บทที่ 27 ~ ช้าที่สุดแล้วเบลล่า
สองหนุ่มสาวแยกจากโจพากันเดินเลาะหาดทรายกระทั่งถึงลานจอดรถ รถหรูของเบลล่าและเจ้าดีนพอร์ชสีดำของเดเมียนที่จอดคู่กัน
“วันนี้ฉันสนุกมากค่ะ ขอบคุณที่พามาเล่นเซิร์ฟและเบอร์เกอร์ร้านโจก็อร่อยที่สุดเลยค่ะ”
ร่างแกร่งขยับเข้าใกล้ดันจนเธอติดรถดึงกระเป๋าออกจากมือวางไว้บนหลังคารถ ฉุดมือเล็กให้โอบเอวเขาไว้ โน้มหน้าลงดันหน้าผากเข้าหากัน ลมหายใจร้อนผ่าว กลิ่นเบียร์ กลิ่นทะเล และฟีโรโมนเพศชาย
“คุณเงียบไปวันนี้”
รอยจูบร้อนลวกไล้วนใบหน้างาม พรมเรื่อยไปตามรูปแก้ม มือใหญ่จับเอวคอดไว้ทั้งสองข้างรั้งร่างบางให้เอนแนบชิดกายแกร่ง
“ค่ะ ก็แค่เหนื่อย”
เขาไม่มีเชื่อ เบลล่าเปลี่ยนไป เธอนิ่งเงียบผิดปกติ และเขาไม่ชอบที่เธอเป็นแบบนี้เลย
ศีรษะคล้อยต่ำลงบดริมฝีปากบาง ปล่อยให้อารมณ์โหยหานำพาจูบวาบหวิวเชื่องช้าจนร่างเล็กอ่อนระทวย มือเรียวโอบเขาแน่นขึ้น ปลายลิ้นของทั้งคู่ร่ำร้องหากันและกัน
เดเมียนลากริมฝีปากพรมจูบลงมายังซอกคอ ก่อนดึงเธอมาทางรถพอร์ชของเขาเปิดประตูหลังและดันเธอเข้าไป
ปัง!
‘กฎของนิค รถยนต์ ไม่ได้เดเมียน’
“เดี๋ยวเดเมียน หยุดก่อนค่ะ”
“แค่จูบเบลล่า ผมขอแค่จูบ ไม่ต้องกลัวนะคนดี”
“ขอแค่จูบทำไมต้องเข้ามาในรถด้วยเดเมียน!”
ร่างระหงขืนแรงดึง เขายกตัวเธอขึ้นนั่งตัก รถพอร์ชขนาดเล็กทำให้ทั้งคู่ทุลักทุเลพอสมควร ขัดขืนกันไปมาสักพักจนเหนื่อยหอบ สองหนุ่มสาวจึงหยุดและหัวเราะให้กับการกระทำของทั้งคู่
“คุณมันบ้าเดเมียน”
ตาคมเข้มเผลอมองหลงใหลในรอยยิ้มแสนงาม เสียงหวานใสยิ่งพาเขาลุ่มหลง ทั้งคู่จ้องตากัน ความปรารถนาฉายชัด
“เบลล่า ผมขอแค่จูบเท่านั้นนะคนดี ให้ผมนะ”
เสียงแหบพร่าอ้อนวอนราวกับขอความรัก ทำเธออ่อนยวบหมดแรง มือใหญ่ตรึงเธอไว้รับจูบร้อนแรงแผดเผา ปากหนาเขาดูดกลืนเสียงหวานครางแผ่วต่ำ ซับเสียงเธอไว้ระหว่างลิ้นที่พันพัว
มือเร่งปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวเธอออกดันลงจากไหล่เนียน ลูบไล้ผ่านใช้นิ้วเกี่ยวสายบิกีนี่ลงตามอย่างเชื่องช้าจนเธอไม่รู้ตัว
ลิ้นกวาดไล้พร้อมมือดึงชุดบิกีนี่ลงถึงบั้นเอว ส่งมือกอบกุมเต้างาม คลึงเคล้นจนเธอสะท้าน
ริมฝีปากผละออกก้มลงหายอดถัน ดูดกลืนจนชูชันเต่งตึง ฟ้อนเฟ้นอีกข้างใช้นิ้วคีบดึงยอดเล็กสีน้ำตาลอ่อน
“ไม่ได้เดเมียน หยุด อ่า..”
“เบลล่า ผมขอสตาร์ทรถ”
ขณะที่เขาล้วงกุญแจรถ เบลล่าได้จังหวะถัดตัวออก เอื้อมมือเปิดประตู แต่เขาดึงเธอไว้ด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ปิดประตูอย่างแรง
คลิก
เสียงรีโมทคอนโทรลในมือของเดเมียนดังขึ้นพร้อมกับรถที่เดินเครื่องทำงาน
คลิก
สิ้นเสียงรีโมทอีกครั้งเธอได้ยินเสียงประตูรถพอร์ชล็อกอัตโนมัติ แล้วดึงร่างระหงลงนอนเบาะหลัง ดึงบิกีนี่สีดำอออกจากท่อนแขน
แควก
เดเมียนมองชิ้นผ้าสีดำผืนเล็กในมือ
“ผมว่าคุณต้องเปลี่ยนยี่ห้อบิกีนี่แล้วเบลล่า ตัวที่สองแล้ว”
“บ้าจริงเดเมีย ปล่อยนะ!
“ผมแค่จูบคนดี นะคนสวย”
“จูบบ้าอะไรเดเมียน คุณถอดเสื้อฉันออก และบิกีนี่ด้วย ตัวนี้ตัวโปรดฉันเลย”
“เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่ ผมขอจูบก่อนนะ ผมอยากดูดนมคุณจะแย่แล้วที่รัก”
‘คนบ้า คนหื่นกาม!’
สิ้นเสียงอ้อนวอนทุ้มพร่า หน้าแกร่งเคลื่อนลงดูดดึงหัวนมด้วยปลายลิ้น ฉ่ำแฉะเปียกชื้นทั้งสองข้าง
ส่งมือลงด้านล่างปลดกระดุมกางเกงยีนส์ขาสั้นดันลงจนพ้นสะโพกงาม ใช้เข่าแทรกเข้ามาดันจนกางเกงยีนส์หลุดออกจากข้อเท้าข้างหนึ่ง แล้วแทรกร่างลงตรงกลางทันที
ปากหนาพรมจูบลากลิ้นลงตามลำตัว ผ่านเอวคอดกิ่วจนถึงสะโพกงาม ดันปลายลิ้นไล้เนื้อนุ่มใต้ขอบกางเกงบิกีนี่จนถึงสายที่ผูกไว้ ใช้ปากคาบดึงปมออกหลุดอย่างง่ายดาย
“เดเมียน!”
“เบล ขออีกนิดนะ”
หน้าคมซุกหน้าท้อง ลากลิ้นสากลงมาตามขอบด้านในไปยังที่ปลายเชือกอีกด้าน ใช้ปากดึงปมออก
มือเล็กกำผมคนร่างโตไว้แน่น ยื้อใบหน้าดึงขึ้นจนสบตาเต็มด้วยความปรารถนา ปากคาบบิกีนี่สะบัดออกจนหลุดเนินสาว ร่างแกร่งสูดดมกลิ่นอิสระเข้าปอดยื้อจนโน้มหน้าลงกลางเนินอวบอูม
“หอมเหลือเกินคนสวย เบล”
“ไม่ได้เดเมียนอย่า”
เสียงหวานอ่อนระโหยปนกระเส่า มือเรียวพยายามดึงผมห้ามไม่ให้เขาก้มลงกว่านี้อีก
“อืม แต่ผมอยากชิม ให้ผมเลียหน่อยนะเบล”
มือเล็กตะปบปิดเนินสาวทันที เขาดันมือเธอออกด้วยปลายจมูก แทรกลิ้นเข้าไปตามร่องนิ้วเซาะจนถึงกลีบบาง
เขาคว้าข้อมือดึงออก ใช้มืออีกข้างดันหน้าขาให้กว้างขึ้นก่อนมุดศีรษะตรงกลาง ลากลิ้นแย้มกลีบบางจนน้ำหวานล้นปรี่
“น้ำคุณออกแล้ว ผมขออีกนะ”
ลมหายใจคนร่างเล็กขาดห้วงส่งเสียงครางหวานใส ลิ้นกวาดไล้แทรกกลางร่องรัก แล้วครอบปากลงดูดน้ำ ใช้นิ้วแหวกเปิดออกขยับลิ้นถี่บนเม็ดเล็ก จุดอ่อนไหวจนเบลล่าแอ่นหยัด
“หวานอะไรขนาดนี้เบล ผมจะใช้นิ้ว คุณไม่ต้องกลัว”
ตาคมกล้ามองภาพตรงหน้า เนินสาวอวบอูมปิดแน่น ส่งนิ้วเปิดออก สอดใส่แทรกเข้าไปขยับทีละน้อยขณะที่ดูดเม็ดแสนหวาน ร่างระหงสะดุ้งเฮือกเด้งขึ้นจากเบาะ
“เจ็บหรือเปล่าเบล”
“เดเมียน อ่า”
เนินสาวกำลังเผาไหม้ด้วยความต้องการปวดร้าว นิ้วขยับสอดใส่เข้าออก ลิ้นสากตวัดถี่รัว
ร่างแกร่งยกตัวขึ้นจูบปาก สอดลิ้นส่งน้ำหวาน กลิ่นอิสตรี เข้าโพลงปากเธอ นิ้วขยับเร็วขึ้น แว่วเสียงเดเมียนกำลังถอดกางเกง
“ไม่เดเมียน ไม่ได้นะ”
“ชูว์ คนดี ผมยังไม่ทำอะไร แค่ข้างนอกนะคนดี ผมทนไม่ไหวแล้ว”
มือร้อนรวบมือเธอไว้ให้เลื่อนลงด้านล่างจนเจอเอ็นใหญ่ สอนให้เธอชักรูดตามความยาว
“แบบนั้นเบล ขึ้นลงเบา ๆ นั่นล่ะ”
“เดเมียน”
“เมื่อถึงเวลาผมจะเอาเดเมียนน้อยเข้าไปตรงนี้ เบล รู้สึกไหมที่นิ้วผมกำลังทำอยู่”
เบลล่าพยักหน้ารับ กายสาวแอ่นเร่าเมื่อคนร่างโตขยับขึ้นทาบทับ แทรกหัวเข่าลงให้เธอเปิดออก จ่อปลายป้านตรงกลางความฉ่ำหวาน ถูไถกลีบอันบอบบาง
“วันนี้ผมยังไม่สอดใส่นะคนดี ขอแค่ข้างนอก ให้ผมนะ”
เสียงทุ้มปลอบประโลม ดวงตาสีเทาอมน้ำเงินลึกล้ำเต็มไปด้วยแรงสวาท ใจต้องการพุ่งทะยานเข้าไปแต่ต้องอดทนไว้
เขาขยับตัวเป็นจังหวะรูดตัวขึ้นลงระหว่างมือเรียวงาม ปลายนิ้วหยาบสอดใส่บดคลึงเม็ดให้เป็นจังหวะเดียวกัน
ทางรักคับแคบและแน่นไม่เคยผ่านมือชาย หน้าหวานแดงซ่าน เสียงครางหวานใสแหลมขึ้นใกล้เสร็จสม แอ่นร่างบิดเป็นเกลียวเมื่อเขาเร่งแรง ปลายป้านฉ่ำน้ำสัมผัสทางเข้าจนเกือบสอดใส่ มุดไปเพียงเล็กน้อย
เสียงน้ำจากทั้งสองร่าง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ และเสียงทะเลที่พัดเข้าหาฝั่ง
“เดเมียน มัน อ่า เดเมียน”
กายสาวร้อนขึ้นแอ่นหยัดเข้าหาท่อนลำใหญ่ หวีดร้องกระตุกเฮือก ช่องสวาทตอดรัดนิ้วแน่น เดเมียนเร่งจังหวะทันที
“เบล ผมจะเสร็จแล้ว”
สติเธอเริ่มกลับมา ก้มลงมองหว่างขา เอ็นสีเข้มใหญ่ในมือโป่งพองและร้อนผ่าว เสียงทุ้มแหบพร่าครางในลำคอ เขากดมือเธอลงบนท้องน้อย
ใบหน้าบิดเบี้ยว ท่อนแกร่งขยายใหญ่ เอ็นแข็งขึ้นในมือเล็กจนกระทั่งไอร้อนสีขาวพุ่งออกมารดหน้าท้อง พร้อมกับเสียงทุ้มแหบพร่า
“เบล เบล ผม อ่า อ๊าส์”
โน้มใบหน้าลงจูบลึกซึ้ง ขยับท่อนเนื้อคลึงถูหน้าท้องเปรอะเปื้อนโดยที่มือเธอยังคาอยู่
“รอเดี๋ยวนะ”
ชายหนุ่มชะโงกตัวไปด้านหน้ารถ หยิบกระดาษอเนกประสงค์แบบสำเร็จรูปออกมาเช็ดหน้าท้องและมือให้เธอ ทั้งของตัวเองด้วย แล้วดึงกางเกงขาสั้นของเธอขึ้น ดึงเธอลุกขึ้นนั่ง
“เดี๋ยวผมไปส่ง รถคุณผมจะให้เด็กมาเอาพรุ่งนี้”
เหตุการณ์เมื่อครู่ยังสดใหม่สำหรับเธอ เดเมียนหยิบบิกีนี่ท่อนบนที่ขาดเก็บรวมไปกันท่อนล่างก่อนยัดใส่ลิ้นชักเล็กตรงกลาง ดึงเสื้อเชิ้ตขึ้นติดกระดุมหน้าให้ ดึงกางเกงขาสั้นของตัวเองขึ้น
“เฮ้ พูดอะไรหน่อยสิ คุณเงียบแบบนี้ผมใจไม่ดีเลย”
“คุณบอกว่าจะค่อยเป็นค่อยไป”
เดเมียนโน้มหน้าลงจูบเบลล่า
“นี่ค่อยเป็นค่อยไปแล้วเบลล่า ถ้าไม่อย่างนั้นคุณได้นอนเปลือยอ้าขาให้ผมไปตั้งแต่แรกแล้วที่รัก”
บ้าจริงเดเมียน คุณกำลังหลอกฉัน!
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั