Mag-log inณ คอนโดมิเนียมหงส์หยก
"หยุด 2 วัน กลับไปก็พักผ่อนให้เต็มที่นะฉัตร ไม่ต้องคิดอะไรมาก" "ค่ะคุณหงส์ ขอบคุณนะคะ" ฉัตรพูดพร้อมกับยกมือไหว้ หงส์หยกพยักหน้าให้เธอเล็กน้อยก่อนจะลงจากรถไป จากนั้นรถตู้คันหรูก็เคลื่อนออกจากคอนโดมิเนียม หญิงสาวเดินตรงไปที่ลิฟต์ เพื่อจะขึ้นไปยังเพนต์เฮาส์ชั้นบนสุดของเธอ เมื่อขึ้นมาถึงห้อง หงส์หยกตรงไปที่ห้องแต่งตัว ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเหลือเพียงร่างขาวเปลือยเปล่า ก่อนทิ้งกายลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อล้างเครื่องสำอางออก เผยให้เห็นใบหน้าอิ่มใส ทั้งยังดูอ่อนเยาว์ สุขภาพดี เหมือนหญิงสาวที่พึ่งจะ 25 ก็ไม่ปาน เธอพึงพอใจกับรูปร่างและหน้าตาของตัวเองมาก แม้ตอนนี้เธอจะ 35 ปี แล้วก็ตาม หลังล้างเครื่องสำอางเสร็จก็รวบผมให้เรียบร้อย เธอตรงเข้าห้องน้ำเพื่อแช่น้ำอุ่นอย่างที่ทำเป็นประจำยามที่รู้สึกล้า ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ร่างกายของเธอกลับมาสดชื่นอีกครั้ง Rrr Rrr Rrr "ว่าไง" หงส์หยกที่แช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่หันไปหยิบโทรศัพท์มารับสาย ซึ่งไม่บอกก็พอจะรู้ว่าเป็นใครที่โทร.มาเวลานี้ "แหม หายไปนานเลยนะคะ CEO หงส์" เสียงแหลมของครีม เจ้าของบาร์โฮสต์สุดหรูใจกลางเมืองเอ่ยทักทายเพื่อนรักทันที "อะไรของแกกัน ฉันงานยุ่ง" "จ้ะ ยุ่งไปเถอะ แล้วไม่เหงาเหรอช่วงนี้" "ขายของ?" "ฮ่า ๆ ๆ รู้ทันตลอดเลยนะ" "หึ มีใครน่าสนใจไหม ช่วงนี้ฉันก็เบื่อ ๆ เหมือนกัน" "น้อง ๆ มาใหม่หลายคน แต่ฉันดู ๆ ไว้ให้หมดแล้วนะ คนสะอาด ๆ หมดจดอย่างที่แกชอบไม่ค่อยจะมีเลย" "หึ งั้นก็ขอผ่าน ช่วงนี้ฉันงานยุ่ง" "แวะมาหาฉันบ้าง มานั่งจิบเบา ๆ ก็ยังดี ว่าแล้วก็คิดถึงชีวิตสนุก ๆ ตอนเรียนที่ลอนดอนเนอะ สุดเหวี่ยงไปเลยตอนนั้น" ทั้งสองคนเรียนโรงเรียนอินเตอร์มาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ๆ และมหาวิทยาลัยก็ไปเรียนต่อเมืองนอกพร้อมกัน ซึ่งทั้งคู่ก็ไปด้วยกันทุกที่ จึงรู้ใจกันยิ่งกว่าอะไร และที่สำคัญตอนนี้ก็โสดด้วยกันทั้งคู่ ตอนเรียนอยู่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ พวกเธอก็ใช้ชีวิตกันอย่างอิสระ และสนุกสุดเหวี่ยง เรื่องผู้ชายคือปัจจัยหลักในการดำรงชีวิตที่นั่น ครีมหลงใหลขนาดที่ว่า กลับมาแล้วเริ่มเปิดธุรกิจบาร์โฮสต์ 'ชื่อ C Host Club' โดยมีน้องชายสุดดื้ออย่างคิว มาร่วมช่วยกันบริหารงาน จนตอนนี้บาร์โฮสต์แห่งนี้มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในย่านเศรษฐกิจนั้นไปแล้ว "คิดถึงเหมือนกัน แต่ฉันไม่ว่าง" เรียกได้ว่าไม่มีอารมณ์มากกว่า ช่วงนี้อะไร ๆ ก็ไม่ถูกใจไปเสียหมด "หยุดตั้ง 2 วันเถอะ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้แกมานะ ฉันคิดถึง" "อือ งั้นก็ได้" "โอเค เจอกันนะ" "เจอกัน" ณ C Host Club ชรัชเมื่อมาถึงและจอดรถเรียบร้อยก็ชั่งใจอยู่สักพักว่าจะลงไปดีไหม เพราะตั้งแต่เขาได้คุยกับคิวรุ่นน้องคนสนิท ก็สนใจอยากลองมาเที่ยวดูบ้าง เขาไม่เคยมาที่แบบนี้มาก่อน เพราะคิดว่ามันเป็นที่สำหรับผู้หญิง และมันก็คงเป็นแบบนั้น ที่นี่ผู้หญิงเยอะมากจริง ๆ ทั้งสาวทั้งแก่เต็มไปหมด ดูท่าน่าจะเป็นผู้รากมากดีเกิน 60 เปอร์เซ็นต์ เพราะดูจากรถแต่ละคันแล้วก็ไม่ธรรมดา เมื่อเดินเข้ามาก็ยิ่งแปลกใจในความใหญ่โตและหรูหราอลังการ ไม่ต่างจาก KC คลับ ของไอ้คชาเลย อีกทั้งที่นี่เหมือนจะตกแต่งมาเพื่อเอาใจผู้หญิงโดยเฉพาะ "สวัสดีครับ มีบัตรสมาชิกไหมครับ" การ์ดที่เฝ้าตรงทางเข้า เอ่ยถามขึ้นตอนเขากำลังจะเดินเข้าไป "มะ…ไม่มีครับ" "ต้องมีบัตรสมาชิกนะครับ ถึงจะเข้าไปได้" "คือ...ผมมาหาคิว" "อ๋อ หรือเป็นโฮสต์" "โฮสต์?" ชายหนุ่มถึงขั้นหรี่ตาถามอีกครั้ง 'นี่กูเหมือนหนุ่มโฮสต์ขนาดนั้นเลยเหรอ' "ถ้าใช่ก็เอาบัตรพนักงานมา แล้วรีบไปทำงานซะ" "เอ่อ..." "ลืม? ลืมอีกแล้วพนักงานสมัยนี้ ไปเถอะไปเดี๋ยวลูกค้าจะรอ" "คะ...ครับ ๆ" เขาก็เนียนตามน้ำไป ก่อนรีบเข้าไปข้างใน อยากรู้นักทำไมถึงยุ่งยากต้องสมัครสมาชิกถึงเข้าได้ อะไรจะขนาดนั้น "อะไรนะ ฮ่า ๆ ๆ" คิวหัวเราะออกมาเสียงดัง เมื่อชรัชเล่าทุกอย่างให้ฟัง "ไอ้เหี้ย! กูไม่ตลก มึงกูดิ สภาพกูมันเหมือนหนุ่มโฮสต์เหรอวะ" ซึ่งเขาก็แต่งตัวโคตรจะธรรมดา กางเกงยีนกับเสื้อยืดสีดำ ไม่ได้แต่งตัวดี พร้อมมารับแขกอะไรเลย "มึงแม่งหล่อไงพี่ แล้วที่แบบนี้ผู้ชายสภาพมึงที่ไหนเขามากัน ถ้าไม่ได้มาทำงาน" "กูอยากซัดหน้าการ์ดมึงฉิบหาย" ไอ้สัตว์ตัวก็ใหญ่เท่าควาย สมองมีนิดเดียว "เอาเถอะ ๆ เดี๋ยวบอกพี่เขาให้ เขาทำตามหน้าที่ มึงก็ใจเย็น ๆ ดิพี่" "แล้วกูก็หัวเสียตั้งแต่เข้ามา" "เออ ๆ มานี่ กูจะพาไปดูสาว ๆ ว่าเขาเท่าเทียมกับเราแค่ไหน" จากนั้นคิวก็พาชรัชมายังโซนที่มีไว้สำหรับต้อนรับแขก VVIP โดยเฉพาะ ซึ่งมีแค่ไม่กี่คนที่จะได้ขึ้นมาตรงนี้ และลูกค้า VVIP จะเป็นคนเลือกใช้บริการเอง ถึงจะมีสิทธิ์ขึ้นมาบนนี้ได้ ส่วนมากก็จะจบที่ดีลกันออกไปต่อข้างนอก ซึ่งโซนนี้เป็นชั้นบนสุด สามารถมองลงไปเห็นโซนข้างล่างทั้งหมด และเห็นเวทีโชว์ตัวของหนุ่ม ๆ ที่ตอนนี้กำลังแสดงโชว์วาบหวิวอยู่ได้อย่างชัดเจน ชายหนุ่มถึงขั้นตกใจตาเบิกกว้าง ไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้ด้วย แล้วการแต่งตัวที่ออกไปโชว์ ก็แทบจะไม่ปิดหรือบังอะไรเลย "เหี้ยคิววว มีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอวะ" "เออ มันมีมานานแล้วพี่" "ฮะ ทำไมกูไม่เคยรู้มาก่อนเลย" "ก็เหมือนมึงไปที่ที่ผู้หญิงออกมาโชว์ นั่นแหละก็เหมือนกัน" "แต่นี่ผู้ชาย" ชรัชพูดพร้อมกับดวงตาที่เบิกกว้าง "เหมือนกัน!" "กูกลับละ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับทำท่าจะเดินออก เพราะมันไม่ใช่ที่ของเขา 100 เปอร์เซ็นต์ "เดี๋ยว! มึงจะรีบไปไหน ลองดูก่อน" คิวรีบดึงแขนชรัชให้กลับมาดูโชว์ก่อน ซึ่งก็มีลูกค้าผู้หญิงมากมายมาเปย์ดริงก์และแย่งซื้อตัวกันให้วุ่น ผู้ชายก็ได้แค่ยืนกำไข่ ยิ้มแหย ๆ ให้ด้วยท่าทางที่ชมดชม้อย "50,000" "70,000" "100,000 ค่ะ" "มีใครสู้อีกไหมครับ" "น้องบูม 100,000 คุณวารีครับ" เสียงปรบมือและโห่แซวกันก็ดังไปทั่วร้าน โฮสต์ที่ถูกเลือกยกแก้วเหล้าในมือดื่มจนหมด ก่อนเดินลงไปหาผู้หญิงที่ให้ราคาสูงที่ลิ่วคนนั้น "เหี้ยยย" "อะไรของมึงอีกวะ" "นะ...นั่นเหมือนคุณวารี เพื่อนแม่กูเลยนะ ใช่ กูว่าใช่" "เออ คนนั้น VIP" "ฮะ! นี่มาทำอะไรแบบนี้ด้วยเหรอวะ" "เออ ทุกคนก็มีสิทธิ์กันทั้งนั้นแหละ ป้าเขาก็เลิกกับผัวแล้ว ไม่ผิดปะวะ" "แต่แก่ขนาดนั้นแล้วนะเว้ยยย มึงดูสิ ดู ๆ คิว มึงดู กูดูไม่ไหวละ" พูดจบชรัชก็รีบหันหน้าหนี เมื่อโฮสต์คนนั้นกอดจูบหญิงสูงวัยที่เป็นถึงรุ่นป้าได้แบบไม่รู้สึกอะไร "มึงฟัง นั่นงานเขา และเขาสองคนก็เต็มใจ ไม่มีใครบังคับใคร ทุกคนเต็มใจจะทำเองทั้งนั้น ไม่ใช่มีแค่รุ่นป้านะ มึงดูนั่น" คิวชี้ไปที่สาว ๆ ซึ่งน่าจะอายุยังไม่ถึงสามสิบกันด้วยซ้ำ ก็มีโฮสต์นั่งอยู่ด้วย แล้วก็กอดกันแบบไม่รู้สึกอะไร แต่อันนั้นเขากลับดูได้และชอบใจ ผู้หญิงแก๊งนี้แม่งก็สวยจัดเลย "เออ ถ้ากูได้แขกแบบนั้น กูเป็นโฮสต์กูก็ยอมวะ" "ลองไหม" "สัตว์..." "คิว มาทำอะไรที่นี่ เจ้หาทั่วเลยโทรศัพท์ก็ไม่รับ" "จะ...เจ้... อ๋อ คิวพารุ่นพี่มาเดินดูงาน" "อ้อ สวัสดีครับ" ชายหนุ่มทำเป็นยกมือไหว้ เมื่อคิวกระตุกแขนเขา "ค่ะ! เจ้บอกแล้วใช่ไหมว่าที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัว จะพาเพื่อนมาตรงนี้ไม่ได้ เดี๋ยวลูกค้าเห็นมันจะไม่ดี" "เอ่อ..." "แล้วอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกนะ" "..." พี่สาวมันดุเป็นบ้า ดูจากหน้าไอ้คิวแล้วก็คงจะกลัวไม่น้อยอยู่เหมือนกัน "ขะ...ขอโทษครับเจ้ พอดีเพื่อนคิวมาสมัครงานโฮสต์ คิวเลยพามาดูตรงนี้" คิวพูดเสียงสั่น "ไอ้คิว!" ชายหนุ่มพูดขึ้นเสียงดัง อยู่ ๆ ไปบอกว่าเขามาสมัครงานโฮสต์ได้อย่างไร ไอ้ห่าคิว "..." ครีมมองเขาหัวจรดเท้าและยิ้มออกมาอย่างพอใจ "..."Rrr Rrr Rrr เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ เขาลืมตาขึ้นมางัวเงีย หันไปมองข้าง ๆ เจอเธอกอดเขาไว้แน่น ซึ่งเมื่อคืนกว่าจะเสร็จกิจกรรมกันก็ปาไปตี 2 กว่าแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เธอกอดเขา ทุกครั้งจะเป็นเขาที่กอดเธอ พอเห็นแบบนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ "มันโทร.มาทำไมของมันตั้งแต่เช้าวะ" ชายหนุ่มบ่นพึมพำอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นชื่อลูกน้องคนสนิทโชว์อยู่หน้าจอโทรศัพท์ เขาก็ค่อย ๆ แกะมือเธอออกอย่างเสียดาย ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากมนของเธอเบา ๆ แล้วเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อรับโทรศัพท์ "เออ" เขากดรับสายปอนด์ลูกน้องคนสนิท ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดใจ (ปอนด์ : บอสไม่ได้เข้ามาดูงานหลายวันแล้วนะครับ) "มึงก็ดูไปก่อนแล้วกัน ช่วงนี้กูมีอะไรต้องทำเยอะ" เยอะของเขาในตอนนี้คือ ติดคนตัวบางที่นอนอยู่บนเตียง (ปอนด์ : แต่บอส...โชว์รูมก็ไม่เข้า เต็นท์ก็ไม่เข้า มันหลายวันเกินไปแล้วนะครับ) "มึงเป็นพ่อกูเหรอวะปอนด์" (ปอนด์ : โธ่ บอสครับ คุณยุพินมาวันก่อนถามจนพวกผมตอบกันไม่ได้ บอสก็เข้ามาหน่อยเถอะ) "นี่แม่กูเข้าไปด้วยเหรอ" (ปอนด์ : เข้ามาก็บ่นพวกผมหูชาเลย ผมถึงโทร.หาบอสนี่ไง บอกบอสไม่รับแล้วก็ไม่โทร.
หงส์หยกเดินเข้าบริษัทด้วยท่าทีที่ไม่ปกติ เธอไม่ยิ้มแย้มรับคำทักทายจากใครเลยแม้แต่น้อย ทั้งทุกคนยังรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านไปรอบตัวเธอจนพนักงานหลายคนไม่กล้าทัก และเหมือนจะเข้าหน้าไม่ติดพอเธอเข้าไปในห้องประชุม ก็เห็นลูกน้องที่เกี่ยวข้อง 10 กว่าคนยืนรออยู่ก่อนแล้ว"นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฉันต้องการคำอธิบาย" เสียงดังกังวานก็ก้องไปทั่วห้อง พนักงานทุกคนในห้องตอนนี้ต่างตัวสั่นและก้มหน้าทุกคน"เอ่อ""พจน์!""มาเจอตอนทีมวิจัยของเราเข้าตรวจสอบครับ แยกออกไปแล้วถึงรู้ว่าเป็นทองปลอม" พจน์พูดพร้อมกับก้มหน้า ไม่กล้าสบตา"นี่มันทองคำนะ ไม่ใช่ของเล่น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ระบบความปลอดภัยแน่นหนาขนาดนั้น จะมีทองปลอมปนมาได้ยังไง" เธอพูดด้วยท่าทางที่โมโหเต็มทน"..." พนักงานทุกคนก็ได้แต่เงียบ ก้มหน้ากุมมือตัวเองไว้"ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจากคนใน และตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าใคร แต่เชื่อไหมว่ามันไม่เกินความสามารถฉัน""..." แต่ละคนก็ได้แต่ก้มหน้าและพากันเงียบ"เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่มาก ต้องสอบคนที่ใกล้ชิดทั้งหมด""ค่ะ/ครับ""พจน์ออกไปตามไอทีมา นกไปตามคุณยงค์ ส่วนฉัตรเธอตามฉั
"อ้าว หงส์ เจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ" รตีที่เดินตามเธอมาสักพักแล้ว ก็ถือโอกาสแสดงตัวออกไปทักทาย พร้อมกับแสดงรอยยิ้มร้าย ๆ ให้เธอ "..." เธอได้แต่มองด้วยสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป "หึ นี่มากับใครเหรอ อย่าบอกนะว่า..." "เรื่องของฉัน" เสียงเรียบนิ่งพูดออกมาอย่างไม่พอใจ "น้าก็แค่ถามเอง เห็นนีน่าเล่าให้ฟังว่า ครั้งก่อนก็เจอหงส์อยู่กับผู้ชายคนนี้ใช่ไหม" เธอพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองลูกสาวอย่างนีน่า ที่กำลังจ้องผู้ชายตรงหน้าตาเป็นมัน "ใช่ค่ะ เจอกันอีกแล้วนะคะ" "ครับ" ชรัชตอบเพียงเท่านี้ เมื่อมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ก็พอจะเดาได้ว่าเธอกับ 2 คนนี้ไม่ถูกกัน และเขาก็เริ่มจำได้ว่า เขาเคยเห็นผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอที่หน้าคลับของคชา วันนั้นผู้หญิงคนนี้แสดงอาการหึงหวงอย่างชัดเจน แล้วกับเธอเองดูไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกันเลยด้วยซ้ำ ระหว่างผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอ มันคืออะไรกันแน่ ชายหนุ่มได้แต่ครุ่นคิด "นาฬิกาสวยดีนะ ดูแล้วน่าจะแพง" รตีพูดพร้อมกับมองไปที่ข้อมือชายหนุ่มที่สวมนาฬิกาเรือนนั้นอยู่ "จะแพงไม่แพงมันเรื่องอะไรของเธอ" "ฉันแค่แปลกใจน่ะ ทุกวันนี้นี่เลี้ยงผู้ชายแล้วเหรอ ดูท่าแล
เขาไม่เคยคิดถึงใครเท่าเธอมาก่อนเลยในชีวิต ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตก็แค่ทางผ่าน ไม่เคยรอใคร หรืออยากตามมาเอาใจใครได้ขนาดเธอ และในเมื่อเขาเป็นคนรอไม่เก่ง นับแต่นี้ไปเขาจะไม่รอเธออีก เพราะเขาจะไปอยู่ในชีวิตเธอ...ผ่านไปกว่า 2 วันที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ซึ่งคนหน้ามึนอย่างเขาก็ไม่ยอมไปไหน แล้วก็ไม่ให้เธอไปไหนด้วย เพราะรู้มาว่าเธอเพิ่งไปทำงานมา และสุดสัปดาห์แบบนี้ก็เป็นวันหยุดของเธอซึ่งตลอด 2 วันมานี้ก็ไม่พ้นเรื่องบนเตียง เขากับเธอมีอะไรกันตลอดเกือบทั้งวันทั้งคืน ช่วงเหนื่อยก็แค่หลับ ตอนหิวก็สั่งอาหารมา ซึ่งตัวเขาเองเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง เมื่อดูจากใบหน้าที่เรียบนิ่งของเธอ เขาก็เริ่มเดาทางอะไรได้หลายอย่างRrr Rrr Rrr"อื้มมม พจน์" เธองัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ พร้อมกับแกะแขนแกร่งของใครบางคนที่กอดเธอไว้แน่นออก"วันนี้คุณหงส์ไม่เข้าบริษัทเหรอครับ" เป็นเสียงพจน์ลูกน้องคนสนิทอีกคนของเธอ"..." เมื่อได้ยินประโยคนี้เธอก็รีบกดดูเวลา ซึ่งเธอก็ต้องตกใจ เพราะตอนนี้ 9 โมงกว่าแล้ว คนอย่างเธอไม่เคยเหลวไหลเรื่องงาน ซึ่งนี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิต"คุณหงส์ไม่สบายหรือเปล่าครับ" พจน์ถามด้วยน้ำเสียงเป็น
"นะ...นาย""อยากมากเลยเหรอครับ ผมจะทำให้คุณมีความสุขมากกว่านี้อีก"เขาก้มหน้าลงไปกลางหว่างขาเธอ ก่อนจะกดจูบลงที่กุหลาบดอกสวยจนเธอสะดุ้ง รีบยกมือขึ้นมากัดนิ้วตัวเอง สายตาก็จ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ"จุ๊บ จ๊วบบบ หื้มมม""ซี้ดดด อื้มมม อ่าา" จนเธอถึงขั้นครางออกมา"ชอบไหม หื้มมม จุ๊บบบ จ๊วบบบ""อ๊าาา อื้มมม อื้มมม"เธอบิดเร่าตัวไปมาตามจังหวะใส่หน้าเขาอย่างลืมตัว คนตัวโตก็กดลิ้นละเลงเลีย ด้วยจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น จนคนตัวบางยกสะโพกเข้าหา จนตอนนี้กุหลาบสวยของเธอติดเข้ากับจมูกเขา"เป็นยังไงบ้าง หื้มมม คุณชอบไหม จุ๊บบบ""อ๊าาา อืมมม ...อ่าาา""ผมถามว่าชอบไหม จ๊วบบบ" เขาสอดลิ้นร้ายเข้าไปภายในร่องของเธอ"อ๊ายยย ชะ ชอบบบ อื้อ""จุ๊บบบ จ๊วบบบ จุ๊บบบ""อ๊ายยย อ๊ะ""แบบนี้ดีไหม อ๊าาา" เขาพูดพร้อมกับสอดนิ้วเข้าไปในร่องรักของเธอ แล้วเลียต่ออย่างหิวโหยยย"อ๊ายยย เสียววว เสียวววมาก""หื้มมม แผล็บบบ ต้องการอะไรครับที่รัก""อื้มมม แรง ๆ แรง ๆ อีก""จัดไปครับ"แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แผล็บ แผล็บ แผล็บเขาแหย่นิ้วเข้าไปที่ร่องรักของเธออย่างรัวเร็ว พร้อมกับปากที่ดูดดื่มน้ำหวานของเธอไปด้วย เธอรู้สึกเสียวซ่านจนร้องเส
จากสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ทำให้ในหัวเธอโล่งและคิดงานได้หลายอย่าง นอกจากคิดแบบแล้วยังได้ไอเดียธุรกิจอีกด้วย แล้วเมื่อเสร็จธุระอะไรเรียบร้อยเธอ ก็เตรียมตัวกลับไทย"พร้อมแล้วค่ะคุณหงส์" จางลี่เข้ามาบอก เมื่อเตรียมทุกอย่างให้เธอพร้อมเดินทางเรียบร้อย"ขอบใจมากนะจางลี่""ลี่ยินดีค่ะ""สวัสดีนะคะพี่จางลี่" ฉัตรพูดขึ้นบ้าง"มีอะไรก็โทร.มานะฉัตร""ขอบคุณค่ะ ไว้เจอกัน""เดินทางปลอดภัยนะคะคุณหงส์ ฉัตร"ณ คอนโดมิเนียมหงส์หยก"กลับไปพักผ่อนเถอะฉัตร""ค่ะคุณหงส์""เจอกันวันจันทร์""ค่ะ มีอะไรก็โทร.หาฉัตรได้ตลอดเลยนะคะ""ขอบใจมาก""ค่ะ"เมื่อร่ำลากับลูกน้องเสร็จ หญิงสาวก็กำลังจะเดินเพื่อขึ้นไปที่เพนต์เฮาส์ของเธอ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อมีใครบางคนยืนรอเธออยู่"รตี" เธอพูดเสียงเรียบ แล้วข่มอารมณ์ไม่พอใจเอาไว้"ไง ไม่เจอกันนานเลยนะ""...""ไม่คิดจะทักทายน้าบ้างเหรอจ๊ะ""ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ""อย่าห่างเหินนักสิ ยังไงฉันก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของพ่อเธอนะ""หึ ไม่อายบ้างหรือยังไง" เธอแค่นหัวเราะในลำคอ"คนที่อายต้องเป็นแม่เธอมากกว่า""...""ฉันพูดถูกละสิ""เธอมาทำอะไรที่นี่""ฉันก็เอาการ์ดเชิญมาให้ด้วย







