Share

5...กวางน้อย (1)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-11-15 15:33:41

“ไอ้แก่ลามกเอ๊ย!”

เสื้อสูทสีดำตัวใหญ่ของลูกน้องหวังหมิงโดนปาลงพื้นด้วยฝีมือของมินตราทันทีที่เพียงขวัญปลดมันออกแล้วรีบเข้าไปอาบน้ำ

“เกิดอะไรเหรอ”

อาทิตยาละมือจากเกมเดินมาดู วิเวียนที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงก็ลุกขึ้นนั่งมองอย่างแปลกใจ ชาริสาถอนหายใจนั่งลงบนโซฟาโดยมีมินตรานั่งตามอย่างกระแทกกระทั้น

“บังเอิญพายตกน้ำ ตอนแรกก็ไม่มีอะไรมาก พายว่ายน้ำเป็น แล้วคนก็ลงไปช่วยเร็ว พอขึ้นมา...”

ชาริสาเริ่มอึกอักเหลือบมองวิเวียน อีกฝ่ายเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ

“คือว่า...เหมือนคุณเชสเตอร์จะเห็นเหตุการณ์ด้วย เพราะเขาเดินมาถึงทันทีที่พายขึ้นจากสระได้เพื่อมาดูว่าเป็นอะไรมากไหม”

“เขาเป็นสุภาพบุรุษมากเลย ท่าทางก็ดี สมาร์ทมาก หล่อลาก เขาถอดสูทของตัวเองมาให้พายคลุมเลยนะ”

มินตราพูดเสริมขึ้นพลางยิ้มราวตกอยู่ในห้วงฝัน

“แต่ว่าพวกเราไม่กล้ามองหน้าเขาเท่าไร”

หญิงสาวบอกต่ออย่างเสียดาย

“แล้วเกี่ยวอะไรกับไอ้แก่ลามก”

อาทิตยารู้สึกเหมือนยังไม่เข้าเรื่องสักที

“อ๋อ ไอ้แก่ลามกน่ะ คือคนที่มาทีหลังต่างหาก น่าจะเป็นเพื่อนหรือคนรู้จักของคุณเชสเตอร์”

มินตราตอบแล้วหน้างอ ไม่อยากพูดถึง

“มาถึงก็เข้ามายุ่ง เสนอตัวจะมาส่งทั้งที่ไม่รู้จักกันสักหน่อย แถมมองต้นขาพายตาวาวไม่เกรงใจใครเลย”

ชาริสาอธิบาย

“แถมทั้งที่รู้ว่าพวกเราไม่สะดวกใจยังยัดเยียดสูทของลูกน้องตัวเองมาให้อีก”

มินตราขยายความ

“ที่โยนทิ้งนั่นน่ะเหรอ แล้วรับมาทำไม”

วิเวียนพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปก้มลงหยิบสูท

“จะไม่เอามาได้ไง ก็เขามองขาพายซะขนาดนั้น สงสารพาย”

ขณะที่ชาริสาตอบวิเวียนก็ยกสูทขึ้นแล้วรู้สึกเหมือนมีบางอย่างร่วงลงแต่ไม่ทันเห็น ทว่าเสียงกิ๊กเบาๆ ทำให้สามสาวหันมองตาม แล้วก็เห็นสิ่งของเล็กๆ กระเด็นกลิ้งไปหยุดใต้โต๊ะกระจกเตี้ยหน้าโซฟาที่สองสาวรุ่นน้องนั่งอยู่ มินตราเป็นคนหยิบขึ้นมาดูใกล้ๆ

“นี่มัน...”

อาทิตยาขยับเข้ามามองใกล้ๆ ก่อนจะพึมพำเบาๆ แล้วทั้งหมดก็ตกอยู่ในความเงียบเมื่อรู้ชัดว่าอะไรเป็นอะไร

วิเวียนเดินเข้ามาหยิบของเล็กๆ จากมือมินตราไปเพื่อสังเกตให้ชัดเจน

“หมายความว่ายังไงน่ะวี ทำไมถึง...”

เพื่อนสาวจำเป็นต้องเงียบเสียงลงเพราะวิเวียนยกนิ้วชี้แตะที่ปากตัวเองเป็นการห้าม จากนั้นทั้งหมดก็ทำได้เพียงจ้องวิเวียนที่กำลังมองของในมือพร้อมใช้ความคิด

ดูก็รู้ว่านี่เป็นเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กที่มักจะติดไว้ในหู แต่ที่เธอไม่แน่ใจคือ มันถูกแอบใส่ไว้ในสูทนี้ด้วยเหตุผลอะไร และคนที่ทำตั้งใจจะดักฟังแขกของ เอียน เชสเตอร์ จึงแอบหาจังหวะใส่เอาไว้กับคนของเขา หรือว่า...เป็นเอียนเองที่เกือบจะโดนดักฟังจากใครสักคนที่ใช้ลูกน้องของแขกคนนี้เป็นเครื่องมือ

‘ริสาต้องพยายามหาทางเข้าใกล้เชสเตอร์คนน้องให้ได้ภายในสองสามวันนี้’

สิ่งที่วิเวียนบอกทำให้เช้าวันนี้ชาริสาทำงานด้วยจิตใจที่ไม่แจ่มใส เธอค่อนข้างเครียดเพราะไม่รู้จะหาทางทำตามคำสั่งของวิเวียนอย่างไร สำหรับเธอแล้ววิเวียนก็เป็นเหมือนพี่สาวที่เธอรักและนับถือมาก และอีกฝ่ายก็ดูแลเธออย่างดีตั้งแต่มาอยู่กับมาดามฟรองซัวร์ ถึงแม้ไม่อยากข้องเกี่ยวกับเลียม เชสเตอร์ มากแค่ไหนแต่ชาริสาก็ยังตั้งใจทำตามคำสั่งของวิเวียน

“อุ๊ย...”

เสียงอุทานเบาๆ ใกล้ๆ ทำให้คนที่กำลังเหม่อสะดุ้ง แล้วก็เห็นแววตาดุของหญิงสูงวัยทว่ามีท่วงท่าสวยสง่า ชุดที่สวมใส่มองปราดเดียวก็รู้ว่าราคาแพงลิบ

“ขอโทษค่ะ”

หญิงสาวรีบบอกแล้วก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิดทันที เพราะเธอกำลังฉีดฮอร์โมนให้ดอกไม้อยู่แล้วมัวเผลอคิดวุ่นวายจนไม่ทันมองว่ามีคนกำลังเดินผ่านตรงนี้ ทำให้ฉีดฮอร์โมนไปโดนอีกฝ่าย

ตาคมดุที่เคยสวยกวาดมองคนตรงหน้าทันที แต่ชุดเสื้อเชิ้ตลายทางลงสีฟ้าขาวกับกางเกงดำที่เห็นเหมือนเป็นยูนิฟอร์มนั้นไม่ใช่ชุดของพนักงานบนเรือ

“เธอเป็นใคร”

“คะ?”

ชาริสาเงยหน้ามองคนถามด้วยความงุนงง

“เธอไม่ใช่คนของเชสเตอร์เมดิเตอร์เรเนียน อ้อ...”

เมื่อสังเกตเห็นชื่อที่ปักอยู่บนหน้าอกเสื้อของสาวน้อยตรงหน้าจึงอ่านมันเบาๆ

“ชารอน บิ้วตี้ ฟลาวเวอร์”

“ค่ะ ดิฉันมาจากบริษัทรับจัดและส่งดอกไม้ค่ะ”

“งั้นเหรอ”

ชาริสาพยักหน้ารับนิดๆ ซึ่งนั่นยิ่งขัดตาผู้อาวุโสกว่าอย่างมาก

“เอาล่ะ ทำงานของเธอต่อไปให้ดีๆ”

“ค่ะ”

“เพราะครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เชสเตอร์เมดิเตอร์เรเนียนจะจ้างบริษัทของเธอ”

พูดจบอีกฝ่ายก็สะบัดหน้าเดินจากไป ปล่อยให้ชาริสายืนอ้าปากค้างตาโต เอ่ยอะไรไม่ออกสักคำ

จุดนี้เป็นส่วนทางเชื่อมกลางของห้องทางด้านซ้ายและขวาของโซนวีไอพี เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครถึงพูดกับตนราวกับมีอำนาจในการตัดสินใจขนาดนี้ แต่เมื่อมองเห็นเพื่อนสองสามคนออกจากห้องมาสมทบกับหญิงสูงวัย ภาพกลุ่มคุณป้าที่ยืนมองปิลันธ์กับเธอในวันนั้นก็แวบเข้ามา กลุ่มนั้นหันมาทางเธอเหมือนกำลังพูดคุยกันด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้หญิงสาวก้มหน้าก้มตาฉีดฮอร์โมนอย่างจริงจัง ทว่าความจริงคือเธอกำลังกังวลเกรงว่าป้ากลุ่มนั้นจะจำได้ขึ้นมาว่าเธอคือผู้หญิงที่กอดจูบกับปิลันธ์อย่างไม่อายฟ้าดินในวันนั้น

ชาริสาพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าพวกคุณป้าคงจะจำไม่ได้เพราะจุดเกิดเหตุค่อนข้างไกลมองเห็นไม่ถนัดนัก

=====

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ร้ายโจรกรรมรัก   8...นีซคือสวรรค์ (2)

    “ผมรู้คนสวย”เขากระซิบเสียงพร่า ใบหน้าคมขยับมาหาอีกครั้งพร้อมมือหนาเลื่อนมาเกาะกุมอกข้างหนึ่งของเธอเข้าเต็มๆ เพียงขวัญถอยตามสัญชาตณาณทว่าเพราะนอนบนฟูกหนาทำให้ไปไหนไม่ได้ มือบางรีบคว้าข้อมือหนาทันควัน ขณะที่ริมฝีปากได้รูปกระซิบชิดปากเธอ“ผ่อนคลาย เชื่อใจผม”ชายหนุ่มบอกแล้วบดจูบพร้อมกับมือหนาเคล้าคลึงอกอวบสวยเต็มกำมืออย่างแผ่วเบาเพียงขวัญครางฮือในทันที หากก็ยอมปล่อยอีกฝ่ายทำราวกับเป็นเจ้าของมัน ไม่นานอกคู่สวยก็ถูกปากร้อนผ่าวครอบครองสลับไปมาทั้งสองข้าง ทั้งไล้เลียดูดดื่มเหมือนชิมรสอาหารถูกปากจนหญิงสาวหอบกระเส่า เนิ่นนานจนพอใจเอียนจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปยังกางกางขาสั้นของหญิงสาว เขาถอดมันออกโดยไม่จำเป็นต้องถามความสมัครใจจากอีกฝ่าย ร่างอ่อนระทวยไร้แรงต้านราวกับยินยอมพร้อมใจให้เขาพาไปทุกที่ แม้ตอนปลดชั้นในสองชิ้นบนร่างเธอก็ไม่ขัดขืนเอียนขยับมือหนาไปหาสัดส่วนอ่อนไหวโดยไม่ลังเล รับรู้ว่าอีกฝ่ายเกร็งและพยายามจะบิดตัวหนีแต่เขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่ มือข้างหนึ่งวางบนอกอวบ พร้อมกับโน้มตัวลงไปจูบเร้าโรมรันร่างหญิงสาวทุกส่วนพร้อมกันทำเอาอีกฝ่ายถึงกับครางกระสับกระส่ายกับความต้องการที่ถูกปลุกให้พุ่งส

  • ร้ายโจรกรรมรัก   8...นีซคือสวรรค์ (1)

    ‘แผนเริ่มแล้ว’วิเวียนบอกเป็นสัญญาณก่อนจะเลิกการติดต่อ นับจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะไม่มีการแชตกลุ่มเป็นอันขาดจนกว่าจะถึงเวลาประมูลทุกคนจะมาเจอกันที่ห้องของวิเวียนก่อนหน้านี้ทั้งหมดต่างบอกความคืบหน้ากันในกรุ๊ป มีเพียงเพียงขวัญที่เงียบไปทำให้ทุกคนเริ่มกังวลแต่งานสำคัญก็ล้มเลิกไม่ได้ พวกเธอต้องเดินหน้าต่อ ส่วนชาริสานั้นวิเวียนบอกให้ตามไปสมทบกับมินตราที่ห้องเพราะหากปิลันธ์อยู่กับผู้หญิงเขาคงใช้เวลากับเธอพักใหญ่และไม่ออกมาจนกว่าจะถึงเวลาประมูล ถ้าเขาจะไปร่วมงานด้วยขณะกำลังจะเดินไปยังชั้นที่ตัวเองพัก คนกลุ่มใหญ่ที่ยืนรอลิฟต์อยู่ทำให้ชาริสาหลบอยู่ตรงมุมทางเดินก่อน แม้คนกลุ่มนั้นอาจจะจำเธอไม่ได้แต่หญิงสาวไม่ชอบหน้าตาลุงนั่นเพราะฉะนั้นอยู่ในห่างๆ ดีกว่า และเมื่อลิฟต์มาถึงคนส่วนใหญ่ก็ก้าวเข้าไปแต่อีกสองคนกลับแยกออกไปทางอื่น เธอเห็นหนึ่งในนั้นล้วงไปจับบางอย่างในเสื้อสูท ตอนแรกหญิงสาวคิดว่าเป็นปืนแต่เพราะเขาหันเสื้อด้านในมาทางเธอชาริสาจึงรู้ว่ามันคือกล่อง กล่องสีดำที่เขาพยายามใส่ไว้ในที่ที่ปลอดภัยและไม่ให้เป็นที่สังเกต ชาริสากลับมาหลบในมุมเดิมขณะครุ่นคิดว่าควรทำอย่างไรต่อไป‘อย่าไปยุ่งเรื่อง

  • ร้ายโจรกรรมรัก   7...ขอเวลาส่วนตัว (2)

    เพราะเกรงว่าความเลินเล่อของตัวเองที่ลืมคิดถึงกล้องวงจรปิดไปจะทำให้งานพลาดชาริสาจึงรีบกดลิฟต์เพื่อไม่ให้ดูผิดสังเกตถ้าเธอหยุดรออยู่ตรงนี้นานจนเกินไป หญิงสาวคิดว่าหากเกิดอะไรขึ้นจริงต้องมีการตรวจกล้องแน่แม้ชั้นนี้จะไม่ใช่ชั้นของห้องนิรภัยแต่การทำลับๆ ล่อๆ ของเธออาจมีคนสังเกตเห็นขึ้นมาชาริสาพยายามสูดหายใจเข้าปอดให้ลึกพร้อมกับคิดว่าตนควรบอกให้วิเวียนรู้เอาไว้ก่อนเกี่ยวกับปิลันธ์ อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ละสายตาจากเขาแต่ตามเขาไม่ได้ต่างหาก ทว่าพอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะพิมพ์ข้อความประตูลิฟต์ก็เปิดออก เธอจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อจะก้าวเข้าไปทว่าคนที่อยู่ข้างในทำให้ใจดวงน้อยร่วงลงไปตาตุ่ม หากก็ยังคงพยายามเก็บสีหน้าไม่ให้แสดงอาการตระหนกเอาไว้ขณะสบตากับอีกฝ่ายแล้วก้าวเข้าไปด้านใน“ชั้นไหนครับ”คนอยู่ก่อนเอ่ยถามอย่างสุภาพบุรุษ“ชั้นสามค่ะ”เมื่อเขากดลิฟต์ให้หญิงสาวก็ยิ้มให้พร้อมเอ่ยขอบคุณ ก่อนจะก้มลงเปลี่ยนเป็นเข้าแอปโซเชียลดูนั่นนี่วางมาดให้ปกติในยุคสังคมก้มหน้ากระทั่งถึงชั้นของตนจึงก้าวออกมา“ขอให้สนุกนะครับ”หญิงสาวหันกลับไปยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณชายในชุดสูทดำ คนที่เธอจำได้ว่าเขายืนอยู่ข้างกายเอียนเสมอ!ร่าง

  • ร้ายโจรกรรมรัก   7...ขอเวลาส่วนตัว (1)

    พื้นที่สำหรับจอดเฮลิคอปเตอร์ถูกเคลียร์เพื่อต้อนรับแขกคนพิเศษของเอียน เชสเตอร์ เมื่อฮ.ลงจอดเรียบร้อย ชายในชุดสูทดำหกคนก็ก้าวลงมาก่อน ตามด้วยชายร่างสูงใหญ่ในชุดเชื้อเชิ้ตสีฟ้าพาสเทลเกงเกงขายาวสีน้ำตาลอ่อน ชายในชุดสูทดำหกคนตั้งแถวยืนฝั่งละสามคน ทำให้ผู้นำที่ดูสง่าผ่าเผยอยู่แล้วยิ่งโดดเด่นเกินใครขึ้นไปอีก แล้วทั้งกลุ่มก็ตรงมาหาคนของเอียนที่ยืนตั้งแถวรอรับ ในขณะที่ฮ.ก็บินขึ้นในทันทีที่คนออกมาในระยะห่างอย่างปลอดภัยแล้ว“ยินดีต้อนรับครับ...ท่าน”ลูยส์เอ่ยอย่างลังเลกับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่ใส่ชุดต่างจากทุกคน สายตาหลังแว่นกันแดดสีน้ำตาลเข้มดูคมและกวาดไล่มองหน้าพวกเขาจนครบก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย“เอียน?”“เอ่อ...คุณเอียนเกิดปัญหานิดหน่อย เลยสั่งให้ผมมาต้อนรับแทนแล้วก็ฝากขอประทาน...เอ่อ...และบอกว่าจะมาขอ...เอ่อ...”“อย่ามากพิธีเลย สบายๆ เถอะ ใช่ว่าเพิ่งเจอกันครั้งแรก”“ครับ แล้วคุณเอียนจะขอโทษด้วยตัวเองอีกครั้งครับ”คำพูดเกร็งๆ ในตอนแรกเริ่มติดขัดน้อยลงเมื่ออีกฝ่ายอนุญาต“เอาละ ฉันพักห้องไหนล่ะ พาไปสิ”“ครับ เชิญครับ”ลูยส์ผายมือเชื้อเชิญอย่างนอบน้อม อีกฝ่ายจึงเดินนำโดยมีลูยส์กับเจมส์และคนของ

  • ร้ายโจรกรรมรัก   6…นกต่อหรือเหยื่อล่อ (3)

    เธอกำลังมึน...เพียงขวัญคิดขณะพยายามฝืนทำร่างกายให้ดูเหมือนเป็นปกติ หญิงสาวดื่มคอกเทลไปแล้วห้าแก้ว มันมากเกินไปสำหรับคนคออ่อนเช่นเธอ แต่ไม่อาจปฏิเสธหวังหมิงที่สั่งมาให้เพิ่มได้ แม้พยายามจิบช้าที่สุดแล้วแต่ราวกับอีกฝ่ายจ้องมอมเหล้าเธอ เมื่อเห็นคอกเทลของเธอพร่องไปมากกว่าครึ่งแก้วเขาจะสั่งแก้วใหม่เพิ่มทันทีถึงเธอจะบอกว่าเกรงใจแล้วก็ตาม“เพิ่มอีกแก้วไหมครับ”“ไม่แล้วล่ะค่ะ พายเริ่มมึนแล้ว เดี๋ยวเดินกลับห้องไม่ไหว”เพียงขวัญรีบปฏิเสธแล้วอธิบายเพิ่มเมื่อหวังหมิงหันไปยังลูกน้องของตน“อ้าวงั้นเหรอ ต้องขอโทษจริงๆ ผมเองก็ลืมคิดไปว่าคุณอาจจะคอไม่แข็ง วันนี้ผมรู้สึกสดชื่นมากเลย รู้ไหมว่าตั้งแต่ขึ้นมาบนเรือยังไม่มีเคยมีสาวสวยขนาดนี้มานั่งดื่มด้วยสักที”“เอ่อ...”หญิงสาวเหลือบไปทางเอียนอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี ซึ่งอีกฝ่ายก็เบนสายตามายังเธอแวบเดียวแล้วเมินไปราวกับไม่ได้ยินคำพูดหวังหมิงที่เหมือนจะเกี้ยวพาเธอ ทว่าเพียงขวัญมั่นใจว่าเห็นมุมปากเขายิ้มนิดๆ“คุณหวังให้เกียรติพายเกินไปแล้วล่ะค่ะ”เธอพยายามถ่อมตัวพร้อมยิ้มให้ ไม่รู้หรอกว่าดวงตาที่หวานอยู่แล้วของตนนั้นหวานเยิ้มเพียงใด และยิ้มแบบนั้นก็ทำให้มุมปา

  • ร้ายโจรกรรมรัก   6…นกต่อหรือเหยื่อล่อ (2)

    สาวหน้าหวานในชุดสบายๆ เสื้อบางสีขาวตัวยาว ยัดปลายด้านหน้าเข้าไปในกางเกงขาสั้นสีขาว ดึงดูดสายตาเอียนได้ทันทีที่เจ้าตัวก้าวเข้ามาในโซนของสระน้ำ เจ้าตัวมีท่าทางราวกำลังมองหาใครอยู่ เธออาจจะมาหาเพื่อนหรือเด็กๆ ที่เล่นด้วยวันนั้น กระทั่งมองมายังจุดที่เขานั่งอยู่หญิงสาวดูนิ่งขึงไปชั่วอึดใจก่อนจะละสายตาแล้วมองไปในทิศทางอื่น นั่นทำให้เอียนขมวดคิ้วนิดๆเธอมีท่าทีราวกับไม่อยากเจอเขา...“อ้าว นั่นสาวสวยที่ตกน้ำวันนั้นนี่นา”น้ำเสียงชื่นมื่นของหวังหมิงทำให้เอียนคอแข็งโดยทันที ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสังเกตเห็นเธอเหมือนเขา“อาหลี่ไปเชิญคุณผู้หญิงมาหน่อย บอกว่าฉันอยากเลี้ยงปลอบขวัญ”“ครับนาย”คนของหวังหมิงเดินไปแล้วเอียนจึงเอ่ยขึ้น“ไม่น่าเชื่อว่านักธุรกิจที่ใจเย็น วางแผนแยบยลอย่างคุณหวัง จะใจร้อนเรื่องสาวๆ”เขาลองหยั่งเชิงและอีกฝ่ายก็หัวเราะเสียงดัง“เดี๋ยวนี้ชักช้าก็อดกันพอดี ผมมันแก่แล้ว ถ้าไม่รีบตะครุบเหยื่อก็ช้ากว่าพวกหนุ่มๆ หล่อๆ น่ะสิครับ”เอียนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขากำมือแน่นขึ้น แม้สีหน้าจะดูยิ้มนิดๆ ก็ตาม ขณะเดียวกันสาวสวยตัวเล็กทว่าอวบอิ่มก็ก้าวตามคนของหวังหมิงมาด้วยสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status