Share

ตอนที่23-เมา(Nc+)

last update Last Updated: 2025-05-22 20:10:55

บลูมองเหล้ารัมในเเก้วอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจยกมันขึ้นมาดื่มจนหมด

"กรึก~" บลูยู่หน้าออกมาด้วยความขมเเละฉุนก่อนจะยกยิ้มให้กับทุกคนที่นั่งมองเธอตาไม่กระพริบ

"หมุนต่อเลยค่ะฮึ~" บลูยกยิ้มขึ้นอย่างมึนๆ เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงฤทธิ์เเอลกอฮอล์เเล้ว

"เอ้า! ได้น้องบลูอีกเเล้วฮ่าฮ่า!" บลูรีบเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจเเค่ช็อตเดียวก็เกือบทำเธอฟุบเเล้วนะ

"เออ..." บลูยกมือขึ้นอย่างมึนๆ

"กะเเกไหวใช่ไหมเนี่ย?" น้ำหันมาดูอาการคนเป็นเพื่อนอย่างเป็นห่วง

"ถ้าดื่มไม่ไหวก็เเค่บอกความลับมาข้อนึง ไม่เห็นจะยากเลยหนิ" น้ำมองบนเล็กน้อยอย่างไม่พอใจกับคำพูดสุดเเสนจะกระเเหนะกระเเหนของกริซซี่

"ได้เลยค่ะ! ฮึ~" บลูในตอนนี้เริ่มไม่มีสติ มือเรียวยื่นไปยกเเก้วไวท์รัมขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะกระดกมันไปเเบบเพียวๆอีกครั้ง

"กรึก~ เเกเอาจริงดิ" น้ำขมคอเเทนคนเป็นเพื่อน เธอจะรับมือกับความเมาของบลูได้หรือเปล่าล่ะเนี่ย

"งั้นพี่หมุนต่อล่ะนะ!" หนึ่งในรุ่นพี่พูดขึ้นก่อนจะหมุนขวดนั้นต่อ

"กรี้ส! พี่เค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่25-คนโดนเท(ริท)

    "เฮ้~ ไม่รู้วววว~ ว่าเธอกับเขาเป็นเช่นไร เเต่ฉันยังรออยู่ตรงนี้~ 🎵 เเหน่ว เเหน่ว~" น้ำถึงกับอุดหูตัวเองเอาไว้เเน่นด้วยความรำคาญหลังจากริทได้เริ่มบรรเสียงกีตาร์พร้อมกับร้องเพลงอย่างเศร้าใจ"กูว่าพอก่อนเลย นี่เสียงร้องหรือเสียงหมาหอนว้ะเนี่ย!""ไม่รู้ววว~ ยังคงรักเธอเเละรอเธอ~"ริทยังคงร้องต่ออย่างไม่สนใจ บลูที่เห็นอาการของคนเป็นเพื่อนก็ถึงกับถอนหายใจออกเฮือกใหญ่"ริทมันเป็นอะไรมาอีกอ่ะยัยน้ำ?""อาการขนาดนี้เเกก็น่าจะรู้นะ!" น้ำตอบขณะที่มือทั้งสองข้างยังคงอุดหูเอาไว้เเน่นบลูกุมขมับอย่างหนักใจก่อนจะเดินไปที่ครัวเพื่อหาของว่างคอนโดเธอไม่ต่างอะไรกับห้องดามใจ โดนเทมาเมื่อไหร่วิ่งเเจ้นกันมานั่งซมอยู่ที่คอนโดเธอตลอด"สรุปเเกโดนคนไหนเทมา?""......" ริทค่อยๆหันหน้าไปมองน้ำอย่างช้าๆด้วยสีหน้าเศร้าโศก"จำน้องเเยมเฟรชชี่ปีหนึ่งได้ไหม?""เเยม? อึไม่รู้จัก รู้จักเเต่เเยมทาขนมปังน่ะ!""ไอ่น้ำ! เพื่อนเฮิร์ทขนาดนี้ยังจะเล่นมุขอยู่เหรอ""เอ้าก็ฉันจำไม่ได้!"ริททำหน้าตางอนๆก่อนจะหันกลับไปหยิบกีตาร์ขึ้นมาเพื่อร้องเพลงต่อ"เห้ย! หยุด หยุด! อย่าหอนอีกฉันขอร้อง!" น้ำยกมือขึ้นห้ามอย่างรวดเร็ว"ทำไมน้องเเยม

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่24-เริ่มหวั่นไหว

    "อื้อ~" เสียงงัวเงียจากคนบนเตียงดังขึ้นก่อนที่เธอจะค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ"ปวดหัวจัง~" มือเรียวเล็กยกขึ้นมาจับหัวของตัวเองเบาๆ"ตื่นเเล้วเหรอ?""พะพี่โรม!!" บลูชี้นิ้วไปทางโรมอย่างตกใจ"พี่เข้ามาในห้องฉันอีกเเล้วนะ! ฉันยังไม่อณุญาตให้พี่เข้ามาเลย""....." โรมเท้าเอวมองคนบนเตียงอย่างงุนงงก่อนจะดันลิ้นหนาติดกับกระพุงเเก้มเเล้วตอบว่า"นี่มันห้องฉัน""......" หญิงสาวถึงกับอึ้งก่อนจะกวาดตามองไปรอบๆอย่างรวดเร็ว... นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอจริงๆด้วย"ลุกไปอาบน้ำได้เเล้วจะได้ลงไปกินข้าว"".....""ลุกดิ" โรมย้ำอีกครั้งหลังจากเห็นว่าบลูยังไม่ขยับตัวไปไหน"โอเค ฉันไปตอนนี้เลย" บลูค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะสะดุดตากับเสื้อผ้าของตัวเองเล็กน้อย นี่มันไม่ใช่เสื้อของเธอหนิ! ใครเป็นคนเปลี่ยนให้เธอกัน..."ฉันให้เวลาห้านาที""มันน้อยไปหรือเปล่าพี่โรม! ห้านาทีถูสบู่ยังไม่เสร็จเลย""หรือจะให้ฉันเปลี่ยนใจไม่ให้เธออาบน้ำเเต่ทำอย่างอื่น

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่23-เมา(Nc+)

    บลูมองเหล้ารัมในเเก้วอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจยกมันขึ้นมาดื่มจนหมด"กรึก~" บลูยู่หน้าออกมาด้วยความขมเเละฉุนก่อนจะยกยิ้มให้กับทุกคนที่นั่งมองเธอตาไม่กระพริบ"หมุนต่อเลยค่ะฮึ~" บลูยกยิ้มขึ้นอย่างมึนๆ เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงฤทธิ์เเอลกอฮอล์เเล้ว"เอ้า! ได้น้องบลูอีกเเล้วฮ่าฮ่า!" บลูรีบเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจเเค่ช็อตเดียวก็เกือบทำเธอฟุบเเล้วนะ"เออ..." บลูยกมือขึ้นอย่างมึนๆ"กะเเกไหวใช่ไหมเนี่ย?" น้ำหันมาดูอาการคนเป็นเพื่อนอย่างเป็นห่วง"ถ้าดื่มไม่ไหวก็เเค่บอกความลับมาข้อนึง ไม่เห็นจะยากเลยหนิ" น้ำมองบนเล็กน้อยอย่างไม่พอใจกับคำพูดสุดเเสนจะกระเเหนะกระเเหนของกริซซี่"ได้เลยค่ะ! ฮึ~" บลูในตอนนี้เริ่มไม่มีสติ มือเรียวยื่นไปยกเเก้วไวท์รัมขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะกระดกมันไปเเบบเพียวๆอีกครั้ง"กรึก~ เเกเอาจริงดิ" น้ำขมคอเเทนคนเป็นเพื่อน เธอจะรับมือกับความเมาของบลูได้หรือเปล่าล่ะเนี่ย"งั้นพี่หมุนต่อล่ะนะ!" หนึ่งในรุ่นพี่พูดขึ้นก่อนจะหมุนขวดนั้นต่อ"กรี้ส! พี่เค

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่22-ความลับ

    ณ มหาลัยฮึม ฮึม~ ฝีเท้าเรียวเรียวมุ่งหน้าไปทางคณะพร้อมกับฮัมเพลงอย่างมีความสุข"ไหนขอดูหน่อยสิ้" บลูยกโปรเจกภาพวาดของตัวเองขึ้นมาดูอย่างภูมิใจ มันเป็นรูปของชายหญิงสองคนที่ถูกผูกมัดกันไว้ด้วยเถาวัลย์ท่ามกลางดอกไม้สวยงามที่มีงูพิษเเอบเเฝงอยู่"โห! ทำไมมันดูดีกว่าของฉันขนาดนี้ล่ะเนี่ย.." น้ำยื่นหน้าเข้าไปดูรายละเอียดของภาพใกล้ๆ"งานละเอียดชะมัดเลยยัยบลู""หึ ขอบใจที่ชมจ่ะ" บลูยกยิ้ม"เห็นงานเเกเเล้วไม่กล้าเสนอหน้าเอางานตัวเองขึ้นมาดูเลยเเฮะ เห้อ~ ฟุบ!" น้ำหย่อนก้นลงนั่งข้างๆอย่างเบื่อหน่าย"เเกก็พูดไปหน่า..เเค่มีงานส่งก็ดีเเล้ว""หึ ไม่ต้องมาปลอบใจงานหยาบๆของฉันเลย""....." บลูเม้มปากไว้อย่างรวดเร็ว"จริงด้วย!" จู่ๆน้ำก็พูดขึ้นเสียงดังทำเอาบลูสะดุ้งตัวโหยง"มะมีอะไร?" บลูมองหน้าคนเป็นเพื่อนอย่างงงๆ"วันนี้ไปฉลองกันไหม?""หึ้?" บลูขมวดคิ้วอย่างสงสัย ฉลองงั้นเหรอ?"ก็เนื่องในโอกาสที่ทำโปรเจกภาพวาดเ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่21-ทำอาหารครั้งเเรก

    "อื้อ~" เสียงงัวเงียจากคนตัวเล็กบนเตียงดังขึ้นทันทีที่กลิ่นอาหารหอมโชยมาเตะจมูกบลูค่อยๆดันตัวลุกจากเตียงอย่างสลึมสลือก่อนจะสาวออกจากห้องไม่นานเธอก็ต้องถูตาตัวเองอีกครั้งว่าตัวเองไม่ได้ฝันไปเพราะคนที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัวนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกเสียจากโรม"พี่ทำอะไรน่ะ?" บลูทำหน้าตาสงสัยก่อนจะเดินเข้าไปดูใกล้ๆ"ฉันกำลังต้มข้าวต้มให้เธอกินไง""ข้าวต้ม?" บลูขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม"ใช่ เช้าๆเเบบนี้เธอน่าจะชอบข้าวต้มหมูร้อนๆนะ" บลูถึงกับอึ้งไปกับคำพูดของชายตรงหน้า"ไปล้างหน้าได้เเล้วข้าวต้มฉันใกล้จะได้ที่ล่ะ" บลูยังคงมองข้าวต้มหมูที่โรมว่าอย่างเป็นห่วง เพราะหน้าตาของมันดูขาวเหมือนต้มข้าวเเทนที่จะเป็นข้าวต้มหลังจากล้างหน้าเเปรงฟันเสร็จเรียบร้อยโรมก็สั่งให้เธอนั่งลงกับเก้าอี้ก่อนจะยกชามข้าวต้มมาเสิร์ฟให้ถึงที่"หู~ ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าพี่จะทำกับข้าวเป็น" โรมยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า"นี่เป็นครั้งเเรกเลยนะ""....." คำตอบนั้นทำบลูยิ่งไม่มั่นใจในรสชาติ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่20-สร้อยเเทนใจ

    ฟุบ! โรมหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งด้วยท่อนบนที่เปลือยเปล่า ใบหน้าหวานตอนนี้เริ่มขึ้นสีด้วยความเขินอายจะได้เห็นซิกเเพคใกล้ๆเเบบมีสติสัมปชัญญะครบก็วันนี้เเหละ"รีบทำเร็วๆอากาศมันหนาว" บลูที่ได้ยินก็เขยิบตัวเข้าไปหาก่อนจะใช้สำลีชุบเเอลกอฮอล์ทาลงไปบนเเผลอย่างช้าๆ"กึก!" การกระทำของหญิงสาวชะงักทันทีที่เห็นชายตรงหน้ากัดกรามไว้เเน่น"พี่เจ็บเหรอ?""เเผลเเค่นิดเดียวใครเขาเจ็บกัน""หึ" บลูหลุดยิ้มออกมาเล็กน้อย ที่เเท้โรมก็กลัวการทำเเผลนี่เอง"พี่เจ็บก็ยอมรับมาเถอะหน่า ดูจากอาการเเล้วพี่ไม่ค่อยชอบทำเเผลเท่าไหร่นะ" บลูเอ่ยเเซวอย่างสนุกปาก เพราะในที่สุดเธอก็ได้เห็นจุดอ่อนของโรมบ้าง"ฉันบอกว่าไม่เจ็บก็คือไม่เจ็บ " โรมปฏิเสธเสียงเเข็งพร้อมกับจ้องใบหน้าหวานที่กำลังตั้งใจทำเเผลให้กับเขา"เธอเป็นห่วงฉันเหรอ?""....." บลูเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าคมสันเล็กน้อย"ก็ต้องเป็นห่วงสิฉันทำให้พี่เจ็บนี่นา""เเล้วถ้าไม่ใช่ฉันเธอจะเป็นห่วงเเบบนี้ไหม?""......" บลูเงียบไปสักครู่หนึ่ง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status