Beranda / โรแมนติก / ร้ายพ่ายรัก / ร้ายพ่ายรัก_VI👠 : เธอ คือใคร?

Share

ร้ายพ่ายรัก_VI👠 : เธอ คือใคร?

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-07 16:44:02

หวืด!

“ท่านคริสตัล! ไปทำอะไรมา!” เมื่อร่างบางกำลังเดินเข้าบ้าน แต่กลับเซจนทรงตัวไม่ได้จนแทบลงไปกองที่พื้น ฟีอาร์รีบวิ่งเข้ามาประคองเจ้านายของตนก่อนจะมองสำรวจร่างกายที่ดูเหมือน.. จะบอบช้ำด้วยแรงบีบ

“สีหน้าของท่าน”

“หยุดเรียกข้าแบบนั้น.. เดี๋ยวก็โดนจับได้” คริสตัลตอบอย่างอ่อนแรง การใช้ชีวิตอยู่บนโลกมนุษย์ด้วยการมีบ้านเป็นของตัวเองไม่ได้สบายขนาดนั้น พวกเพื่อนบ้านดูแล้วไม่ค่อยอยากจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันสักเท่าไหร่ แต่ข้าต้องอยู่ให้ได้!

“…เข้าไปด้านในก่อนเถอะครับ คุณเดินไหวใช่ไหม”

“…อืม” คอแห้งเป็นบ้า.. ถ้าถามว่าทั้งที่ตั้งใจกลับมาเพื่อแก้แค้นแล้วทำไมถึงยังจะต้องเปลืองตัวให้กับผู้ชายเลวทรามอย่างฟีนิกซ์คนนั้น.. ก็ตอบได้อย่างชัดเจนเลยว่า

เพราะสิ่งเดียวที่จะทำให้ผู้ชาย.. บ้าคลั่งจนเสียสติจนทำลายทุกสิ่งได้… คือร่างกายของหญิงสาว ไม่ว่าจะมาในรูปแบบไหน ความกระหายในทุกสิ่ง ความกระหายในราคะ… ฆ่าคนมานักต่อนักแล้ว

“ท่านไม่ได้คิด.. ทำเรื่องที่ตั้งใจไว้ใช่ไหม” ฟีอาร์เอ่ยถามทันทีที่ปิดประตูบานใหญ่

“เจ้านี่ช่าง ซ่อกแซ่กน่ารำคาน”

“รำคานไปเถอะครับ ยังไงท่านคริสตัลก็ใช้ชีวิตลำพังบนโลกมนุษย์ไม่ได้ถ้าไม่มีผม”

“หึ๊~” ฉันสบัดฟีอาร์ออก นับวันยิ่งเลียนแบบท่านพี่ เป็นยมทูตมีสัจจะมีศีลธรรมขึ้นทุกวัน..

“เตรียมน้ำอุ่นให้ฉันที ไม่สิ.. ฉันจะอาบน้ำนม”

“ครับ”

ร่างกายที่บอบช้ำ ไม่ว่าจะส่วนไหนก็ไม่อาจทำให้ความแค้นที่สุมในใจลดหายตายจากไปได้ เธอเพิ่งจะเริ่มเกมส์ เพราะฉะนั้น ไม่ว่ามันจะหนักหนาแค่ไหน การที่เธอตัดสินใจกลับมาในครั้งนี้ก็เพื่อ ดับฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอนตัวเองทุกค่ำคืน ฝันร้าย.. จากคืนสุดท้ายที่เคยเป็นมนุษย์และมีชีวิต…

“..ข้าจะ เอาคืนให้สาสม พิภพ” ริมฝีปากแดงกัดเม้มจะแทบจะห้อเลือดจนแดงช้ำ มือบางบีบกำแน่นราวกับระบายความรู้สึกที่ถูกไฟสุ่มอยู่ภายในออกมา

“..ฝันร้ายของฉัน ต้องหายไปให้ได้ในสักวัน”

Phoenix Part

หลังจากที่ทุกอย่างจบลง คริสตัลพาตัวเองออกไปจากห้องที่เธอถูกกระทำดังกล่าว เธอไม่ได้ทิ้งความเจ็บปวดให้อีกฝ่ายได้รับรู้แม้จะมีหยดเลือดขณะที่ทำสิ่งนั้นตกทิ้งไว้ก็ตาม

ร่างสูงที่ไม่ได้ติดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทำให้เห็นแผงกล้ามเนื้อเป็นลอนสวย ฟีนิกซ์เดินออกมาจากห้องดังกล่าว พลางกดโทรศัพท์หาใครสักคน

“ไงมึง” ชิณณ์ที่นั่งอยู่ไม่ไกล ที่นี่คือถิ่นของเขา ชิณณ์เอ่ยทักเพื่อนตัวเอง แต่ฟีนิกซ์กลับดูร้อนลนยกมือห้ามก่อนจะสาวเท้าเดินด้วยความเร็วมุ่งไปที่รถของตนทันที

“…รับสิ” แต่เพราะไร้การตอบรับ โทรศัพท์ราคาแพงจึงถูกโยนอย่างไม่แยแสลงที่เบาะข้างคนขับ

อย่างพ่อ.. จะไปทำให้ใครแค้นได้ แต่เพราะสายตาที่เต็มไปด้วยความแค้นของหญิงสาวยังคาตาของเขา พลางคิด เท้าเรียวก็เหยียบคันเร่งแทบมิดไมล์ พร้อมกับถึง บ่อน ของตนเพียงเวลาไม่นาน

“คุณฟีนิกซ์”

“กูไม่ว่าง” เป็นอีกครั้งที่เขายกมือห้ามลูกน้องที่พุ่งเข้ามา ก่อนจะรีบขึ้นมายังชั้นสามของบ่อน บิณฑ์ คือคนแรกที่เขาเห็นหลังจากประตูลิฟต์เปิด ก่อนจะคำนับมาเฟียด้วยการก้มโค้งอย่างเคย

“ท่านพิภพอยู่ในห้องทำงานคุณครับ”

“กะแล้ว” ก็ถ้าในเมื่อโทรแล้วไม่ค่อยชอบรับ ก็หมายความว่าไม่ได้อยู่ที่บ้านจนกลัวจะโดนจับได้ แก่จนจะลงโลงอยู่แล้วยังจะขยันท่องโลกทั้งที่ใกล้ตายแบบนี้.. ฟีนิกซ์ก้าวเท้ายาวๆ พลางติดกระดุมเสือไปพลาง และทันทีที่มาถึงห้องทำงาน แล้วเปิดประตู

กึก~

“คิดสิว่าไปทำใครให้เขาแค้นได้ขนาดนั้น”

“..อะไรของแก?” พิภพ กดหยุดคลิปวงจรหญิงสาวชุดดำดังกล่าว เขานั่งดูมันซ้ำๆเป็นหลักชั่วโมง ก่อนจะลุกขึ้นยืน

“ผู้หญิงที่.. ที่ ที่…” ร่างสูงแค่นศรีษะเล็กน้อย

“อะไรของแก? จะกล่าวหากันทั้งที แค่ชื่อยังไม่รู้เลย”

“……” ดันพลาดเรื่องชื่อไปจนได้ ก่อนจะถูกมองด้วยสายตาที่สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า พิภพ น่าจะเดาเหตุการณ์ก่อนหน้าได้ไม่ยาก

“แกหรือเปล่าที่ไปทำให้ใครแค้น”

“เธอบอกว่ารู้จักพ่อตั้งแต่ผมยังไม่เกิด”

“….?”

“อีกอย่าง…” ร่างสูงเกือบ190เซนติเมตรเดินประชิดตัวคนเป็นพ่อ พลางขมวดคิ้วราวกับต้องการคำตอบ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้

“พ่อเคยนอนกับเธอ”

“เหอะ! ทั้งชีวิตไอ้ภพนี่นอนกับแม่มึงคนเดียว”

“…..”

“มาเฟียอย่างแกโดนแกงค์ต้มตุ๋นหลอก.. น่าขายหน้าชะมัดเลย ฉันไม่ใช่พวกกินไม่อิ่มแบบแก”

“จริงจัง”

“ฉันก็จริงจัง ถึงฉันจะสร้างไอ้บ่อนนี้มากับมือ แต่ฉันก็ไม่เคยไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร อีกอย่าง.. แม่มึงอย่างโหด คิดว่าอย่างกูเนี่ย จะแอบไปมีอีหนูซุกไว้ที่ไหนหรือไง ..ไอ้ลูกเวร”

“…..”

“ถ้าแม่มึงได้ยินนี่ กูถูกหักคอตายตรงนี้แล้ว”

“อย่าเอาแม่มาเกี่ยว ตอนนี้ช่วยคิดให้ละเอียด ว่าได้ไปทำอะไรให้ใครเขาแค้นถึงกับจะเอาชีวิต” พิภพเลิ่กคิ้ว แต่ยังคงเชื่อว่า ฟีนิกซ์ถูกหลอกมา จนกระทั่ง.. พิภพเอะใจเรื่องหญิงสาวในคลิป และคำพูดของฟีนิกซ์.. และผู้หญิงคนนั้นในความฝัน..

เหมือนจะลางๆแต่เป็นไปไม่ได้.. ก็ในเมื่อเธอคนนั้น

“ยังไง?”

..ตายไปแล้ว

“…ไม่มี” ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานของฟีนิกซ์ทันที

ไม่ใครก็ใครนี่แหละที่โกหกกู.. ฟีนิกซ์เดินไปที่โต๊ะทำงาน กดรีเพลย์เล่นคลิปดังกล่าวที่เปิดค้างไว้ เขาดูมันซ้ำๆแม้จะได้เจอตัวจริงของเธอมาแล้วก็ตาม.. ก่อนจะยกมือถือติดต่อกับชิณณ์

ติ๊ดด~ ไม่นานนักอีกฝ่ายก็รับสาย

“มึงจับตาดูผู้หญิงคนนั้นให้กูที ถ้าเข้าไปที่ตึกมึงอีก โทรบอกกูทันที”

[มีอะไรเปล่าวะ?]

“เออมี แต่เดี๋ยวกูค่อยเล่าให้ฟัง”

ฟีนิกซ์กดวางสาย พร้อมกับทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ทำงาน ก่อนจะเอาแต่จ้องคลิปที่กดหยุดค้างไว้..

“…เธอเป็นใคร”

อีกด้าน..

ร่างบางนอนแช่น้ำนมอยู่ในอ่างราคาแพง พลางยกแขนนวดคลึงร่างกายตนเองเบาๆ นึกคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตครั้นที่ยังมีชีวิตเฉกเช่นมนุษย์ปกติ มันจะทำให้เธอไม่สามารถนอนหลับได้อย่างสนิทเหมือนเช่นเคย ความทรมานนี้ ไม่เป็นฉัน คงไม่มีวันเข้าใจ

มือบางควักน้ำนมในอ่าง ก่อนจะค่อยๆเทให้ไหลรินออกจากฝ่ามือ ร่างกายที่เคลือบไปด้วยน้ำนมบริสุทธิ์เปร่งปรั่งราวกับผิวของเด็กแรกเกิด พลันยิ้มที่มุมปาก

“แล้วจะได้รู้.. ว่าฉัน คือใคร?”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ร้ายพ่ายรัก   Special [ตอนพิเศษ]

    1ปีต่อมา….โต๊ะอาหารรายล้อมไปด้วยอาหารมากมาย คนที่ได้นั่งอยู่ตรงนี้คือคนสำคัญของฉันทั้งนั้น คริสตัลวางช้อนเมื่อความรู้สึกของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ความซาบซึ้งและความรู้สึกผิดไม่อาจหายไปจากใจ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม“ไม่อร่อยหรือไง?” ฟีนิกซ์เอ่ยถามก่อนจะยกไวน์แดงขึ้นดื่ม ทำให้คิรัวร์และบีเบลหยุดทานตามไปด้วย“เปล่า.. ฉันแค่ อยากขอโทษและขอบคุณทุกคน”ส่วนชายชราอีกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอย่างพิภพก็วางช้อน แล้วใช้ผ้าเช็ดปากด้วยท่าทีราบเรียบ“ไม่มีใครโทษเธอ”“…..”“โดยเฉพาะฉัน”“….”“และฉันเชื่อว่าที่นี่ก็ไม่มีใครโทษเธอเช่นกัน” พิภพที่หายไปนาน กลับมาที่บ้านได้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา คำตอบที่ฉันได้จากฟีนิกซ์ตอนรู้เรื่องราว คือพิภพแอบไปบวชและอยู่ในพระธรรมเป็นเวลาสองพรรษา ภาษามนุษย์ว่าไว้แบบนั้น“ทุกคนมีอดีต เมื่อถึงเวลาเราก็ควรปล่อยผ่าน จะให้ใช้ชีวิตจมอยู่กับความผิดพลาดในอดีต เป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดนัก”“…ข้ารู้”“ใช้ชีวิตนิรันดร์ให้เป็นประโยชน์” คิรัวร์พูดเสริม คริสตัลพยักหน้าเพียงนิดก่อนจะมองหน้าทุกคนเพื่อหวังจะแจ้งเรื่องบางแรื่อง เธอก้มลงและหยิบกระเป๋าของเธอออกมาและมองหน้าทุกคนอีกครั้ง จนฟีนิกซ์มอ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XLVIII👠 : แล้วพบกันใหม่ (END)

    ในห้วงเวลาของโลกหลังความตาย แสงสว่างที่ปลายทางชัดเจนเสมอแม้มีเพียงจุดเดียวหรือเล็กเท่าจุดไข่ปลา ร่างสวยค่อยๆเดินมานั่งที่โต๊ะตัดสินวิญญาณ แม้ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่การขอเวลาได้พูดคุยแค่เพียงไม่นาน ไม่ได้ผิดกฎโลกหลังความตายแต่อย่างใดครืดด~ เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้น เรียกสติของสองสามีภรรยาที่เพิ่งสิ้นอายุขัยตามกาลเวลาและตามโรคาหรือโรคประจำตัว ยมทูตสาวมีสีหน้านิ่งเงียบก่อนจะฉายแววความเศร้าเพียงนิดออกมา“อ้าว.. แม่หนูนี่”“..จำได้ด้วยเหรอ”“ได้สิ แม่หนูที่มากับไอ้เจ้าแฟรงค์ ตอนนั้นที่แห่กันมาเยอะๆ” คนเป็นพ่อเริ่มบทสนทนา คริสตัลยิ้มเพียงบางเบา ตรงหน้ามีขนมปั้นทรงกลม หลากสีแต่ความสามารถของมันมีเพียงหนึ่งเดียว เธอดันจานที่ว่าไปตรงหน้าของสองสามีภรรยา“..พวกคุณต้องกินมัน”“ขนมอะไร?”“..เม็ดลบความทรงจำ” เกิดความเงียบเข้าปกคลุม เมื่อสองสามีภรรยามองหน้ากันก่อนจะหันกลับมา“ฉันเป็นยมทูต บัดนี้ถึงเวลาแก่การสมควรแล้ว ที่ท่านทั้งสอง.. จะต้อง.. ถูกตัดสิน”“ยมทูตเหรอ? แล้วทำไมหนูถึงได้..” คราวนี้คนเป็นแม่แทรกขึ้นมา“คนพวกนั้นรู้.. และวันนี้ฉันมาทำหน้าที่ของฉัน”“….”“ฉันเป็นคนเก็บดวงวิญญาณของพวกคุณ ถึงมั

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVII👠 : ไปจนนิรันดร์

    _______________***เนื้อหาในตอนนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน มีการเขียนระหว่างความเป็นความตาย อาจมีบทความที่ทำให้รู้สึกดำดิ่ง แต่ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความรู้สึกของตัวละครหลักค่ะ***_______________“ปิดตาก่อน”“ปะ ปิดทำไม ฉันไม่ชอบความมืดนะ”“ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก”“ถ้าเปิดผ้ามาแล้วมีผีพุ่งออกมา ฉันโกรธนะบอกเลย!”ยมทูตกลัวผี… ฟีนิกซ์ส่ายหัวกับประโยคที่ว่า ก่อนจะพาเธอเดินลงจากเครื่องบินส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่มาเฟียจะมีเครื่องบินเป็นของตัวเองและมี.. พื้นที่ตีนดอยเป็นของตัวเอง “พะ พอหรือยังฉันกลัวแล้วนะ”“อีกนิด”ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นตอนเช้าแท้ๆ และอากาศก็เย็นสบายมากๆด้วยแบบนี้ ก็อดกลัวไม่ได้ มันไม่ใช่ว่าฉันกลัวผีอะไรซะแบบนั้นนะ แค่ไม่ชอบความมืดและการเซอร์ไพส์ที่ไม่รู้ปลายทางนั้นแหละ เพราะมันเหมือนการสุ่มที่ไม่รู้ว่าจะได้เจอกับอะไร ความหมายที่กลัวคือแบบนี้ เรียวเท้าเหยียบเนินหิน ทางขรุขระทำให้ยมทูตสาวชะงักไปหลายครั้งพลันจินตนาการถึงสิ่งที่ตนกังวล แต่แล้วทางเดินที่ว่า ก็เรียบราบ เดินสบายขึ้นมาซะอย่างนั้น คริสตัลจับมือฟีนิกซ์และบีบพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกจากฝ่ามือ“ถ้านายหลอกฉันมาฆ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVI👠 : ของสำคัญ NC+

    ปรโลก“ท่านคิดไหมขอรับว่าท่านคริสตัลจะเป็นยังไงต่อ”“ก็เห็นๆกันอยู่.. เป็นพวกคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตา”“หาตรงกลางของท่านคริสตัลไม่ได้จริงๆ.. จะแค้นก็แค้นแบบไม่ฟังอะไร จะรักใครจะคนก็รักแบบไม่ลืมหูลืมตา..”“ไม่เถียง” คิรัวร์ปิดแฟ้มทะเบียนราษฎรวิญญาณ เขาเองก็เป็นห่วงคริสตัลอยู่เสมอ แต่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวก็ไม่ใช่เรื่อง หลังจากนี้หากน้องสาวจะเลือกวิถีชีวิตแบบไหน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไป.. เธอจมอยู่กับความแค้นมายาวนาน การจะใช้ชีวิตโดนไร้สิ่งนั้นก็อาจจะทำให้เธอทำตัวไม่ถูกในช่วงแรก ความหอมหวานของความรักมีใครบ้างที่ไม่อยากจะลิ้มลองมัน ไม่ว่ามนุษย์ ยมทูตหรือพระเจ้า ไม่มีสิ่งใดหลุดพ้นไปได้ซึ่งความรัก.. เป็นคำสาปเดียวที่ไม่อาจลบล้างได้แม้กระทั่งทวยเทพ“ข้าจะไปเยี่ยมท่านปู่ เจ้าจะไปกับข้าไหม?”“ไปอยู่แล้วขอรับ”บนเครื่องบิน…(*0*)~“..มันทำไม?”“ฉันไม่เคยขึ้นเครื่องบิน!”“แล้ว.. เธอมองหาอะไร บนนี้นอกจากก้อนเมฆก็ไม่มีอะไรแล้ว”“สวรรค์หนะ”“..สวรรค์?” ฟีนิกซ์เลิ่กติ้วถาม ก่อนจะเป็นฝ่ายถามต่อ“เธอเป็นยมทูต แต่กลับมองหาสววรค์?”“ก็นายดูสิ ขนาดพวกเราลอยสูงอยู่บนฟ้าแท้ๆ ไหนละสวรรค์ สวรรค์ที่ลอยเหนือเมฆ..

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้าบพ่ายรัก_XXXXV👠 : ข้อตกลง

    ตั้งแต่กลับมา คริสตัลตัวติดกับฟีนิกซ์แทบไม่ห่าง เธอแทบไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวที่ได้อยู่เคียงข้างฟีนิกซ์ แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ นอกจากแววตาที่เปลี่ยนไป ความเป็นมิตรก็เหมือนจะเลเวลอัพขึ้นด้วย.."ห้ามแผลงฤิทธิ์หรือสร้างเรื่องให้กับบ่อนที่นี่ เข้าใจนะ" เป็นมิตร… กับสิ่งที่คนมองไม่เห็น"อึ่กก" ลูกน้องและบอดี้การ์ดหน้าบ่อนเลิ่กลั่กกันไปอีก คริสตัลเล่นยืนพูดกับดวงวิญญาณเร่รอนที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่มองเห็น เพราะลูกน้องทุกคนยังไม่รู้ว่าคริสตัลไม่ใช่คนปกติ นอกจากแฟรงค์และบรรดาเพื่อนของฟีนิกซ์เท่านั้นที่รู้และยังไม่คิดว่าจะป่าวประกาศเรื่องนี้กับใคร เพราะมองไม่เห็นประโยชน์อะไรจากเรื่องนี่เลยนอกจากสร้างความกลัวให้ลูกน้องมากกว่า.. แต่เพราะความผิดพลาดของคิรัวร์ที่ไล่ลบความทรงจำของลูกน้องพิภพไม่หมด แม้หลงเหลือไว้เพียงหนึ่งคน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใครอยู่ดี ซึ่งยังคงเป็นความลับต่อไปสำหรับลูกน้องคนนั้น"..คุณฟีนิกซ์ชอบแปลกๆแบบนี้เหรอวะ" ลูกน้องคนนึงพูดขึ้น แม้จะด้วยน้ำเสียงที่เบาสุดๆก็ตาม “อะไรที่แปลกเหรอ?”“อะ เอ่อ! มะ ไม่มีอะไรครับ!” …พวกมนุษย์นี่พิลึกพิลั่น ฉันไม่สนใจหรอกน

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXIV👠 : คิดถึง NC++

    “อ๊า~” ฟีนิกซ์หน้านิ่ว คริสตัลทำเขาเสียวตั้งแต่เริ่ม ถ้ำน้อยบีบรัดเอ็นหนา ตอดตุ๊บๆคลายความปวดหนึบก่อนหน้าได้ดี แถมยังอุ่นไปด้วยน้ำชื้นจากภายใน เสียงเนื้อกระทบกังวานพอสมควรก้นกลมกระเด้งรับและสวนตอบสะโพกหนาที่อยากจะโชว์ลีลาที่เก็บกักไว้เต็มๆเป็นเวลาสองเดือน มือใหญ่บีบก้นกลม เย้อก้นไปมาหนักก่อนจะทิ้งคอพาดกับพนักโซฟา“อ่า~”แต่คริสตัลไม่เสียเวลาแม้แต่นิด เธอรั้งต้นคอหน้าที่แหงนหน้ามองเพดานกลับมา ยัดเหยียดนมสวมป้อนเข้าปาก จังหวะที่ถูกดูดเป็นอะไรที่ ที่สุดจริงๆ ความเสียวที่พุ่งพล่านไปทั้วทั้งตัว ทำร่างสวยแอ่นตัวเป็นเส้นตรงคิ้วเข้มขมวด ฟีนิกซ์คงเสียวสุดใจเพราะแก้มแดงไปถึงกกหู มืออุ่นเค้นประคองเต้าไม่ให้หลุดจากปากของเขา เพราะยมทูตสาวเล่นขย่มตอเขาแบบไม่บันยะบังยังตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บบเนินสามเหลี่ยมกลืนกินตอใหญ่จนมิดด้าม กลีบสวามโอบอุ้มเอ็นหนาอย่างกลมกลืน ปึ่ก!“อ๊ะ!” ร่างกระเพื่อมขึ้นจากเดิมเพียงครั้ง..ปึ่ก ปึ่ก ปึ่กกก!!! ก่อนจะรัวไม่ยัง กระเด้งกระดอนกระเพื่อมครบจบในท่าเดียว ฟีนิกซ์ไม่อดกลั้นอะไรอีกต่อไปแล้วก่อนหน้าแค่กังวลว่าตนจะทำให้ยมทูตสาวรู้สึกเจ็บ เพราะขนาดของเขาและเธอมันไม่ได้สามั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status