Accueil / โรแมนติก / ร้ายพ่ายรัก / ร้ายพ่ายรัก_VII👠 : ตายไปแล้ว.. ก็ยังไม่หายแค้นสักนิด

Share

ร้ายพ่ายรัก_VII👠 : ตายไปแล้ว.. ก็ยังไม่หายแค้นสักนิด

last update Dernière mise à jour: 2025-11-07 16:44:38

“ไม่มี? เป็นไปได้ไง?” ฟีนิกซ์เลิ่กคิ้วกับข้อมูลที่เขาได้มอบหมายให้แฟรงค์ ไปสืบสาวค้นประวัติของหญิงสาวปริศนาในชุดดำ ชิณณ์เป็นคนที่แอบถ่ายรูปของเธอคนนั้นเอาไว้เมื่อตอนที่ทั้งสองยืนปะทะฝีปากวาจา

“นั่นสิครับ.. ไม่ว่าจะสืบหา หรือรื้อค้นจากทางไหน ใบหน้าของเธอคนนี้.. ไม่สามารถสืบหาและยืนยันตัวตนได้เลย”

กึก~ กึก~ กึก~ นิ้วเรียวไล่เคาะกับโต๊ะอย่างมีจังหวะ ฟีนิกซ์เริ่มสงสัยมากขึ้นทุกที แม้แต่ชิณณ์เองก็รู้สึกไม่ต่าง

“..เป็นไปได้ไหมคะ ว่าเธอเป็นลูกครึ่ง ..คือบัวหมายความว่า คงไม่มีประวัติของเธอที่ไทยเพราะเธอค่อนข้าง ..สวยแบบฝั่งยุโรปเลย”

“ไม่เกี่ยว อย่างไอ้ฟี ประวัติคนเราหาได้ทุกที่บนโลกนั่นแหละ” ชิณณ์ตอบกลับ

“แล้วถ้าแบบนั้น.. คนประเภทไหนละคะที่ไม่มีประวัติอยู่บนโลกเลยอะ แม้แต่คนตายไปแล้วก็ล้วนมีประวัติอยู่ทั้งนั้นนะคะ”

“หรือจะไม่ใช่คนทั่วไป” ฟีนิกซ์พลางพูดเบาๆเหมือนพูดกับตัวเอง

“ใช่ค่ะ เธอคนนั้น ต้องไม่ใช่คนทั่วไปแน่ๆ”

“…..” คำของบัวทำให้ฟีนิกซ์นิ่งพินิจพิจารณา ไม่ใช่คนทั่วไป..

“คนเราไม่ว่าจะไก่กาอาราเล่มาจากไหน เกิดมาก็ต้องมีประวัติถูกต้องไหมคะ?”

“หัดเป็นนักสืบตั้งแต่เมื่อไหร่?” ชิณณ์หรี่ตามองบัว

“เปล่านะคะ บัวก็แค่ว่าไปตามจริง” สายตาของบัวยังคงชัดเจนดั่งคำพูด

ผมไม่เถียง.. คนเรา ไม่ว่าจะไก่หาอาราเล่มาจากไหนมันก็ต้องมีประวัติ บัวพูดถูก

“…เธอ เหมือนไม่มีที่มาที่ไป เหมือนคนเก็บประวัติ ตัวเองแล้วสร้างขึ้นมาใหม่ เป็นแบบนั้นได้หรือเปล่าคะ?”

“เดี๋ยวนะครับ คนที่ไม่มีประวัติ ไม่มีฐานข้อมูลในทะเบียนราษฏร ก็ถือว่าเป็นบุคคลตกสำรวจได้นิครับ”คราวนี้เป็นแฟรงค์พูดขึ้นมาหลังจากนิ่งไปนาน

“ถ้ามึงเห็นเธอกับตา มึงจะบอกว่าเธอไม่มีทางเป็นบุคคลตกสำรวจ”

“อันนี้เห็นด้วย” ชิณณ์ตอบกลับอย่างไม่รีรอ ความสวยระดับนั้น แถมยังดูรวยมากซะด้วยแบบนั้นอีก ไม่มีทางที่คนประเภทนี้จะไม่มีประวัติ หรือเป็นบุคคลตกสำรวจ.. จะมีก็แค่อย่างเดียว

“..ใช้เงิน ลบอดีต”

“….” ชิณณ์และแฟรงค์หันหน้ามองกัน

“แบบนั้นสินะ ..แม้แต่ผียังมีหลุม” สายตาคมของฟีนิกซ์ จับจ้องไปที่ไหนไม่มีใครรู้ แต่มองตรงไปข้างหน้าราวกับมีวิมารในจินตนาการเป็นจุดหมาย ท่าทางที่ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มในตอนนี้เป็นท่าทางเวลาที่เขา.. เริ่มสนใจบางสิ่งบางอย่างจนแทบจะถอนตัวไม่ทันซะแล้ว

“..สังหรณ์ว่าจะไม่ใช่เรื่องที่ดี”

“ผมก็คิดแบบนั้น” แฟรงค์ตอบกลับชิณณ์ไป พลางมองคนเป็นนายที่ยังคงมีแววตาสนใจในตัวของหญิงสาว

“ให้มันรู้ไปดิ ว่ากูเพิ่งจะได้ เอา กับผีที่ไม่มีหลุมอย่างเธอคนนั้น หึ๊~”

ทุกคนพลันมองหน้ากัน แม้แต่บัวที่เด็กที่สุดในวงก็ยังมีแววตาที่ค่อนข้างจะหวั่นใจ อาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ก็เธอคนนั้น สวยสง่าดุจดั่งนางพญา ที่แม้แต่ผู้หญิงด้วยกันอย่างเธอ ก็ยังหวั่นเกรง..

“…เธอคนนั้นเหมือนนางพญาเลยนะคะ”

“…..”

“ขอโทษนะคะพี่ฟี ถ้าการที่เธอยอมนอนกับพี่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแบบนี้ พี่เคยไปทำอะไรเธอไว้แต่พี่จำไม่ได้หรือเปล่า”

“…เออวะ มึงลองนึกดิ๊”

“กูไม่ได้ทำ”

“….” ทุกคนมองหน้ากันอีกครั้ง

“เธอมาเพื่อบอกกูว่า.. พ่อกู”

“….”

“ต้องชดใช้หนี้ที่ติดไว้ …ด้วยชีวิต” เงียบสงัด ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำใดออกมา แม้แต่ฟีนิกซ์เอง

“..อย่างพ่อกู จะไปทำอะไรใครเขาได้วะ” พลางพูดเบาๆ แต่นัยต์ตากลับแข็งกระด้าง เขาต้องการคำตอบและจัดการทุกอย่างให้จบ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี

สองอาทิตย์ต่อมา…

นิ้วเรียว ปลายเล็บสีแดงสด วนไล้ที่ขอบแก้วเครื่องดื่มจรดกันแล้วจรดเล่า.. ดวงตาเฉี่ยวคมมองตรงไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมายราวกับมีสิ่งที่ค้างคาในใจ

ผิวขาวเนียนส่องแสงเปร่งออร่าโดดเด่นกว่าใครทั้งหมดในบริเวณนี้ ล่อสายตาของพวกสิงห์เสือแถวนี้ได้ดียิ่งนัก

“…ท่านคริสตัล มนุษย์พวกนี้” แต่พลางได้รับสายตาดุๆเชิงเตือนกลับมา

“คุณ คุณจะนั่งตรงนี้อีกนานแค่ไหนครับ พวกผู้ชาย…”

“ก็จนกว่าคนที่ฉันอยากจะเจอ จะโผล่มา”

“…แบบนั้นเป็นฝ่ายบุกไปหาถึงที่ ไม่ดีกว่าเหรอครับ?”

“ไม่อะ”

“…..”

“ฉันเป็นพวก.. ชอบล่อแมลงพวกนั้น มาติดกับดักมากกว่า”

“…..”

“นั่งกินเหล้าสวยๆแบบนี้ ไม่ดีตรงไหน?” ฟีอาร์ไม่อาจขัดคำสั่งหรือขัดใจคริสตัลได้มากนัก การตื่นขึ้นมาหลังจากการหลับไหลอย่างยาวนานครั้นเมื่อตอนเกิดเรื่องของคิรัวร์และบีเบล คริสตัลหลับไหลอยู่กับความเจ็บปวดที่ตัวเธอเองไม่อาจสลัดมันจนหลุดพ้นได้

“…..”

“ฉัน โดดเด่นกว่าสก๊อยขาสั้นพวกนั้นหรือยัง?”

“..คุณโดดเด่นที่สุดที่นี่แล้วครับ”

“ดี.. “ริมฝีปากฉ่ำวาวกระดกดื่มเครื่องดื่มสีเหลืองอำพัน ทิ้งรอยแดงรูปริมฝีปากไว้ที่ขอบแก้วบางๆ..

“สั่งมาอีก”

“นี่หลายบาทแล้วนะครับ ประหยัดหน่อยไหม”

“เก็บคำนั้นไว้ใช้กับพวกมนุษย์ที่ไม่รู้จักพอเถอะ”

“….”

“ฉันมีมากพอจะซื้อผับนี้ได้เพียงดีดนิ้ว”

ถึงจะดูมั่นอกมั่นใจขนาดไหนก็ตาม แต่ฟีอาร์ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เรื่องคืนนั้น.. สภาพของเธอไม่สู้ดีสักนิด ครั้นจะบอกว่าไม่ได้ไปทำอะไร หลอกให้ตายเขาก็ไม่เชื่ออยู่ดี

ข้ารับใช้นั่งมองคนเป็นนายที่เริ่มเมามายแต่ก็ยังคงดื่มต่อไปเรื่อยๆและไม่มีวี่แววจะยอมกลับไปกับเขาได้ง่ายๆ

“คิดจะทำจริงๆสินะครับ การล้างแค้น”

กึก… มือที่ยกแก้วเครื่องดื่มค้างชะงักเมื่อดื่มเสร็จ ดวงตาสีแดงฉานจ้องมองฟีอาร์ด้วยความรู้สึกที่ไม่สบอารมณ์

“ก็ฉันแค้นไง”

“….”

“ขนาดตายไปแล้ว.. ฉันยังไม่หายแค้นเลยสักนิด”

“….”

“เรื่องมันผ่านมานานมากแล้วนะครับ แล้วคนพวกนั้นก็ตายกันไปหมดแล้ว คุณก็รู้ไม่ใช่หรือไง”

“แต่เหลือ พิภพ ไง”

“….”

“ในเมื่อพวกมันหยิบยื่นความตายให้ฉันทั้งที่ฉันไม่ได้ต้องการสักนิด”

“….”

“คราวนี้ ฉันจะเป็นคนหยิบยื่นความตายให้กับพวกมันบ้าง… ตาย ทั้ง เป็น”

“ท่านคริสตัล”

“หลังจากนั้น ไม่ว่าใครหน้าไหนที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันก็จะไม่ปล่อยมันไว้ ฉันจะฆ่าพวกมันให้หมด.. ต่อให้ตกนรกอีกกี่ร้อยกี่พันขุม ข้าก็จะทำ”

ฟีอาร์ถอนหายใจ คริสตัลจมอยู่กับความแค้นจนเกินจะเยียวยา หากคิรัวร์ไม่สามารถหยุดยั้งคริสตัลได้ ก็ไม่มีใครในโลกหรือแม้แต่ในนรกจะฉุดรั้งเธอไว้ได้อีกแล้ว

“แต่อีกฝ่าย เป็นมาเฟียนะขอรับ มาเฟียไม่ใช่พวกที่ฆ่ากันได้ง่ายๆ พวกนั้นมันบ้าบิ่นไม่กลัวความตาย”

“แล้วไง? …ก็ไอ้พวกที่ตายๆไป ก็ได้ชื่อเป็นพันธะมิตรมาเฟียไม่ใช่หรือไง?”

“…..”

“ก็ตายกันได้ง่ายๆเลยนิ” ฟีอาร์ก้มหน้าแล้วกุมขมับ หมดแล้วหนทางที่จะช่วยฉุดรั้งอย่างที่คิรัวร์ตั้งใจให้เขาทำ

“ไม่กลัวตายแล้วยังไง? ก็ถึงพูดว่าจะทำให้มันตายทั้งเป็นก่อนจะได้ตายจริง”

“….”

“ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าช่วย เพราะฉะนั้น ต่อให้เจ้าจะชักแม่น้ำเป็นร้อยเป็นพันสาย หรือโน้มน้าวใจข้ามากเท่าไหร่.. ข้าก็ไม่เปลี่ยนใจ”

“….”

“อย่าลืมสิ ข้าตาย ทั้งที่ข้ายังไม่ได้บอกลาพ่อกับแม่ของข้า สักคำ”

หมดหนทางจะรั้งเธอกลับมา ไม่ใช่ว่าฟีอาร์เพิ่งจะเริ่มฉุดรั้งคนเป็นนายขึ้นมาจากหลุมแห่งความแค้น เขาทำมาตลอด ตลอดเวลาที่ได้รับใช้เธอผู้นี้…

“พวกมัน.. โหดร้ายกับข้าจนนาทีสุดท้าย

“….”

“เจ้า ไม่มีวันเข้าใจ” ฟีอาร์นิ่งไป เขาไม่รู้ว่าจะใช้วิธีใดเพื่อหยุดความแค้นของคริสตัลได้แล้ว..

“หากพ่อแม่ในชาติที่แล้วของท่านดูอยู่ละก็.. คงเสียใจน่าดูนะขอรับ”

“……”

“ที่ลูกสาวสุดที่รัก.. ล้มเหลวได้ถึงเพียงนี้”

ร่างสวยนิ่งไป พลางกัดฟันกรอด สิ่งที่ฟีอาร์พูด แทงใจดำของเธอมากจนเกินไป

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • ร้ายพ่ายรัก   Special [ตอนพิเศษ]

    1ปีต่อมา….โต๊ะอาหารรายล้อมไปด้วยอาหารมากมาย คนที่ได้นั่งอยู่ตรงนี้คือคนสำคัญของฉันทั้งนั้น คริสตัลวางช้อนเมื่อความรู้สึกของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ความซาบซึ้งและความรู้สึกผิดไม่อาจหายไปจากใจ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม“ไม่อร่อยหรือไง?” ฟีนิกซ์เอ่ยถามก่อนจะยกไวน์แดงขึ้นดื่ม ทำให้คิรัวร์และบีเบลหยุดทานตามไปด้วย“เปล่า.. ฉันแค่ อยากขอโทษและขอบคุณทุกคน”ส่วนชายชราอีกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอย่างพิภพก็วางช้อน แล้วใช้ผ้าเช็ดปากด้วยท่าทีราบเรียบ“ไม่มีใครโทษเธอ”“…..”“โดยเฉพาะฉัน”“….”“และฉันเชื่อว่าที่นี่ก็ไม่มีใครโทษเธอเช่นกัน” พิภพที่หายไปนาน กลับมาที่บ้านได้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา คำตอบที่ฉันได้จากฟีนิกซ์ตอนรู้เรื่องราว คือพิภพแอบไปบวชและอยู่ในพระธรรมเป็นเวลาสองพรรษา ภาษามนุษย์ว่าไว้แบบนั้น“ทุกคนมีอดีต เมื่อถึงเวลาเราก็ควรปล่อยผ่าน จะให้ใช้ชีวิตจมอยู่กับความผิดพลาดในอดีต เป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดนัก”“…ข้ารู้”“ใช้ชีวิตนิรันดร์ให้เป็นประโยชน์” คิรัวร์พูดเสริม คริสตัลพยักหน้าเพียงนิดก่อนจะมองหน้าทุกคนเพื่อหวังจะแจ้งเรื่องบางแรื่อง เธอก้มลงและหยิบกระเป๋าของเธอออกมาและมองหน้าทุกคนอีกครั้ง จนฟีนิกซ์มอ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XLVIII👠 : แล้วพบกันใหม่ (END)

    ในห้วงเวลาของโลกหลังความตาย แสงสว่างที่ปลายทางชัดเจนเสมอแม้มีเพียงจุดเดียวหรือเล็กเท่าจุดไข่ปลา ร่างสวยค่อยๆเดินมานั่งที่โต๊ะตัดสินวิญญาณ แม้ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่การขอเวลาได้พูดคุยแค่เพียงไม่นาน ไม่ได้ผิดกฎโลกหลังความตายแต่อย่างใดครืดด~ เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้น เรียกสติของสองสามีภรรยาที่เพิ่งสิ้นอายุขัยตามกาลเวลาและตามโรคาหรือโรคประจำตัว ยมทูตสาวมีสีหน้านิ่งเงียบก่อนจะฉายแววความเศร้าเพียงนิดออกมา“อ้าว.. แม่หนูนี่”“..จำได้ด้วยเหรอ”“ได้สิ แม่หนูที่มากับไอ้เจ้าแฟรงค์ ตอนนั้นที่แห่กันมาเยอะๆ” คนเป็นพ่อเริ่มบทสนทนา คริสตัลยิ้มเพียงบางเบา ตรงหน้ามีขนมปั้นทรงกลม หลากสีแต่ความสามารถของมันมีเพียงหนึ่งเดียว เธอดันจานที่ว่าไปตรงหน้าของสองสามีภรรยา“..พวกคุณต้องกินมัน”“ขนมอะไร?”“..เม็ดลบความทรงจำ” เกิดความเงียบเข้าปกคลุม เมื่อสองสามีภรรยามองหน้ากันก่อนจะหันกลับมา“ฉันเป็นยมทูต บัดนี้ถึงเวลาแก่การสมควรแล้ว ที่ท่านทั้งสอง.. จะต้อง.. ถูกตัดสิน”“ยมทูตเหรอ? แล้วทำไมหนูถึงได้..” คราวนี้คนเป็นแม่แทรกขึ้นมา“คนพวกนั้นรู้.. และวันนี้ฉันมาทำหน้าที่ของฉัน”“….”“ฉันเป็นคนเก็บดวงวิญญาณของพวกคุณ ถึงมั

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVII👠 : ไปจนนิรันดร์

    _______________***เนื้อหาในตอนนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน มีการเขียนระหว่างความเป็นความตาย อาจมีบทความที่ทำให้รู้สึกดำดิ่ง แต่ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความรู้สึกของตัวละครหลักค่ะ***_______________“ปิดตาก่อน”“ปะ ปิดทำไม ฉันไม่ชอบความมืดนะ”“ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก”“ถ้าเปิดผ้ามาแล้วมีผีพุ่งออกมา ฉันโกรธนะบอกเลย!”ยมทูตกลัวผี… ฟีนิกซ์ส่ายหัวกับประโยคที่ว่า ก่อนจะพาเธอเดินลงจากเครื่องบินส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่มาเฟียจะมีเครื่องบินเป็นของตัวเองและมี.. พื้นที่ตีนดอยเป็นของตัวเอง “พะ พอหรือยังฉันกลัวแล้วนะ”“อีกนิด”ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นตอนเช้าแท้ๆ และอากาศก็เย็นสบายมากๆด้วยแบบนี้ ก็อดกลัวไม่ได้ มันไม่ใช่ว่าฉันกลัวผีอะไรซะแบบนั้นนะ แค่ไม่ชอบความมืดและการเซอร์ไพส์ที่ไม่รู้ปลายทางนั้นแหละ เพราะมันเหมือนการสุ่มที่ไม่รู้ว่าจะได้เจอกับอะไร ความหมายที่กลัวคือแบบนี้ เรียวเท้าเหยียบเนินหิน ทางขรุขระทำให้ยมทูตสาวชะงักไปหลายครั้งพลันจินตนาการถึงสิ่งที่ตนกังวล แต่แล้วทางเดินที่ว่า ก็เรียบราบ เดินสบายขึ้นมาซะอย่างนั้น คริสตัลจับมือฟีนิกซ์และบีบพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกจากฝ่ามือ“ถ้านายหลอกฉันมาฆ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVI👠 : ของสำคัญ NC+

    ปรโลก“ท่านคิดไหมขอรับว่าท่านคริสตัลจะเป็นยังไงต่อ”“ก็เห็นๆกันอยู่.. เป็นพวกคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตา”“หาตรงกลางของท่านคริสตัลไม่ได้จริงๆ.. จะแค้นก็แค้นแบบไม่ฟังอะไร จะรักใครจะคนก็รักแบบไม่ลืมหูลืมตา..”“ไม่เถียง” คิรัวร์ปิดแฟ้มทะเบียนราษฎรวิญญาณ เขาเองก็เป็นห่วงคริสตัลอยู่เสมอ แต่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวก็ไม่ใช่เรื่อง หลังจากนี้หากน้องสาวจะเลือกวิถีชีวิตแบบไหน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไป.. เธอจมอยู่กับความแค้นมายาวนาน การจะใช้ชีวิตโดนไร้สิ่งนั้นก็อาจจะทำให้เธอทำตัวไม่ถูกในช่วงแรก ความหอมหวานของความรักมีใครบ้างที่ไม่อยากจะลิ้มลองมัน ไม่ว่ามนุษย์ ยมทูตหรือพระเจ้า ไม่มีสิ่งใดหลุดพ้นไปได้ซึ่งความรัก.. เป็นคำสาปเดียวที่ไม่อาจลบล้างได้แม้กระทั่งทวยเทพ“ข้าจะไปเยี่ยมท่านปู่ เจ้าจะไปกับข้าไหม?”“ไปอยู่แล้วขอรับ”บนเครื่องบิน…(*0*)~“..มันทำไม?”“ฉันไม่เคยขึ้นเครื่องบิน!”“แล้ว.. เธอมองหาอะไร บนนี้นอกจากก้อนเมฆก็ไม่มีอะไรแล้ว”“สวรรค์หนะ”“..สวรรค์?” ฟีนิกซ์เลิ่กติ้วถาม ก่อนจะเป็นฝ่ายถามต่อ“เธอเป็นยมทูต แต่กลับมองหาสววรค์?”“ก็นายดูสิ ขนาดพวกเราลอยสูงอยู่บนฟ้าแท้ๆ ไหนละสวรรค์ สวรรค์ที่ลอยเหนือเมฆ..

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้าบพ่ายรัก_XXXXV👠 : ข้อตกลง

    ตั้งแต่กลับมา คริสตัลตัวติดกับฟีนิกซ์แทบไม่ห่าง เธอแทบไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวที่ได้อยู่เคียงข้างฟีนิกซ์ แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ นอกจากแววตาที่เปลี่ยนไป ความเป็นมิตรก็เหมือนจะเลเวลอัพขึ้นด้วย.."ห้ามแผลงฤิทธิ์หรือสร้างเรื่องให้กับบ่อนที่นี่ เข้าใจนะ" เป็นมิตร… กับสิ่งที่คนมองไม่เห็น"อึ่กก" ลูกน้องและบอดี้การ์ดหน้าบ่อนเลิ่กลั่กกันไปอีก คริสตัลเล่นยืนพูดกับดวงวิญญาณเร่รอนที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่มองเห็น เพราะลูกน้องทุกคนยังไม่รู้ว่าคริสตัลไม่ใช่คนปกติ นอกจากแฟรงค์และบรรดาเพื่อนของฟีนิกซ์เท่านั้นที่รู้และยังไม่คิดว่าจะป่าวประกาศเรื่องนี้กับใคร เพราะมองไม่เห็นประโยชน์อะไรจากเรื่องนี่เลยนอกจากสร้างความกลัวให้ลูกน้องมากกว่า.. แต่เพราะความผิดพลาดของคิรัวร์ที่ไล่ลบความทรงจำของลูกน้องพิภพไม่หมด แม้หลงเหลือไว้เพียงหนึ่งคน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใครอยู่ดี ซึ่งยังคงเป็นความลับต่อไปสำหรับลูกน้องคนนั้น"..คุณฟีนิกซ์ชอบแปลกๆแบบนี้เหรอวะ" ลูกน้องคนนึงพูดขึ้น แม้จะด้วยน้ำเสียงที่เบาสุดๆก็ตาม “อะไรที่แปลกเหรอ?”“อะ เอ่อ! มะ ไม่มีอะไรครับ!” …พวกมนุษย์นี่พิลึกพิลั่น ฉันไม่สนใจหรอกน

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXIV👠 : คิดถึง NC++

    “อ๊า~” ฟีนิกซ์หน้านิ่ว คริสตัลทำเขาเสียวตั้งแต่เริ่ม ถ้ำน้อยบีบรัดเอ็นหนา ตอดตุ๊บๆคลายความปวดหนึบก่อนหน้าได้ดี แถมยังอุ่นไปด้วยน้ำชื้นจากภายใน เสียงเนื้อกระทบกังวานพอสมควรก้นกลมกระเด้งรับและสวนตอบสะโพกหนาที่อยากจะโชว์ลีลาที่เก็บกักไว้เต็มๆเป็นเวลาสองเดือน มือใหญ่บีบก้นกลม เย้อก้นไปมาหนักก่อนจะทิ้งคอพาดกับพนักโซฟา“อ่า~”แต่คริสตัลไม่เสียเวลาแม้แต่นิด เธอรั้งต้นคอหน้าที่แหงนหน้ามองเพดานกลับมา ยัดเหยียดนมสวมป้อนเข้าปาก จังหวะที่ถูกดูดเป็นอะไรที่ ที่สุดจริงๆ ความเสียวที่พุ่งพล่านไปทั้วทั้งตัว ทำร่างสวยแอ่นตัวเป็นเส้นตรงคิ้วเข้มขมวด ฟีนิกซ์คงเสียวสุดใจเพราะแก้มแดงไปถึงกกหู มืออุ่นเค้นประคองเต้าไม่ให้หลุดจากปากของเขา เพราะยมทูตสาวเล่นขย่มตอเขาแบบไม่บันยะบังยังตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บบเนินสามเหลี่ยมกลืนกินตอใหญ่จนมิดด้าม กลีบสวามโอบอุ้มเอ็นหนาอย่างกลมกลืน ปึ่ก!“อ๊ะ!” ร่างกระเพื่อมขึ้นจากเดิมเพียงครั้ง..ปึ่ก ปึ่ก ปึ่กกก!!! ก่อนจะรัวไม่ยัง กระเด้งกระดอนกระเพื่อมครบจบในท่าเดียว ฟีนิกซ์ไม่อดกลั้นอะไรอีกต่อไปแล้วก่อนหน้าแค่กังวลว่าตนจะทำให้ยมทูตสาวรู้สึกเจ็บ เพราะขนาดของเขาและเธอมันไม่ได้สามั

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status