Share

ตอนที่9

Author: monsita
last update Huling Na-update: 2025-08-28 13:30:14

"เป็นยังไงบ้างคับ..อร่อยมั้ย"พีทถามท่าทางตื่นเต้น

"อืม..อร่อย..รสชาติเหมือนที่ป้าวิทำเลย..ใช่มั้ยคะคุณ"แม่พยักหน้าแล้วหันไปถามพ่อ

"ใช่..เหมือนมาก..แต่พ่อว่าลูกทำท่าทางแปลกๆนะ...ตกลงว่าไปเอามาจากไหนเนี่ย"พ่อถาม

"ผมเอามาจากบ้านลุงนาวินนั่นแหละคับ"พีทยิ้ม

"ใครทำล่ะ..หรือแม่นิ่ม."แม่ถาม

"ไม่ใช่ป้านิ่มหรอกคับ..ลูกสาวของลุงนาวินน่ะ"พีทบอก

"ยายษาน่ะเหรอ..เป็นไปไม่ได้.. เท่าที่แม่รู้มา..ษาไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่ๆ"แม่บอก

"ใช่..ษาเป็นคนสำอางค์มาก..ไม่มีทางทำเองแน่"พ่อเห็นด้วยกับแม่

"พ่อคับ..แม่คับ..ลุงนาวินไม่ได้มีลูกสาวคนเดียวนะ"พีทอมยิ้ม

"ยายเดียร์เหรอ..แม่ไม่ค่อยได้เจอเดียร์นะ..ส่วนใหญ่เวลาไปหาลุงนาวินทีไรก็เจอแต่ษา..เดียร์มักจะอยู่กับคนรับใช้ข้างหลังบ้าน..ไม่ก็ออกไปทำกิจกรรมที่โรงเรียนแทบทุกครั้งเลย...ไม่น่าเชื่อนะว่าเดียร์จะทำเป็น...เพราะน่าจะเป็นสาวสมัยใหม่พอๆกับษานั่นแหละ"แม่ว่า

"ใช่..แล้วตอนหลังก็เห็นว่าออกไปอยู่ที่คอนโดคนเดียว..นิสัยก็น่าจะเปรี้ยวอยู่..ไม่อย่างนั้นจะไปอยู่คอนโดทำไมล่ะ"พ่อว่า

"แล้วตกลงว่าใครทำ..เล่ามาดีกว่าตาพีท"แม่ถาม

"เดียร์เป็นคนทำทั้งหมดนั่นแหละคับ..ตอนแรกผมเองก็ไม่อยากเชื่อแต่ไปเห็นมากับตาเลย..เดียร์ทำเป็นทั้งของคาวและของหวานเลยนะคับ..แถมอร่อยด้วย..เดียร์กับษานิสัยต่างกันมากคับ...ษาจะหยิ่งทนง..รักสวยรักงาม..แต่งตัวเก่งแต่งานครัวจะไม่แตะเลย แต่เดียร์จะไม่ชอบแต่งตัว ทำตัวตามสบาย ยิ้มง่าย ร่าเริง สดใส เข้าได้กับทุกคนทุกชนชั้นแถมงานครัวนี่...ฝีมือพอๆกับกุ๊กมืออาชีพเลยคับ"พีทยิ้ม เขามีความสุขเมื่อได้นึกถึงเดียร์

"จริงเหรอเนี่ย...งั้นยายเดียร์นิสัยก็เหมือนป้าวิน่ะสิ..ป้าวิทำอาหารเก่ง เข้ากับคนได้ง่าย ไม่ถือตัว..ไม่น่าเชื่อว่าจะมีตัวตายตัวแทนนะ"แม่บอก

"อย่าบอกนะ..ว่าที่เราอารมณ์ดีก็เพราะยายเดียร์น่ะ...แต่ถ้าเป็นอย่างที่เราพูดจริงๆ..ยายเดียร์ก็ไม่ใช่สเปคของเราเลยนะ..อย่างเราต้องยายษาไม่ใช่เหรอ"พ่อถาม

"ใช่..ที่แม่เคยเห็นเราควง..ก็มีแต่แบบยายษาทั้งนั้น"แม่พูด

"โธ่...ก็นั่นมันคู่ควง..ไม่ใช่คู่ชีวิตนี่คับ"พีทยิ้ม

"ตกลงว่า..เราชอบยายเดียร์..งั้นเหรอ"แม่ถามตรงๆ

"ผมว่า...เดียร์น่าสนใจดีคับ..เธอต่างจากผู้หญิงที่ผมเคยเจอมา..เธอมองผมแบบระแวดระวัง..รักษาระยะห่าง...ไม่ทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมด้วยเหมือนกับษา..ที่ทำตัวเหมือนเป็นแฟนผมจนเดียร์ยังถามอ่ะ"พีทยิ้ม

"แต่ท่าทางแบบนี้..พ่อว่า..ไม่ใช่แค่สนใจล่ะมั้ง..น่าจะชอบเด็กเข้าแล้วล่ะ..จริงมั้ยแม่"พ่อยิ้มแล้วหันไปถามแม่

"แม่ก็ว่าอย่างนั้น..แต่แม่ก็ว่าดีนะ..ถ้ายายเดียร์นิสัยเหมือนป้าวิจริงๆ..แม่ก็อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้มากกว่ายายษา"แม่พูดตรงๆ

"ถ้าอย่างนั้น..พ่อกับแม่ก็ต้องช่วยผมหาวิธีจีบเดียร์แล้วล่ะคับ...เพราะท่าทางเธอคงจะเข้าใกล้ยาก"พีทบอก

"คาสโนว่าอย่างเรานี่นะ...ต้องให้พ่อกับแม่ช่วย..ผ่านมาตั้งมากแล้วยังต้องช่วยอีกเหรอ"พ่อถามยิ้มๆ

"พ่อคับ..ที่ผ่านๆมา..ผมไม่เคยต้องเดินเข้าไปจีบใครก่อนเลยนะ..มีแต่เข้ามาหาผมเองทั้งนั้น..แต่กับเดียร์..ถ้าผมไม่เข้าหาก่อนก็อย่าหวังว่าเธอจะเข้ามาหาผมเลยคับ"พีทบอก

"แสดงว่ายายเดียร์ไม่หลงเสน่ห์เราสิท่า..555ในที่สุดก็มีคนที่มองไม่เห็นความหล่อของเราแล้วสินะ"พ่อขำ

"ไม่หลงไม่ว่า..ยังทำเหมือนระแวงเวลาที่ผมจะเข้าไปตีสนิทด้วยอีกต่างหาก"พีทบ่น

"เอาเถอะ..แล้วแม่กับพ่อจะหาทางช่วยเอง..แต่แม่อยากเจอยายเดียร์ตรงๆสักครั้ง..สงสัยต้องให้ลุงนาวินช่วยสักหน่อยแล้ว"แม่บอก

"เอางี้..ผมจะโทรไปหาพี่นาวินให้นัดเจอกันที่บ้านพี่นาวินพร้อมๆกันสักครั้งดีมั้ย"พ่อถามแม่

"ดีเหมือนกันค่ะ..จะได้ลองไปชิมฝีมือทำอาหารของยายเดียร์สักหน่อย..ว่าจะเหมือนที่ตาพีทมาโม้ไว้หรือป่าว"แม่ยิ้ม

"ดีเลยคับ..พ่อกับแม่จะได้ดูด้วยว่าใครควรจะมาเป็นลูกของพ่อกับแม่อีกคน"พีทยิ้ม

"งั้นก็..เอาตามนั้นนะ"พ่อพูด

"คับ..งั้นผมไปนอนก่อนนะคับ..พรุ่งนี้ผมมีเรื่องต้องไปทำอีก"พีทบอกแล้วลุกขึ้นยืน

"ฝันดีนะลูก...ว่าแต่พรุ่งนี้วันอาทิตย์..เราจะออกไปไหนอีกล่ะ"แม่ถาม

"ผมก็ต้องไปตามดูว่าที่ลูกสะใภ้ของพ่อกับแม่สักหน่อยสิคับ..ฝันดีนะคับพ่อแม่"

พีทบอกแล้วเดินขึ้นบันไดตรงไปห้องนอนของเขา เมื่อเข้าไปแล้วก็หยิบมือถือมาดูเบอร์ที่เดียร์กดไว้ให้ เขาอมยิ้มแล้วกดโทรออก

เดียร์อาบน้ำแต่งตัวแล้วและกำลังจะเตรียมตัวนอนเสียงมือถือก็ดังขึ้น

ครืด ครืด เบอร์ไม่คุ้นเลย

"สวัสดีค่ะ"เดียร์กดรับ

"สวัสดีคับเดียร์..นี่พี่พีทเองนะ"

"อ้อ..ค่ะ...พี่พีทมีอะไรหรือคะ"

"ถ้าไม่มี..พี่จะโทรมาคุยด้วยไม่ได้เหรอ"

"ป่าวหรอกค่ะ..คุยได้..เดียร์ถามตามความเคยชินน่ะค่ะ"

"พี่แกล้งเล่นน่ะ..พี่จะโทรมาบอกว่า...ขนมกับน้ำที่เอามาวันนี้พ่อกับแม่พี่กินแล้ว..บอกว่าอร่อยเหมือนที่ป้าวิทำเลย"

"ฝากขอบคุณคุณอาด้วยนะคะ..แล้วบอกคุณอาด้วยว่า..เดียร์ทำไม่อร่อยเท่าที่แม่ทำหรอกค่ะ"

"แล้วพี่จะบอกให้นะ...ว่าแต่พรุ่งนี้เดียร์กลับกี่โมงล่ะ"

'น่าจะ11โมงค่ะ..มีอะไรหรือป่าวคะ"

"ไม่มีหรอก..พี่แค่ถามดูน่ะ..งั้นพี่รบกวนแค่นี้นะ..ฝันดีนะคับ"

"เอ่อ..ฝันดีค่ะ"

เดียร์วางสาย ฟังจากการคุยเขาก็น่าจะเป็นคนดีพอใช้ได้เหมือนกับพี่ชัยนั่นแหละ เธอไม่ได้คิดอะไรแค่เห็นเขาเหมือนพี่ชายคนหนึ่งที่มีไว้พูดคุยหรือปรึกษาอะไรได้เท่านั้น

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่20

    ทุกคนจึงคุยกันเพื่อเตรียมตัวที่จะไปกินข้าวที่บ้านของเดียร์จนกระทั่งรถบิ๊กไบค์ของเดียร์เข้ามาจอดที่หลังร้าน "อ้าว!เดียร์มาถึงเร็วจังนะ..วันนี้"ชัยพูด "ค่ะ..พอดีไม่มีธุระอะไรน่ะค่ะ..แล้วนี่พี่ช่ามาหรือยังคะ"เดียร์ถาม "ช่ามาแล้ว..นั่งคุยกับไอ้พีทอยู่ในห้องทำงานน่ะ..เดียร์เข้าไปสิ"ชัยบอก เดียร์เดินไปที่ห้องทำงานแล้วเปิดประตูเข้าไป "เดียร์มาถึงแล้วเหรอ.."ชาช่าถาม "ค่ะ..พี่ช่า..แล้วนี่พี่พีทมาถึงนานแล้วเหรอคะ"เดียร์ถาม "พี่มาถึงได้สักพักแล้วล่ะ"พีทบอกยิ้มๆ "ค่ะ..อ่ะนี่ยำผักกูดของพี่ช่า พี่แอนดิวกับพี่ชัย...และนี่ของพี่พีทค่ะ" เดียร์ส่งกล่องยำผักกูดให้กับชาช่าและพีท "ขอบใจจ้า..น้องสาว..น่ารักจริงๆใช่มั้ยคะพี่พีท"ชาช่าหันไปถามพีท "ใช่..เดียร์น่ารักที่สุด..ใจดีที่สุดพี่เห็นด้วย"พีทยิ้มแล้วมองหน้าเดียร์ตรงๆ "ไม่ต้องมาชมค่ะ..เพราะไม่ว่ายังไงเดียร์ก็จะทำอาหารมาให้พวกพี่ๆได้กินอยู่แล้ว"เดียร์ยิ้มแล้วมองพีทกลับไป "พี่ไม่ได้ชม...แต่พี่พูดเรื่องจริงนะ"พีทบอก "ค่ะ..จริงก็จริง..งั้น..เดียร์ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานก่อนนะคะ"เดียร์ยิ้ม เธอเปิดประตูออกไปแล้วเดินไปห้องแต่งตัว "พี่ว่า..เดียร์

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่19

    "จะตกใจทำไมล่ะคะ..เดียร์แค่ถามเฉยๆ" เดียร์อมยิ้มไม่คิดว่าพีทจะเก็บอาการไม่อยู่เอาเสียเลยแบบนี้ "พี่ไม่เคยบังคับขืนใจใคร..คนที่พี่เอ่อ..นอนด้วย..ต้องยินยอมเท่านั้น" พีทบอกด้วยท่าทางขัดๆเขินๆ เดียร์เห็นแล้วก็อมยิ้ม "ถ้าอย่างนั้น..เดียร์ก็ไม่เกลียดพี่พีทหรอกค่ะ..อย่างนั้นเขาเรียกว่ายินยอมพร้อมใจ..พี่พีทไม่ได้ขืนใจเขาเสียหน่อย...แล้วเรื่องแบบนั้นผู้ชายส่วนใหญ่ก็ทำกันทั้งนั้น" "เดียร์ไม่เกลียดพี่จริงๆนะ..แต่จากนี้ไปพี่จะเลิกนิสัยแบบนั้นแล้วล่ะ..เพราะพี่เจอคนที่ใช่สำหรับพี่จริงๆแล้วและพี่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้คนที่พี่รักต้องเสียใจเพราะการกระทำของพี่อย่างเด็ดขาด" พีทจ้องหน้าเดียร์ตรงๆ ซึ่งเธอก็จ้องตอบกลับมา "ดีแล้วล่ะค่ะ...อะไรที่เรารู้ว่ามันไม่ดีเลิกทำได้ก็ดีค่ะ...กินต่อเถอะ..จะได้ไปกัน" พีทไม่แน่ใจว่าเดียร์เข้าใจที่เขาพูดหรือป่าว แต่คำพูดของเธอก็เหมือนจะเตือนเขาทางออ้มว่าเธอไม่ชอบนิสัยแบบนั้นของเขา แต่เขาก็ตั้งใจเลิกอยู่แล้วตั้งแต่มาเจอเธอ เดียร์กินก๋วยเตี๋ยวไปก็คิดถึงสิ่งที่พีทบอก เขาไม่เคยจีบใครมาก่อนนี่เองคำพูดที่ใช้จีบเธอจึงออกจะตรงๆ จริงๆมันตรงจนบางครั้งก็ทำให้ใจสั่นและ

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่18

    เช้าวันรุ่งขึ้นเดียร์ทำรายงานต่อตั้งแต่เช้าจนกระทั่งสายๆมือถือของเธอก็ดังขึ้น ครืด ครืด เดียร์เห็นเป็นเบอร์ของพีทจึงกดรับ "สวัสดีค่ะ..พี่พีท" "สวัสดีคับ..เดียร์ทำอะไรอยู่..พี่โทรมารบกวนหรือป่าว" "เดียร์ทำรายงานอยู่ค่ะ..แต่ไม่รบกวนหรอก...มันใกล้จะเสร็จแล้ว..ว่าแต่พี่พีทมีอะไรหรือป่าวคะ" "พี่อยากจะชวนเดียร์ไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน..จะได้มั้ย..รังเกียจพี่หรือป่าว" "เฮ้อ!..เดียร์ไม่รังเกียจหรอกค่ะ...ทำไมพี่พีทถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ" "ก็ตอนนั้น.." "เดียร์ก็ขอโทษไปแล้วนี่คะ...เอาเป็นว่าเดียร์ไม่ได้รังเกียจพี่พีท..โอเคมั้ยคะ" "คับ..งั้น..ตกลงว่าเดียร์จะไปกินข้าวกับพี่ใช่มั้ย" "เดียร์ขอถามก่อนนะคะ..ทำไมถึงชวนเดียร์ล่ะ" "ก็พี่..สบายใจที่ได้กินข้าวหรือพูดคุยกับเดียร์ก็เลยโทรมาชวนไงคับ" "หึ..หึ" "เดียร์ขำอะไรพี่..หรือพี่พูดอะไรผิดเหรอ" "ป่าวค่ะ..เดียร์นึกว่า..พี่พีทจะบอกว่าไม่มีเพื่อนกินข้าวน่ะค่ะ" "เอ่อ..พี่ก็อยากจะบอกอย่างนั้นเหมือนกัน..แต่กลัวเดียร์จะว่าพี่อีก" "เอาเป็นว่า..เดียร์ไปกินข้าวด้วยก็ได้ค่ะ..แล้วจะไปที่ไหน..เมื่อไหร่คะ" "ไปร้านที่เดียร์ไปกินประจำนั่นแหละ..เจอกันตอนเที่ย

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่17

    ชาช่าพาเดียร์ไปรู้จักกับทุกคนจนหมดแล้วต่างก็แยกย้ายกันปิ้งบาร์บีคิวกินกันอย่างสนุกสนาน "พี่ว่าแล้ว..ว่าเดียร์หายไปไหน..ทำไมถึงมานั่งหลบตรงนี้ล่ะ"พีทถาม เขาเดินหาเธอมาสักพักแล้วจนมาเจอเธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ใต้ต้นจำปี "เดียร์ไม่ค่อยชอบงานแบบนี้เท่าไหร่น่ะคะ...ชอบอยู่เงียบๆมากกว่า" "แล้วทำไมถึงได้ไปเป็นดีเจเปิดเพลงในผับได้ล่ะ...ที่นั่นเสียงดังกว่านี้อีก" "เดียร์ไม่ได้ไม่ชอบเสียงดังค่ะ...แต่ไม่ชอบคนมากๆแบบนี้...ถึงที่ผับคนจะมากแต่เดียร์ก็นั่งทำงานคนเดียวไม่มีใครมาวุ่นวายน่ะ" "อ้าว!...แล้วนี่เดียร์จะว่าพี่วุ่นวายกับเดียร์หรือป่าว..ที่คอยตามอยู่เนี่ย" "555ไม่หรอกค่ะ..พี่พีทคิดมาก" เดียร์ขำออกมา พีทมองหน้าของเดียร์เวลาหัวเราะแล้วรู้สึกว่ามันน่ารักมากๆและเขาอยากให้เธอหัวเราะอย่างมีความสุขแบบนี้ตลอดไป "เวลาเดียร์หัวเราะแล้วน่ารักนะ...ทำให้คนที่มองมีความสุขไปด้วยได้เลย...เดียร์น่าจะหัวเราะบ่อยๆนะ" "ไม่ต้องมายอเดียร์หรอกค่ะ..เอาไว้ไปยอคนที่พี่พีทชอบดีกว่านะคะ" "พี่ก็กำลังยอคนที่พี่ชอบอยู่เนี่ยแหละ" พีทพูดแล้วมองจ้องเดียร์ตรงๆ เดียร์หันมามองแล้วหันหน้ากลับไปมองทางเดิม เธอรู้สึกแปลกๆกั

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่16

    ชาช่าเดินนำพีทเข้าไปในครัว พีทเห็นเดียร์กำลังก้มหน้าหั่นผักอยู่แต่เธอหันหลังให้จึงไม่เห็นว่าเขากับชาช่าเดินมาหยุดอยู่ที่ประตูครัว ชาช่ายิ้มแล้วดันตัวพีทให้เดินเข้าไป "มาแอบอยู่ที่นี่เอง..พี่ตามหาแทบแย่"พีทพูด เขาเดินไปยืนตรงข้ามกับเดียร์โดยมีโต๊ะขวางอยู่ "พี่พีท!..สวัสดีค่ะ..พี่พีทตามหาเดียร์ทำไมคะ" เดียร์เงยหน้ามองเมื่อได้ยินเสียงแล้วยกมือไหว้ "ก็พี่ไม่มีเพื่อนน่ะ...เลยตามหาเดียร์" เดียร์มองจ้องหน้าพีทด้วยสายตาที่สงสัย "ทำไมเดียร์ชอบมองพี่ด้วยสายตาแบบนี้ทุกทีเลยล่ะ...ทำเหมือนจับผิดอะไรพี่อย่างนั้นแหละ" "ก็อย่างพี่พีทนี่นะคะ..ไม่มีเพื่อน..แล้วพี่ชัยไปไหนล่ะคะ"เดียร์ยังมองหน้าเขาอยู่ "ไอ้ชัยมันคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่น่ะ..แล้วก็เป็นเพื่อนที่พี่ไม่สนิท..พี่ก็เลยมาหาเพื่อนคุยด้วยแค่นั้น"พีททำหน้าเศร้าๆ "โอเคค่ะ..เดียร์ขอโทษ..พี่พีทไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย"เดียร์ยิ้มนิดๆ "งั้น..ให้พี่อยู่ช่วยเดียร์ทำบาร์บีคิวด้วยนะ"พีทยิ้ม "พี่พีทอยู่ได้ค่ะ..แต่ไม่ต้องช่วยเดียร์หรอก..เดี๋ยวจะเลอะป่าวๆ" "แต่พี่อยากช่วยนะ" "ไม่ต้องค่ะ..พี่พีทนี่ก็ดื้อเหมือนกันนะคะ" "คับ..พี่ไม่ดื้อก็ได้..งั้น

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่15

    "ไง...น้องสาวคนสวย..ไปกินข้าวกับพวกพี่ก่อนมั้ยคับ..เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" "ไม่ดีกว่าค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ตอบ เธอวางหมวกกันน็อคลงที่เบาะรถ "ไปกับพวกพี่ดีๆจะดีกว่านะ..พวกพี่ไม่อยากทำร้ายน้องสาวเลย" "ก็บอกว่าไม่..ไงคะ" "พูดกันดีๆไม่รู้เรื่องใช่มั้ย...งั้นก็อย่าหาว่าพวกพี่ใจร้ายนะ" พวกมันคนหนึ่งพูดจบก็เข้ามาจะจับแขนของเดียร์แต่เธอหลบแล้วคว้าข้อมือของมันบิด ก่อนจะเตะไปที่กลางลำตัว อีกคนเดินเข้ามาเพราะเห็นเดียร์จับเพื่อนของมันไว้ เธอจึงเตะไปที่ปลายคางของมันจนหงายท้องลงไปนอนสลบ หลังจากเตะคนที่สองแล้ว เดียร์ก็ตีเข่าไปที่ปลายคางของคนแรกแล้วปล่อยมือที่จับมันไว้ออก มันลงไปนอนกองกับพื้น คนที่สามเห็นเพื่อนถูกทำร้ายจึงเงื้อกำปั้นจะต่อยท้องของเดียร์ เธอโยกตัวหลบ ก่อนจะจับแขนมันแล้วตีเข่าเข้าที่กลางลำตัวมันสองครั้งแล้วปล่อยมือ มันลงไปนอนร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น "คุณหนู..เจ็บตรงไหนหรือป่าวคับ" ชายอายุประมาณ30ปีหลายคนวิ่งเข้าไปที่เดียร์ "เดียร์ไม่ได้เจ็บตรงไหนค่ะ. รบกวนน้าเบิ้มจัดการคนพวกนี้ทีนะคะ..แล้วอย่าบอกพ่อนะคะ..เดียร์ไปก่อนล่ะ..ขอบคุณค่ะ"เดียร์บอกแล้วสวมหมวกกันน็อคก่อนจะขี่รถออกไป ชายเหล่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status