บทที่ 26 ~ เดทสอง

บทที่ 26 ~ เดทสอง

แคลิฟอร์เนีย

“เบล ตกลงเอาแน่ใช่ไหม”

“เอาแน่อะไรฟีฟี้”

“ก็ตกลงเป็นแฟนบอสไง”

“เปล่าไม่ได้เป็น”

เบลล่าเบือนหน้าแสร้งมองชายหาดยอดฮิตของที่นี่แก้เก้อ มองทะเลยามเย็นสวยงาม สถานที่ที่นักท่องเที่ยวมาพักผ่อนค่อนข้างมาก

“อ้าว แล้วที่ไปเดทกัน”

“แค่เดทฟีฟี้ เบลก็เดทมาตั้งหลายคนแล้ว”

“ไม่ ไม่ เบล ครั้งนี้ไม่เหมือน นี่บอสนะ เบลเล่น ๆ ไม่ได้หรอก”

เบลล่ากระดกเบียร์อึกใหญ่ มองฟีฟี้เพื่อนรักต่างวัยตรง ๆ ช่วงพักเบรกแข่งขันก่อนถึงสนามถัดไปทำให้ทั้งคู่ได้มีโอกาสกลับมาแคลิฟอร์เนีย

“ก็บอสของเธอบอกจะไปช้า ๆ ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป”

เบลล่าลากเสียงเน้นประโยคที่เดเมียนเคยบอกไว้ การที่เขาสัญญาแบบนี้ทำให้เธอมีเวลาตั้งตัว ดีกว่าเขาพุ่งชนใส่เธออย่างแรง

“แล้ว” โซเฟียชะงักเบอร์เกอร์ที่กำลังเข้าปากตั้งใจฟังเบลล่าพูด

“ฉันก็เลยคิดว่า ก็ดีเหมือนกัน”

“เดี๋ยว สรุปคือ เบลแค่เดทกับบอสเท่านั้น ไม่คิดมากไปกว่านี้ แล้วถ้าบอสขอมากกว่านี้?”

“ขออะไรล่ะฟีฟี้  ขอเป็นแฟนน่ะเหรอ  เบลว่าไม่มีทางหรอก          เดเมียนแค่อยากได้สิ่งที่ไม่เคยได้ และถ้าเขาได้สิ่งนั้นของเบลไปแล้วก็คงเบื่อ เบลไม่มีทางยอมหรอกฟีฟี้”

“เบลจะหลบพ้นเหรอ ครั้งที่ไมอามีเป็นไงบ้าง”

เสียงอึมอัมในลำคอเคี้ยวเบอร์เกอร์คำโต พวงแก้มทั้งสองข้างของเบลล่าแดงซ่าน

“แล้วนี่ตั้งแต่กลับมาบอสโทรหาหรือยัง”

“อืม โทรแล้ว เรานัดกันวันพรุ่งนี้”

“ไปเดทที่ไหน อย่าลืมนะนิคบอกว่า ห้ามใส่กระโปรง ห้ามอยู่ในรถ ที่ลับและห้ามเข้าห้องนอนบอส”

“ปลอดภัยแน่นอนเพราะพรุ่งนี้นัดไปเล่นเซิร์ฟบอร์ด”

“บอสนี่ใช่ย่อยเข้าใจหาเรื่องเดท แล้วถามจริงนะเบล ตอนที่ อืม บอสจูบน่ะเบลรู้สึกยังไงเหรอ”

โซเฟียชะงักการกินเบอร์เกอร์ ตั้งใจฟังคำตอบ เบลล่าหัวเราะในใจก่อนหน้าแดงเมื่อนึกถึงจูบแสนหวานหน้าห้อง ไม่รู้จะอธิบายให้เพื่อนรักฟังแบบไหนดีที่ไม่ประเจิดประเจ้อจนเกินไป

“ก็ดีนะ”

“ก็ดี หมายความว่ายังไง แล้วถ้าให้เทียบกับคนอื่น หนุ่ม ๆ ที่เคยเดทด้วย”

“เอาความจริงไม่โกหกเลยนะ บอสของเธอเข้าวินที่หนึ่ง แต่เบลก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน”

โซเฟียยกนิ้วโป้งขึ้นมาด้านหน้า พยักหน้าอย่างภาคภูมิใจในตัวเจ้านาย เบลล่าสะบัดมือขึ้นปัดนิ้วโป้งโซเฟียลง

“บ้า!”

เสียงหวานใสหัวเราะประสานกันอย่างมีความสุข

“ไงเดเมียน”

“หวัดดีโจ”

เบลล่ามองสองหนุ่มไฮไฟฟ์กันก่อนสวมกอด เดเมียนโอบเอวเบลล่าให้ขยับเข้ามาใกล้

“นี่เบลล่า เบลล่านี่โจ”

“ไฮ สวัสดีค่ะ”

ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเดเมียนหุ่นล่ำคล้ำแดดยื่นมือออก มาจับทักทาย  เบลล่ามองร้านของโจที่เดเมียนนัดให้มาเจอที่ชายหาดในช่วงเวลาบ่ายแก่ค่อนไปทางเย็น ร้านเล็กทำเป็นเพิงริมชายหาด

“ไม่เจอกันนานเลยเดเมียน เลือกบอร์ดได้เลยไม่คิดเงิน”

“เบลล่าเลือกได้เลย”

หญิงสาวมองบอร์ดที่มีให้เลือกหลายรุ่นหลากสีในเพิงที่ทำขึ้นอย่างง่าย ๆ สำหรับให้เช่าบอร์ดและมีพื้นที่เล็ก ๆ สำหรับเป็นบาร์เครื่องดื่มของว่างง่าย ๆ

“ขอสีขาวแล้วกันค่ะ”

เธอชี้ไปที่บอร์ดสีขาวคาดน้ำเงินที่ดูใหม่กว่าอันอื่น โจเดินไปหยิบออกมาให้ ส่วนเดเมียนเดินเข้าไปเลือกด้วยตัวเองในเพิงหยิบสีน้ำเงินเข้มกลางเก่ากลางใหม่ออกมา ก่อนช่วยเธอถือบอร์ดตรงไปยังชายหาด

“คุณถอดเสื้อไว้ที่นี่ก็ได้ครับเบลล่า”

เบลล่าปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวยาวสีขาวที่สวมทับบิกีนี่สีดำพาดไว้ที่เก้าอี้ เดินตามไปสมทบเดเมียนที่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว

คนร่างโตปักบอร์ดบนชายหาดรอร่างระหงเดินเข้ามาใกล้ เบลล่าปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกพาดไว้ที่เก้าอี้ เดินตรงมายังเขา อกแกร่งแทบสำลักลมหายใจ รีบหันหน้ากลับเข้าทะเล

ใจเย็นลูกพ่ออย่าเพิ่งตื่นขึ้นมานะอายเขา!

“ไปกันเลยค่ะ”

“อืม..”

เบลล่าเอียงหน้ามองสงสัย สังเกตว่าเขาไม่หันมองเธออีกเลย หรือว่าเรามีอะไรผิดปกติ คนร่างสูงรีบลงทะเลยกตัวขึ้นนอนบนบอร์ดกวักน้ำออกทะเลทิ้งเธอไว้ด้านหลัง เบลล่าสบถฉุนเฉียวขึ้นบนบอร์ดออกไปโต้คลื่นเช่นกัน

สองหนุ่มสาวต่างไม่สนใจกันและกัน จนเวลาผ่านไปสักพักเบลล่าจึงเลิกเล่น เหนื่อยและหิว ปักบอร์ดลงบนทรายหย่อนก้นนั่งชายหาด แล้วปล่อยให้น้ำทะเลพัดขาเล่นก่อนเอนร่างนอนลงหลับตาให้น้ำพัดเลยขึ้นมาถึงกลางลำตัว

รู้สึกตัวอีกทีเมื่อมีเงาพาดบังแดด ลืมตาขึ้นมาเห็นเดเมียนนั่งลงด้านข้างแล้วกำลังโค้งตัวลงมองเธออยู่

“หิวหรือยัง”

เสียงพร่าเต็มไปด้วยอารมณ์ เธอพยักหน้ารับแล้วลุกขึ้นนั่งปล่อยให้ชายหนุ่มดึงมือเธอลุกขึ้นยืน

“ทานที่นี่เลย ร้านโจมีเบอร์เกอร์กับเบียร์ขายด้วย จะได้ไม่ต้องหิ้วท้องไปกินที่อื่น”

“โจ ขอเบอร์เกอร์เนื้อสอง เบียร์สอง อ้อ ไม่ใส่หอมใหญ่”

เบลล่าหน้าแดงทันทีเมื่อได้ยิน ‘ไม่ใส่หอมใหญ่’ เขายังตั้งใจจูบเธออยู่ใช่ไหม? ไม่น่าเชื่อว่าในใจคาดหวังสิ่งนี้

“ที่ล้างตัวอยู่ด้านหลังร้าน คุณไปล้างตัวก่อนได้”

เบลล่าหยิบเสื้อเชิ้ตและกระเป๋าหายไปทางด้านหลังร้าน ลานปูนขนาดย่อมมีท่อพีวีซีแบบง่ายตั้งติดอยู่บนเสาไม้ และห้องน้ำสำหรับทำธุระ

“เฮ เดเมียนนายไม่ได้มานานมากแล้ว”

“ใช่ งานยังวุ่นอยู่ไม่ลงตัว”

“แล้วนี่พ่อกับแม่นายเป็นไงบ้าง”

“สบายดี แต่ช่วงนี้เร่งเร้าเหลือเกิน”

“เรื่องอะไร อย่าบอกนะเรื่องแต่งงานที่เคยตกลงกันไว้”

“ใช่เรื่องนั้นนั่นล่ะ เฮ้อ น่าเบื่อ เราไม่น่าตกปากรับคำเลยเพื่อน”

เบลล่ายืนนิ่งฟังสองหนุ่มพูดคุยกัน พวกเขาไม่รู้ว่าเสียงคุยดังมาถึงด้านหลัง ก่อนที่เสียงเงียบหายไปเพราะโจต้องเข้าครัวทำเบอร์เกอร์

แต่งงาน! เดเมียนจะแต่งงาน

สมองของหญิงสาวหมุนติ้วใช้ความคิดขณะล้างตัว เดเมียนเคยเล่าให้ฟังเรื่องข้อตกลงกับทางบ้าน แต่เขาไม่เคยเล่าเรื่องนี้ จิตใจว้าวุ่น

ถ้าเขาต้องแต่งงาน  แล้วเขาจะมายุ่งกับเธอทำไม หรือเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น

เดเมียนนั่งรอเบลล่าสักพักจนกระทั่งหญิงสาวเดินกลับมา กลิ่นสบู่อ่อนโชยมาพร้อมลมทะเล ร่างระหงยังสวมบิกีนี่สีดำและเสื้อเชิ้ตตัวยาวตัวเดิม ผมเปียกหมาดปล่อยยาวเน้นดวงหน้าคม เขาเลื่อนแก้วเบียร์ไปตรงหน้า

เบลล่ายกแก้วเบียร์ดื่มทีเดียวเกือบหมด มือคว้าเบอร์เกอร์ขึ้นกัดโดยไม่พูดไม่จา เขารู้สึกได้ถึงความผิดปกติ

“คุณหิวมากหรือเบลล่า”

ดวงตาคมรีเหลือบมอง เดเมียนสวมเสื้อชายทะเลปลดกระดุม กางเกงขาสั้นสีเข้ม รอยสักบนแผงอกทำเธอสั่นไหวอีกครั้ง

ผมสีน้ำตาลอ่อนยังชื้นน้ำ ในมือถือแก้วเบียร์นั่งพิงพนักมองเธอ ดวงตาสีเทาอมน้ำเงินหรี่มองอย่างตั้งใจ

‘บ้าจริง! เขาหล่อชะมัด’

“เล่นน้ำนานเลยหิวนิดหน่อยค่ะ”

เดเมียนเอนตัวมาด้านหน้าใช้นิ้วเกี่ยวผมเข้าใบหู ปลายนิ้วทิ้งรอยสัมผัสร้อนผ่าวเป็นทาง

“คุณเป็นเพื่อนกับโจมานานแล้วหรือคะ”

“ครับ โจเป็นเพื่อนมหาวิทยาลัย เขาเป็นพวกลอยชายชอบใช้ชีวิตท่องทะเล ไม่ชอบการทำอะไรยุ่งยาก เขาเลยตัดสินใจว่า เขาจะอยู่ตรงนี้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะคิดออกว่าจะทำอะไรต่อไป”

“อ้อ แล้วไม่ดีเหรอคะ”

“ก็เขาอยู่ตรงนี้มานานแล้วน่ะสิครับ สิบกว่าปี จนป่านนี้เขายังคิดไม่ออกเลยว่าเขาจะทำอะไรต่อไป นั่นล่ะปัญหาที่ทำให้เขาต้องขบคิดอยู่ทุกคืน”

เบลล่ายิ้มออกมา เดเมียนจึงค่อยผ่อนลมหายใจคลายอาการตึงเครียด

“ผมดีใจที่คุณยิ้ม”

“ขอโทษค่ะ ที่จริงวันนี้มันเป็นเดทแต่ฉันอาจทำให้คุณเบื่อ”

“ไม่หรอกเบล ผมไม่เคยเบื่อคุณ”

เบลล่าแสร้งก้มหน้าเพื่อหลบสายตา เธอไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงหรือเปล่า หรือเป็นเพียงคำพูดของชายเสเพลที่ผ่านผู้หญิงมามากมาย

“เฮ เป็นไงเบอร์เกอร์อร่อยไหม”

โจเดินเข้ามาร่วมวงหลังจากเก็บของเตรียมปิดร้าน หย่อนก้นลงข้างเดเมียน

“อร่อยมากค่ะโจ นี่ก็เริ่มมืดแล้วยังไงต้องขอตัวกลับก่อนแล้วค่ะ”

“ได้ครับ หิวเมื่อไหร่ก็แวะมานะเบลล่า หรือถ้าอยากเล่นเซิร์ฟอ่อยหนุ่มล่ะก็มาได้ทุกเมื่อ”

“ได้ค่ะโจ ขอบคุณมากค่ะ”