บทที่ 1.1 น้องปีหนึ่ง

สนามหญ้ากว้างที่แสงแดดร้อนๆ กำลังแผดเผาลงมาอย่างไม่เกร็งใจ ตอนนี้มีหนุ่มสาวนักศึกษาปีหนึ่งของคณะวิศวะนั่งต่อแถวกันอยู่เต็มสนามไปหมด กิจกรรมรับน้องสุดแสนจะโหดของคณะนี้เป็นที่เลื่องลือของมหาลัยอยู่แล้ว แสงแดดร้อนปะทะกับผิวขาวๆ ของเหล่าพวกนักศึกษาจนเป็นประกาย ผิวหน้าที่แต้มแต่งมาก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อน ตามใบหน้าและไล่ผมก็เริ่มมีเม็ดเหงื่อไหลออกมาให้เห็น

สี่สาว เนย ไอริน อิงอิงและน้ำอุ่นก็นั่งต่อแถวกันอยู่ในสนามหญ้าของวันนี้ด้วยเหมือนกัน และไม่ต้องแปลกใจกันเลยนะว่าทำไมสาวสวยอย่างพวกเธอถึงได้เลือกมาเข้าเรียนที่คณะที่มีแต่ผู้ชายแบบนี้ นั้นมันก็เป็นเพราะเพื่อนสาวคนสวยอย่างคุณหนูน้ำอุ่นของพวกเธอนั้นเอง ที่อยู่ๆ ก็ไปยื่นข้อเสนอแลกเปลี่ยนกับคุณพ่อสุดที่รักของตัวเอง ว่าถ้าอยากให้เธอเข้าเรียนที่คณะวิศวะตามใจท่านละก็ จะต้องซื้อลูกแมวสายพันธุ์คาราคัลกับซาวันนาให้หญิงสาวอย่างละตัว มาเป็นการแลกเปลี่ยน (แมวสายพันธุ์คาราคัลกับซาวันนา เป็นแมวป่าในแถบทรีปแอฟริกา ราคาตัวละสามแสนนิดๆ)

พอคุณพ่อของน้ำอุ่นได้ยินลูกสาวสุดที่รักพูดออกมาแบบนั้น ก็รีบหาซื้อลูกแมวมาให้ลูกสาวของตัวเองทันที พอน้ำอุ่นได้สัตว์เลี้ยงตามที่ตัวเองต้องการแล้ว หญิงสาวก็หันมาเล่นละครบทใหญ่ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จให้พวกเพื่อนๆ ของตัวเองฟัง บอกว่าเธอถูกคุณพ่อของตัวเองบังคับให้เข้าเรียนที่คณะวิศวะ พอพวกเนยได้ฟังแบบนั้นก็รู้สึกสงสารเพื่อนตัวเองขึ้นมา เพราะเป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าคณะวิศวะนี้นักศึกษาส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายซะมากกว่า แล้วเพื่อนของพวกเธอจะไปเรียนที่นั่นคนเดียวได้อย่างไง ทั้งสามคนเลยตกลงกันว่าจะไปเข้าเรียนที่คณะวิศวะเป็นเพื่อนน้ำอุ่นกันทั้งหมด เพราะสำหรับพวกเธอแล้วจะเรียนที่คณะไหนก็ได้เหมือนกันหมด

แต่แล้วพอใกล้จะถึงวันเปิดเรียนเพื่อนผู้น่าสงสารของพวกเธอ ก็มาพูดสารภาพบาปเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกเธอฟัง พวกเนยที่ได้ยินแบบนั้นก็แทบอยากจะกระโดดเข้าไปหักคอแม่เพื่อนตัวดีของตัวเองเสียให้ได้ ไม่รู้จะอะไรกันนักหนากับพวกสัตว์เลี้ยงเนี่ย เพราะที่บ้านของน้ำอุ่นเลี้ยงสัตว์ไว้เยอะมาก เรียกได้ว่าชอบสัตว์กันทั้งพ่อทั้งลูกเลยก็ได้ แล้วไงแหละมันเกี่ยวอะไรกับพวกเธอด้วยล่ะ พวกเธออยากจะบ้าตายกับยัยเพื่อนบ้าคนนี้เสียจริงๆ

ปี๊ด!! ปี๊ด!! ปี๊ด!!!

เสียงนกหวีดดังสนั่นไปทั่วสนามหญ้า เป็นสัญญาณให้รับรู้ว่าการรับน้องของวันนี้กำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว บนเวทีขนาดเล็กๆ ของการรับน้องก็เริ่มปรากฏร่างของชายหนุ่มสี่ห้าคนก้าวเดินขึ้นมาบนเวที พอพวกผู้หญิงปีหนึ่งที่นั่งกันอยู่ได้เห็นชายหนุ่มพวกนั้น ก็ต่างพากันเก็บอาการของตัวเองแทบไม่อยู่ พากันส่งเสียงร้องกรี๊ดกร๊าดออกมากันทันที เพราะหนุ่มๆ ที่อยู่บนเวทีแต่ละคนนั้น มีแต่คนหน้าตาดีๆ ดูหล่อเหลากันทั้งนั้น บอกว่าเป็นพวกนายแบบจากแม๊กกาซีนก็ยังได้

“โอ้โห!…ดูสิพวกเธอมีแต่คนหล่อๆ ทั้งนั้นเลย” เสียงของเนยพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น เมื่อได้เห็นหน้าตาของหนุ่มๆ บนเวทีแบบชัดๆ

“นั้นสิ…มาเข้าคณะนี้ก็ไม่แย่เหมือนกันนะเนี่ยยย!!” ไอรินฉีกยิ้มกว้างสายตาก็ยังคงจดจ้องไปทางเวทีอย่างไม่ลดละ เห็นแบบนี้แล้วเธออยากกลับไปโสดอีกครั้งจังเลยยย โอ๊ยมีแต่หล่อๆ ทั้งนั้น

“น้ำอุ่น…น้ำอุ่น ดูซิ” เนยหันไปสะกิดคนข้างๆ ที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ ไม่รู้จะอะไรนักหนากับมือถือเนี่ย เล่นได้ทั้งวันจริงๆ เพื่อนคนนี้ มีของดีให้ดูอยู่ตรงหน้ายังไม่สนใจอีก

“จ๊ะ!! จ๊ะ…ดูแล้วจ้ะ” น้ำอุ่นเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์มือถือตามเสียงเรียกของเพื่อน แล้วมองไปที่บนเวทีเล็กๆ ที่ตอนนี้มีผู้ชายสี่ห้าคนยืนเรียงแถวหน้ากระดานกันอยู่

บนเวทีมีร่างสูงของชายหนุ่มที่ใส่เสื้อช็อปสีแดงของคณะวิศวะยืนเรียงกันอยู่ มันช่างเป็นภาพที่ดูดีและสะดุดตามากๆ เพราะพวกเขาแต่ละคนนั้นดูดีกันสุดๆ โดยเฉพาะร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงกลางของแถว ที่มีใบหน้าดูหล่อเหลาราวกับพระเอกหนังในซีรี่ย์ที่สาวๆ ชอบดูกันเลยก็ไม่ปาน ส่วนชายหนุ่มคนอื่นๆ ก็ไม่ได้น้อยหน้ากันเสียซะเท่าไหร่ น้ำอุ่นมองแวบแรกก็นึกว่าเป็นพวกดารามาเสียอีก พอหญิงสาวได้เห็นแบบนั้นริมฝีปากบางก็ระบายยิ้มออกมาเล็กน้อยแบบไม่รู้ตัวเลยทีเดียว

“ฉันนึกว่าคณะนี้จะมีแต่พวกผู้ชายดิบๆ เถื่อนๆ สักอีกนะเนี่ย แล้วนี่มันอะไรกันโคตรหล่อเลยง่ะ” เสียงของไอรินพูดบ่นกับเพื่อนๆ ดูถ้าเธอคงจะต้องไปขอบใจน้ำอุ่นเพื่อนของเธอซะแล้ว ที่ทำให้ตัวเองได้มาเข้าเรียนที่คณะนี้ ที่มีแต่คนหล่อๆ แบบนี้ไอรินชอบสุดๆ รู้สึกมีกำลังใจในการมาเรียนขึ้นเยอะเลย

“ใช่…พ่อเทพบุตรของอิงอิง เห็นแบบนี้แล้วอยากเปลี่ยนแฟนขึ้นมาเลยง่ะ” เสียงของอิงอิงพูดมโนอย่างออกรส ฝ่ามือทั้งสองข้างประสานเข้าด้วยกัน จากนั้นก็ยกขึ้นแนบอกของตัวเอง แล้วบิดร่างกายตัวเองไปมาด้วยความเขินอาย หล่อถูกใจเธอซะจริงๆ

“ฉันจะไปบอกแฟนของพวกเธอ” เสียงของน้ำอุ่นพูดแทรกเพื่อนๆ ที่กำลังนั่งเพ้อฝันอยู่อย่างมีความสุข ไม่รู้จะอะไรกันนักหนากับเรื่องผู้ชายเนี่ย ทำตัวเป็นพวกบ้าผู้ชายไปได้ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนกันหมดแล้วแท้ๆ น้ำอุ่นนั่งส่ายหน้าไปมาอย่างสุดจะทนกับอาการของเพื่อนๆ ตัวเอง

“ยัยน้ำ!!…ขอฉันมโนหน่อยไม่ได้หรือไง” อิงอิงพูดเอ็ดน้ำอุ่นกลับไป เมื่อถูกหญิงสาวขัดจังหวะการมโนของตัวเอง มีคนหล่อยืนอยู่ตรงหน้าขอเธอมโนหน่อยไม่ได้หรือไง ยัยเพื่อนบ้านี้เดียวก็ไล่ออกจากกลุ่มซะเลยนิ เกลียดจริงๆ เลยพวกคิดต่างเนี่ยยย

“มโนก็ไม่ได้ค่ะ!!” น้ำอุ่นฉีกยิ้มพูดตอบกลับเพื่อนๆ ของเธอออกไปแบบกวนๆ ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ยังพูดว่ารักแฟนของตัวเองนักหนาอยู่เลย พอตอนนี้มาบอกว่าอยากเปลี่ยนแฟนกัน คอยดูนะเธอจะเอาเรื่องในวันนี้ไปบอกพวกแฟนยัยพวกนี้ให้หมดเลย บ้าผู้ชายกันดีนัก

“เงียบ!!!… พวกคุณไม่เคยคุยกันหรือไงครับ!!”