ถังเหยาได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย สังเกตเห็นมือที่กำแน่น และความจริงจังที่รอคอยอยู่ในแววตาของกู้จื่ออวี่ ราวกับได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา มีความกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ปะปนกับความกระตือรือร้นที่ไม่คุ้นเคย
หากคนที่พูดประโยคนั้นไม่ใช่กู้จื่ออวี่ แต่เป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ทุกอย่างก็คงไม่มีความหมาย คำพูดที่สวยหรูออกมาจากปากของคนที่มีทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ต่างอะไรกับการบอกว่า พวกเขาจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อตัวเอง เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้จริงหรือ กับผู้ชายที่กำลังอยู่จุดสูงสุดของอาชีพการงาน? เธอไม่เชื่อ และไม่ใช่คนที่เพ้อฝัน
ในโลกของเธอ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ไม่เคยคิดจะคบกับคนในวงการบันเทิง เพราะมันแตกต่างจากชีวิตประจำวันของเธอโดยสิ้นเชิง ตรงข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอก ภายในใจของถังเหยานั้นมีความหึงหวงต่ออีกฝ่ายสูงมาก คนที่ทำงานในวงการบันเทิง ไม่สามารถตอบสนองสิ่งนั้นได้
แต่กู้จื่ออวี่กลับมีเสน่ห์ดึงดูดที่แปลกประหลาด ไม่ใช่เพราะรูปลักษณ์ภายนอก แต่เป็นปัจจัยอื่นๆ มากมายที่สร้างความแตกต่า
แฟนคลับของกู้จื่ออวี่ เมื่อเห็นเขากลับมาก็ถอนหายใจโล่งอก แอนตี้แฟนของถังเหยาหวาดระแวงไปเอง แฟนเดี่ยวของ แฟนคู่จิ้นต่างกรีดร้องด้วยความโกรธอยู่บนพื้นที่สาธารณะ โชคดีที่กู้จื่ออวี่กลับมากู้สถานการณ์ได้ทันกลุ่มศิลปินถูกทีมงานรายการทอดทิ้งโดยสิ้นเชิง การกินอยู่ทุกอย่างต้องจัดการเอง ตอนนี้พวกเขาต้องไปหาอาหาร แล้วค่อยหาทางไปยังสถานที่ใหม่ตามคำแนะนำของรายการ ถังเหยานำเปลือกไม้เบิร์ชมาทำเป็นกรวยขนาดใหญ่ กู้จื่ออวี่ถือกรวยไว้ให้เธอจัดวางหญ้าไว้ข้างล่างสุด ชั้นบนเป็นทราย ตามด้วยถ่านไม้ และชั้นบนสุดเป็นหิน จากนั้นก็เดินไปใกล้ลำธาร ตักน้ำใส่แล้วเททิ้งไปหลายครั้ง จนกระทั่งเห็นน้ำที่ไหลออกมาเป็นสีใส"คุณ...กำลังกรองน้ำเหรอ?""ใช่ค่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็เตรียมน้ำดื่มสะอาดไว้จะดีกว่า ใช้เสร็จแล้วคุณช่วยถือกรวยนี้ให้ฉันหน่อยนะคะ"กู้จื่ออวี่มองเธอเล็กน้อย ในที่ที่ไม่มีใครเห็นมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย แม้สายตาจะรีบหลบลงทันที ก็ยังไม่อาจซ่อนความอ่อนโยนในนั้นได้
ถังเหยาได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย สังเกตเห็นมือที่กำแน่น และความจริงจังที่รอคอยอยู่ในแววตาของกู้จื่ออวี่ ราวกับได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา มีความกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ปะปนกับความกระตือรือร้นที่ไม่คุ้นเคยหากคนที่พูดประโยคนั้นไม่ใช่กู้จื่ออวี่ แต่เป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ทุกอย่างก็คงไม่มีความหมาย คำพูดที่สวยหรูออกมาจากปากของคนที่มีทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ต่างอะไรกับการบอกว่า พวกเขาจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อตัวเอง เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้จริงหรือ กับผู้ชายที่กำลังอยู่จุดสูงสุดของอาชีพการงาน? เธอไม่เชื่อ และไม่ใช่คนที่เพ้อฝันในโลกของเธอ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ไม่เคยคิดจะคบกับคนในวงการบันเทิง เพราะมันแตกต่างจากชีวิตประจำวันของเธอโดยสิ้นเชิง ตรงข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอก ภายในใจของถังเหยานั้นมีความหึงหวงต่ออีกฝ่ายสูงมาก คนที่ทำงานในวงการบันเทิง ไม่สามารถตอบสนองสิ่งนั้นได้แต่กู้จื่ออวี่กลับมีเสน่ห์ดึงดูดที่แปลกประหลาด ไม่ใช่เพราะรูปลักษณ์ภายนอก แต่เป็นปัจจัยอื่นๆ มากมายที่สร้างความแตกต่า
แสงจันทร์บอกเล่าความในใจของจื่ออวี่: ฮ่าๆๆ ฉันนี่ขำเลย เมื่อวานยังแต่งเรื่องสารพัด ไหนจะอิจฉา ไหนจะอดใจไม่ไหวแอบจับมือกัน เป็นไงล่ะ เช้านี้ตื่นหรือยัง โดนเจ้าของเรื่องตบหน้าเจ็บไหม จำไว้นะ ศิลปินไม่ได้พกโทรศัพท์และก็ไม่มีผู้จัดการติดตามด้วย จะไม่รู้หรอกว่า#เทพห่าวนอนใกล้กัน ที่เป็นประเด็นเมื่อวานมันบ้าคลั่งขนาดไหนส้มลูกเล็กของห่าวเจียว: ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปอย่างไร ความจริงจะกลับตาลปัตรแค่ไหนOTP ของฉันก็ยังอยู่เคียงข้างกันเสมอ อบอุ่นเหลือเกินOTP ของฉันคือรักแท้เทพเจ้าห่าว YYDS: ก็เพราะน้องต้าอวิ๋นอ้อนวอนให้เขาเปลี่ยนที่ให้ไง เขาแค่สุภาพเลยปฏิเสธไม่ได้ ตอนจากไปก็ดูไม่เต็มใจเลย แถมใครจะอยู่ข้างเขาก็ไม่สำคัญ ขอแค่ไม่ใช่ใครคนนั้น…ก็พอชอบเสพดราม่าจากคู่จิ้น: เอ๊ะ... คนข้างบนพูดแบบนั้นมันออกจะแบ่งแยกไปหน่อยนะ ถังเหยาก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันนี่นา แล้วทำไมเขาถึงตกลงกับต้าอวิ๋นล่ะ ทุกคนไม่สงสัยเหรอ?OT
ชาวเน็ตผู้เสพข่าวซุบซิบไม่คาดคิดเลยว่า พอถึงเวลานอนแล้วถึงจะมีเรื่องราวพิเศษเกิดขึ้น นี่แหละคือสิ่งที่พวกเขาอยากรู้อยากเห็น สงครามไอดอลระดับท็อป พร้อมกับการฆ่าล้างโคตรของแฟนคลับคู่จิ้น ดูแล้วสะใจจริงๆความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขาเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ แต่พอเห็นกลุ่มแฟนคลับต่างพากันงัดผลงาน และความน่าเชื่อถือทางการค้าของไอดอลตัวเองออกมา และยังใช้ภาพลักษณ์แย่ๆ ของอีกฝ่ายมาโจมตีกันก็อดขำไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ก็ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง มีเรื่องให้ดูทำไมจะต้องพลาดด้วยเล่านานๆ ทีจะได้เห็น4 ไอดอลระดับท็อป และ3 แฟนคลับคู่จิ้นที่มีอิทธิพลสูง พากันมาแบบหมู่คณะอย่างนี้ ช่างน่ากลัวจริงๆ ที่คนๆ หนึ่งสามารถนำพาความร้อนแรงมาได้ถึงขนาดนี้สงครามครั้งแรกดำเนินไปจนเกือบเที่ยงคืนจึงยุติลงชั่วคราว หลังจากนั้นบางกลุ่มก็แอบโผล่ขึ้นมาทำกิจกรรมต่อ เช่น แฟนคลับของห่าวอี้และเซี่ยอวิ๋นซู ส่วนที่เหลือก็ออฟไลน์ไปเกือบทั้งหมดทุกคนต่างเหนื่อยล้ามาทั้งวันจึงเข้
หลังจากเสียบปลาเสร็จ ทุกคนก็ถือไม้ไปปิ้งกินเอง เมื่อปลาของถังเหยาสุก เธอก็ขูดหนังด้านนอกออก แล้วหยิบกล่องเหล็กเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋าเป้ โรยผงบางอย่างลงบนตัวปลา แล้วปิ้งต่ออีกเล็กน้อย กลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณอย่างรวดเร็ว แค่ได้กลิ่นก็น้ำลายสอโดยไม่รู้ตัว“หอมจังเลยค่ะ ใส่ผงอะไรลงไปคะ ฉันอยากได้บ้าง”“พี่เสี่ยวเหยา แบ่งให้ฉันด้วย หอมมากเลยค่ะ”ผู้ชมที่ดูผ่านหน้าจอเห็นหนังปลาสีเหลืองทองสวยงามน่ากิน ส่วนเนื้อข้างในยังคงความสดหวานนุ่มละมุน ก็กลืนน้ำลาย เอื๊อก โดยไม่รู้ตัว กลิ่นหอมยั่วยวนและภาพแขกรับเชิญกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย ก็ทำให้ทีมผู้กำกับที่อยู่ใกล้ๆ และตากล้องบางคนรู้สึกอยากกินจนทนไม่ไหวเมื่อไหร่จะได้แต่งงานสักที: ฉันไม่ได้ไปตั้งแคมป์แบบนี้มานานแล้วนะ ทุกคนรวมตัวกันรอบกองไฟ ปิ้งอาหาร และสัมผัสบรรยากาศที่กลมกลืนกับธรรมชาติ จู่ๆ ก็อยากไปเที่ยวไหนสักแห่งจังคุณคือดวงอาทิตย์ของผม:
เผิงเหนียนและซู่อิงมองคนที่จู่ๆ ก็หันหลังปีนต้นไม้ รูปร่างของถังเหยาค่อนข้างบอบบาง ไม่คิดเลยว่าจะปีนต้นไม้ได้ด้วย ทั้งสองคนเงยหน้ามองว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่บนนั้น หรือว่าหาไข่นกได้จริงๆ? ยังไม่ทันได้ส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ ปากก็อ้าค้าง ตาก็เบิกโพล งมองคนที่เมื่อกี้ยังยืนอยู่บนต้นไม้ แต่จู่ๆ ก็พุ่งตัวลงมา“อ๊า…”“อ๊า…พี่ถังเหยาตกลงมา…”ผู้ชม:ขอโทษนะครับ พวกเราอยากจะเชื่อมต่อกับกล้องของถังเหยา ต้องย้อนกลับแบบสโลว์โมชั่น 0.25 เท่าเลยครับหน้าจอฉายภาพถังเหยาแบบใกล้ชิดอีกครั้ง ที่แท้แล้วเมื่อครู่เธอกำลังผูกเชือกเข้ากับลำต้น หลังจากดึงแรงๆ สองสามครั้งจนมั่นใจว่าเชือกแน่นดีแล้ว เธอก็สวมถุงมือ หยิบปลายเชือกที่เหลืออีกด้านหนึ่ง ยืนขึ้นแล้วเอนตัวไปข้างหลังเพื่อเร่งความเร็ว จากนั้นก็กระโดดพุ่งออกไปอย่างแรง ร่างกายพุ่งไปข้างหน้าตามแรงเหวี่ยงผ่านไปเหนือขอบฝั่งอีกด้านกลุ่มคนสามคนที่เ