เอมิ....
ฉันเดินออกมาจากห้องพี่ภูมิก็เจอพี่มานะพี่มานะเป็นผู้ช่วยคุณลุงภูผาพี่มานะบอกว่าคุณลุงภูผาให้มาสอนงานฉันซึ่งโต๊ะทำงานของฉันก็ตั้งอยู่หน้าห้องทำงานพี่ภูมิพอดิบพอดีใครเข้าใครออกฉันเห็นหมดและตอนนี้ฉันกำลังศึกษาข้อมูลเอกสารบริษัทอย่างตั้งใจเพราะฉันต้องผ่านทดลองงานให้ได้ พี่มานะบอกว่าถ้าไม่เข้าใจอะไรให้ถามได้ตลอด
"น้องเอมิครับเย็นนี้ว่างมั้ยครับ^^" ฉันเงยหน้าจากเอกสารแล้วมองหน้าคนถามซึ่งก็คือพี่นทีเพื่อนพี่ภูมิที่จู่ๆ ก็ถามว่าเย็นนี้ว่างไหม
"ทำไมเหรอคะจะชวนเอมิไปไหน"
"รู้ได้ไงว่าพี่จะชวน"
"ก็พี่ถามเอมิว่างมั้ยก็แปลว่าพี่ต้องชวนเอมิไปไหนแน่ๆ หรือเอมิเดาผิดคะ"
"น้องเอมิเดาถูกแล้วครับ พอดีว่าพี่เพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศสก็เลยอยากมีไกด์น่ารักๆ พาไปเที่ยวสักหน่อยไม่ทราบว่าน้องเอมิจะรังเกียจมั้ย"
"เอมิจะรังเกียจพี่นทีทำไมคะพี่เป็นเพื่อนพี่ภูมินี่นา"
"ครับใช่เป็นเพื่อนสนิทเลยล่ะ^^ ตกลงน้องเอมิจะพาพี่ไปเที่ยวได้มั้ย"
"พี่นทีอยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะคะ"
"อืมมมอยากไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มเอาที่ๆ บรรยากาศดีๆ"
"โหยถ้าไปแบบนั้นเอมิไม่ถนัดค่ะเอมิไม่ชอบดื่มไม่ชอบเที่ยวกลางคืน"
"ไปเป็นเพื่อนพี่ก็ได้ครับนะครับน้องเอมิ"
"เอ่ออ คือว่า"
"มึงจะไปไหน" ทั้งฉันทั้งพี่นทีรีบหันหลังไปดูปรากฏว่าเป็นพี่ภูมิฉันไม่รู้ว่าพี่ภูมิยืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่เขาน่าจะได้ยินที่เพื่อนเขาพูด
"ก็จะไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มนิดหน่อยกูเลยลองช่วนน้องเอมิดูว่าไงครับน้องเอมิว่างไปกับพี่มั้ย"
"ยัยนี่ต้องกลับบ้านตรงเวลาคงไม่สะดวกไปกับมึงหรอก" พี่ภูมิตอบแทนฉันเสร็จสรรพฉันมองหน้าพี่ภูมิที่จ้องหน้าฉันเหมือนไม่พอใจ
"กูถามน้องเขาไม่ได้ถามมึงไอ้ภูมิอย่าเสือกดิวะหรือมึงหวงก้าง" พอโดยเพื่อนตัวเองว่าใส่หน้าพี่ภูมิก็เงียบแล้วเดินเข้าห้องไปทันที ฉันมองตามหลังพี่ภูมิที่เปิดประตูห้องเข้าไปแล้วปิดเสียงดังจนฉันกับพี่นทีพากันสะดุ้ง ท่าทางเขาดูแปลกๆ นะหรือว่าเขาแอบหวงฉันกับพี่นทีอร๊ายต้องใช่แน่ๆ เลยถ้าเป็นอย่างที่คิดก็แสดงว่าพี่ภูมิเริ่มมีใจให้ฉันแล้วสิแต่เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่อยากเข้าข้างตัวเองฉันอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้ของแบบนี้มันต้องพิสูจน์
"ตกลงค่ะแต่เอมิต้องขออนุญาตที่บ้านก่อนแต่ถ้าขอไปกับพี่นทีพ่อกับหม่ามี้คงไม่ยอมให้ไปแน่แต่ถ้าพี่ภูมิเป็นคนไปขอรับรองพ่อเอมิยอมให้ไปแน่ๆ ค่ะ^^"
"โอเคงั้นเดี๋ยวพี่จะไปคุยกับไอ้ภูมิเองให้มันเป็นคนไปขออนุุญาตพ่อน้องเอมิ"
"ค่ะ^^" จากนั้นพี่นทีก็รีบกลับเข้าไปที่ห้องทำงานของพี่ภูมิส่วนฉันก็มานั่งคิดแผนการว่าทำยังไงดี ฉันอยากรู้ว่าพี่ภูมิจะรู้สึกกับฉันบ้างหรือเปล่า
ภูมิ...
"นะไอ้ภูมินะมึงไปพูดกับพ่อน้องเอมิให้กูหน่อยนะเพื่อนถือว่ากูขอร้อง"
"มึงจริงจังเหรอวะ" ผมถามเพื่อนตัวเองเพราะท่าทางมันดูจะคลั่งรักยัยเลขาตัวแสบของผมเอามากๆ
"ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะแต่กูรู้สึกถูกชะตากับน้องเค้ามากเลยนะเว้ยกูไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยให้กูสาบานก็ได้กูอยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักทีว่ะเพื่อน" สีหน้ามันจริงจังจนผมรู้สึกได้
"มึงจะจีบเอมิ??"
"อืมมกูว่าจะลองจีบน้องเค้าดู"
"มึงแน่ใจ??"
"เออกูไม่เคยแน่ใจอะไรเท่านี้มาก่อนเลยเพื่อน นะนะช่วยกูหน่อยถ้ามึงยังเห็นกูเป็นเพื่อน" มันพูดมาขนาดนี้แล้วให้ผมพูดอะไรได้
สุดท้ายผมก็ต้องช่วยไอ้นทีทั้งที่ไม่ได้อยากจะช่วยไม่อยากให้เอมิไปกับมัน
"ลุงบาสครับ"
"ว่าไงหลานรักจะโทรมาฟ้องเรื่องยัยเอมิใช่ไหมว่ามาได้เลยลูกลุงพร้อมรับฟังแต่ขออย่างอย่าเพิ่งไล่ลูกสาวลุงออกนะ" ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรลุงบาสก็ใส่มาเป็นชุดสงสัยจะกลัวผมไล่ตะเพิดยัยเอมิออกจากบริษัท
"ไม่ใช่เรื่องนั้นครับคือว่าพอดีว่าเอ่อผมจะชวนเอมิไปหาอะไรดื่มหลังเลิกงานแล้วก็อาจจะกลับดึกหน่อย" ถ้าผมพูดแบบนี้ผมมั่นใจว่าลุงบาสไม่มีทางยอมให้ไปแน่
"อ่อโล่งอกลุงนึกว่าภูมิจะไล่ลูกสาวลุงออกตั้งแต่วันแรกที่แกไปทำงาน" ผมก็อยากจะไล่อยู่หรอกครับ อันนี้ผมพูดเองคนเดียวนะไม่ได้เอ่ยออกไป
"ยังครับ"
"ยังครับนี่หมายความว่าอะไรหมายความว่าอาจจะมีวันนั้นใช่ไหม"
"เปล่าครับผมพูดผิด เอ่อแล้วลุงบาสจะอนุญาตให้เอมิไปดื่มกับผมหรือหรือเปล่า"
"แต่ลูกสาวลุงไม่เคยเที่ยวกลางคืนนะลุงเป็นห่วง" สรุปคือลุงบาสไม่อนุญาตใช่มั้ยครับงั้นก็ไม่เป็นไรครับ" ผมถามกลับอย่างไว
"ไม่ๆไม่ใช่แบบนั้น ลุงอนุญาตให้ไปก็ได้แต่ภูมิต้องขับรถมาส่งน้องด้วยตัวเองห้ามให้เอมิกลับเองเข้าใจมั้ย"
"ตกลงลุงอนุญาต??"
"ใช่ถ้าไปกับภูมิลุงก็สบายใจเพราะลุงรู้ว่าภูมิเป็นสุภาพบุรุษคงไม่ทำอะไรยัยเอมิลูกสาวลุงหรอก ลุงกลัวแต่ลูกสาวลุงงบาสแล่ะจะลวนลามภูมิแต่ถ้าภูมิทนไม่ไหวก็ไม่เป็นไรลุงเข้าใจเพราะลูกสาวลุงน่ารัก55555" ลุงบาสหัวเราะชอบใจใหญ่ราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลก ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด สมกับเป็นพ่อลูกกันจริงๆ
เวลาต่อมา...
ตอนนี้ผมพาเอมิมาร้านอาหารกึ่งผับที่อยู่บนเรือริมแม่น้ำส่วนไอ้นทีมันบอกจะตามมาทีหลังมันขอไปทำธุระอะไรของมันก่อน
"โหที่นี่สวยจังเลยพี่ภูมิพี่มาบ่อยเหรอ" เอมิถามผมเมื่อเราสองคนเดินข้ามสะพานเข้ามาด้านในร้าน
"อืมบ่อย"
"มากับสาวๆล่ะสิใช่มะ"
"รู้แล้วจะถามทำไม"
"ก็แค่อยากรู้แค่นั้นเองถามไม่ได้เหรอ"
"เลิกถามแล้วตามมาจองโต๊ะไว้แล้ว" เอมิเดินตามหลังผมมาจนถึงโต๊ะที่ผมโทรมาจองไว้ก่อนหน้านี้
ขณะนั่งรอไอ้นทียัยเอมิก็ดูตื่นตาตื่นใจกับทุกอย่างรอบตัวเพราะเท่าที่ลุงบาสบอกเอมิไม่เคยออกมาเที่ยวกลางคืนเพราะแบบนี้ลุงบาสถึงให้ผมไปส่งห้ามให้กลับเองเพราะกลัวอันตราย อันที่จริงถ้าห่วงมากไม่ต้องอนุญาตให้มาก็ได้นะแต่ผมดันเป็นคนไปขอไงแล้วก็เป็นคนปากว่าจะดูแลลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของลุงบาสให้เป็นอย่างดี และภาระมันก็ตกมาที่ผมไงที่ต้องไปส่งอีก
ภูมิ....ผมเปิดตาเอมิแล้วบอกให้เธอค่อยๆลืมตาพอเอมิลืมตาแล้วมองไปโดยรอบเอมิก็มีอาการยิ่งตื่นเต้นหนักกว่าเดิม"โหววว สวยจังที่นี่บ้านใครเหรอคะ" ผมเดินไปยืนกอดเอมิจากทางด้านหลังแล้วก็บอกว่ากับเอมิไปว่านี่คือเรือนหอเรา"ก็บ้านของเราไงที่พี่บอกตอนอยู่บนรถ""พี่ภูมิไม่ได้ล้อเอมิเล่นใช่มั้ยคะ คือมันสวยมากเลยเหมือนบ้านในฝันเลยค่ะ""ไม่ครับพี่พูดเรื่องจริงบ้านหลังนี้พี่สร้างตั้งแต่กลับมาจากที่ไปหาเอมิเมื่อสองปีก่อน""พี่ไม่กลัวเอมิจะไม่กลับมาหาพี่เหรอ" เอมิหันหน้ามาถามผม"กลัวครับทำไมจะไม่กลัวแต่พี่ก็ยังหวังว่าสักวันนึงเอมิจะกลับมาหาพี่แล้ววันนี้เอมิก็กลับมาจริงๆ""แล้วถ้าเกิดเอมิไม่กลับมาล่ะพี่ก็คงจะอยู่บ้านหลังนี้กับผู้หญิงของพี่สินะ" น้ำเสียงน้อยใจปนงอนเอ่ยขึ้น"พี่ไม่เคยยุ่งกับใครเลยตั้งแต่ได้เราเป็นเมียพี่มีแค่เราเท่านั้นนะ""จริงเหรอ""จริงสิครับเอมิจะให้พี่สาบานก็ได้นะถ้าพี่พูดโกหกขอให้พี่ตา...""พี่ภูมิไม่เอาไม่พูดไม่สาบานเอมิไม่อยากให้พี่เป็นอะไร" เอมิรีบเอามือมาปิดปากผมทันทีแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าจนผมอดสงสารไม่ได้"พี่ก็แค่อยากให้เอมิมั่นใจในตัวพี่ว่าพี่ไม่เคยผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับ
เอมิ....ฉันกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องทำงานพี่ภูมิเพื่อรอพี่ภูมิแต่อันที่จริงฉันก็ไม่ได้จะรอแค่พี่ภูมิคนเดียวหรอกนะฉันรอคุยกับคุณฟรีนด้วยฉันอยากถามเธอต่อหน้าเลยว่าอะไรยังไงกับพี่ภูมิเธอยังรักเขาอยู่หรือเปล่า ฉันไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนเลวแย่งคนรักของคนอื่นคือเข้าใจไหม ที่ฉันยังไม่มั่นใจในตัวพี่ภูมิส่วนหนึ่งก็มาจากคุณฟรีนหนึ่งชั่วโมงต่อมา...ตอนนี้ฉันนั่งรอพี่ภูมิอย่างใจจดใจจ่อตาก็คอยมองไปที่ประตูตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่พี่ภูมิกับคุณฟรีนจะเปิดเข้ามา ฉันไม่รู้ว่าถ้าเขาเจอหน้าฉันเขาจะทำยังไงรู้สึกยังไงจะตกใจจะดีใจหรือจะไม่พอใจอะไรฉันหรือเปล่าที่มาโดยไม่แจ้ง กับพ่อแม่ฉันหรือกับคนอื่นๆพี่ภูมิอาจจะทำให้เห็นว่าเขารักฉันรอฉันแต่จริงๆแล้วมันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ได้ใครจะไปรู้ อ่อฉันลืมบอกไปว่าตอนที่ฉันจะเดินเข้าห้องทำงานของพี่ภูมิฉันเห็นโต๊ะเลขาตั้งอยู่ด้านนอกหน้าห้องเหมือนกับวันแรกที่ฉันมาทำหน้าที่เลขาให้พี่ภูมิ นั่นก็แสดงว่าคุณฟรีนไม่ได้นั่งทำงานอยู่ข้างในห้องเธอนั่งอยู่ด้านนอกและพอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นแค่โต๊ะทำงานของพี่ภูมิแค่โต๊ะเดียวแกร๊ก เสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับ
เอมิ...วันนี้คือวันที่ฉันจะเดินทางกลับไทยหลังจากวันนั้นที่ฉันบอกพี่ภูมิไปว่าฉันจะใช้เวลาพิสูจน์เขาสองปีซึ่งตอนนี้ก็ครบสองปีแล้ว ถามว่าระหว่างสองปีนี้ฉันรับรู้เรื่องราวของพี่ภูมิบ้างไหมฉันรู้มาตลอดผ่านทางพ่อของฉันกับยัยเอิงเอยที่คอยโทรมารายงานความเป็นไปของพี่ภูมิให้ฉันฟัง พ่อบอกว่าพี่ภูมิเปลี่ยนไปมากขยันทำงานไม่เคยไปเที่ยวหรือมีเรื่องผู้หญิงเลย ส่วนยัยเอิงก็บอกว่าพี่ภูมิมักจะโทรมาปรึกษาเรื่องการจัดงานแต่งงานรวมถึงเรื่องการมีลูกว่าเลี้ยงลูกยากมั้ยต้องเตรียมอะไรบ้างเขาไม่อยากให้ฉันต้องเหนื่อย ฉันยิ้มทุกครั้งที่รับรู้เรื่องราวเหล่านี้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันยังคลางแคลงใจก็คือเรื่องเลขาของพี่ภูมิ ฉันรู้มาว่าตอนนี้คุณฟรีนแฟนเก่าของพี่ภูมิเธอมาทำงานเป็นเลขาให้พี่ภูมิด้วย ฉันก็เลยอยากกลับไปพิสูจน์ว่าสองคนนี้มันมีอะไรมากไปกว่านี้หรือเปล่าโดยที่คนอื่นไม่รู้ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจยกโทษให้พี่ภูมิ ซึ่งเรื่องที่ฉันจะกลับไทยฉันไม่ได้บอกใครนอกจากคุณตากับคุณยายแล้วก็โทยะที่ตอนนี้เรียนจบแล้วและบินไปทำงานที่อเมริกาเป็นที่เรียบร้อยเราสองคนยังคงคุยกันติดต่อกันทุกวันและตอนนี้โทยะก็มีแฟนแล้วเป็นผู้ชายหน้าตาดีคน
เอมิ...."เนี่ยนะแฟนเรา""ใช่เค้าชื่อโทยะเป็นลูกชายของผู้มีอิทธิพลที่นี่เพราะฉะนั้นพี่เลิกยุ่งกับเอมิได้แล้วไม่อย่างงั้นแฟนเอมิอาจจะมาจัดการกับพี่""แล้วไงพี่ไม่กลัวแล้วพี่ก็ไม่เชื่อด้วยว่าเราเป็นแฟนกับไอ้หน้าปลาจวดนี่""หน้าปลาจวด โหกล้าว่าเค้าเนอะ""ว่าสิก็เอมิบอกว่ามันเป็นแฟนอ่ะ""เอมิไม่อยากคุยกับพี่แล้วพี่ออกไปได้ละ" ฉันตัดบทเพราะไม่อยากคุยกับเขาแล้วไม่ใช่อะไรหรอกนะกลัวใจอ่อน"ยังไม่ออกพี่จะพาเอมิกลับไปกับพี่ให้ได้แล้วเราจะแต่งงานกัน พี่อยากแต่งงานกับเอมิอยากสร้างครอบครัวด้วยกันมีลูกน่ารักๆเหมือนโบอิ้งกับบีแอลเอมิว่าดีมั้ยครับหื้มมม" พี่ภูมิดึงฉันไปกอดแล้วโยกตัวฉันไปมาพร้อมกับคุยเรื่องอนาคตครอบครัว"เราจะมีลูกกันกี่คนดี" พี่ภูมิถามฉัน"สองคน" ฉันตอบตามที่ใจคิดเพราะฉันเคยฝันไว้ว่าอยากมีลูกกับพี่ภูมิสองคนเหมือนยังเอิงกับอาบอมแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้เพราะฉันยังไม่แน่ใจไม่มั่นใจในตัวพี่ภูมิว่าเขาจะรักฉันจริงไหม ฉันถึงอยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์"อื้้มมมสองคนก็ดีเหมือนโบอิ้งกับบีแอล กลับไปเอมิไปถอดเข็มยาคุมออกเลยนะครับเราจะได้มีลูกด้วยกันเร็วๆ""ยังไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ""หมายความว่าไง""สองปี"
เอมิ...."ก็ได้เอมิทำให้ก็ได้แต่ที่ทำให้ไม่ใช่เพราะกลัวคำขู่หลอกนะแค่สงสารเท่านั้นแล่ะ แต่ถ้าแตกแล้วพี่ออกไปเลยนะ" ฉันไม่ได้กลัวคำขู่เขาหรอกนะแต่ฉันเกรงใจคุณตากับคุณยายต่างหาก"ได้ครับพี่สัญญาถ้าแตกพี่จะออกไปเลย" พอเขาสัญญาว่าจะออกจากห้องถ้าฉันทำเขาแตก ฉันก็เลยต้องหันหน้ามาแล้วจับเจ้าหนอนยักษ์เข้าปากแล้วใช้ลิ้นเลียมันอย่างช้าๆแผล่บ แผล่บ บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ ไม่เจอกันตั้งหลายวันคิดถึงเหมือนกันแฮะเจ้าหนอนยักษ์>ฉันตั้งหน้าตั้งตาทำออรัลเซ็กส์ให้พี่ภูมิจนเขาครางออกมาไม่เป็นภาษา"ซี๊ดดด อ่าาาา โอ่วววว เอมิ อ่าาาา ซี๊ดดดดด อื้มมมม" ฉันเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นพี่ภูมิครางแล้วแหงนหน้าขึ้นไปกัดปากเพื่อข่มความเสียวอ๊อก อ๊อก อ๊อก ฉันทั้งเลียทั้งอมทั้งดูด"อ่าา เอมิจ๋าา เอมิของพี่ภูมิ เอมิจ๋าาา ซี๊ดดด พี่เสียวมากเลยครับเมีย เมียของผัว" พอได้ยินเขาเรียกเมียฉันก็เร่งความเร็วของลิ้นเพื่อให้เขาถึงฝั่งฝันไวๆแผล่บ แผล่บ บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ "อ่าาาส์จะแตกแล้วเร็วอีกครับเมีย ซี๊ดดดดด อื้มมมมม เร็วอีกครับเร็วกว่านี้" ฉันเร่งความเร็วจนในที่สุดน้ำอุ่นๆพุ่งเข้ามาในปากฉันจนล้นออกมา น้ำของเขาเยอะมากแต่ฉันก็กลืนพร้อมกับปาด
เอมิ...ฉันยืนกอดอกมองพี่ภูมิที่ผิวปากอย่างอารมณ์ดีเดินขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน นี่เขามาง้อฉันจริงๆเหรอหรือว่าฉันฝันไปฉันเอามือตบหน้าตัวเองเพี้ยะ!!"โอ๊ย เจ็บ>ฉันเอามือลูบหน้าตัวเองป้อยๆเพราะตบแรงไปนิด สรุปคือฉันไม่ได้ฝันพี่ภูมิมาง้อฉันจริงๆถามว่าดีใจไหมที่เขามาง้อมันก็ต้องดีใจอยู่แล้วแต่ฉันยังไม่ให้อภัยเขาหรอกนะไหนจะรอยที่คออีกที่ไม่รู้ไปโดนใครดูดคอมา ในเมื่อเขาทำให้ฉันเจ็บฉันก็จะทำให้เขาเจ็บเหมือนกัน อย่าหาว่าฉันใจร้ายเลยนะทุกคนก็เห็นว่าก่อนหน้านี้พี่ภูมิใจร้ายกับฉันมากแค่ไหน เขามาง้อแค่นี้แล้วฉันหายโกรธเลยมันดูไม่สมเหตุสมผล พี่ภูมิต้องชดใช้ในสิ่งที่เคยทำกับฉันเขาจะได้ไม่คิดว่าฉันใจง่ายโกรธง่ายหายเร็ว................................ฉันขึ้นมาบนห้องแต่ก่อนจะเข้าห้องก็แอบย่องไปหน้าห้องพี่ภูมิก่อนแต่ก็เงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ในห้องหรือเขาจะหลับไปแล้ว น่าจะใช่เพราะเดินทางมาหลายชั่วโมงไหนจะอากาศที่หนาวอีก ที่เขาพูดว่ารักฉันและจะขอฉันแต่งงานเขารักฉันจริงๆเหรอหรือแค่รู้สึกผิด มันจะเป็นไปได้เหรอที่พี่ภูมิจะรักฉันจริงๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยแม้ว่าช่วงหลังๆมานี้เขาจะดีกับฉันแต่ฉันก็ไม่ไว้ใจและ