4. ปริศนาภาพ

สายตาแกมบังคับ...จ้องตาของคัมซาไม่กระพริบ ทำให้เธอรู้สึกปั่นป่วนใจ เขาคงจับไต๋เธอได้แน่ๆ เลย

“คุณฟ้า วันนี้คัมอยากเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ” คัมซาโพล่งออกไปโดยไม่ไตร่ตรองให้ดีก่อน คำพูดนี้แทงใจดำมากๆ คนส่วนใหญ่ไม่ชอบให้ใครวิพากษ์วิจารณ์เสื้อผ้า หน้าผม หุ่น น้ำหนัก สีผิว นานาประการที่เกี่ยวข้องกับตัวเอง

“มันเกี่ยวกันรึ...ผมอยากรู้ภาพปริศนานั้น...” คัมซาอึดอัดใจจนหลบสายตาที่เขาพยายามคาดคั้นไม่เลิกรา

‘นายคนนี้ก็แปลก ตอนเจอกันครั้งนั้น ดูเย็นชา และในงานปาร์ตี้นั้นด้วย หน้าเรียบเฉย...ไร้ความรู้สึกเหมือนกระดาษซีดขาวบนสีหน้าของเขา’

“ค่ะ แล้วคุณคิดว่ามันเกี่ยวกับที่คัมพูดตะกี้นี้ไหมล่ะ” คัมซาก็พูดกวนๆ จะลองดูสีหน้าเย็นชาของเขาว่า จะเปลี่ยนไปไหม

‘ได้ผลแฮะ...นายหน้าเฉยขมวดคิ้ว คิดหาคำพูดแล้วก็สวนกลับ’

“ผมว่าคุณนี่...เป็นคนพูดจา..วกวน จนผม งง...”

“คุณอยากจะรู้ไปทำไม รึว่าอยากสืบหาความจริง” คัมซาก็อยากแหย่ให้เขาพูด

‘ความเป็นกันเอง จะเกิดจากตรงพูดวกวนของเรานี่แหละ...น้า ...อย่างน้อยก็จะทำให้พี่เดียวหัวหน้าเธอ บรรลุเป้าสำหรับปีนี้’  คัมซาคิดเลยไปถึงยอดขายที่ต้องช่วยหัวหน้าสำหรับปีนี้ คัมซามั่นอกมั่นใจมากว่า ออร์เดอร์นี้ไม่พลาดแน่นอน

“ผมอยากรู้... มันวนเวียนอยู่ในสมองหลายปี” เขาพึมพำแทบไม่ได้ยินวลีถัดไป คัมซาเข้าใจว่า เขาคงมีความหลังหรืออะไรบางอย่างเกี่ยวกับปริศนาในภาพนี้

“คัมว่า คุณมองเห็นอยู่แล้วล่ะ แต่อยากถามใช่ไหมล่ะ” คัมซาก็ยังไม่วายต่อล้อต่อเถียง จนโรซ่าเพื่อนสาวแอบมองีอยู่บ่อยครั้ง ทั้งที่ก็วิ่งมาหยุดถามว่า จะวิ่งกันต่อหรือว่าจะยังคุยกัน

“คุณฟ้า วิ่งต่อเถอะ หยุดเดินบ้าง วิ่งเหยาะๆ บ้าง การวิ่งเหยาะแบบโซน 2 จะไม่ต้องออกแรงวิ่งเยอะ ช่วยทำให้ไม่เหนื่อยเร็ว วิ่งได้เรื่อยๆ ช่วยเผาผลาญแคลลอรี่ได้เยอะเลย”  คัมซาพูดให้กำลังใจเขาไป ต้องใช้เวลานานอยู่ที่จะทำให้หุ่นเริ่มฟิตและอยู่ตัว

‘หน้าตารึก็ดูดี หล่อได้ใจสาวๆ เลย ถ้าลดน้ำหนักและดูแลเรื่องการสร้างกล้ามเนื้อ…’ คัมซาจะสลับวิ่งบ้างเข้าฟิตเนสบ้าง ถ้าวิ่งน้ำหนักลดแล้ว แต่กล้ามเนื้อไม่ฟิตจะทำให้ผิวหนังไม่เฟิร์มอยู่ตัว ผิวหนังจะเหี่ยว’

‘…จะทำยังไงให้นายคนนี้ รู้สึกว่าการออกกำลังกายเหมือนเรากินข้าว...’  โรซ่าเคยพูดอยู่ประโยคหนึ่งว่า “ฟ้าเค้า ไม่ชอบออกกำลังกาย ออกจะขี้เกียจ ไม่น่าเชื่อนะ” คัมซาสงสัยเหมือนกัน คนรุ่นเราๆ จะนิยมตามเทรนพวกเซเลปคนดัง เลยแปลกใจเหมือนกับเพื่อนสาวของเขา

“คุณฟ้า น่าจะคุณหนูหน่อยๆ” คัมซาเปรยๆ ไปงั้น ไม่จริงจังเท่าไหร่

“โห...ใช่เลย ถูกใจเรามากคำนี้” คัมซามองว่า ลูกคนรวยมักจะถูกตามใจ โลกสวยและไม่อยากทำอะไร...ก็ไม่ทำ ไม่มีใครว่า

‘อย่างคืนนั้นงานปาร์ตี้ นายคนนี้ก็จะไม่ทำอะไรตามเกมส์ที่พิธีกรขอร้อง จริงๆ เจ้าภาพในงานต้องการให้ทุกคนได้รู้จักกัน เดินไปหาชื่อที่เป็นคู่ก็ได้ถามกัน สำหรับคัมซาถือว่าเป็นปาร์ตี้ที่สร้างสรรค์มากๆ แต่นายนี่มาแปลกกลับจะไม่ทำซะงั้น แต่ก็ถือว่าให้เกียรติเจ้าภาพของงาน เท่าที่ทราบ...ฟ้าประทานได้รับคำเชิญมางานกับโรซ่า เพราะคุณพ่อของแอนนี่เป็นที่ปรึกษาของบริษัทของเขานั่นเอง คัมซาก็รู้จากน้องสาวเธอ อันยองบอกว่า คุณแม่ของเขารู้จักนายอำเภอพ่อของแอนนี่มานานแล้ว เพราะเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย และเมื่อลูกชายของเธอขึ้นมาเปิดโครงการคอนโดที่นี่ จึงได้แนะนำฝากฝังไว้’

“โรซ คัมว่า ต้องให้คุณฟ้าไปเข้าฟิตเนสบ้าง...สลับกับชวนกันไปวิ่ง” คัมซาเสนอให้โรซ่าลองดู

“ไม่อยากพูดมาก...เค้าเป็นคนแปลกๆ คัมเห็นไหมล่ะ...” คัมซาก็ไม่เข้าใจว่า สองคนนี้เป็นคู่รักกันยังไง ฝ่ายหนึ่งออกจะไม่ค่อยพูด อีกฝ่ายพูดเก่ง ประมาณว่ามืออาชีพ ถ้าจีบผู้ชายล่ะก็ โรซ่าคนนี้เด็ดขาดที่สุด

“...ก็เป็นแฟนกันไม่ใช่หรือ...” คัมซาก็ตรงประเด็นไม่อ้อมค้อม

“ไม่รู้สินะ...พ่อแม่ของเราอยากให้พวกเราแต่งงานกัน ก็ดูๆ กันอยู่...แต่โรซชอบเค้า”

คัมซาก็มองเห็นอยู่แล้ว ระหว่างพัก โรซ่าก็จัดแจงเอาขวดน้ำเปล่าที่ซื้อใส่กระเป๋าผ้า ออกมาบริการชายหนุ่ม และก็ได้ยินเสียงกระเซ้ากระซี้ คัมซาก็ไม่อยากสนใจหรอก แต่สายตาก็อดชำเลืองไปมองไม่ได้

“แล้วคุณฟ้า เค้ามีใจด้วยไหมล่ะ” คัมซาก็อยากรู้เหมือนกัน

“บางทีก็ดูเหมือนไม่สนใจ บางทีก็ดูสนใจเรา” โรซ่าก็คงจะไม่รู้ใจเพื่อนชายของเธอคนนี้แน่ๆ

“คัมเชื่ออย่างหนึ่งว่า ฟ้าลิขิตให้เราคู่กัน ยังไงก็ไม่หลุดไปจากกัน...” คัมซา พูดไปก็วนกลับไปคิดถึงคืนวันนั้นอีกจนได้

“โห...เหมือนแม่เราพูดเลย” ทำไมโรซ่าอยากคุยเรื่องนี้กับคัมซา

‘ดีล่ะ อย่างน้อยเราก็มีพวกหนึ่งคน คือแม่สาวลูกครึ่งนางนี้ เธอคงอยากหาคนระบายความในใจ’

“โรซ...แค่นี้เถอะวันนี้...” ได้ยินเขาเดินมาเรียกโรซ่า ดูท่าทางเหงื่อออกซะขนาดนั้น คนอ้วนก็อย่างนี้ ขนาดผอมอย่างคัมซา วิ่งไปได้ 15 นาทีก็เหงื่อท่วมแล้ว

‘แค่หันมาพยักหน้าให้เรา ไม่พูดอะไรสักคำ’ คัมซาเห็นเขาเหลือบมองตอนที่เธอออกวิ่งต่อ

“รู้ไหมพี่เดียว คัมซาอยากหัวเราะ” คัมซาเอ่ยต่อหน้าพี่เดียว ก็ทนไม่ได้อยากนินทาเล็กๆ

“ทำไมเหรอ..สงสัยลูกค้าที่คอนโด ว่ามา...” พี่เดียวรอคำตอบ อยากรู้ความคืบหน้า สิ่งหนึ่งที่ชื่นชอบคัมซา ก็ตรงที่บางครั้งเธอก็ดูร่าเริง ขี้เล่น แต่ถ้าเธอเคร่งขรึมซีเรียส ดูเป็นคนที่เข้าใจยากอยู่เหมือนกัน

“CEO ของคอนโด ชื่อนายฟ้าประทานนั้น มาวิ่งกับแฟนสาว ซักคัมอยู่นั่นล่ะ ...เรื่องของเรื่อง เขาอยากรู้ภาพปริศนาที่คัมสนใจ”

“แปลก...ดี อย่างน้อย เขาต้องมีอะไรสักอย่าง...” คัมซาดูสนุกกับเรื่องนี้ มันเหมือนหลอกล่อให้ใครบางคนติดกับดักที่วางไว้ ราวกับว่าตอนนี้เธอเป็นต่อ

“วันหน้า...พี่จะไปออกกำลังกายด้วย...อย่าลืมชวนล่ะ” พี่เดียวอยากจีบคัมซาอยู่แล้ว ก็เลยอาศัยเรื่องนี้ทุ่นแรง  อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าคัมซาไม่มีใคร สาวน้อยเป็นคนที่น่าสนใจกว่าทุกคนในชอป

“ภาพปริศนาที่ซ่อนในนั้นมัน...มีอะไรที่สานต่อ...เขาสนใจเรามั๊ง” พี่เดียวหยอกคัมซาตรงๆ จนเธอก็รู้สึกอายใจเต้น...

“พี่เดียวขา...คัมว่าเขาอยากลองเชิงคัมล่ะไม่ว่า...” คัมซาอยากจะเลี่ยงไม่พูดเรื่องนี้มากกว่า

“ยิมใหม่นี้...สะอาดดีนะ...” พี่เดียวพูดขณะที่ผลักประตูเข้าไป คัมซาใส่เสื้อหลวมๆ ดูน่ารักดี เสื้อตัวใหญ่กับกางเกงเลคกิ้ง ทำให้เธอยิ่งดูเพรียวบาง

“เจ้าของเป็นลูกค้าคัมเอง...” คัมซาทักทายและแนะนำให้พี่เดียวรู้จักกับเจ้าของยิม คุณสมิตเป็นคนจีนรุ่นใหม่ที่เข้ามาทำกิจการหลังจากจบการศึกษาที่บ้านเรา ชอบเมืองไทยแต่งงานกับผู้หญิงที่เป็นคนพื้นเพที่นี่ มีความสุขกับกิจการนี้ รักการออกกำลังกาย มาดูแลลูกค้าด้วยตนเองทุกวัน

ยิมแห่งนี้เพดานสูง โล่ง กว้าง มีลู่วิ่งไฟฟ้าเรียงกันเกือบ 20 เครื่อง อุปกรณ์สำหรับยกน้ำหนัก อุปกรณ์เล่นกล้าม ม้านั่งสำหรับออกกำลังกายท่อนบน ท่อนแขน ท่อนล่าง มีครบครัน

“ค่าสมาชิกไม่แพง...พี่เดียวน่าจะเป็นสมาชิก...จะได้มาออกกำลังกายทุกวัน” การเข้ายิมเป็นเทรนสำหรับคนรุ่นใหม่ คัมซาชวนหัวหน้าเธอ และการทำงานในออฟฟิศทำให้มนุษย์เงินเดือนปัจจุบัน มีโรคภัยไข้เจ็บจากชีวิตการทำงานในห้องสี่เหลี่ยม ไม่มีหน้าต่าง เปิดไฟทั้งวัน หากเดินเข้ามานั่งอยู่ในห้องแล้ว ทั้งวันไม่ได้เห็นแสงแดด

“เอ้า...มาที่นี่เหมือนกันรึครับ คุณรสริน” ได้ยินเสียงพี่เดียวทักทาย ที่แท้ก็คือโรซ่านั่นเอง

‘มาคนเดียวรึไง ไม่เห็นนายหน้าขาวที่เป็นหัวหน้าเธอ... ท่าจะไม่ชอบเข้ายิม’ คัมซาคิดถึงหน้านายคนที่ทำให้เธอรู้สึกมีชีวิตชีวา และใจยังคิดวนเวียนถึงงานปาร์ตี้คืนนั้นอยู่ทุกครา ถ้าได้เห็นหน้าหรือได้ยินชื่อเขา

“ค่ะ...เอ้อ...คุณมากับคัม” โรซ่า หรือ รสริน ที่พี่เดียวเรียกเธออย่างเป็นทางการ มองมาที่คัมซาพอดี และเธอก็ออกตัวว่ามาคนเดียว นายใหญ่เธอไม่มาด้วย

‘คงงานยุ่งจนไม่มีเวลามาออกกำลังกาย….เราก็บอกไปแล้วนะว่า การมีกิจกรรมที่ทำให้เหงื่อออก จะทำให้ชีวิตยืนยาว สารแห่งความสุขทำงาน เราก็จะสดชื่นกระปรี้กระเปร่า perky ทั้งวัน’ คัมซาคนรุ่นใหม่ สาวน้อยออฟฟิศวัยหวาน หน้าตาสดใส แต่งหน้าอ่อนๆ ก็สวยปิ๊งให้หนุ่มๆ แถวที่ทำงานใจละลายได้เลย

“คัมคะ...ฟ้าน่ะ เขายังอยากรู้เรื่องภาพปริศนานั้นอีก...” คัมซานึกอยู่แล้วว่า โรซ่าก็ฉงนอยู่ว่าทำไมอยากรู้มากมายขนาดนั้น

“ก็บอกโรซไปแล้วนะ แต่อย่าไปสนใจเลย...ไม่มีอะไร” คัมซาคิดว่า เขาคงบ้าหรือเป็นคนประหลาด ถามแต่เรื่องนี้ไม่เลิกไม่รา หรือว่าต้องมีอะไรเกี่ยวพันกับเขากันนะ...

“จริงๆ โรซก็อยากรู้เหมือนกัน สำคัญอะไรกัน...แต่ก่อนไม่เห็นพูดถึงเลย เรามองไม่ออก คิดว่าเอาภาพอะไรมาแขวนตรงนั้นด้วยซ้ำ” โรซ่าอยากสืบสาวว่า เพื่อนชายที่หมายมั่นจะอยู่กันในวันข้างหน้า ทำไมให้รู้สึกแปลกๆ

 ‘ภาพปริศนาที่ซ่อนในนั้น คงจะเป็นอะไรสักอย่าง...ที่เขายังคิดหมกมุ่นถึง...’ คัมซาก็อยากรู้ขึ้นมาเหมือนกัน ออกจะพิลึกที่เธอถูกถามแบบคาดคั้นจริงจัง