Mag-log inShare
ตอนที่10
Huling Na-update:
2025-08-28 13:30:16พีทวางสายจากเดียร์ก็ยิ้มกับมือถือ นี่เขาเป็นอะไร แค่ได้ยินเสียงเธอก็ทำให้ยิ้มได้อย่างนั้นเหรอ พรุ่งนี้เธอจะกลับตอน11โมง เขาคิดว่าจะลองขับรถตามเธอไปอย่างไม่ให้รู้ตัว อยากจะรู้ว่าเธอยังมีอะไรให้เขาแปลกใจได้อีกมั้ย
ตอนสายของวันรุ่งขึ้น เดียร์กำลังเตรียมตัวจะกลับคอนโด "นี่ลูกจะมาบ้านอีกเมื่อไหร่ล่ะ"พ่อถาม "น่าจะอีก2อาทิตย์ค่ะ..เพราะอาทิตย์หน้าต้องทำรายงาน..คงกลับไม่ได้"เดียร์บอก "กลับมาบ้านบ่อยๆนะ..พ่อกับทุกคนคิดถึง"พ่อเอามือลูบผมของเธอ "จะพยายามค่ะ..ใกล้จบแล้ว..งานเลยมากน่ะค่ะ..ปีหน้ายังต้องฝึกงานอีกด้วย"เดียร์บอก "ที่ฝึกงาน..เดี๋ยวพ่อช่วยหาให้นะ..ไม่ต้องกังวล"พ่อบอก "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ยิ้ม "จะกลับแล้วเหรอ..ยายเดียร์" ษาที่เดินลงบันไดมาถามเดียร์ "ค่ะ..พี่ษา"เดียร์พูด "คราวหน้าถ้าจะมาบ้านล่ะก็...ขับรถมานะ..ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงบ้าง..เรื่องแต่งตัวก็เหมือนกัน..เป็นถึงลูกสาวเจ้าของบริษัทออกแบบตกแต่งแต่แต่งตัวเหมือนเด็กข้างถนนไปได้"ษาว่า "ก็เดียร์ชอบแต่งแบบนี้นี่คะ..ถ้าพี่ษาไม่ชอบก็ไม่ต้องสนใจสิ"เดียร์ว่า "ชั้นอายคนอื่นนะ..ที่มีน้องสาวแต่งตัวแย่ๆแบบแกเนี่ย"ษาว่า "พี่ษาจะอายทำไมคะ..เดียร์ไม่เคยไปไหนกับพี่ษาด้วยซ้ำ..แล้วอีกอย่างเดียร์แต่งแล้วก็มาบ้านเราเลย...ใครจะรู้ว่าเดียร์เป็นใคร"เดียร์พูด "ก็อย่างเวลามีใครมาที่บ้าน..เช่นเมื่อวานที่พี่พีทมา..ชั้นก็อายแทบแย่ที่แกเอาแต่ไปคลุกกับคนใช้..ทำอะไรไร้สาระ..ไม่รู้ว่าพี่พีทจะคิดยังไง"ษาว่า "ยายษา..จะว่าน้องทำไม..พ่อไม่เห็นว่าจะน่าอายตรงไหน..น้องทำในสิ่งที่ชอบ..ทำแล้วมีความสุขไม่ได้ทำร้ายใคร..แล้วเราจะอายทำไม"พ่อบอก "พ่อก็ชอบเข้าข้างอยู่เรื่อยเลย..ตามใจกันเข้าไป..ถ้าเสียคนวันไหน..ไม่ต้องมาบ่นเลยนะคะ"ษาว่าแล้วเอาเท้ากระแทกพื้นเดินออกไป "อย่าไปสนใจคำพูดพี่เขาเลยนะ..พ่อผิดเองที่ตามใจจนเคยตัวน่ะ"พ่อลูบผมของเดียร์ "เดียร์ชินแล้วล่ะค่ะพ่อ..เดียร์ไม่เป็นอะไรหรอก..พ่อไม่ต้องคิดมากนะคะ"เดียร์ยิ้ม เธอไม่อยากให้พ่อต้องทุกข์ใจ "แล้วนี่หนูจะกลับเลยเหรอ"พ่อถาม "ค่ะพ่อ..เดี๋ยวเย็นต้องไปทำงานด้วย..หนีงานมาวันหนึ่งแล้ว..เดี๋ยวโดนพี่ชัยบ่นแย่"เดียร์บอก "ไม่รู้จะไปทำทำไมให้ลำบาก"พ่อบ่น "ไม่ลำบากหรอกค่ะ..สนุกดีออกค่ะ..งั้นเดียร์กลับเลยนะคะ..สวัสดีค่ะพ่อ..ทานข้าวมากๆพักผ่อนเยอะๆนะคะ..เดียร์รักพ่อนะ"เดียร์ยกมือไหว้แล้วเข้าไปกอดเอวของพ่อ "ลูกก็เหมือนกันนะ..พ่อรักเดียร์นะ"พ่อกอดเดียร์ "เดียร์ไปก่อนนะคะ..ป้านิ่ม พี่นุ่น พี่น้อย ลุงสม เอาไว้เดียร์จะมาใหม่..สวัสดีนะคะทุกคน"เดียร์ยกมือไหว้ทุกคน "ค่ะ..ขี่รถดีๆนะคะ"ป้านิ่มบอก เดียร์สวมหมวกกันน็อคติดเครื่องรถบิ๊กไบค์แล้วขี่ออกไปจากบ้าน เธอขี่รถตรงกลับคอนโดโดยตั้งใจว่าจะแวะซื้อขนมไปฝากยามเหมือนเคย พีทขับรถมาจอดรอเดียร์อยู่ที่ข้างรั้วหน้าบ้านของเธอ พอเขาเห็นเธอขี่รถออกมาจากบ้านจึงค่อยๆขับตามเธอไปโดยเว้นระยะห่างพอสมควร เดียร์ขี่รถไปเรื่อยๆ เธอมองกระจกด้านข้างแล้วสังเกตุว่ามีรถเก่งสีดำติดฟิล์มทึบจนมองไม่เห็นคนขับข้างในขับตามเธอมาตั้งแต่ในหมู่บ้าน ไม่ว่าเธอจะเลี้ยวไปทางไหนก็ตามมาห่างๆตลอด เธอจึงตัดสินใจเลี้ยวซ้ายเข้าซอยข้างหน้าที่เธอรู้ว่ามันเป็นทางตัน อยากจะรู้ว่าจะเป็นอย่างที่เธอคิดไว้หรือป่าว เดียร์เลี้ยวรถเข้าไปอย่างเร็วและขี่เข้าไปจนถึงทางตันแล้วจอดรถลงไปยืนแอบอยู่ที่ข้างต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง พีทที่ขับรถตามเดียร์มาเห็นเธอเลี้ยวเข้าซอยจึงขับตามเข้าไปเพราะไม่รู้ว่าเป็นทางตัน เขาขับเข้าไปจนสุดทางจึงเห็นรถของเธอจอดอยู่แต่ไม่เห็นคนขี่ เขาจอดรถแล้วมองหาเธอ ก็อกๆมีเสียงเคาะกระจกด้านข้างที่พีทนั่งอยู่ เขาหันไปมองก็เห็นว่าเป็นเดียร์จึงลดกระจกลง "อ้าว!พี่พีทเองหรือคะ..เดียร์ก็นึกว่าใครที่ขับรถตามมา"เดียร์ทำหน้าแปลกใจ "เดียร์รู้เหรอ..ว่าพี่ขับรถตามมาน่ะ"พีทแปลกใจเช่นกันที่เธอรู้ "รู้ว่ามีรถขับตามมาค่ะ..แต่ไม่คิดว่าเป็นพี่พีท..นึกว่าเป็นพวกคนไม่ดีน่ะค่ะ"เดียร์ยิ้มนิดๆ "เดียร์เก่งนะ..ที่รู้ได้..พี่ว่า..พี่ขับตามมาห่างๆแล้วนะ"พีทยิ้ม "เดียร์ระวังตัวอยู่ตลอดแหละค่ะ..ผู้หญิงนี่คะ..ถ้าไม่ระวังตัวจะออกมาอยู่คนเดียวได้ยังไง..ว่าแต่พี่พีทตามเดียร์มาทำไมล่ะคะ..ทำไมไม่ไปหาพี่ษาที่บ้านล่ะ"เดียร์ถาม "ตอนแรกพี่ตั้งใจจะไปที่บ้านเดียร์นั่นแหละ..แต่พี่เห็นเดียร์ขี่รถออกมาก่อน..ก็เลยขับตามมา..แล้วนี่ถ้าคนที่ตามมาไม่ใช่พี่..แต่เป็นคนร้าย..เดียร์จะไม่เป็นอันตรายเหรอ..ที่ลงมายืนอยู่อย่างนี้"พีทถาม "อ้อ!..เดียร์มีนี่ค่ะ.." เดียร์เปิดเสื้อคลุมออกจึงเห็นปืนที่เหน็บอยู่ข้างใน "นี่..เดียร์พกปืนติดตัวตลอดเลยเหรอ"พีทถาม เขามองเธออย่างอึ้งๆ "ส่วนใหญ่ก็ตอนขี่มอเตอร์ไซค์ค่ะ...เอาไว้ป้องกันตัวน่ะ.."เดียร์บอก "แสดงว่าเดียร์ยิงปืนเป็นใช่มั้ย..แล้วไม่กลัวถูกจับเหรอ"พีทถาม "ยิงเป็นค่ะ..เดียร์มีใบอนุญาตพกกับใช้ปืนค่ะ..แล้วปืนก็มีทะเบียนด้วย"เดียร์ยิ้ม "รอบคอบจังเลยนะ"พีทยิ้ม เธอทำเขาทึ่งจริงๆ "ว่าแต่..พี่พีทตามเดียร์มาทำไมคะ"เดียร์ถาม "พี่อยากจะขอเลี้ยงข้าวเดียร์สักมื้อ..เพื่อตอบแทนเรื่องขนมกับอาหารเมื่อวานน่ะ..จะได้มั้ย"พีทถาม เดียร์มองหน้าพีทตรงๆ เธอไม่อยากเข้าใกล้เขาอย่างที่ษาบอก เพราะไม่อยากจะมีเรื่องทะเลาะกับษาอีก ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้คิดอะไรกับเขาก็ตาม
Pinakabagong kabanata
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่20
ทุกคนจึงคุยกันเพื่อเตรียมตัวที่จะไปกินข้าวที่บ้านของเดียร์จนกระทั่งรถบิ๊กไบค์ของเดียร์เข้ามาจอดที่หลังร้าน "อ้าว!เดียร์มาถึงเร็วจังนะ..วันนี้"ชัยพูด "ค่ะ..พอดีไม่มีธุระอะไรน่ะค่ะ..แล้วนี่พี่ช่ามาหรือยังคะ"เดียร์ถาม "ช่ามาแล้ว..นั่งคุยกับไอ้พีทอยู่ในห้องทำงานน่ะ..เดียร์เข้าไปสิ"ชัยบอก เดียร์เดินไปที่ห้องทำงานแล้วเปิดประตูเข้าไป "เดียร์มาถึงแล้วเหรอ.."ชาช่าถาม "ค่ะ..พี่ช่า..แล้วนี่พี่พีทมาถึงนานแล้วเหรอคะ"เดียร์ถาม "พี่มาถึงได้สักพักแล้วล่ะ"พีทบอกยิ้มๆ "ค่ะ..อ่ะนี่ยำผักกูดของพี่ช่า พี่แอนดิวกับพี่ชัย...และนี่ของพี่พีทค่ะ" เดียร์ส่งกล่องยำผักกูดให้กับชาช่าและพีท "ขอบใจจ้า..น้องสาว..น่ารักจริงๆใช่มั้ยคะพี่พีท"ชาช่าหันไปถามพีท "ใช่..เดียร์น่ารักที่สุด..ใจดีที่สุดพี่เห็นด้วย"พีทยิ้มแล้วมองหน้าเดียร์ตรงๆ "ไม่ต้องมาชมค่ะ..เพราะไม่ว่ายังไงเดียร์ก็จะทำอาหารมาให้พวกพี่ๆได้กินอยู่แล้ว"เดียร์ยิ้มแล้วมองพีทกลับไป "พี่ไม่ได้ชม...แต่พี่พูดเรื่องจริงนะ"พีทบอก "ค่ะ..จริงก็จริง..งั้น..เดียร์ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานก่อนนะคะ"เดียร์ยิ้ม เธอเปิดประตูออกไปแล้วเดินไปห้องแต่งตัว "พี่ว่า..เดียร์
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่19
"จะตกใจทำไมล่ะคะ..เดียร์แค่ถามเฉยๆ" เดียร์อมยิ้มไม่คิดว่าพีทจะเก็บอาการไม่อยู่เอาเสียเลยแบบนี้ "พี่ไม่เคยบังคับขืนใจใคร..คนที่พี่เอ่อ..นอนด้วย..ต้องยินยอมเท่านั้น" พีทบอกด้วยท่าทางขัดๆเขินๆ เดียร์เห็นแล้วก็อมยิ้ม "ถ้าอย่างนั้น..เดียร์ก็ไม่เกลียดพี่พีทหรอกค่ะ..อย่างนั้นเขาเรียกว่ายินยอมพร้อมใจ..พี่พีทไม่ได้ขืนใจเขาเสียหน่อย...แล้วเรื่องแบบนั้นผู้ชายส่วนใหญ่ก็ทำกันทั้งนั้น" "เดียร์ไม่เกลียดพี่จริงๆนะ..แต่จากนี้ไปพี่จะเลิกนิสัยแบบนั้นแล้วล่ะ..เพราะพี่เจอคนที่ใช่สำหรับพี่จริงๆแล้วและพี่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้คนที่พี่รักต้องเสียใจเพราะการกระทำของพี่อย่างเด็ดขาด" พีทจ้องหน้าเดียร์ตรงๆ ซึ่งเธอก็จ้องตอบกลับมา "ดีแล้วล่ะค่ะ...อะไรที่เรารู้ว่ามันไม่ดีเลิกทำได้ก็ดีค่ะ...กินต่อเถอะ..จะได้ไปกัน" พีทไม่แน่ใจว่าเดียร์เข้าใจที่เขาพูดหรือป่าว แต่คำพูดของเธอก็เหมือนจะเตือนเขาทางออ้มว่าเธอไม่ชอบนิสัยแบบนั้นของเขา แต่เขาก็ตั้งใจเลิกอยู่แล้วตั้งแต่มาเจอเธอ เดียร์กินก๋วยเตี๋ยวไปก็คิดถึงสิ่งที่พีทบอก เขาไม่เคยจีบใครมาก่อนนี่เองคำพูดที่ใช้จีบเธอจึงออกจะตรงๆ จริงๆมันตรงจนบางครั้งก็ทำให้ใจสั่นและ
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่18
เช้าวันรุ่งขึ้นเดียร์ทำรายงานต่อตั้งแต่เช้าจนกระทั่งสายๆมือถือของเธอก็ดังขึ้น ครืด ครืด เดียร์เห็นเป็นเบอร์ของพีทจึงกดรับ "สวัสดีค่ะ..พี่พีท" "สวัสดีคับ..เดียร์ทำอะไรอยู่..พี่โทรมารบกวนหรือป่าว" "เดียร์ทำรายงานอยู่ค่ะ..แต่ไม่รบกวนหรอก...มันใกล้จะเสร็จแล้ว..ว่าแต่พี่พีทมีอะไรหรือป่าวคะ" "พี่อยากจะชวนเดียร์ไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน..จะได้มั้ย..รังเกียจพี่หรือป่าว" "เฮ้อ!..เดียร์ไม่รังเกียจหรอกค่ะ...ทำไมพี่พีทถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ" "ก็ตอนนั้น.." "เดียร์ก็ขอโทษไปแล้วนี่คะ...เอาเป็นว่าเดียร์ไม่ได้รังเกียจพี่พีท..โอเคมั้ยคะ" "คับ..งั้น..ตกลงว่าเดียร์จะไปกินข้าวกับพี่ใช่มั้ย" "เดียร์ขอถามก่อนนะคะ..ทำไมถึงชวนเดียร์ล่ะ" "ก็พี่..สบายใจที่ได้กินข้าวหรือพูดคุยกับเดียร์ก็เลยโทรมาชวนไงคับ" "หึ..หึ" "เดียร์ขำอะไรพี่..หรือพี่พูดอะไรผิดเหรอ" "ป่าวค่ะ..เดียร์นึกว่า..พี่พีทจะบอกว่าไม่มีเพื่อนกินข้าวน่ะค่ะ" "เอ่อ..พี่ก็อยากจะบอกอย่างนั้นเหมือนกัน..แต่กลัวเดียร์จะว่าพี่อีก" "เอาเป็นว่า..เดียร์ไปกินข้าวด้วยก็ได้ค่ะ..แล้วจะไปที่ไหน..เมื่อไหร่คะ" "ไปร้านที่เดียร์ไปกินประจำนั่นแหละ..เจอกันตอนเที่ย
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่17
ชาช่าพาเดียร์ไปรู้จักกับทุกคนจนหมดแล้วต่างก็แยกย้ายกันปิ้งบาร์บีคิวกินกันอย่างสนุกสนาน "พี่ว่าแล้ว..ว่าเดียร์หายไปไหน..ทำไมถึงมานั่งหลบตรงนี้ล่ะ"พีทถาม เขาเดินหาเธอมาสักพักแล้วจนมาเจอเธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ใต้ต้นจำปี "เดียร์ไม่ค่อยชอบงานแบบนี้เท่าไหร่น่ะคะ...ชอบอยู่เงียบๆมากกว่า" "แล้วทำไมถึงได้ไปเป็นดีเจเปิดเพลงในผับได้ล่ะ...ที่นั่นเสียงดังกว่านี้อีก" "เดียร์ไม่ได้ไม่ชอบเสียงดังค่ะ...แต่ไม่ชอบคนมากๆแบบนี้...ถึงที่ผับคนจะมากแต่เดียร์ก็นั่งทำงานคนเดียวไม่มีใครมาวุ่นวายน่ะ" "อ้าว!...แล้วนี่เดียร์จะว่าพี่วุ่นวายกับเดียร์หรือป่าว..ที่คอยตามอยู่เนี่ย" "555ไม่หรอกค่ะ..พี่พีทคิดมาก" เดียร์ขำออกมา พีทมองหน้าของเดียร์เวลาหัวเราะแล้วรู้สึกว่ามันน่ารักมากๆและเขาอยากให้เธอหัวเราะอย่างมีความสุขแบบนี้ตลอดไป "เวลาเดียร์หัวเราะแล้วน่ารักนะ...ทำให้คนที่มองมีความสุขไปด้วยได้เลย...เดียร์น่าจะหัวเราะบ่อยๆนะ" "ไม่ต้องมายอเดียร์หรอกค่ะ..เอาไว้ไปยอคนที่พี่พีทชอบดีกว่านะคะ" "พี่ก็กำลังยอคนที่พี่ชอบอยู่เนี่ยแหละ" พีทพูดแล้วมองจ้องเดียร์ตรงๆ เดียร์หันมามองแล้วหันหน้ากลับไปมองทางเดิม เธอรู้สึกแปลกๆกั
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่16
ชาช่าเดินนำพีทเข้าไปในครัว พีทเห็นเดียร์กำลังก้มหน้าหั่นผักอยู่แต่เธอหันหลังให้จึงไม่เห็นว่าเขากับชาช่าเดินมาหยุดอยู่ที่ประตูครัว ชาช่ายิ้มแล้วดันตัวพีทให้เดินเข้าไป "มาแอบอยู่ที่นี่เอง..พี่ตามหาแทบแย่"พีทพูด เขาเดินไปยืนตรงข้ามกับเดียร์โดยมีโต๊ะขวางอยู่ "พี่พีท!..สวัสดีค่ะ..พี่พีทตามหาเดียร์ทำไมคะ" เดียร์เงยหน้ามองเมื่อได้ยินเสียงแล้วยกมือไหว้ "ก็พี่ไม่มีเพื่อนน่ะ...เลยตามหาเดียร์" เดียร์มองจ้องหน้าพีทด้วยสายตาที่สงสัย "ทำไมเดียร์ชอบมองพี่ด้วยสายตาแบบนี้ทุกทีเลยล่ะ...ทำเหมือนจับผิดอะไรพี่อย่างนั้นแหละ" "ก็อย่างพี่พีทนี่นะคะ..ไม่มีเพื่อน..แล้วพี่ชัยไปไหนล่ะคะ"เดียร์ยังมองหน้าเขาอยู่ "ไอ้ชัยมันคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่น่ะ..แล้วก็เป็นเพื่อนที่พี่ไม่สนิท..พี่ก็เลยมาหาเพื่อนคุยด้วยแค่นั้น"พีททำหน้าเศร้าๆ "โอเคค่ะ..เดียร์ขอโทษ..พี่พีทไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย"เดียร์ยิ้มนิดๆ "งั้น..ให้พี่อยู่ช่วยเดียร์ทำบาร์บีคิวด้วยนะ"พีทยิ้ม "พี่พีทอยู่ได้ค่ะ..แต่ไม่ต้องช่วยเดียร์หรอก..เดี๋ยวจะเลอะป่าวๆ" "แต่พี่อยากช่วยนะ" "ไม่ต้องค่ะ..พี่พีทนี่ก็ดื้อเหมือนกันนะคะ" "คับ..พี่ไม่ดื้อก็ได้..งั้น
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ ตอนที่15
"ไง...น้องสาวคนสวย..ไปกินข้าวกับพวกพี่ก่อนมั้ยคับ..เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" "ไม่ดีกว่าค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ตอบ เธอวางหมวกกันน็อคลงที่เบาะรถ "ไปกับพวกพี่ดีๆจะดีกว่านะ..พวกพี่ไม่อยากทำร้ายน้องสาวเลย" "ก็บอกว่าไม่..ไงคะ" "พูดกันดีๆไม่รู้เรื่องใช่มั้ย...งั้นก็อย่าหาว่าพวกพี่ใจร้ายนะ" พวกมันคนหนึ่งพูดจบก็เข้ามาจะจับแขนของเดียร์แต่เธอหลบแล้วคว้าข้อมือของมันบิด ก่อนจะเตะไปที่กลางลำตัว อีกคนเดินเข้ามาเพราะเห็นเดียร์จับเพื่อนของมันไว้ เธอจึงเตะไปที่ปลายคางของมันจนหงายท้องลงไปนอนสลบ หลังจากเตะคนที่สองแล้ว เดียร์ก็ตีเข่าไปที่ปลายคางของคนแรกแล้วปล่อยมือที่จับมันไว้ออก มันลงไปนอนกองกับพื้น คนที่สามเห็นเพื่อนถูกทำร้ายจึงเงื้อกำปั้นจะต่อยท้องของเดียร์ เธอโยกตัวหลบ ก่อนจะจับแขนมันแล้วตีเข่าเข้าที่กลางลำตัวมันสองครั้งแล้วปล่อยมือ มันลงไปนอนร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น "คุณหนู..เจ็บตรงไหนหรือป่าวคับ" ชายอายุประมาณ30ปีหลายคนวิ่งเข้าไปที่เดียร์ "เดียร์ไม่ได้เจ็บตรงไหนค่ะ. รบกวนน้าเบิ้มจัดการคนพวกนี้ทีนะคะ..แล้วอย่าบอกพ่อนะคะ..เดียร์ไปก่อนล่ะ..ขอบคุณค่ะ"เดียร์บอกแล้วสวมหมวกกันน็อคก่อนจะขี่รถออกไป ชายเหล่
Maaari mong magustuhan
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา140.3K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้243.5K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์39.9K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.5K viewsสุดท้ายกลายเป็นรัก (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา3.8K viewsย้อนเวลามาแก้ไขรัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก255 viewsFake Friend เพื่อนเล่น (ต้อง) เล่นเพื่อน
Sherlina5.6K viewsHappy Feeling - เสพอิ่มใจ
ภูผาสีน้ำเงิน249 views
