แถวรับเงินค่าแรง ยาวเป็นหางว่าว วันนี้ทุกคนยิ้มหน้าบานเป็นแถว เพราะได้รับเงินหลายพันบาท บางราย มีรายได้เกือบหมื่น เพราะเป็นช่างที่มีฝีมือ
แม่ค้าจากร้านค้าในแคมป์นั่งรออยู่แล้ว ไม่ห่างจากแถวของนาย คนที่เซ็นต์เชื่อค่าสินค้าเอาไว้ หลังจากรับเงินค่าแรงมาแล้ว ก็ต้องมาจ่ายค่าเหล้าค่ากับข้าวทันที
“ลุงอ่อน สองพันแปดร้อยสี่สิบ “ เสียงแม่ค้า บอกยอดหนี้ ของชายตรงหน้า ที่เพิ่งได้รับเงินมาหกพันสี่ แล้วต้องใช้หนี้ค่าเหล้า ค่ากับข้าวไปแล้ว เกือบสามพัน
“อะไรมากมายขนาดนั้น “ คนที่กินแล้ว แต่ไม่อยากคิดว่า จะมากมายถีงเพียงนี้ บ่นออกมา
“สิบห้าวัน เหล้าสิบห้าขวด เป็นเงินเท่าไหร่ ค่าเหล้าลุง มากกว่า ค่ากับข้าวอีก “
แม่ค้าบ่นออกมา สองแม่ลูกกินแต่ไข่ ปลากระป๋อง ผักถุงละสิบบาท แต่พ่อกินเหล้า วันละร้อยกว่า
“บ่นมากจริง ทอนมา “ เงินสามพันบาท ถูกส่งมอบให้กับแม่ค้า ที่มารอทวงเงิน
ลูกหนี้คนอื่น รีบจ่ายเงิน ใช้หนี้ แล้วเดินไปที่ร้านค้า ที่มีลูกสาวของแม่ค้า รอขายของอยู่แล้ว วนลูบไปแบบนี้ เป็นประจำ
“เหล้าขาว 1ขวด “ คนที่เพิ่งมาเชื่อเหล้า เมื่อเช้าไปขวดหนึ่ง มาเอาเพิ่มใหม่อีกแล้ว
“เบาได้เบา ตาอ่อน เช้าขวดเย็นขวดเลย “ แม่ค้าในร้านบอกเสียงดัง ที่เห็นลูกค้าดื่มจัดขนาดนี้
“เรื่องจองกู กูซื้อ กูก็มีเงินจ่าย “ คนที่ยังมีเงินเต็มกระเป๋า บอกอย่างมีความสุข ถ้าไม่ต้องรับภาระเลี้ยงดู อีเอวา ก็จะมีเงินซื้อเหล้า มากขึ้นอีก
“ไม่เอากับข้าวหรอ กุนเชียงไหม โลละร้อย “ แม่ค้าเสนอขายกับข้าว ที่เก็บไว้กินได้นาน
“ไม่เอา เอาไข่มายี่สิบ “ แม่ค้าค้อนกับลมกับฟ้า หยิบใส่4ใบ ใส่ถุงให้คนตรงหน้า แล้วถอนหายใจออกมา เวรกรรมอะไรขอเอวา มาเจอพ่อแบบนี้
เสียงของคนเป็นพ่อ ทักทายเพื่อนบ้านมาก่อนจะถึงบ้าน ดังกว่าปกติ สองแม่ลูกที่นั่งทำพวงมาลัยริบบิ้น มองหน้ากัน แล้วถอนหายใจออกมา
”อ้าว พ่อมาแล้ว ผัวมาแล้ว หายหัวไปไหนกันหมด “ เสียงคนที่ดื่มมาตลอดวัน ตะโกนหน้าบ้าน
“อย่าดังได้ไหมพี่ เกรงใจคนอื่น “ บ้านหลังเล็ก ที่ปลูกติดกัน ไม่ได้แน่นหนามากนัก เสียงที่ดังเพียงเล็กน้อย ก็ได้ยิน
”เกรงใจอะไร คนกันเองทั้งนั้น “ เพื่อนบ้านส่ายหน้า แล้วเห็นใจแต่คนป่วย ที่ดูแย่ลง ทุกวัน
“เอาไป ไข่ จะทำอะไรก็ทำ “ ผู้เป็นสามี ยื่นไข่ในถุงให้คนเป็นเมีย แล้วนั่งลงที่หน้าบ้าน ยกเหล้าดื่ม ผ่อนคลายหลังจากเลิกงาน อย่างมีความสุข
“ผงซักฟอก ห่อนึง น้ำยาล้างจานขวดนึงจ้ะพี่ “ เสียงเด็กสาว ตัวผอมบาง ในชุดเสื้อผ้าตัวเก่า ยืนอยู่หน้าร้าน มือบางนับเศษเหรียญในมือ สามสิบบาท จ่ายเป็นค่าของ
“ไม่ลงบัญชีพ่อละ เอวา “
“ไม่เป็นไรจ้ะ หนูพอมี “
คนที่ทำงานวันละสามร้อย ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่แคมป์ ตอบกลับไป เงินค่าแรง อาทิตย์ละ600บาท มากพอสำหรับ การใช้จ่ายประจำวัน และ ค่าอุปกรณ์การเรียน
“สปอร์นเซอร์ ขวดนึง “ เสียงดุ ของคนข้างๆ ที่เดินมายืนคู่กัน ที่หน้าร้าน ทำให้คนที่กำลังจะกลับ หันไปมองคนข้างๆ
ร่างสูงใหญ่ ในชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์ หนวดเครายาว ตาคมดุ มองมาที่เธอ
“สวัสดีค่ะนาย “ มือบางที่ถือ น้ำยาล้างจานและผงซักฟอก อยู่ ยกมือไหว้ เจ้านายใหญ่ที่สุดในแคมป์ แล้วเดินจ้ำอ้าว กลับบ้านของตัวเอง ด้วยความกลัว นายหน้าดุ แถมหนวดเครา ยาวอย่างกับโจร
“15บาท จ้ะนาย “ แม่ค้าส่งขวดน้ำสีเหลืองเย็นจัดให้นาย แล้วรับเงินมา มองเด็กสาวที่วิ่งจ้ำอ้าวออกไป
“เอวา นาย ลูกตาอ่อนขี้เมา “ แม่ค้าบอกเสียงเบา ด้วยความสงสารเด็ก
คนหน้าดุ มองตามไปทันที แล้วเดินกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง ตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ ที่ดัดแปลงเป็นที่พัก แบบสะดวกสบายที่สุด มีทั้งแอร์ และห้องน้ำในตัว
เสื้อผ้าใส่แล้ว นับสิบตัวกองเรียงรายอยู่เต็มตระกร้า กางเกงยีนส์ เสื้อยืด และ กางเกงในถุงเท้า เริ่มส่งกลิ่นเหม็น
คนที่เหนื่อยล้ามาตลอดวัน หยิบเงินออกจากกระเป๋าสะพาย นับเงินที่เหลืออยู่ กว่าเจ็ดหมื่น แยกเอาไว้เป็นสองส่วน ก่อนจะเก็บเงินแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง ปวดเมื่อยไปหมด สงสัยต้องไปนวดบ้างแล้ว
รถกะบะคันเก่าขับออกจากแคมป์ในช่วงสองทุ่มตรงดิ่งไปที่ร้านคาราโอเกะใกล้ๆ ที่เป็นที่พักผ่อน ในวันเงินออก สาวๆในร้าน มองลูกค้าขาประจำที่มาเดือนละสองสามครั้ง แล้วเดินเข้าไปบริการ
“สวัสดีค่ะ พี่ “ เด็กสาวตัวบางในชุดเสื้อกล้ามสีดำ กางเกงขาสั้นกุด เดินตรงเข้ามา แล้วพาไปนั่งที่โต๊ะมุมมืด ที่เป็นมุมอับลับตาคน
“หนูนั่งกับพี่นะคะ “ คนที่เคยบริการกันมาแล้ว บอกกับคนตรงหน้า ที่นั่งลงแล้วพยักหน้า เป็นอันรู้กัน
เบียร์เย็นเฉียบในแก้ว หมดแทบจะทันที ที่ยกดื่มครั้งแรก คนที่กระหายน้ำ ดื่มแก้วที่สอง แล้วมองคนข้างๆ ที่เริ่มขยับตัวเข้ามา
“คืนนี้ พี่ให้หนูออกไปด้วยนะคะ “ เด็กสาวที่ติดใจเค้า เมื่อคราวที่แล้ว บอกออกมา
“สั่งข้าวมากินก่อน แล้วจะได้ออกไป “
คนที่หิวข้าว สั่งข้าวผัดกุ้งมาจานนึง กับแกงอีกถ้วย พร้อมเบียร์อีกขวด กินข้าวดื่มเบียร์ ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็เรียบร้อย ก่อนจะจ่ายเงินค่าเสียเวลาให้คนข้างๆ แล้วพาออกไปที่โรงแรมม่านรูดไม่ไกลจากที่ร้าน
แสงไฟในห้องส่องสว่างจ้า ทำให้เห็นใบหน้า ของคนที่แต่งเติมเอาไว้จนหนา แบบเห็นได้ชัดเจน เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ถอดออกจากร่างกายเปลือยเปล่า แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว เดินเข้ามาหาเค้า
“นวดให้หน่อยเมื่อย “ คนที่อยากผ่อนคลาย ถอดเสื้อผ้าออก เหลือเพียงชั้นในตัวเดียว แล้วนอนบนเตียง รอให้คนตรงหน้า ที่จ่ายเงินเลือกมาบริการตัวเอง
ร่างกายบอบบางที่อยู่ตรงหน้า ดึงผ้าเช็ดตัวออก แล้วอวดความงดงามของตัวเองให้แขกได้ดู คนที่นอนอยู่ จับกดคนตรงหน้าให้นอนลงไป แล้วหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมา สวมใส่ แล้วกดกระแทกลงไปทันที อวัยวะอวบใหญ่ที่สอดเข้าไป กดกระแทกอย่างไม่ปราณี เสียงร้องครางออกมา ดังลั่นห้อง เพราะความสุขที่ได้รับจากเค้า ร่างกายที่เหมือนจะบอบบาง แต่แข็งแรง มีกล้ามเนื้อ จับพลิกตัวให้หันหลัง แล้วกดรัวไม่มีเบาแรง ทำให้คนถูกกระทำ ร้องครางออกมา
“พี่ขา ดีมากเลย “ เสียงร้องครางดังออกมาอย่างมีความสุข เมื่อเค้าปลดปล่อยออกมา แล้วดันตัวออก ลุกขึ้นจากเตียง เดินไปที่ห้องน้ำ แล้วถอดถุงยางออก ทิ้งลงชักโครก น้ำคาวสีขาวไหลออกมา พร้อมกับความสุข ที่ได้ปลดปล่อย พลัง
เสียงเฮลั่นบ้านแต่เช้าเพราะได้ยินข่าวดีเหลือเกิน คนที่กำลังจะเป็นพ่อ ยิ้มไม่หุบ หลังจากได้ทราบแผนการ ของคนเป็นเมีย เอวาที่กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ตั้งใจหยุดกินยา และ ตั้งท้อง เพื่อเซอร์ไพรส์ เค้า นับว่าเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้เลยลูกมือสองคน มองพี่เสือ ที่ยิ้มกว่าทุกวัน แล้วยิ้มตาม นานๆที พี่เสือจะเข้า มายุ่งในห้องทำขนม“พี่เสือ ออกไปเถอะค่ะ “ห้องเล็กแคบ มีของวางเต็มไปหมด กลับต้องมี คนตัวโต มายืนเก้ๆกังๆ จะช่วยหยิบจับ ทำอะไรไม่ค่อยถนัด“พี่อยากช่วย “ เสียงอ้อนวอน ทำเอาสองสาวแอบมองหน้ากัน แล้วทำตาปริบๆ พี่เสือ ทำอย่างกับว่า อยู่กับพี่เอวา เพียงสองคน“หนูจะทำงานนะ “
ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอสติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย“ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน“ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน“เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา
เสียงช่างทำงานในบ้าน ทำให้คนที่อยากเห็นห้องทำงานของตัวเอง แอบชะโงกเข้าไปดู แต่พอได้สบตาคมดุ ก็ต้องรีบออกมา หัวหน้าช่างใหญ่ โพกผ้าสีดำเอาไว้รอบศีรษะเหลือแต่ลูกตา เอาไว้มองดู พื้นปูน ที่สกัด ออก เป็นรอย ก่อนจะปูกระเบื้อง สีลายไม้ ที่เอวา เป็นคนเลือก“ฝุ่น เข้ามาทำไม “ ช่างดุ ออกมา แล้วไล่ให้เธอ เดินออกไปข้างนอก ช่างที่มาทำงานด้วยกัน แอบอมยิ้ม ใครต่อใคร พูดกันว่า นายเสือ แกรักเมียแก เหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อชายหนุ่มทำงานตากแดด แบกปูน ตีฝ้า ทำได้ทุกอย่าง ท่ามกลางคนงานนับร้อย แต่กลับอ่อนโยน กับคนเป็นเมีย ถึงเพียงนี้เค้าเตอร์ปูน วัดระดับ หลายครั้ง กะคำนวน ให้ใช้ประโยชน์สูงสุด แล้ววางแผนไปถึง ชั้นวางของ และ อุปกรณ์ไฟฟ้า ที่จะตามมา เป็นอย่างต่อไป&n
ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติแม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กันคนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อยหญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจนกระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน
พี่ๆที่ร้าน มองดูรุ่นน้อง ที่นั่งหลับตานิ่ง บนเก้าอี้ ในช่วงพักเบรค มือบางหยิบยาดมขึ้นมาดม เรียกความสดชื่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา“เอวา มีน้องหรือเปล่า “ พี่แตงกวา ถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าพี่ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรียนหนัก “ คนที่ทั้งเรียนทั้งทำงานตลอด 7 วัน ตอบเสียงอ่อย อีกไม่กี่วัน เธอก็จะจบเทอมแล้ว“นี่แหละน้า มันไม่ง่ายจริงๆ ที่จะเรียนด้วย ทำงานด้วย ““นอนน้อย แต่ก็นอน โชคยังดี ที่เอวา ไม่ต้องทำงานบ้านเลย พี่เสือ ทำให้หมด “ คนที่โชคดีจริง บอกเล่า ให้เพื่อนร่วมงาน ได้ฟัง“ดีแล้ว ความจริงนะ ไม่ช่วยงานบ้าน พี่ก็ไม่ว่าเลย ขอแค่ซื่อสัตย์ จริงใจ ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ก็หายากยิ่งกว่า งมเข็มในแม่น้ำเจ้าพระยา“คนที่นิ่งฟังรุ่นพี่ คิดตามคำที่ได้ยิน พี่เสือของเธอ ดีกว่าที่คาดเอาไว้“เอวา มาช่วยแพคแซนวิชห
แม้จะรู้ว่าคนที่อยากจีบ จะมีแฟนแล้ว แต่คนที่อยากได้ ก็ไม่สน ชายหนุ่มรูปหล่อน่าตาดี อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเอง ยิ่งยากก็ยิ่งอยากได้ พนักงานหญิงสาวหลายคน เดินผ่านไปผ่านมา เสียดสีร่างกายกับชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ได้ไม่นาน มองสบตากัน ด้วยสายตาหยั่งเชิง ลูกค้าในร้าน แจกทิป ก่อนกลับบ้าน สาวๆที่ติดใจหน้าตาของเด็กเสริฟ ยัดเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วถือโอกาส สัมผัส ร่างกายไปด้วย คนที่รู้งาน จับมือลูกค้าค้างเอาไว้ แล้วกระซิบเสียงเบา “ปลุกให้ตื่น แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ “ คนที่รู้ทัน หัวเราะออกมา แล้วสะบัดมือออก “ผัวพี่ดุ น้องไม่ไหวหรอก “ เด็กเสริฟพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าไปด้านหลัง เปลี่ยนเป็นโฟกัส เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งแทน