Home / มาเฟีย / รักอันตรายของนายราเชนทร์ / ตอนที่ 1 เขาคือราเชนทร์

Share

รักอันตรายของนายราเชนทร์
รักอันตรายของนายราเชนทร์
Author: สนิมสร้อย

ตอนที่ 1 เขาคือราเชนทร์

last update Last Updated: 2025-03-05 20:38:05

“ขณะนี้ชุดเครื่องเพชรของเราถูกประมูลอยู่ที่ 35 ล้านครับ มีใครจะเสนอราคามากกว่านี้ไหมครับ” เสียงพิธีการชายประกาศดังขึ้นหลังจากมีผู้คนสนใจอย่างล้นหลาม 

“เจ็ดสิบล้าน” ชายหนุ่มหน้าตาดียกป้ายประมูลเสนอราคาที่มากกว่าเสี่ยหนุ่มใหญ่วัย 50 ปีถูกเด็กอายุน้อยกว่าชิงตัดหน้าเสนอราคาที่เพิ่มเป็นเท่าตัว แขกเหรื่อต่างหันไปในทิศทางเดียวกันมองชายหนุ่มที่เพิ่งเปล่งเสียงเพิ่มมูลค่าการประมูลเพิ่มโดยใบหน้าไม่สะทกสะท้านกับเงินจำนวนมาก

"ขณะนี้ราคาอยู่ที่เจ็ดสิบล้าน"

โห !!!

"เจ็ดสิบล้านมีใครสู้ไหมครับ” เสียงฮือฮาแตกตื่นกันอย่างหนักเมื่อจู่ๆ ผู้ยกป้ายประมูลมาแบบม้ามืดเสนอราคาไปเท่าตัว โดยผู้ประมูลท่านอื่นเริ่มลังเลกับราคาที่สูงลิ่วเกินจะสู้ไหว

“มีใครจะยกไหมครับ” 

“….”

“เจ็ดสิบล้านครั้งที่หนึ่ง ,เจ็ดสิบล้านครั้งที่สองและ เจ็ดสิบล้านครั้งที่สาม”  กระดิ่งดังขึ้นเป็นอันสิ้นสุดของเครื่องเพชรชุดแรกและตกเป็นของราเชนทร์ ชายหนุ่มอายุ 32 ปี นักธุรกิจผู้ที่ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาเป็นใคร เข้ามาประมูลเครื่องเพชรที่มีแต่เหล่าบรรดาคุณหญิงคุณนายและเหล่าบรรดานักการเมืองตำแหน่งใหญ่โต

 ไม่มีใครกล้าสู้เพราะยังมีชุดเครื่องเพชรอีกหลายชุดที่ยังประมูลไม่หมด ทั้งยังชิ้นสำคัญเก่าแก่มาเกือบร้อยปี ซึ่งแน่นอนมันย่อมมีมูลค่าหลายร้อยล้าน

"เอาล่ะครับ นี่คือชุดเครื่องเพชรชุดต่อไปของงาน เพชรเม็ดงามที่ตกทอดมาตั้งแต่คุณผู้หญิงชาวฝรั่งเศส เปิดประมูลอยู่ที่ห้าสิบล้านครับ"  

เพชรเม็ดงามต่างมีแต่คนชื่นชมเมื่อมันอยู่ในตู้กระจกใสนำออกมาโชว์โดยมีตำรวจยืนคุ้มกันป้องกันการโจรกรรม

การประมูลเริ่ม...

"หกสิบล้านค่ะ"  เมียรัฐมลตรีกระทรวงกลาโหมยกป้าย

"เจ็ดสิบล้าน" เสี่ยชลัมพลยกป้ายสู้ราคา

"เก้าสิบล้าน" น้ำเสียงทุ้มกล่าวให้ราคาจากเสี่ยชลัมพล ราเชนทร์ยกป้ายและประมูลโดนไปค่อนข้างมาก  คนอื่นๆที่เพิ่มครั้งละสิบล้านเริ่มถอยออกเหลือเพียงราเชนทร์และเสี่ยชลัมพล 

"ร้อยล้าน" คนมีอายุยังสู้เพื่อเอาชุดเครื่องเพชรแม้จะเริ่มขาสั่นแต่จะมาเสียหน้าแบบนี้ไม่ได้ โดยที่อีกราเชนทร์ยกป้ายเสนอราคาไปเพิ่มเป็นมูลค่าร้อยสิบล้าน 

"ร้อยห้าสิบล้านครับ มีใครจะสู้อีกไหม"

"...."  มีแต่เสียงลมหายใจดังฟึกฟัดจากรูจมูกเสี่ยชลัมพล ราคาฉี่แทบราดแต่ไอ้เด็กนี้มันนั่งกระดิกเท้าแสยะมุมปากหน้าตาเฉย 

"เครื่องเพชรชุดที่สองประมูลไปที่หนึ่งร้อยห้าสิบล้านครับ"  เสียงฮือฮารอบที่สองดังขึ้น ราเชนทร์ได้ไปแล้วสองชุดและเหลือชุดสุดท้ายที่ถูกเปิดประมูลด้วยราคาสองร้อยล้าน 

"ชุดเครื่องเพชรเก่าแก่มีใครสนใจไหมครับ"

"สามร้อยล้าน"  พิธีกรถึงขั้นตาเบิกกว้าง ราเชนทร์คว้าการประมูลเครื่องเพชรไปคนเดียว 3 ชุดรวมมูลค่าความเสียหายทั้งหมดห้าร้อยยี่สิบล้าน กลายเป็นกระแสไปชั่วคราวคืน ไม่กี่สิบนาทีข่าวแวดดวงธุรกิจและไฮโซต่างพาดหัวข่าวหนุ่มหล่ออย่างราเชนทร์ถึงความเร็วเกินต้านและไม่มีใครรู้เลยว่าเขาเป็นใคร 

รวยมาก…

"มันเป็นใคร" เสี่ยชลัมพลเอ่ยถามบอดี้การ์ดที่ยืนคุ้มกันรักษาความปลอดภัย แม้ผู้คนจะพลุ่กพล่านก็ยังต้องมีบอดี้การ์ดตามประกบอย่างน้อยหนึ่งคน

"ไม่เคยเห็นครับเสี่ย" 

"สืบมาว่ามันเป็นใคร"  อยากรู้ว่าไอ้เด็กเกิดเมื่อวานมันเป็นลูกเต้าเหล่าใครรวยมาจากไหน อีกทั้งในแวววงการประมูลของมีค่าโดยเฉพาะเครื่องเพชรไม่เห็นเคยเห็นไอ้เด็กผู้ชายคนนี้  

งานประมูลสิ้นสุดลงบรรดาแม่หม้ายและลูกสาวคุณหญิงคุณต่างอยากรู้จักนักประมูลอภิมหึมาโคตระรวย

"คุณราเชนทร์ ดิลกก้องเกียรติ"  คุณหญิงท่านหนึ่งเอ่ยทักคนอายุอ่อนกว่าทำให้เจ้าของชื่อหยุดชะงักหันกลับมามอง

"ครับ?"  สงสัยที่มีคนรู้จักชื่อทั้งยังรู้จักนามสกุล

"ดิฉันคุณหญิงดวงแข"  กล่าวแนะนำตัวให้คนรุ่นลูกรู้จัก 

"ยินดีที่ได้รู้จัก"  กล่าวไปตามมารยาท แม้จะไม่อยากเสวนากับสังคมจอมปลอมเช่นนี้ ใครรวยหน่อยก็มีกัลยานิมิตรที่แฝงไปด้วยผลประโยชน์เข้ามา ฉะนั้นราเชนทร์ถึงมีวิถีชีวิตการต่อสู้ดิ้นรนและคบค้ากับเพียงเพราะผลประโยชน์เช่นกัน

"เผื่อมีโอกาสได้ทานข้าวกัน" ยื่นนามบัตรให้ราเชนทร์ ระบุชื่อชัดเจน ดวงแข อัคเดชอำพัน ประธานสมาคมการกุศลหลายแห่งและมีธุรกิจหลายอย่าง

"...."  ราเชนทร์จองนามบัตรด้วยสีหน้านิ่งก่อนจะแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับเปรยตามองคนอายุมากกว่า สอดนามบัตรเข้ากระเป๋าเสื้อและหยิบของตัวเองส่งให้ดวงแขเช่นกัน 

"ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งครับ"  จากนั้นก็ปลีกตัวเดินออกไปท่ามกลางฝูงชนที่รอคุยทักทาย ทว่าราเชนทร์ก็เดินล้วงกระเป๋ากางเกงฝ่าวงล้อมโดยมีบอดี้การ์ดรักษาความปลอดภัยตามประกบ 3 คน

ลานจอดรถวีไอพี 

"เฮียจะกลับบ้านเลยไหมครับ"  ตุลย์บอดี้การ์ดมือขวาเอ่ยถามผู้เป็นนายหลังจากเสร็จธุระในการร่วมประมูลและรับเครื่องเพชรกลับบ้าน

"ยัง กูอยากพัก" หมายถึงการไปให้เด็กในเลานจ์ปรนเปรอให้ผ่อนคลายไม่ว่าจะเป็นการปรนนิบัตินั่งเป็นเพื่อนเอาอกเอาใจถ้าถูกชะตาราเชนทร์ก็คือหิ้วไปนอนด้วย

ไม่แปลกในเมื่อราเชนทร์คือคนโสดแม้จะมีอดีตไม่ขาวสะอาดและไม่สวยหรู นอกจากไอ้ตุลย์บอดี้การ์ดมือขวาก็ยังมีไอ้ปืนเป็นบอดี้การ์ดมือซ้ายที่คอยตามอารักขา ทว่าวันนี้ไอ้ปืนถูกเจ้านายอย่างราเชนทร์ใช้ไปทำธุระอย่างอื่นแต่ยังมีลูกน้องคนอื่นตามประกบอีก 3 คน หมายความว่าราเชนทร์มีผู้ติดตามทั้งหมด 4 คน

รถยนต์คันแรกสีดำขับออกก่อนเป็นลูกน้องสองคนตามด้วยรถคันหลังสีเดียวกันแต่คนละแบรนด์มีราเชนทร์นั่งด้านหลังและตุลย์นั่งเบาะซ้ายฝั่งด้านหน้าและมีปืนเป็นคนขับ 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 46 เป็นของเฮียตลอดไป (จบ)

    หัวใจเธอเต้นแรง พวงแก้มแดงก่ำหนักกว่าเดิมและร้อนผ่าวจนเขินอายทั้งที่อยู่ด้วยกันมานาน น้ำหนึ่งเดินมาอีกมุมของห้องเพื่อหลบสายตา จัดการถอดชุดบนกายออกเพื่อจะเข้าห้องอาบชำระร่างกายแล้วออกมานอน ซิปด้านหลังพยายามจะรูดลงอย่างเงอะงะ ทว่าราเชนทร์รีบเข้ามาช่วยในทันที“จะอาบน้ำเหรอ”“อืม...เหนียวตัว”เสียงซิปรูดรั้งลง โชว์แผ่นหลังขาวเนียนแก่สายตาคนมอง จากนั้นลมร้อนจากปลายจมูกปะทะลง ทำเธอสะดุ้งตัวเมื่อริมฝีปากคนด้านหลังจุมประทับลง“ที่จริงก็ยังไม่เหนียวเลยนะ”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบแล้วรั้งทั้งชุดลงจนเธอตัวเปลือย มองหน้าอกอวบเต่งตึงจนเกิดเส้นเลือดบนบริเวณเนื้อนมนั้น หน้าท้องมีพุงน้อยๆ โผล่ขึ้นไม่ต่างจากคนเพิ่งกินข้าว ส่วนด้านล่างนั้นเกลี้ยงเกลาน่ารักราวกับเด็กน้อยเพราะเธอไปเลเซอร์มา“ไม่เหนียวก็จะอาบ”กำลังจะเดินหนีก็ถูกโอบกอดเอาไว้ ราเชนทร์จูบลงต้นคอและไซ้เบาๆ ทำขนอ่อนบนร่างชูชันขึ้น“หนึ่ง”“ไม่เอานะเฮีย วันนี้เหนื่อยทั้งวันเลย”“เฮียมีความสุขมาก”“….”“ในที่สุดเราก็เป็นสามีภรรยากันโดยสมบูรณ์”“ค่ะ – หนึ่งจะเป็นภรรยาที่ดีของเฮียนะ”ราเชนทร์ต้องการแสดงความรักด้วยการกอดเท่านั้น กระชับร่างขาวลงจม

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 45 วันสำคัญ

    สองอาทิตย์ต่อมากำหนดงานแต่งที่วางแผนกันไว้ตอนนี้ล่วงเลยมาแล้ว ครั้นเกิดเหตุการณ์อันตรายจนได้รับบาดเจ็บกันทั้งสอง แผลที่เกิดจากการโดนยิงเริ่มหาย ส่วนแขนของน้ำหนึ่งที่หักก็ดีขึ้นตามลำดับ แต่เพราะความไม่เคยเจ็บตัวทำให้เธอระแวงในการใช้แขนเพราะกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีกรอบ“ฤกษ์แต่งงาน – เราค่อยหากันใหม่”“หนึ่งไม่อยากได้ฤกษ์แล้ว”เธอตอบเขา พลางหยิบผลไม้รสเปรี้ยวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย เปิดหนังสือจากร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่ส่งมาให้เลือกทุกสามเดือน ทว่าน้ำหนึ่งไม่ชอบเสื้อผ้าแฟชั่นพวกนี้เท่าไหร่“ไม่มีฤกษ์ ก็ไม่ได้แต่งน่ะสิ”“เอาที่สะดวกดีกว่า”“….”“เราอยู่ด้วยกันมานาน ใครๆ รู้ว่าเป็นผัวเมียกัน ไม่ต้องทำอะไรที่เป็นพิธีรีตองแล้วก็ได้ แค่ได้อยู่กับเฮียในทุกๆ วันนั่นแหละคือความสุขของหนึ่ง”ไม่ได้คิดว่าจะต้องมีงานมงคลเกิดขึ้น ทุกอย่างมาจากความต้องการของราเชนทร์เพราะอยากให้เกียรติ แต่พอผ่านพ้นเรื่องราวต่างๆ กันมาได้ ทำให้เธอรู้ว่าการได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวินาทีนั้นมีค่ามากกว่าสิ่งอื่นใดรอยยิ้มประดับบนใบหน้าหล่อเหลา มองเมียรักนั่งไขว่ห้างเปิดหนังสือในอิริยาบถที่สบายตา เธอสบายใจขึ้นในการใช้ชีวิตจ

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 44 อมแตกแล้วก็กลืน Nc

    น้ำหนึ่งตาเบิกโพลง ราเชนทร์กำลังมีความต้องการทั้งที่สภาพร่างกายแต่ละคนก็เจ็บมากพอสมควร“หนึ่งแขนหัก เฮียโดยยิงตรงท้องและต้นแขน ขย่มไม่ได้หรอกนะ”ประโยคอ้อยอิ่งทั้งเขินอายปฏิเสธทางอ้อม ครั้นรู้ว่าชายหนุ่มต้องการอะไร ที่เป็นอยู่มันไม่ได้เอื้ออำนวยแก่การร่วมรักเลยสักนิด“คxยเฮียไม่หักนี่”“ไม่เอา”“อยากเลีย”“เลียอะไร”ถามกลับอย่างไร้เดียงสา อันที่จริงน้ำหนึ่งรู้อยู่แล้วว่าชายหนุ่มหมายถึงอะไร ราเชนทร์ขยับกายลงจากโซฟาแล้วนั่งย่อ จากนั้นคล้องเรียวขาเล็กลากมายังฝั่งที่ตนนั่ง เขารั้งกางเกงผู้ป่วยของเธอลง แล้วยกเท้ายันชันเข่าขึ้น“ขอเลียหน่อยนะครับ”“โรงพยาบาลนะ”“ไม่มีใครเข้ามา เฮียสั่งไว้แล้วห้ามรบกวน”“บ้า”คำพูดที่เอ่ยออกเหมือนจะปฏิเสธ ทว่าก็รู้สึกไม่ต่าง พลันมือหนาจับเรียวขาแหกออกกว้าง มองเนินกุหลาบอวบอูมที่ไม่มีชุดชั้นในห่อเอาไว้ เขาสอดมือใต้ร่มผ้า เลื่อนสูงขึ้นกำเข้าเต้านมสวยบีบมันเบาๆ แล้วใช้มืออีกข้างบดขยี้เม็ดคลิตอริสที่โผล่ขึ้นมาจากรอยแยกเล็กน้อย น้ำหนึ่งสะดุ้งตัวแต่ยังไม่มีเสียงครางเล็ดออกมาเพราะเธอกัดปากแน่นเอาไว้ กลัวว่าจะเผลอร้องจนเจ้าหน้าที่และลูกน้องที่ยืนเฝ้าลอบได้ยินและสงสั

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 43 น้ำหนึ่งอแง

    ร่างหนาอยู่บนเตียง จะไม่ตกใจหากราเชนทร์นอนแบบคนปกติ ทว่าตอนนี้มีผ้าสีขาวคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า ยืนนิ่งตัวแข็งทื่อกับสิ่งที่เห็น ลมหายใจแรงขึ้นและหยาดน้ำตาร่วงหล่นอาบใบหน้าที่ไร้การแต่งทันทีราเชนทร์ตายแล้ว...“ฮึ่ก”ฝ่าเท้าเปลือยเปล่าขยับไปทีละน้อยให้ใกล้เตียงแต้ม ยกมือปิดปากตัวเองไม่ให้เสียงเล็ดลอดครั้นไม่อยากให้คนตายนั้นได้ห่วง ทว่าความเสียใจที่เกิดแบบไม่ทันได้เตรียมเกินกว่าจะอดทน พลันปล่อยโฮร้องไห้อย่างหนัก ซบตัวลงกอดร่างหนานั้นอย่างไม่กลัว ทั้งที่ปกติเป็นคนกลัวผี“หนึ่งขอโทษ – ฮือ ขอโทษที่ช่วยเฮียไม่ได้”สะอึกสะอื้นพร้อมกับเอ่ยโทษตัวเองเสียงสั่น เพราะผู้หญิงตัวคนเดียวก็ทำได้เพียงเท่านี้ น้ำสีใสจากเบ้าตาไหลเปียกผ้าสีขาว ทั้งน้ำมูกที่ไหลออกจากรูจมูกยามร้องไห้แบบเอาเป็นเอาตาย“ขอโทษที่ปกป้องเฮียไม่ได้”“หนึ่ง”“ฮือ!! ขอโทษ”“หนึ่ง”เจ้าของชื่อชะงักในทันที เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกเธอกลางวันแสกๆ ราเชนทร์กลายเป็นผีมาหลอกเธอได้แล้วเหรอเนี่ย“ไม่กลัว เฮียจะเป็นผี หนึ่งก็ไม่กลัว”“จะตายจริงๆ เพราะโดนเมียทับแผลนี่แหละ”เหยียดตัวยืนขึ้น จากนั้นดึงผ้าที่ห่อขึ้นคลุมศีรษะ ราเชนทร์ลืมตาแล้วกะพริบถี่

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 42 จัดการขยะสังคม

    กำลังคนด้านนอกของราเชนทร์กระจายออกไปโดยรอบ สำรวจทางหนีทีไล่ในยามต้องเข้าชิงตัวเขาออกมา“เฮียตุลย์ จะเอายังไงก็เอาเถอะ เรานั่งกันแบบนี้นานแล้ว”“ใจร้อนแบบมึงก็มีแต่พาเฮียเชนทร์ไปตาย – มองไม่เห็นคนของไอ้เสี่ยเหรอ เดินเข้าเดินกันเป็นขบวน”จริงอย่างที่เขาพูด ไม่นึกว่าคนของชลัมพลจะขนมาเยอะขนาดนี้ ต้องรอจังหวะในการเก็บทีละคน กระทั่งมีชายฉกรรจ์เป็นลูกน้องฝั่งศัตรูออกมาปลดทุกข์เบา ตุลย์ที่หมอบต่ำในพงหญ้า ลุกขึ้นช้าๆ พร้อมกันกับน้องคนสนิทอย่างปืน จากนั้นเข้าทางด้านหลัง ใช้มือปิดปากคนฝั่งตรงข้ามพร้อมกับใช้มีดเฉือนเข้าลำคออย่างเหี้ยมโหด ไม่ได้เป็นคนจิตใจอำมหิตโดยสันดาน แต่สถานการณ์ที่ต้องเอาตัวรอดและช่วยเหลือเจ้านายผู้มีพระคุณจำเป็นต้องทำ หากมันไม่ตายราเชนทร์ก็ต้องตายน้ำหนึ่งที่ยังเกาะกิ่งไม้ดูลาดเลา ยามส่องกล้องทางไกลเห็นภาพที่เกิดขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์นอนชักดิ้นชักงอจนหมดลมหายใจ พลันหัวใจเต้นรัวและหวาดกลัวไม่น้อยครั้นเห็นคนตายต่อหน้า ทว่าพยายามตบสติตัวเอง เข้าใจว่าเป็นการป้องกันตัวและเข้าช่วยเหลือ ไม่มีใครอยากเป็นฆาตกร“โอเคไหมหนู”ลุงที่รออยู่ด้านเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะได้ยินเสียงลมหายใจของน้

  • รักอันตรายของนายราเชนทร์   ตอนที่ 41 งานแต่งต้องมีเจ้าบ่าว

    เพียะ!!ฝ่ามือหนาฟาดลงใบหน้าราเชนทร์จนหมุนไปตามแรงกระทบ แรงผู้ชายที่ง้างมือตบครั้งเดียวทำมุมปากเขาแตก เลือดไหลเพียงเล็กน้อยทว่ามีรอยแดงขึ้นกลางหน้าปรากฏเด่นชัด เล็บจิกลงกับพื้นคอนกรีต กลืนน้ำลายยามที่คับแค้นใจ อยากจะลุกตอบโต้ด้วยการเตะเสยปลายคางก็ต้องอดกลั้นเอาไว้อย่างที่สุดครั้นตอนนี้ตัวเองกำลังเป็นรอง เป็นครั้งแรกที่เขาอดทนได้มากขนาดนี้ อดเพื่อรอเวลาเป่ากบาลไอ้สารเลวที่มันกำลังคิดว่าตัวเองอยู่เหนือคนอื่น“ไงมึง ลุกขึ้นมาสิ ลุกขึ้นมา”“อ๊า—”ชลัมพลกำเข้าเส้นผมอีกฝ่ายแน่น จากนั้นกระชากจนใบหน้าแหงนขึ้นสูง ราเชนทร์เอียงสายตาโกรธแค้นมองคนเลวที่ยังทำชั่วลอยหน้าลอยตาหนักแผ่นดินไม่เลิก พลันสีหน้าของมันบ่งบอกว่าสะใจมาก เมื่อตอนนี้เขาตกเป็นรองทุกอย่างจะบีบก็ตาย จะคายก็ตาย...“กูจะส่งมึงตามพ่อมึงไป ส่วนแม่มึง...แค่ดึงสายออกซิเจนออกไปก็หมดลมหายใจทันที ถึงตอนนั้นพวกมึงคงไปรอกันที่ทางช้างเผือ""....""ครอบครัวคงจะสมบูรณ์ มีความสุขแล้วสินะไอ้ลูกหมา"แสยะยิ้มร้ายกาจแล้วตบหน้าชายหนุ่มเบาๆ พูดอย่างเย้ยหยันแล้วแผดเสียงหัวเราะอย่างผู้ชนะ ก่อนนจะจับหน้าผากของราเชนทร์กระแทกลงพื้นดังปักไปหลายทีและหัวแตกใ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status