Share

ตอนที่20

Author: monsita
last update Last Updated: 2025-06-27 09:45:34

ปรินมองแล้วคนตรงหน้าแล้วอมยิ้มตอนเช้าวันรุ่งขึ้นปรินตื่นนอนแล้ว เขายืนอยู่ที่ระเบียงพลางมองลงไปที่สนามหญ้าข้างล่าง เขามองเห็นหญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างสูงโปร่ง ใส่กางเกงขาสามส่วนสีน้ำตาลเสื้อยืดสีเหลืองกำลังยืนคุยกับลุงที่ทำสวน เป็นแคทนั่นเองทำไมตื่นแต่เช้าหรือจะนอนไม่หลับ พอคิดอย่างนั้นปรินจึงเดินลงไปเพื่อจะคุยกับเธอ ตอนที่ปรินเดินถึงที่แคทยืนอยู่ลุงที่ทำสวนก็ไปทำงานแล้ว

“ทำไมตื่นแต่เช้า นอนไม่หลับเพราะแปลกที่เหรอ”ปรินถามแคทที่ยืนหันหลังให้เขาอยู่

แคทหันกลับมามอง

“เปล่าหรอกค่ะ.. แคทตื่นเช้าจนชินน่ะค่ะ พี่ปรินก็ตื่นแต่เช้านะคะทั้งที่เป็นวันหยุด” แคทพูด

“พี่ก็เหมือนกัน พอได้เวลามันก็ตื่นเอง”ปรินพูด

“แล้วกินอะไรหรือยังล่ะ”ปรินถาม

“ยังไม่หิวเลยค่ะ ขอเดินเล่นก่อน สวนที่นี่สวยดีนะคะแต่น่าจะมีดอกไม้มากๆหน่อยจะได้สดชื่น”แคทบอก

“พี่ก็ว่าจะตกแต่งใหม่นะ แล้วแคทมีคำแนะนำอะไรมั้ย” ปรินมองหน้าแคท

“แคทจะไปสู้พี่ปรินได้ไงคะ พี่เรียนมาโดยตรงนะคะ แคทแค่พอรู้” แคทพูดแล้วยิ้ม

ปรินมองแคทแล้วคิดว่าหลังๆนี่แคทเริ่มจะยิ้มและหัวเราะต่อหน้าเขาบ่อยขึ้นแล้ว แต่เขายิ่งเห็นบ่อยใจเขาก็เริ่มจะไม่ค่อยอยู่กับตัวเองเท่าไหร่

“แต่เรื่องต้นไม้ ดอกไม้นี่พี่ไม่ถนัดเลยนะ พี่ได้ยินมาว่าแคทเป็นคนจัดสวนที่บ้านเองไม่ใช่เหรอ เพราะงั้นต้องเก่งกว่าพี่แน่ๆ”ปรินบอก

แคทคิดในใจว่าสงสัยมายด์จะเล่าให้ปรางฟัง

“ก็ได้ค่ะ แต่จะทำตามหรือไม่แล้วแต่เจ้าของบ้านนะคะ”แคทบอก

ปรินยิ้มแล้วคิดว่าต้องทำตามอยู่แล้วก็ว่าที่เจ้าของบ้านในอนาคตเป็นคนออกความคิดนี่

แม่กับพ่อของปรางยืนมองปรินกับแคทยืนคุยกันที่สนามหญ้าท่าทางมีความสุขก็พากันยิ้มอย่างพอใจ

ปรางกับมายด์เดินลงมาเห็นพ่อกับแม่ยืนมองลงไปที่สนามหญ้าด้านหน้าจึงเดินมาหา

“มองอะไรกันคะท่าทางมีความสุขเชียว”ปรางถาม

แม่หันมาชี้มือไปข้างหน้า

ปรางกับมายด์มองตามที่แม่ชี้แล้วก็พากันยิ้ม

“ไปเรียกมากินข้าวกันได้แล้วล่ะ”พ่อบอกแม่

แม่จึงให้คนไปบอกปรินกับแคทที่สนาม

หลังจากกินข้าวเสร็จพ่อกับแม่ก็เดินไปที่ห้องนั่งเล่น สามสาวก็กำลังจะพากันไปนั่งที่เฉลียงข้างบ้านเพื่อที่จะติวกันต่อ

“แคทจะไปดูหนังสือมั้ยพี่จะพาไป”ปรินถามแคท

“แคทไปหาหนังสือก่อนก็ได้ เดี๋ยวชั้นกับมายด์อ่านไปพลางๆก่อน”ปรางบอกแคทแล้วก็เดินไปกับมายด์

แคทเดินตามปรินไปที่ห้องหนังสือซึ่งมันอยู่ติดกับห้องนอนของเขา ปรินเปิดประตูไว้แล้วเดินไปข้างในห้องแคทเดินตามเข้าไป

ห้องหนังสือของปรินมีชั้นวางหนังสือทั้งสองข้างและทุกชั้นก็มีหนังสือวางอยู่เต็มทุกชั้น ส่วนกลางห้องมีโซฟาวางไว้สำหรับใช้นั่งหรือนอนอ่านหนังสือ

“เลือกตามสบายเลยนะ อยากอ่านเล่มไหนก็หยิบไปได้เลย”ปรินบอก

แคทพยักหน้าแล้วก็เดินเลือกหนังสือ แคทเลือกหนังสือมาได้2เล่ม แล้วเอามาส่งให้ปรินดู

“แน่ใจเหรอ มันค่อนข้างละเอียดมากนะ”ปรินถาม

“แต่แคทว่ามันน่าสนใจดีค่ะ เพราะการตกแต่งภายในมันต้องละเอียดและพิถีพิถันมากในความคิดของแคทอ่ะ”แคทบอก

“งั้นถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถามพี่แล้วกันนะ”

“จะไม่รบกวนพี่ปรินเหรอคะ”

“จะเกรงใจอะไรนักล่ะเรา ไม่รบกวนหรอกดีเสียอีกพี่จะได้ทบทวนไปด้วย”ปรินบอก

วันนี้โต๊ะติวจึงมีคนเพิ่มมาอีกคนก็คือปริน ปรางกับมายด์อ่านหนังสือเรียนโดยที่มีแคทคอยติวให้เป็นช่วงๆ แคทก็อ่านหนังสือที่ได้มาจากปรินแล้วก็หันไปถามปรินเวลามีอะไรไม่เข้าใจ พ่อกับแม่มองออกมาจากห้องนั่งเล่นแล้วก็หันหน้าไปมองตากันแล้วยิ้ม

บ่ายมากแล้วทุกคนมานั่งรวมกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น สาวๆเลิกติวแล้วเพราะปรางบอกว่าถ้าติวอีกหัวระเบิดแน่ๆ

“สอบแล้วปิดเลยหรือป่าวลูก”พ่อเอ่ยถาม

“ค่ะ พ่อ”ปรางบอก

“แล้วมายด์กับแคทกลับบ้านเลยหรือลูก”พ่อถามต่อ

“น่าจะอยู่อีก2วันค่ะเคลียร์งานส่งอ.ก่อนค่ะ”มายด์บอก

“ป่านนี้พ่อกับแม่คิดถึงแย่แล้วมั้ง”แม่พูดบ้าง

ปรินแอบมองหน้าแคทแล้วคิดว่าเขาต่างหากที่จะคิดถึงตายแน่ๆ

แคทกับมายด์ยิ้มกับคำพูดของแม่

“ยายปรางต้องเหงาแน่ๆเพื่อนไปกันหมด”แม่พูดแต่ตามองไปที่ปรินที่นั่งเงียบๆ

“แล้วกลับกันยังไงล่ะลูก”พ่อถาม

“ป้ามลขับรถไปส่งค่ะ พอดีว่าป้าจะไปหาแม่หนูพอดี”มายด์ตอบ

“ปิดกี่วันล่ะ”แม่ถาม

“3อาทิตย์ค่ะ แต่ปิดจริงๆแค่2อาทิตย์แค่นั้น”ปรางหันมาบอกแม่

หลังจากคุยกันอีกสักพักปรินกับปรางก็ขับรถมาส่งแคทกับมายด์ที่บ้านป้ามล

หลังสอบเสร็จแล้ว2วันแคทกับมายด์ก็กลับบ้าน ในระหว่างที่มหาลัยปิดเอกกับมายด์โทรติดต่อกันตลอด มายด์บอกกับแคทว่าเอกขอเธอคบเป็นแฟนแต่มายด์ยังไม่ได้ให้คำตอบกับเอกได้แต่บอกว่าขอคิดดูก่อน

ส่วนปรินก็ไลน์บ้างโทรบ้างหาแคทโดยใช้เรื่องการตกแต่งสวนที่บ้านเขามาเป็นข้ออ้างในการติดต่อกับแคท และแคทเองก็มีเรื่องการตกแต่งภายในจากหนังสือที่เธอยืมปรินมาอ่านแต่ไม่เข้าใจก็โทรถามเขา ความสัมพันธ์ของทั้งสองคู่ดีขึ้นตามลำดับ แต่ปรินก็ยังคงต้องปิดแคทต่อไปถึงความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ แต่เขาก็ดีใจที่เธอสนิทและเชื่อใจเขามากขึ้นเรื่อยๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่206

    วันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงานปีที่5ของปรินกับแคท ปรินอยากจะเซอไพร์สเธอจึงโทรไปจองโต๊ะที่ร้านอาหารบนดาดฟ้าเพื่อจะฉลองกับเธอสองคน ตอนบ่ายปรินพาแคทกลับบ้านก่อนเวลา เขาบอกให้เธอแต่งตัวเพราะจะพาไปที่แห่งหนึ่ง แคทลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงาน เธอจึงงงๆที่วันนี้เขาพาเธอกลับบ้านเร็วแล้วยังบอกว่าให้แต่งตัวจะพาไปไหนสักที่ เมื่อแคทแต่งตัวเสร็จ เธอเดินลงก็เห็นว่าปรินรออยู่แล้ว เขาพาเธอไปที่รถแล้วเอาผ้ามาปิดตาของเธอ "พี่ปรินจะทำอะไรคะเนี่ย..ปิดตาแคททำไมคะ" "พี่จะพาไปที่แห่งหนึ่ง แต่ต้องปิดตาก่อนจะได้ตื่นเต้นไงคับ" "เล่นเป็นเด็กเลยนะคะ" "ห้ามแกะออกนะคับ นั่งเฉยๆถ้าถึงที่แล้วพี่จะเปิดตาออกให้" "ค่ะ..ก็ได้" ปรินขับรถไปเรื่อยๆจนถึงโรงแรมที่เขาจองโต๊ะไว้ เขาลงไปเปิดประตูและก้มลงอุ้มเธอพาไปที่ลิฟต์ เขากดขึ้นไปชั้นบนสุด เมื่อลิพต์เปิดปรินก็อุ้มแคทไปนั่งเก้าอี้ที่ทางร้านได้จัดเตรียมไว้ เขาเอาผ้าที่ปิดตาของแคทออก "ลืมตาได้แล้วคับ"ปรินบอก แคทค่อยๆลืมตาขึ้น เธอมองไปข้างหน้าและมองไปรอบๆแล้วยิ้มออกมา รอบตัวเธอมีซุ้มดอกไม้เต็มไปหมด แถมมีเทียนหอมแท่งเล็กๆที่ถูกจุดแล้ววางไว้จนทั่วแทนการเ

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่205

    หลังจากนั้นทั้งคู่ก็นอนกอดกัน โดยปรินให้แคทซบไปที่หน้าอกของเขา แล้วก็กอดเธอไว้อย่างแน่น "พี่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้ทำแบบนี้กับเราอีกแล้ว" "แคทก็กลัวค่ะ...กลัวว่าจะไม่ได้นอนกอดพี่ปรินอย่างนี้อีก" "ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้..ทำให้พี่รู้ว่า เวลาของพวกเราไม่รู้ว่าจะหมดลงเมื่อไหร่ เพราะฉะนั้นเราต้องดูแลรักษาคนที่รักไว้ให้ดีๆ อย่าปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆโดยที่ไม่ได้มีความสุขด้วยกันเลย" "ใช่ค่ะ..แต่จริงๆแล้วพี่ปรินกับแคทก็อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาเลยนะคะ" "ใช่คับ..แต่พี่ว่าจะเพิ่มเวลาของเราให้มากขึ้นอีกหน่อยนะ" "เวลาของเรา? เวลาอะไรคะ" "ก็...เวลาที่เราจะเป็นของกันและกันไงคับ" "บ้า..พี่ปรินอ่ะ...ไม่คุยด้วยแล้วค่ะ" "งั้น..ทำอย่างอื่นแทนนะคับ" "ว้าย!พี่ปริน..ไม่เอา...พอแล้ว..อือ..อือ" ปรินก้มไปจูบปิดปากแคท แล้วทุกอย่างก็เริ่มต้นและจบลงเหมือนเดิมอีกครั้ง แคทกับปรินเดินทางกลับมาจากออสเตรเลียแล้ว เปรมพอเห็นแคทกับปรินกลับมาก็วิ่งเข้าไปกอดทั้งคู่ "น้องเปรมคิดถึงพ่อปรินกับแม่แคทที่สุดเลยคับ" "แม่กับพ่อก็คิดถึงน้องเปรมนะคับ"แคทพูด "แล้วแม่แคทหายหรือยังคับ" "แม่หายแล้วคับ แล้วน้องเปรมดื้อกับค

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่204

    "พี่ปรินคะ..ไม่งอนนะคะ แคทอยู่ก็ได้ค่ะ"แคทจับมือของเขา ตอนนี้แคทนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ส่วนปรินยืนอยู่ข้างๆเตียง "พี่ไม่ได้งอน ถ้าเราไม่อยากอยู่พี่ก็ไม่บังคับหรอก"ปรินพูด น้ำเสียงน้อยใจนิดๆ "อยากสิคะ แคทแค่หวงลูกกับงานน่ะค่ะ ขอโทษนะคะ"แคทบอก "เราอ่ะ ห่วงทุกอย่างแต่ไม่เห็นจะห่วงพี่เลย พี่แค่อยากอยู่กับเราสองคนต่ออีกหน่อยเท่านั้น"ปรินยังหน้าบึ้ง "ห่วงสิคะ แคทห่วงพี่ปรินที่สุด นะคะ นะนะเลิกงอน เลิกน้อยใจนะ"แคทพูด "เราห่วงพี่จริงๆนะ หรือแค่พูดให้พี่ดีใจเล่นๆ"ปรินถาม เขาเลิกงอนเธอแล้วแต่แค่อยากแกล้งเธอดูบ้าง "แคทพูดจริงๆค่ะ...ทำยังไงพี่ปรินถึงจะเชื่อล่ะคะ"แคทพูด "งั้นก็ต้องพิสูจน์"ปรินบอก "พิสูจน์ยังไงคะ"แคทถาม "อย่างนี้ไงคับ" ปรินก้มลงมาจูบโดยที่แคทไม่ทันตั้งตัว เขาใช้มือข้างหนึ่งดันหัวเธอไว้ แล้วจูบเธอด้วยความรู้สึกรักใคร่ เขาเอาลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอ แล้วก็ไล้ริมฝีปากไปที่แก้ม ตา ใบหูและลงมาที่ซอกคอขาว เขาไซร้คอจนแคทร้องครางออกมาเบาๆ แล้วเขาก็วนขึ้นไปจูบที่ปากเธออีกครั้ง "พี่หายงอนเราแล้วล่ะ"ปรินยิ้ม "ไม่ต้องมายิ้มเลย ขี้โกงตลอดอ่ะ"แคทอายหน้าแดง "พี่ก็โกงกับเราคน

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่203

    "หมอให้อยู่รอดูอาการอีก2-3วัน ถ้าไม่มีอะไรก็เดินทางกลับได้"ลุงหมอบอก "ดีเลยค่ะ งั้นปรางไปโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนดีกว่า ป่านนี้คงรอแย่แล้วค่ะ ไปค่ะพี่ชยา"ปรางบอก "งั้น เดี๋ยวพี่กับมายด์ไปหาซื้ออะไรมากินฉลองกันหน่อยดีกว่านะ"เอกพูด "ลุงก็ขอไปคุยกับเพื่อนลุงก่อน หนูแคทพักผ่อนไปก่อนนะเดี๋ยวลุงมาใหม่"ลุงหมอบอก ทุกคนพากันเดินออกไปจากห้องกันหมด เหลือแค่ปรินที่ยังจับมือแคทและมองหน้าเธออยู่ "แคทมีอะไรแปลกไปเหรอคะ พี่ปรินถึงได้มองแบบนั้น"แคทถาม "แคทรู้มั้ยว่าพี่กลัวมากแค่ไหน ตั้งแต่เราเข้าห้องผ่าตัดมาจนกระทั่งก่อนที่เราจะฟื้นขึ้นมา พี่กลัวว่าจะไม่ได้ยินเสียงของเราอีกแล้ว พี่กลัวว่าเราจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา นอนเฉยๆไม่รับรู้อะไรแต่นั่นพี่ก็ยังรับได้แค่ให้เรายังอยู่ไม่จากพี่ไปเลยก็พอ"ปรินหน้าเศร้ามาก "ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ..อย่าคิดมากเลยนะคะ...ต่อไปนี้แคทจะไม่ทำให้พี่ปรินต้องทุกข์ใจเพราะแคทอีกแล้ว"แคทพูด "พี่ไม่เคยทุกข์เพราะเราเลยนะ เราทำให้พี่มีความสุขเสมอขอแค่มีเราอยู่ข้างๆ อย่าทิ้งพี่ อย่าปล่อยให้พี่ต้องเดินไปคนเดียวโดยที่ไม่มีเรา ได้มั้ยคับ"ปรินถาม "ได้ค่ะ..ต่อไปนี้แคทจะไม่ทิ้งพี่ปรินกับลู

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่202

    "ขอบใจนะทุกคน ขอบใจจริงๆ"ปรินบอก ทุกคนเดินไปนั่งกันที่โซฟาข้างๆห้อง ลุงหมอเดินเข้ามาแล้วและนั่งคุยอยู่กับชยา เอก มายด์และปราง ส่วนปรินยังนั่งกุมมือแคทอยู่ข้างเตียง สักพักปรินก็รู้สึกว่านิ้วมือของแคทที่เขากุมอยู่กำลังขยับ ตอนแรกปรินไม่แน่ใจเขาจึงตั้งใจมองอีกครั้ง ก็เห็นว่ามันขยับจริงๆ "ลุงหมอคับ แคทขยับนิ้วคับ"ปรินบอก เขาเรียกลุงหมอเสียงดังด้วยความดีใจ ทุกคนรีบลุกแล้วเดินเข้ามายืนข้างเตียง "ไหนตาปริน..จริงด้วย"ลุงหมอบอกน้ำเสียงดีใจ "ใช่ค่ะ...ตาของแคทก็ขยับด้วยค่ะ"ปรางพูด เธอยิ้มด้วยความดีใจ "ดูกันไว้ก่อนนะ...ลุงจะไปบอกหมอ"ลุงหมอบอกแล้วรีบเดินออกไป แคทที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับเปลือกตาขึ้นๆลงๆ เพราะเธอหลับไปนานจึงยังไม่ชินกับแสง นิ้วมือก็เริ่มขยับมากขึ้น เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มือ รู้ว่ามีใครกำลังกุมมือของเธออยู่ ในที่สุดแคทก็ลืมตาขึ้นมาจนได้ "แคท...แคทรู้สึกตัวแล้ว ดีใจจริงๆ" ปรางกับมายด์หันมากอดกันเองด้วยความดีใจ "แคท..เป็นยังไงบ้าง รู้สึกเจ็บตรงไหนหรือป่าว รอเดี๋ยวนะคับลุงหมอไปตามหมอแล้ว"ปรินรีบพูด เขายิ้มด้วยความดีใจจนน้ำตาซึม ลุงหมอกับหมอที่ผ่าตัดแคทและพยาบาลเดิน

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่201

    เมื่อเดินไปถึงห้องที่แคทนอนอยู่ ปรินน้ำตาคลอเมื่อเห็นแคทนอนหลับตาสนิท มีเครื่องมือและสายอะไรหลายอย่างอยู่รอบๆตัวเธอ ผมของเธอยังอยู่เหมือนเดิม ปากเธอมีท่อใส่อยู่ เขาไม่อยากเห็นเธอต้องเจ็บแบบนี้ จนเขาไม่ยอมมีลูกอีกก็เพราะกลัวเธอจะเจ็บแต่นี่ยิ่งกว่าตอนผ่าคลอดอีก "พี่ปรินคับ พี่ปรินต้องสู้นะคับ ใจของพี่ปรินกับพี่แคทส่งถึงกันได้ เพราะอย่างนั้นถ้าพี่ปรินท้อหรือหมดหวังพี่แคทก็จะรับรู้ได้นะคับ"กวางจับมือของปริน "ได้กวาง พี่จะสู้จะไม่ท้อเพื่อที่แคทจะได้กลับมาอยู่กับพี่อีกครั้ง พี่สัญญา"ปรินมองหน้ากวาง "ผมเชื่อว่าพี่แคทต้องผ่านไปได้ เพราะพี่แคทไม่เคยยอมแพ้ไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่ว่าจะหนักแค่ไหน ถ้าพี่แคทตัดสินใจจะทำก็จะทำจนได้"กวางพูด "ใช่ กูคิดเหมือนกวาง แคทเป็นนักสู้ที่ไม่เคยแพ้ เพราะฉะนั้นมึงต้องเข้มแข็ง"เอกพูด "ใช่ มึงยังมีพวกกู มีกวาง มีลุงหมอแล้วยังมีพ่อแม่ ปรางกับมายด์และที่สำคัญที่สุดคือมึงยังมีตาเปรม ที่เป็นตัวแทนความรักของมึงกับแคทอีกด้วย"ชยาพูด "กูรู้ กูจะสู้และผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"ปรินพูด วันรุ่งขึ้นปริน ชยา เอก กวางและลุงหมอมาโรงพยาบาลกันตั้งแต่เช้า ปรินโทรก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status