Chapter 6
'ป่าเถื่อน'
.
.
"อ๊า~"
เสียงครางหวานดังออกมายามมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างเล็ก มัทนาถูกผลักลงไปยังเตียงโดยมีกันต์ยืนจ้องมองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าทำเอาหญิงสาวหน้าแดงระเรื่อด้วยความรู้สึกอายที่ถูกจับจ้องกันขนาดนี้
กางเกงสะดอถูกถอดออกจากเอวของเขาเหลือเพียงกางเกงชั้นในที่คับตุงขึ้นเป็นรูปลำยาว ร่างสูงยกปลายเท้าเล็กขึ้นมาก่อนจะประทับจูบลงบนเนื้ออ่อนของเธอจนมัทนาตกใจที่เขาทำแบบนี้
"หอมจังเลยร่างกายของเธอ"
จมูกโด่งคมไล่ดมและพรมจูบตั้งแต่ปลายเท้าบางขึ้นมาเรื่อย ๆ จนมาถึงกลางกายสาวที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส ลิ้นสากตวัดเลียลงบนกลีบดอกไม้อวบอูมอีกครั้ง ลากไล้สัมผัสของเขาไปทั่วทุกช่อทุกกลีบจนร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน สองมือกำผ้าปูแน่น ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันเพื่อไม่ให้หลุดเสียงครางกระเส่าออกไป
ลิ้นสากดุนเข้าไปในโพรงสวาทเพื่อกวาดต้อนน้ำหวานที่ไหลเยิ้มออกมาจนหมดจด ทำเอามัทนาหลุดเสียงครางกระเส่าออกมาอย่างเสียวซ่าน เสียงหวานมันปลุกเร้าอารมณ์ของกันต์จนพลุ่งพล่าน เขาลากมือไปตามเนื้ออ่อนบีบเคล้นมันจนขึ้นรอยแดงด้วยความมันเขี้ยว เหงื่อเม็ดเล็กไหลชโลมร่างกายของทั้งสองคนภายใต้ความร้อนผ่าวที่ถูกขับออกมา
"...คะ...คุณกันต์" เสียงหวานเอ่ยเรียกเขาเบา ๆ แต่พอเขามองหน้า เธอก็ไม่กล้าจะพูดอะไร
"มีอะไร?" เขาเขยิบตัวขึ้นมาหาเธอก่อนจะไซ้ไปตามซอกคอขาว ฟันใหญ่ขบกัดลงบนเนื้ออ่อนจนมัทนาเจ็บจี๊ด
"โอ๊ย!" เธอส่งเสียงร้องออกมาแต่กันต์ก็ยังไม่ยอมหยุด เขายังคงขบกัดลงบนเนื้ออ่อนจนขึ้นรอยแดงช้ำจนน้ำตาใสเอ่อล้นคลอเบ้า แต่ถึงมันจะเจ็บมากแค่ไหนหญิงสาวกลับรู้สึกดีเสียอย่างงั้น ทุกสัมผัสของเขามันปรนเปรอความสุขให้เธอจริง ๆ
สองเต้าสวยถูกบีบเคล้นด้วยสองมือใหญ่ ริมฝีปากหนาเลื่อนต่ำลงมาก่อนจะครอบลงบนยอดเม็ดบัวงามสีอ่อน ดูดเลียและขบกัดจนร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน ฟันหนาที่ดึงรั้งยอดอกของเธอจนแทบจะฉีกขาด สร้างความเจ็บปวดที่สุขสมและเร้าใจให้หญิงสาวไม่น้อยจนส่งเสียงครางแผ่วออกมาตลอดเวลา
"อ๊า~" มือเล็กขยุ้มผมดกดำแน่น ดึงรั้งหัวของเขาเพื่อช่วยระบายอารมณ์ราคะที่มันกำลังพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย
กางเกงชั้นในถูกถอดออกแก่นกายแข็งได้ออกมาสูดอากาศข้างนอกแต่เหมือนมันจะอยากเข้าข้างในมากกว่า เขาจับตัวเธอให้ลุกขึ้นนั่งแล้วดันหัวเล็กเข้าหาแท่งสวรรค์ที่กำลังชูช่อให้มัทนาได้เชยชิม ตอนแรกเธอเองก็เขินอายจนไม่กล้าจะสัมผัสมันแต่ก็ถูกกันต์บังคับกดหัวให้เข้าใกล้จนสุดท้ายต้องทำตามที่เขาต้องการ
ปากเล็กอ้าปากอมแก่นกายแข็งเข้าไปทั้งแท่งจนเต็มแน่น ความยาวไหลแทบจะลึกเข้าไปในลำคอจนแทบอาเจียนออกมาแต่ก็ถูกกันต์กดหัวเอาไว้ เขาเริ่มโยกหัวของเธอขึ้นลงเอง กำหนดจังหวะเอง ทำเอามัทนาที่เพิ่งเคยทำครั้งแรกไม่ชอบใจเอาเสียเลย มันรู้สึกอึดอัด รู้สึกเหมือนจะอาเจียนตลอดเวลาจนอยากจะถอนใบหน้าหนี
"อือออ!" แต่เหมือนกันต์จะรู้ทันจากตอนแรกที่จับหัวธรรมดาในตอนนี้ก็แปรเปลี่ยนเป็นจิกผมของเธอแทนแถมยังจิกแน่นจนหญิงสาวถึงกับน้ำตาคลอเบ้า ความรู้สึกเหมือนหนังหัวจะขาดออกมาจนไม่กล้าจะขัดขืนต้องยอมใช้ปากบำเรอความสุขตามที่เขาต้องการ จะขึ้นจะลงจะลึกจะตื้นต้องสุดแล้วแต่ใจเขา
น้ำหูน้ำตาเริ่มไหลเมื่อแก่นกายแข็งกระทุ้งเข้ามาในปากของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนแทบจะอาเจียนแต่ก็ต้องกลืนทุกอย่างที่จะออกกลับลงไปใหม่ เสียงครางเข้มดังของกันต์ดังออกมาเป็นระยะจากความสุขสุม มือยังคงจิกผมมัทนาแน่นจนเธอแสบหนังหัวไปหมด แต่สุดท้ายแล้วน้ำรักแห่งสรวงสวรรค์ก็พวยพุ่งออกมาไหลหยาดเยิ้มลงคอของหญิงสาวจนเธอสำลักจนหน้าดำหน้าแดง
"แค่ก ๆ!"
"อ๊ะ!" แต่เขาไม่รอให้เธอได้ตั้งสติด้วยซ้ำมือใหญ่จับร่างเล็กให้นอนลงก่อนที่ร่างกายจะแทรกเข้าไปนั่งตรงกลางยกขาเรียวแยกออกจากกัน
"...คะ...ครั้งแรกของฉัน อ้ายยย!"
ยังไม่ทันจะพูดจบเสียด้วยซ้ำกันต์ก็กดแก่นกายแข็งของเขาเข้ามาในโพรงสวาทสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับมัทนาจนเธอจิกตัวเกร็งด้วยความจุกและเจ็บจนพูดไม่ออก ยามท่อนลำใหญ่คืบคลานเข้ามามันทำเอาเธอแทบกลั้นหายใจตาย มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก แต่ที่รู้แน่ ๆ คือเขาไม่เบากับเธอเลย
"...ชะ...ช้า ช้าหน่อยค่ะ" เธอขอร้องเขาแต่เหมือนกันต์จะทำตรงกันข้ามด้วยการอัดกระแทกสะโพกเข้าใส่กลางกายเธอจนตัวงอ
"โอ๊ยยย!" เสียงร้องหลงอย่างเจ็บปวดดังออกมาถึงแม้จะกระแทกเข้าไปเต็มที่แต่ก็ยังไม่สุดลำจนกันต์ต้องอัดกระแทกแก่นกายซ้ำเข้าไปอีกรอบและครั้งนี้มันเข้าลึก ลึกมากพอที่จะทำลายพรหมจรรย์ของมัทนา
"กรี๊ดดด!"
หญิงสาวกรีดร้องออกมาจนดังลั่นด้วยความเจ็บปวดเมื่อเส้นพรหมจรรย์ของเธอขาดสะบั้นออกจากกัน เลือดสีสดไหลย้อนออกมาชโลมแท่งสวรรค์ที่เสียบคาร่องฉิมพลีเอาไว้จนกลิ่นคาวคละคลุ้งตีจมูกขึ้นมา มันปลุกอารมณ์ของกันตฺ์ให้พลุ่งพล่าน
เสี้ยวนาทีหนึ่งดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เขี้ยวยาวงองุ้มงอกออกมาจากปากก่อนเพราะกลิ่นของเลือดไปปลุกสัญชาตญาณดิบ แต่เขาก็ดึงสติกลับมาได้ทันท่วงทีและแปรเปลี่ยนเป็นเช่นเดิมโดยที่มัทนาไม่ทันได้เห็นเพราะเธอเอาแต่ซุกใบหน้าไปกับหมอนร้องห่มร้องไห้ออกมา
"จะร้องไห้ทำไม เรากำลังจะมีความสุขด้วยกัน" เขาจับใบหน้าของเธอให้หันมาสบตา นิ้วใหญ่เช็ดคราบน้ำตาที่อาบแก้มแดงออกก่อนจะเลื่อนลงมายังคางเล็ก
"โอ๊ยยย!" แต่แทนที่เขาจะเชยคางเธออย่างอ่อนโยนกลับบีบลงบนเนื้ออ่อนจนเจ็บร้าวไปถึงกระดูกก่อนที่ใบหน้าคมจะโน้มลงมาแลกรสจูบอันหอมหวานกับเธอ ลิ้นใหญ่กวาดต้อนลิ้นเล็กเกี่ยวพันกันจนเกิดเสียงจูบชวนฝัน แต่ก็ต้องสะดุดเมื่อเขาขบกัดลงบนริมฝีปากของเธออย่างแรงจนหญิงสาวถึงกับสะดุ้ง
"โอ๊ย! เจ็บนะคะ"
ไม่รู้กี่ครั้งแล้วที่เธอต้องร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดแบบนี้กับสิ่งที่เขาทำกับเธอ เลือดสีสดไหลออกมาจากบาดแผลบนริมฝีปากแต่กันต์กลับก้มลงเลียเลือดเหล่านั้นด้วยท่าทางกระหายจนเผลอดูดปากบางอีกครั้งเพื่อเค้นเอาเลือดเพิ่มมันทำให้มัทนาต้องดันใบหน้าเขาออกไป
"กล้าดันหน้าฉันเหรอ?" เขาจ้องมองเธอด้วยความไม่พอใจ
"อ๊ะ! ...คะ...คุณกันต์ ฉันเจ็บ อ๊ะ...อ๊า~"
เขาไม่รอให้เธอพูดอะไรด้วยซ้ำเลือกจะขยับเอวเข้าออกอัดกระแทกแก่นกายเข้าใส่วิมานฉิมพลีของเธออย่างดุเดือดเลือดพล่านจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกพร้อมความเจ็บปวดที่แล่นจากกลางกายสะท้านไปทั่วทุกอณูเหมือนจะฉีกร่างเธอให้ขาดเป็นสองท่อน
"...อ๊ะ...อ๊า ...บะ...เบาหน่อย"
"ฉันจะไม่เบา ไม่แผ่ว เพราะยิ่งเห็นเธอเจ็บฉันยิ่งมีอารมณ์"
"อ๊ะ! " เขาจับตัวของเธอให้พลิกหันหลังก่อนจะดึงสะโพกเล็กให้โด่งขึ้นแล้วกดแท่งสวรรค์เข้าไปในวิมานสวาทใหม่ โดยที่มัทนาไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำร่างกายของเธอก็ต้องโยกคลอนอีกรอบ แต่คราวนี้แรงกระแทกมันมาจากทางด้านหลังแทน บทรักที่เหมือนจะขยี้เธอให้แหลกลาญ
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
"โอ๊ยยย!" ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงบนก้นงอนจนมันสั่นสะท้านไปตามแรงตีด้วยความมันเขี้ยวเขาเลยตีซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ จนเนื้อขาวในตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงขึ้นเป็นรูปรอยนิ้วมือของเขา มัทนาเองได้แต่ทนรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธออย่างไม่อาจจะขัดขืนได้ มันเหมือนใจเธอไม่ยอมนะ ไม่อยากจะทำ แต่ร่างกายกับปฏิเสธเขาไม่ได้เลย
"...อ๊ะ...อ๊า…"
"สาวพรหมจรรย์นี่มันดีจริง ๆ กลิ่นความสาวมันหอมนัก"
เขาเร่งเอวมากขึ้น ทุกอย่างดุดันขึ้น บ้าคลั่งขึ้นจนเตียงไม้ถึงกับส่งเสียงเสียดสีเอี๊ยดอ๊าดออกมาประหนึ่งจะแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกัน มัทนาได้แต่ซบไปหน้าลงกับหมอนในขณะที่ร่างกายก็โยกไปตามแรงกระแทกอันดุเดือดของกันต์ที่ใส่เธอไม่ยั้งเหมือนไปตายอดตายอยากที่ไหนมา เหมือนสัตว์ร้ายที่กำลังคลุ้มคลั่ง
มันรุนแรงเหลือเกิน จนเกินกว่าจะรับไหว แต่แปลกเหลือเกินทำไมในตอนนี้ร่างกายกับต้องการมันอีก ต้องการบทรักอันป่าเถื่อนของเขาเพิ่มขึ้นอีก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมกันนะ ทำไมถึงได้ตกเป็นเบี้ยล่างเขาง่ายขนาดนี้
ตอนพิเศษ 'รักเราบ้านสั่น'.."...พะ...พี่กันต์ อย่าสิ ไหนว่าปวดหลัง"มัทนาพยายามดันตัวของกันต์ที่กำลังลูบไล้เบียดเสียดร่างกายมาแนบชิดเธอออกไป พอลูกไม่ได้นอนด้วยก็เอาเชียว คิดแต่เรื่องใต้สะดือเนี่ยแหละ"ก็ปวดไงเลยต้องหาอะไรทำแก้ปวด"เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมทับเธอก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาถกเสื้อนอนของมัทนาขึ้น มือใหญ่ล้วงลึกเข้าไปเขี่ยยอดเม็ดบัวงามจนร่างเล็กบิดเร้าด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่องอย่างกับมะเขือเทศ"วิธีแก้ปวดของพี่คือการทำเรื่องอย่างว่าหรือไง?""ใช่มันจะทำให้ฉันหายปวดหลัง""มันจะช่วยพี่ยังไง?""ก็หายปวดหลังแล้วไปปวดเอวแทนไง""ว้าย!" เขาถอดกางเกงนอนของเธอออกแบบดึงทีเดียวไปกองที่ขาแถมมัทนาก็ไม่ได้ใส่กางเกงในนอนด้วยเลยเข้าทางของกันต์ชายหนุ่มซุกใบหน้าเข้าไปหากลีบดอกไม้งาม ลากไล้ลิ้นเลียไปทั่วทุกช่อดอกที่กำลังเปล่งปลั่งอวบอูม ไม่นานนักน้ำหวานสีใสก็ไหลทะลักออกเพราะร่างกายของมัทนาตอบสนองเร็วมาก ร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน แอ่นสะโพกขึ้นรับลิ้นของเขาเต็มที่ในขณะที่มือก็บีบเคล้นหน้าอกของตัวเองไปด้วย"ดูสิ เธอกลายเป็นแม่สาวร่านสวาทแล้ว""เพราะพี่นั่นแหละ อือ!"ชาย
ตอนพิเศษ #ฝาแฝด'เจ้าแฝดจอมซน'.."ป๋อนอนพื้น" ไม้เมืองดึงแขนกันต์ให้ลงไปนอนที่พื้นเพราะตัวเองจะนอนกับแม่และน้องบนเตียงแต่ตอนนี้คนเป็นพ่อนอนกินที่อยู่"แต่พ่อปวดหลังนะ พื้นมันแข็งจะตายไป" กันต์ม้วนตัวเข้าไปในผ้าห่มเพื่อไม่ให้ลูกดึงตัว"นุจะนอนกับแม๋กับน้อง" ไม้เมืองยังคงพยายามดึงพ่อให้ลงไปนอนที่พื้น"ป๋อลงไป" น้องดาหลาเข้ามาช่วยพี่ชายอีกแรงด้วยการผลักพ่อหวังให้ตกเตียง"ทำไมรุมพ่อแบบนี้ล่ะ ไม่รักพ่อเหรอไง?" กันต์ตีหน้าเศร้าเพื่อเรียกคะแนนสงสารจากลูก"เหวอ!" แต่แทนที่เจ้าสองแฝดจะเห็นใจกลับช่วยกันดึงช่วยกันผลักจนกันต์ตกเตียงลงไปกระแทกเข้ากับพื้นเต็ม ๆ จุกไปหมด เรียกว่าปวดหลังแปล๊บขึ้นมาเลยตามประสาคนทำงานหนัก โดนอะไรกระตุ้นนิดหน่อยความเจ็บนั้นสาหัสเหมือนหลังจะหัก"ทำไมทำแบบนี้ล่ะลูก พ่อเจ็บเห็นไหม" มัทนาที่เห็นว่าสองแฝดทำเรื่องไม่ดีก็หันมาดุเล็กน้อยเพราะไม่อยากให้ลูกทำแบบนี้ มันจะเกิดอุบัติเหตุเอาง่าย ๆ"ขอโตดครับ / ค่ะ" เจ้าสองแฝดที่รู้ว่าตัวเองทำไม่ดีก็รีบขอโทษพ่อแม่ ก่อนจะก้าวลงจากเตียงแล้วลงไปโอบกอดคนเป็นพ่อที่นอนอยู่ที่พื้น"นุขอโตดนะ""นุก็ขอโตดด้วย""ไม่เป็นไรหรอก พ่อไม่โกรธหรอกน
ตอนพิเศษ #ฝาแฝด'ม้าไม่ใช่หมา'.."มัว มัว!" น้องดาหลารีบวิ่งเข้าไปหาวัวตัวโตที่อยู่ในคอกด้วยรอยยิ้มเริงร่าเช่นเดียวกับไม้เมือง เวลาที่สองแฝดมาที่คอกเลี้ยงสัตว์ทีไรมักจะตื่นเต้นแบบนี้ประจำเพราะมีสัตว์มากมายให้ได้ดู"อย่าวิ่งเข้าไปแบบนั้นสิลูก วัวมันจะตกใจเอานะ" กันต์รีบเข้ามาคว้าตัวเจ้าสองแฝดเอาไว้ก่อนจะวิ่งพรวดพราดเข้าไปในคอกวัวจนพวกมันตกใจเหยียบเอา"มัว มัว นุยักดูมัว" ไม้เมืองเงยหน้าขึ้นพูดกับพ่อ"ได้สิ เดี๋ยวพ่อพาไปนะ บอกแล้วไงเวลาไปไหนต้องไปกับผู้ใหญ่ ทำตามที่ผู้ใหญ่บอก""ครับ" ไม้เมืองรับคำ"ดีมาก งั้นไปกัน"คนเป็นพ่อจูงมือเจ้าสองแฝดเข้าไปในคอกวัวเพื่อให้ดูพวกมันชัด ๆ ทุกตัวล้วนเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์และวัวประกวดทั้งนั้น รูปร่างเลยสวยงามกำยำ สุขภาพดีกว่าตัวที่อยู่ด้านนอก พวกนี้เวลาจะปล่อยไปกินหญ้าไปเดินเล่นต้องมีคนถือปืนเฝ้ากันเลยไม่อย่างงั้นโดนพวกขโมยแน่นอน ต้องได้รับการเฝ้าตลอด 24 ชั่วโมง"สวยไหมลูก?" มัทนาที่เดินตามมาที่หลังถามลูกทั้งสองคน"จวยข่า" น้องดาหลาตอบด้วยรอยยิ้มอย่างตื่นเต้น"ป๋อนุยักขี่มัว" ไม้เมืองเขย่าแขนคนเป็นพ่อ"ไม่ได้นะลูก วัวมันไม่ได้มีไว้ขี่นะ ไม่มีใครเขาข
ตอนพิเศษ NC'ไม่อยากหย่า'.."ไม้เมืองอย่าพาน้องดาหลาวิ่งในบ้านนะ เดี๋ยวจะตกบ้านลงไป!" กันต์ตะโกนบอกลูกแฝดทั้งสองคนที่กำลังวิ่งเล่นกันไปมารอบบ้านก็กลัวว่าจะตกลงไปเพราะบ้านเป็นแบบยกสูงแถมรูช่องอะไรก็เยอะด้วยเอาไว้รับลม"ไม่เป็นไรหรอกน่าพ่อดูอยู่!" พ่อเสกตะโกนกลับมา"ตัวเองแก่หงำเหงือกแบบนั้นจะไปตามหลานทันได้ยังไง?""เอ้าไอ้นี่ กูแก่ก็แก่แต่ตัว เรี่ยวแรงยังดี ต่อยหน้ามึงได้ลองไหมล่ะ?""พอเถอะ ทะเลาะกันอีกแล้วพ่อลูก ต่อหน้าไม้เมืองดาหลานะ" ทิพย์เดินเข้าไปหาสองแฝดก่อนจะจับมือของหลาน ๆ เอาไว้ "ไปเล่นข้างล่างกับยายดีกว่า เดี๋ยวยายจะสานปลาตะเพียนให้เอาไหม?""ม้า ม้ากลวย" น้องดาหลายกยิ้มด้วยความดีใจ"ปืนกลวย ปืนกลวย" ไม้เมืองขอบ้าง"ได้สิ เดี๋ยวตาจะทำปืนก้านกล้วยให้ด้วย" พ่อเสกลุกไปหาหลาน ๆ สุดที่รัก"งั้นไปกันนะ" ทิพย์จูงมือหลานทั้งสองคนลงไปด้านล่างโดยมีพ่อเสกตามไปด้วย เรียกว่าตายายติดหลานงอมแงม วัน ๆ ไม่ทำอะไรเลยนอกจากเลี้ยงหลาน ใครแย่งเลี้ยงก็ไม่ได้นะ จะเลี้ยงเองคนเดียวกันต์หันตัวเดินเข้ามาในห้องนอนก็ได้กลิ่นหอมอบอวลไปหมดจึงเดินเข้าไปหามัทนาที่กำลังทำอะไรสักอย่าง "ทำอะไรอยู่เหรอ?""กำลัง
ตอนพิเศษ NC'เบื่อแล้วเป็นยักษ์ อยากเป็นโจร'.."...ชะ...ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย!"เสียงตะโกนใสหวานของมัทนาดังก้องป่า หญิงสาวที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยวิ่งฝ่าดงหญ้าเข้าไปในป่าลึกด้วยท่าทางตื่นตกใจเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่าง"จะไปไหนแม่สาวน้อย""ว้ายยยย!"ร่างสูงของชายในชุดสีดำโพกผ้าปิดหน้าปิดตาจนมองไม่ออกว่าเป็นใครโผล่ออกมาขวางทางมัทนาเอาไว้จนเธอเสียหลักล้มก้นจ้ำเบ้า หญิงสาวรีบเขยิบตัวถอยหนีชายตรงหน้าแต่ก็โดนจับขาแล้วลากกลับไปหามันไอ้โจรขยี้กามทิ้งตัวลงคร่อมทับมัทนาก่อนจะใช้เชือกมัดแขนของหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีแล้วกระชากเสื้อออกจนกระดุมขาดเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่ม มือใหญ่ถกรั้งยกทรงขึ้นไปเหนืออกแล้วบีบเคล้นสองเต้าสวย"...ปะ...ปล่อย ปล่อยฉันนะ!""ไอ้โจรใจชั่ว!""วันนี้ฉันจะยัดเยียดความเป็นผัวให้เธอ""ฮ่ะ ๆ" มัทนาหลุดขำออกมาทำเอาโจรป่าหยุดชะงัก"ขำอะไรเนี่ย มันก็หลุดบทสิ" เจ้าโจรป่าดึงผ้าคลุมหน้าลงเผยให้เห็นว่าเป็นกันต์ที่วันนี้มารับบทโจรใจชั่ว"ก็พี่พูดอย่างกับละคร""ก็เล่นไปตามบทบาทไง หลุดบทแบบนี้ก็ไม่สนุกสิ""สนุกสิ" มัทนาเลื่อนมือขึ้นไปลูบอกกว้างด้วยปลายนิ้วเรียว"พี่โจรขาอย่าทำฉันเลย ฉันเอ
Chapter 41'แกล้งจุ๊บให้รู้ว่ารัก'..หนึ่งปีต่อมาเสียงผู้คนเจื้อยแจ้วไปทั่วบริเวณวัดที่ถูกสร้างใหม่จนเรียบร้อยสวยงามอร่ามตา เหล่าชาวบ้านต่างพากันแต่งตัวสวยงามมาทำบุญทำทาน เด็ก ๆ ที่ได้เจอเพื่อนก็วิ่งเล่นไปรอบวัดตามประสาเด็ก ชาวบ้านบางคนก็ถือโอกาสมาเปิดแผงขายของ ลูกชิ้น น้ำดื่ม ให้คนที่ต้องตื่นแต่เช้าแล้วยังไม่ได้กินข้าวได้รองท้อง"ป๋อ ๆ" เสียงใสหวานดังขึ้นพร้อมแรงเขย่าแขนเบา ๆ จนกันต์ต้องก้มลงมองน้องดาหลาในวัย 1 ขวบกว่า ๆ ที่กำลังจับมือเขาแน่น"ว่าไงครับลูกรักของพ่อ""กินหนม กินหนม" น้องดาหลาชี้นิ้วไปยังร้านขนม"ยังเช้าอยู่เลยจะกินขนมแล้วเหรอ?""กินหนม กินหนม นุยักกินหนม" น้องดาหลายังคงชี้นิ้วไปที่ร้านขนมแถมส่งสายตาปิ๊ง ๆ ออดอ้อนพ่อนั่นทำให้กันต์ใจอ่อนระทวยสุดท้ายก็ต้องพาลูกสาวมาซื้อ"ทำไมเอามาสองห่อล่ะ กินหมดเหรอ?" เขาถามลูกสาวเมื่อเห็นน้องดาหลาหยิบขนมออกมาสองห่อ"ของนุ ของไม้" น้องดาหลากล่าว"อ๋อ ของน้องดาหลาห่อหนึ่ง ของพี่ไม้เมืองห่อหนึ่งใช่ไหม?"น้องดาหลาพยักหน้ารับแทนคำตอบก่อนจะวางขนมให้ป้าเจ้าของร้านคิดเงิน "10 บาทลูก โตไวจริง ๆ เลย เห็นมาตั้งแต่แบเบาะแป๊บเดียวเดินป๋อแล้วเนี่