมึงกับแคทอีกด้วย"ชยาพูด "กูรู้ กูจะสู้และผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"ปรินพูด วันรุ่งขึ้นปริน ชยา เอก กวางและลุงหมอมาโรงพยาบาลกันตั้งแต่เช้า ปรินโทรก
You may also like
ปรารถนารักอันตราย
เนตรกวี / Natekavees1.9K viewsคุณนายครับ ผมขอ... (NC20+)
สนามอารมณ์1.2K viewsคนของเฮีย
Choijihoo_writer 863 viewsพันธะร้ายพ่ายรัก
โซลสตาร์ seoulstar4.3K viewsCHAOTIC LOVE รักวุ่นวาย...นายจอมหยิ่ง
ฮวายอน136 viewsBad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก
BlueSoda2.5K viewsในปกครองของนายหัว
Naya Solene711 viewsวิศวะเกียร์ร้ายกับดักรัก
ฮายอนนี่70 views
