Войтиเขาจำต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อตามคำสัญญา ซึ่งทั้งสองคนมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนพี่สวยเซ็กซี่ส่วนคนน้องลุยๆใสๆแล้วจะเลือกใครดี
Узнайте больше"คุณหนูคับ"
"สวัสดีค่ะ...ลุงสม..มาหาเดียร์ถึงที่นี่มีอะไรหรือป่าวคะ" หญิงสาวสวยในชุดนักศึกษายกมือไหว้ชายวัยกลางคนด้วยท่าทางนอบน้อม "คุณหนู..ลุงบอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องไหว้ลุงไงคับ..ถ้าคุณษารู้ก็จะบ่นและโกรธคุณหนูอีก"ลุงสมบอก "ช่างพี่ษาเถอะค่ะ..เดียร์ไม่สนใจหรอก..ก็เดียร์รักและเคารพลุงสมเหมือนลุงแท้ๆ..เดียร์ก็จะไหว้" เดียร์เดินเข้าไปกอดเอวของลุงสม "ดื้อตลอดล่ะคับ..ว่าแต่ทำไมวันนี้คุณหนูถึงไม่กลับบ้าน..ตามที่คุณพ่อบอกล่ะคับ..ท่านบ่นใหญ่เลย"ลุงสมบอก "ก็เดียร์บอกพ่อแล้ว...ว่าวันนี้เดียร์มีสอบนี่คะ..พ่อไม่ฟังเองอ่ะ"เดียร์ทำหน้างอ "งั้น..วันเสาร์นี้คุณหนูกลับบ้านนะคับ..คุณพ่อคิดถึงนะคับ"ลุงสมบอก "ก็ได้ค่ะ..งั้นลุงสมก็ไปบอกพ่อก็แล้วกันค่ะว่าเดียร์จะกลับบ้าน.."เดียร์พูด "คับ..งั้นลุงกลับก่อนนะคับ"ลุงสมบอก "ขับรถกลับดีๆนะคะ..สวัสดีค่ะลุง..ฝากบอกป้านิ่ม พี่นุ่นและทุกคนด้วยว่าเดียร์คิดถึงนะคะ"เดียร์ยกมือไหว้แล้วยิ้มให้ "คับ..คุณหนูก็ระวังตัวและดูแลตัวเองดีๆนะคับ"ลุงสมบอก "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ยิ้ม ห่างจากที่เดียร์กับลุงสมคุยกันไม่ไกลมาก มีรถเก๋งสีดำจอดอยู่ กระจกด้านหลังเปิดลงและมีชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังมองมาที่เดียร์กับลุงสมที่คุยกันอยู่โดยตลอด "นี่แหละคับคุณพีท..คุณนาเดียร์น้องสาวของคุณนาริษา..ลูกสาวคนเล็กของคุณนาวินเพื่อนของคุณพ่อคุณพีท..ที่ไม่ได้อยู่ที่บ้านวันนี้"คนขับรถหันมาบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหลัง ชายหนุ่มคนนี้มีหน้าตาที่คมเข้มและหล่อมากๆ เขามองดูเดียร์ที่คุยกับลุงสมด้วยสายตาที่แปลกใจมากๆ "เท่าที่ผมรู้มา..คุณนาเดียร์จะรักและเคารพรวมถึงสนิทสนมกับคนงานในบ้านทุกคน คนงานในบ้านจึงรักและเอ็นดูเธอมากกว่าคุณนาริษาที่ไม่ค่อยชอบลงไปสนิทสนมกับคนเหล่านั้นเพราะเห็นว่าเป็นแค่คนรับใช้ คุณนาริษาจึงมีเรื่องทะเลาะกับคุณนาเดียร์เป็นประจำเรื่องที่คุณนาเดียร์ชอบไปคลุกคลีกับคนงาน จนคุณนาเดียร์ขอคุณนาวินออกมาพักอยู่ที่หอของมหาลัย แต่คุณนาวินบอกว่าถ้าจะออกมาอยู่ข้างนอกก็ต้องไปอยู่คอนโดที่ซื้อไว้ คุณนาเดียร์ก็เลยย้ายออกมาอยู่คอนโดตั้งแต่เรียนมหาลัยปี1คับ"คนขับรถบอก "คุณนาเดียร์มาเรียนและตอนเย็นจะไปเป็นดีเจเปิดเพลงที่ผับของคุณชาญชัยเพื่อนของคุณพีท ลูกชายของคุณเชิงชายเพื่อนของคุณพ่อคุณพีทกับคุณนาวินนั่นแหละคับ"คนขับรถพูด "เป็นดีเจเหรอ"พีทพูด "คับ..เธอไปเป็นดีเจเปิดเพลงตั้งแต่2ทุ่มจนถึง5ทุ่ม แล้วก็กลับคอนโด เป็นอย่างนี้ทุกวันคับ" พีทมองสาวสวยที่ยืนมองรถที่ลุงสมขับออกไป เธอเป็นคนสวยเหมือนกับนาริษาที่เขาไปเจอมาวันนี้ แต่ฟังจากคนของเขาแล้วนิสัยน่าจะต่างกันอย่างมาก เขาเห็นเธอเดินไปขึ้นรถเก๋งสีขาวและกำลังจะขับออกไปจากมหาลัย "ตามเธอไป.."พีทบอก "คับ" พีทให้คนขับรถตามเดียร์ไป เขาเห็นเธอจอดรถลงไปซื้อขนมมา2-3ถุงแล้วก็กลับมาขึ้นรถขับต่อไปจนถึงคอนโด ก่อนจะเข้าไปในคอนโดจะผ่านตู้ยาม เขาเห็นเธอส่งถุงขนมให้ยามที่อยู่ในนั้น1ถุง แล้วก็ขับเข้าไปข้างใน พีทให้คนขับรถตามเข้าไปข้างในคอนโด จนเธอจอดรถและลงจากรถพร้อมกับถือถุงขนมอีก2ถุงมาด้วย เขาให้คนขับจอดห่างจากที่เธอจอดนิดหนึ่งเพื่อจะดูว่าเธอจะทำอะไรต่อ เดียร์ลงจากรถแล้วถือถุงขนมตรงไปให้ยามที่เฝ้าลานจอดรถ1ถุง "เดียร์ซื้อขนมมาฝากค่ะ" "ขอบคุณคับคุณเดียร์" ยามรับถุงขนมไว้แล้วยิ้มขอบคุณเธอ แล้วเดียร์ก็เดินไปที่ลิฟต์ ที่ลิฟต์ก็มียามอีกหนึ่งคน เธอเดินไปถึงก็ส่งถุงขนมให้เหมือนกัน "เดียร์เอาขนมมาฝากค่ะ" "ขอบคุณคับคุณเดียร์" ยามกดลิฟต์ให้เดียร์แล้วขอบคุณเธอ พีทเห็นที่เดียร์ทำก็อมยิ้ม เขาคิดว่าเธอเป็นคนแปลกๆ "แล้วเธอไปทำงานกี่โมง"พีทถาม "6โมงเย็นคับ..คุณพีทจะรอหรือว่าจะไปไหนต่อคับ"คนขับถาม "รอคับ"พีทพูด พีทรอจนกระทั่งเกือบๆ6โมงเย็น เดียร์ก็ลงลิฟต์มา เขาเห็นเธอสวมชุดหนังสีดำทั้งชุด สวมรองเท้าหุ้มส้น ปล่อยผมที่มีสีน้ำตาลเข้มเป็นลอนใหญ่ ไม่ได้แต่งหน้าตาแค่ทาแป้งกับลิปสติกสีชมพูออ่นๆ มือถือหมวกกันน็อคแบบเต็มใบสีดำมาด้วย เธอเดินตรงไปที่รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์สีดำที่จอดอยู่ด้านข้างรถเก๋งที่เธอจอดทีแรก เดียร์เดินไปถึงรถก็เอาหมวกกันน็อควางบนเบาะรถแล้วเอามือรวบผมม้วนๆไว้กลางหัวแล้วสวมหมวกกันน็อคคลุมลงมา จากนั้นก็คล่อมรถแล้วสตาร์ทขี่ออกไปจากลานจอดรถ พีทเห็นที่เดียร์ทำก็อึ้ง เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าขี่รถบิ๊กไบค์ เธอตัวเล็กนิดเดียวเท่านั้นถ้ารถล้มจะทำยังไงกัน เขาบอกให้คนขับรถตามเธอไป พีทตามไปจนกระทั่งถึงที่ผับของชาญชัย เดียร์ขี่รถไปจอดทางด้านหลังของผับ แล้วเดินเข้าไปข้างใน "อ้าว!มาถึงแต่วันเลยเดียร์"ชัยทัก "ค่ะ..พี่ชัย..วันนี้เดียร์เลิกเรียนเร็ว..งั้นขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"เดียร์พูด "ตามสบายเลย"ชัยบอก เดียร์เดินเข้าไปข้างในที่มีห้องเอาไว้สำหรับแต่งตัว พีทเดินเข้าไปในผับ เขาให้คนขับรถกลับไปก่อนแล้วเขาจะขับรถกลับเอง "อ้าว!เฮ้ย..ลมอะไรหอบมึงมาถึงผับกูได้วะ..ไอ้พีท"ชัยทัก "เออ..กูแค่อยากมาดูว่ากิจการของมึงเป็นยังไงบ้าง"พีทพูด เขาเดินเข้าไปหาชัยแล้วจับมือกัน พีทกับชัยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เรียนประถมจนจบปริญญาตรี มาห่างกันตอนที่พีทไปเรียนต่อโทที่เมืองนอกแต่พอกลับมาก็สนิทกันเหมือนเดิม "กูได้ข่าวว่า..พ่อมึงให้มึงไปเลือกว่าที่เจ้าสาวที่เป็นลูกสาวของลุงนาวินไม่ใช่เหรอวะ"ชัยยิ้ม "เออสิ..พ่อกับแม่กูบอกว่าเคยสัญญากับป้าวิภาวีไว้ก่อนที่ป้าวิจะเสียว่าจะให้กูแต่งงานกับลูกสาวคนใดคนหนึ่งของเขา..ก็เลยต้องทำตามคำพูด"พีทพูด "ดีนะที่มึงยังไม่มีแฟน..ไม่งั้นงานนี้คงวุ่นวายน่าดู"ชัยว่า "เออ..กูก็พอจะรู้อยู่ก่อนแล้ว ถึงได้ไม่คบใครจริงจังไง"พีทบอก "แล้วไปเจอมา..เป็นไงบ้างล่ะมึง...ถูกใจมั้ย..แต่กูว่าสเปคของมึงก็น่าจะถูกใจอยู่นะ..นาริษาทั้งสวยทั้งเปรี้ยว ทันสมัยจัดๆอยู่ การแต่งตัวก็เหมือนสาวๆที่มึงเคยควงอยู่นี่"ชัยพูดยิ้มๆ "ก็สวยอยู่..แต่อีกคนยังไม่เห็น"พีทพูด "นาเดียร์น่ะเหรอ..อ้าว!แล้ววันนี้เดียร์ไม่ได้เข้าไปบ้านหรอกเหรอ"ชัยถาม "ใช่..กูก็เลยยังไม่รู้ว่าจะเลือกใครดี..ต้องให้กูเห็นอีกคนก่อน"พีทพูดทำหน้าเฉยๆ "งั้น..เดี๋ยวมึงก็ได้เห็น..เพราะเดียร์มาเป็นดีเจอยู่ที่ร้านของกูนี่แหละ"ชัยบอก "เหรอวะ"พีทแกล้งทำเหมือนเพิ่งรู้"พี่ษา!..พี่ษาคะ"เดียร์เรียก "ปล่อยให้ยายษาไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะยายเดียร์..ไม่เป็นไรหรอก..มาคุยเรื่องเตรียมงานหมั้นกันก่อนดีกว่าลูก"นาวินบอกเสียงเรียบๆ "ใช่ลูก..เวลาแค่สองเดือนไม่นานเลยนะ"พิศาลบอก "ตาพีท..ลูกต้องพาหนูเดียร์ไปดูแหวนหมั้นและเตรียมตัดชุดที่จะใส่ในงานหมั้น..ส่วนเรื่องของหมั้นกับสถานที่จัดงานพ่อกับแม่และลุงวินจะเตรียมให้เอง"วัลยาบอกยิ้มๆ "คับแม่..ผมจะรีบพาเดียร์ไปอย่างไวเลยคับ"พีทยิ้ม "แหม!มึง..ไม่ต้องยิ้มขนาดนั้นก็ได้มั้ง"ชัยแซว "ก็กูดีใจนี่หว่า..ว่าแต่มึงกับชาช่าและแอนดิวก็ต้องเตรียมตัวมางานของกูกับเดียร์ด้วยนะ"พีทยิ้ม "แน่นอนอยู่แล้วค่ะ..งานหมั้นน้องสาวช่าทั้งคน..จะขาดช่ากับแอนดิวและพี่ชัยได้ยังไงล่ะคะ"ชาช่ายิ้ม "ผมดีใจด้วยนะคับคุณพีท..เดียร์ด้วยนะ"แอนดิวพูด "ขอบคุณค่ะพี่ช่า..พี่ชัย..พี่แอนดิว" เดียร์ยิ้มเขินๆ เธอดีใจที่จะได้หมั้นกับพีทแต่ลึกๆก็ยังอดเป็นห่วงษาไม่ได้ "เออ..พ่อๆคับ..ผมว่าจะจัดงานแถลงข่าวการหมั้นของผมกับเดียร์น่ะคับ"พีทหันไปบอกนาวินกับพิศาล "ทำไมต้องแถลงข่าวล่ะคะ"เดียร์ถาม "พี่ก็อยากประกาศให้ใครๆรู้ว่า..เดียร์เป็นคู่หมั้นของพี่และเผื่อว่าใครท
"มึงว่า..ลุงวินจะบอกอะไรวะ"ชัยสงสัย "นั่นสิคะ..ช่าว่า..มันต้องมีอะไรแน่ๆ..เพราะลุงวินก็รู้อยู่แล้วว่าษาไม่ชอบเดียร์..ทำไมจู่ๆถึงจะให้เดียร์เข้าบ้านล่ะ"ชาช่าพูด "ใช่คับ..ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน"แอนดิวบอก "พี่ถึงได้อยากให้ช่ากับแอนดิวและไอ้ชัยเข้าไปด้วยไง..พี่ว่าลุงวินคงมีเรื่องสำคัญจะบอก..ถึงต้องให้เข้าไปบ้านน่ะ"พีทพูด "เออ..ได้อยู่แล้ว..ว่าแต่พ่อกับแม่มึงไปขอเดียร์ให้มึงหรือยังวะ"ชัยถาม "ไปขอมาแล้ว..ตอนนี้ก็รอแค่ลุงวินหาวันหมั้นให้ได้แค่นั้น"พีทบอก "ดีแล้วล่ะค่ะ..แล้วนี่ษายังไปหาพี่พีทอีกมั้ยคะ"ชาช่าถาม "ป่าวนะ..แต่วันนี้วีรยากับเกวลินไปหาพี่ที่บริษัท...แต่พอดีพี่ประชุมอยู่..แล้วสองคนนั้นก็เกิดทะเลาะตบตีกัน..เดียร์ออกจากห้องประชุมมาก่อนเลยมาจับแยกออก..แล้วสองคนนั้นเกิดจำได้ว่าเดียร์คือคนที่อยู่ในภาพในห้องพี่..ก็เลยหาว่าเดียร์ไปออ่ยพี่ถึงที่บริษัทบ้าง..ว่าเดียร์หน้าด้านบ้าง.."พีทเล่า "อ้าว!..แล้วทำไมมึงไม่ช่วยเดียร์ว่าสองคนนั้นล่ะวะ..เป็นแฟนภาษาอะไรวะเนี่ย!"ชัยว่า "ไอ้เวร!..ตอนนั้นกูยังอยู่ในห้องประชุม..กูจะไปได้ยินที่ไหนกัน..ถ้ากูได้ยินเอง..กูอาจจะเผลอทำร้ายผู้หญิงไปก็ได้ว่
"งั้นผมกลับเลยนะคับคุณหนู..คุณพีท"น้าเบิ้มบอก "ค่ะ..ขอบคุณนะคะน้าเบิ้มที่มาส่งและอยู่เป็นเพื่อนเดียร์"เดียร์ยิ้ม "ผมขอบคุณน้าเบิ้มมากเลยนะคับที่ช่วยดูแลเดียร์แทนผม"พีทบอก "ไม่เป็นไรคับ..นั่นเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว"น้าเบิ้มบอกแล้วเดินออกไป "แล้วนี่...พี่พีทยังไม่ได้บอกเลยนะคะว่ามาที่นี่ได้ยังไง..และทำไมถึงรู้ว่าเดียร์อยู่ที่นี่ล่ะคะ"เดียร์ถามขณะที่เดินออกมาพร้อมกับพีท "พี่ออกมาจากห้องประชุมคุณสุดาบอกว่าเดียร์ขอลาครึ่งวันและออกมาแล้ว..พี่โทรหาแต่เดียร์ไม่รับสาย..พี่จึงโทรหาน้าเบิ้มถึงได้รู้ว่าเดียร์อยู่ที่นี่ไง"พีทจับมือเดียร์แล้วเดินมาด้วยกัน "อ้อ!..เดียร์ลืมมือถือไว้ในห้องทำงานน่ะค่ะ..แล้วพี่พีทจะตามมาทำไมล่ะคะ..เดี๋ยวเดียร์ก็กลับแล้ว"เดียร์มองหน้าของพีท พีทยังไม่ได้ตอบก็เดินมาถึงรถของเขาแล้วจึงเปิดประตูให้เดียร์และเขาก็เดินไปนั่งที่ด้านคนขับก่อนจะติดเครื่องแล้วหันมามองหน้าเดียร์ตรงๆ "พี่อยากจะมาคุยกับเดียร์เรื่องของวีรยากับเกวลินน่ะ..คุณสุดาเล่าให้พี่กับพ่อฟังหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น" พีทพูดพร้อมกับมองหน้าเดียร์ตรงๆท่าทางจริงจังมาก "อ้อ!..ค่ะ..เดียร์ก็ต้องขอโทษพี่พีทด้วยนะคะ
"เกวลินกับวีรยาว่าอะไรเดียร์..บอกมาเร็วๆ"พีทรีบถาม เขาตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี "คือ..คือ.คุณวีรยากับคุณเกวลินว่าคุณนาเดียร์ว่า..เอ่อ..ว่ามาออ่ยบอสถึงที่บริษัทน่ะค่ะ"สุดาพูดพลางก้มหน้า "อะไรนะ!..แล้วนี่ทั้งสองคนไปไหนแล้ว..และทำไมไม่มีใครห้ามพวกเธอ"พีทเริ่มเสียงดัง สีหน้าเริ่มแย่ "คุณวีรยากับคุณเกวลินถูกคุณนาเดียร์ให้ยามพาออกไปแล้วค่ะ..คุณนาเดียร์บอกคุณวีรยากับคุณเกวลินว่าที่นี่เป็นที่ทำงานไม่ใช่ตลาดสดถ้าอยากจะทะเลาะตบตีกันก็ให้ไปข้างนอกบริษัทค่ะ"สุดาเล่าพลางอมยิ้มนิดๆ "เดียร์พูดเหรอ.."พีทงงๆ "ใช่ค่ะบอส..คุณนาเดียร์ใจเย็นมาก..ไม่ว่าคุณวีรยากับคุณเกวลินจะว่าอะไรเธอก็ไม่โกรธแถมยังพูดว่าแบบนิ่มๆทำให้คุณวีรยากับคุณเกวลินโกรธจนทนไม่ไหวเลยค่ะ"สุดายิ้ม "จริงเหรอ..แล้วตอนนี้เดียร์ไปไหนแล้วล่ะ..หรืออยู่ในห้องทำงาน"พีทถาม "เอ่อ..คือว่า..คือ..พอคุณวีรยากับคุณเกวลินออกไปแล้ว...คุณนาเดียร์ก็เข้าห้องทำงานไปสักพักก็ออกมาแล้วสั่งให้ดิชั้นบอกกับบอสว่า..ขอลางานครึ่งวันแล้วก็ออกไปแล้วค่ะ"สุดาบอก "อะไรนะ!..แล้วเดียร์ไม่ได้บอกว่าไปไหนเหรอ"พีทรีบถาม "ดิชั้น..ถามไม่ทันจริงๆค่ะ..คุณนาเดียร์รีบเดินออกไปก่อน











