ครืดดด ครืดดด
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น " ว่าไงพีท " " เธออยู่ไหน " " แพรวอยู่เวทีประกวดดาวเดือนน่ะ พีทมีอะไรหรือเปล่า " " ไม่มีโทรหาไม่ได้หรือไง! " " พีท!! อย่าเล่นสิ " " ก็ได้ๆ แม่ฝากประมวลมาให้แพรวน่ะ แม่เห็นมันวางไว้ที่โต๊ะคงคิดว่าแพรวลืม " ( จริงด้วย เมื่อวันก่อนฉันแวะไปที่บ้านเพื่อไปเยี่ยมพ่อกับแม่ แต่พอตอนจะกลับดันรีบมากเพราะต้องมาหาแพมแพมที่กำลังจะเตรียมตัวประกวดดาวเดือนเลยลืมประมวลเอาไว้ ) " จริงด้วย! ขอบใจนะพีท แล้วตอนนี้พีทอยู่ไหน ? " " ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปให้ " ตื้ดด ตื้ดดด พูดจบพีทก็ตัดสายทิ้งไปทันที สักพักฉันก็เห็นพีทกำลังเดินเข้ามาหาฉันพร้อมถือประมวลสิ่งที่มีค่าที่สุดในการเรียนของฉันเข้ามา " เฮ้ย! ไอ้คนที่มารับน้องแพรววันนั้นนิ " พี่ดินพูดกระซิบกับเพื่อนๆ ของเขาแต่ฉันไม่ได้ยินหรอกนะ " เออจริงด้วยว่ะ คนเดียวกับที่อยู่โรงอาหารด้วยปะวะ " ปอพูดขึ้นถามดิน " เออ ใช่ๆ คนเดียวกัน " ดินตอบ " น้องแพรวทำไมคนเข้าหาเยอะจังวะ เฮ้ยไอ้พี มึงจะจีบติดปะวะ ฮ่าๆๆ " ปอหันไปตบไหล่พีที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ด้านหน้า " โถ่พี่ " พีพูดอย่างตัดพ้อ " อ้าวพีท " ฉันเรียกพีทพร้อมกับขอทางรุ่นพี่ให้เพื่อนฉันเข้ามานั่งด้วยคน " ขอบใจนะ " ฉันเอียงคอไปกระซิบข้างหูพีทใกล้ๆ เพราะในงานตอนนี้เสียงดังกลัวจะไม่ได้ยิน และก็ไม่อยากตะโกนเสียงดังด้วย " ครับ " พีทเอียงคอมาพูดข้างหูฉันกลับ จนฉันขนลุกซู่!! " พีท นั่นแพมแพมดูสิ สวยมากเลย " ฉันบอกพีทพร้อมชี้นิ้วไปทางเวที เพราะดาวเดือนแต่ละคณะกำลังจัดแถวยืนเรียงกันอยู่บนเวที เพื่อกำลังจะรอรับดอกกุหลาบเพื่อเป็นผลโหวตของป๊อปปูล่าโหวตในปีนี้ " ตรงไหน " พีทตอบพร้อมขมวดคิ้ว " พีท!! " ฉันตบแขนพีทอย่างแรง " เพื่อนแพรว สวยกว่าเยอะ " พีทพูดชมฉันแล้วยักไหล่อย่างกวนๆ " ฮ่าๆ พูดดีวันนี้อยากกินอะไรจ๊ะ " ฉันบอกพีทไป แต่ไม่ได้คิดอะไรมากกับคำชมของพีท เพราะพีทก็ชมฉันมาตั้งแต่เด็กจนโตละ เลยชินหูไปแล้ว " จะเลี้ยง " พีทยักคิ้วหนึ่งข้างเป็นเชิงถามฉัน " เลี้ยงค่าาาา " ฉันตอบพร้อมลากเสียงยาวๆ เพราะกะจะเลี้ยงตอบแทนที่พีทเอาประมวลมาให้ด้วย " โอเคร งั้นงานจบไปกัน " พีทบอกฉัน " แต่มันดึกมากเลยนะ พีทรอไหวเหรอ กว่าจะช่วยแพมแพมเรื่องชุดและของอีก " ฉันตอบกลับไปอย่างเป็นห่วงเพราะไม่อยากให้เพื่อนรอนานจนหิวข้าว " ไม่เป็นไรพีทรอได้ " พีทตอบพร้อมจ้องหน้าฉันเพื่อให้รู้ว่าเขารอได้จริงๆ " มื้อใหม่ไหมพีท มันดะ.. " ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพีทก็พูดสวนขึ้นมาทันที " ได้ คือได้!! " พีทตอบกลับ ฉันก็เลยพยักหน้าเป็นการตอบรับทันที " ผลป๊อปปูล่าโหวตของเราในปีนี้ ผมจะประกาศฝั่งเดือนก่อนนะครับ " พี่ธีพิธีกรพูดขึ้น " เดือนคณะที่ได้ป๊อปปูล่าโหวตที่เยอะที่สุด คือออออ คืออออ คือออออ " พิธีกรไม่พูดสักทีจนทำเอาคนข้างล่างที่รอฟังประกาศผล และคนบนเวทีถึงกับกลั้นหายใจตามไปด้วย " คือออ น้องติน จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ครับผม!!! " เสียงกรี๊ด และปรบมือดีใจจากคนคณะวิศวะกันใหญ่ " พีทๆ เพื่อนพีทป่ะ " ฉันตบไหล่พีทแล้วถาม " ไม่รู้จัก " พีทตอบสั้นๆ " ไม่รู้จักได้ไงคณะเดียวกันอ่ะ " ฉันเลิกคิ้วอย่างสงสัย " ถ้าไม่ได้เป็นเพื่อนกัน ก็คือไม่รู้จัก " พีทตอบ พีท เป็นคนแบบนี้แหล่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่ตัวเองสนิทด้วยจริงๆเขาก็จะไม่ยุ่งเลย มีคนเข้าหาพีทตั้งเยอะ ทั้งชายและทั้งหญิง พีทก็เมินไม่ยอมไปเป็นเพื่อนกับใครสักคน เห็นพีทบอกว่าแรกๆ พีทจะได้เป็นเดือนคณะวิศวะ แต่พีทสละสิทธิ์ไม่ยอมเป็น เพราะไม่ชอบความวุ่นวาย เพราะพีทเพื่อนของฉันก็หล่อมากๆ คนหนึ่ง สมัยมัธยมสาวๆ มาจีบพีทกันเยอะ มาหาที่หน้าบ้านก็มี เป็นฉันนี่แหล่ะที่เป็นคนคอยรับของแทนทุกครั้ง หล่อแต่กลับไม่รู้วิธีใช้จริงๆ เฮ้อ! พอๆกันกับรุ่นพี่ นิสัยเหมือนกัน ถ้าไม่ติดว่าไม่รู้จักกันมาก่อน คงคิดว่าเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันไปแล้วแน่ๆ " ต่อไปจะประกาศผลป๊อปปูล่าโหวตของดาวกันนะครับ คนที่ได้ผลโหวตเยอะที่สุดก็คือออ คืออออ คืออออ " ฉันกลั้นหายใจเพราะตอนนี้ในใจของฉันมีแต่เสียงแพมแพม แพมแพม แพมแพมต้องได้!!! พร้อมกับกำมือตัวเองแน่นด้วยความตื่นเต้น แพมแพมบนเวทีก็คงไม่ต่างกันกับฉัน แพมแพมบอกว่าไม่อยากเป็นดาวมหาลัย แต่อยากได้ป๊อปปูล่าโหวต เพราะผลป๊อปปูล่าโหวตคือเพื่อนๆ พี่ๆ นักศึกษาเป็นคนโหวตให้เราเพราะเขาชอบเราจริงๆ แต่ส่วนดาวมหาลัยเป็นการประกวดความงาม ความสามารถต่างๆบลาๆ ซึ่งจะเป็นคณะกรรมการที่ลงคะแนนให้ไม่กี่คนก็เท่านั้น " คือออ น้องแพมแพม จากคณะนิติศาสตร์ครับผม ยินดีกับน้องด้วยนะครับ " เฮ้ เฮ้ เฮ้ เสียงพี่ดินร้องขึ้น พร้อมยืนขึ้นปรบมืออยู่คนเดียวอย่างดีใจ และก็มีคนอื่นๆ ปรบมือแสดงความดีใจกับแพมแพมกันยกใหญ่ แต่พี่ดินออกหน้าแรงไปมากกว่าคนอื่นๆ ฮ่าๆ -/////- " มาถึงช่วงสำคัญของเรากันแล้วนะครับ ก็คือการประกาศผลดาวเดือนของมหาวิทยาลัยในปีนี้ ผลคะแนนอยู่ในมือผมแล้วนะครับ " " ดาวของมหาวิทยาลัยของเราในปีนี้ คืออออ คืออออ น้องแป้งจากคณะนิเทศศาสตร์ครับ ยินดีกับน้องแป้งด้วยนะครับ สวยมากๆ เลยครับ " พี่พิธีกรพูดขึ้น " ต่อไปเป็นการประกาศผลเดือนมหาวิทยาลัยในปีนี้นะครับ เดือนมหาวิทยาลัยในปีนี้ก็คือออ คือออ คืออออ น้องภพ จากคณะนิติศาสตร์ครับผม ยินดีกับน้องด้วยนะครับ หล่อแถมมีความสามารถ ปีนี้คณะนิติศาสตร์คว้ารางวัลไป 2 รางวัลกันเลยทีเดียว ทั้งดาวป๊อปปูล่าโหวต และเดือนมหาวิทยาลัย ปีนี้คณะนิติศาสตร์มาแรงจริงๆ ครับผม ยินดีด้วยนะครับ " แปะ แปะ แปะ กรี๊ดดดดดดดด เสียงปรบมือ และเสียงกรี๊ด เพื่อแสดงความดีใจกันยกใหญ่ งานประกวดดาวเดือนเสร็จฉันก็เดินไปหาแพมแพมหลังเวทีและไม่วายหันไปบอกพีท " พีทรอนานหน่อยนะ พีทไปรอที่หอก่อนไหม เสร็จแล้วเดี๋ยวแพรวโทรหานะ " " ครับ " พอตกลงกันเรียบร้อยฉันกับพีทก็แยกทางกันผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน