ตอนที่1 ความแปลกใหม่

“อร้ายยย กรี๊ดดด”

“หล่อเป็นบ้าเลยว่ะ เห็นแล้วมดลูกสั่น”

“ใครได้เป็นแฟนนะ โชคดีมากเลยอ่ะมึง”

“กูอยากได้ อยากโดนเลยอ่ะ”

ทุกครั้งที่สองหนุ่มฮอตรุ่นพี่วิศวะปีสามเดินผ่าน จะได้ยินเสียงผู้หญิงเกือบทุกคนซุบซิบแบบนี้ บ้างก็กรี๊ดในความหล่อเหลา บ้างก็ส่งสายตาเชิญชวนให้ทั้งสองคน

ซึ่งเลโอกับเพื่อนสนิทอย่างเวกัส ก็ไม่ได้สนใจคำพูดและท่าทางของผู้หญิงพวกนั้น เพราะเขาได้ยินมันมาตลอดสามปีที่เรียนมหาลัยแห่งนี้

สาว ๆ พวกนั้นล้วนอยากขึ้นเตียงกับเขาสองคนทั้งนั้น แรก ๆ ก็ชอบ เพราะรู้สึกง่าย อยากเมื่อไหร่ก็แค่กระดิกนิ้ว อยากได้แบบไหน รับรองไม่เกินสิบนาที ได้สนุกสมใจอยากแน่ แต่ทว่าเมื่อเวลาผ่านไป เขาสองคนกลับรู้สึกหมดความสนุกกับผู้หญิงพวกนั้น มันรู้สึกว่าอะไรที่ได้มาง่าย ๆ มันไม่รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจเหมือนเมื่อก่อน ช่วงเข้าเรียนที่นี่ใหม่ ๆ

“น่าเบื่อฉิบหาย”

เวกัสชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาราวกับพระเจ้าปั้นแต่งและสรรค์สร้างขึ้นมา เรียกได้ว่าหล่อทุกกระเบียดนิ้ว ไม่มีส่วนไหนบนใบหน้าของเขาเลยที่ไม่ดูดี ติดอยู่อย่างเดียวคือเขาหน้าโหด ดิบเถื่อน ค่อนข้างเป็นผู้ชายเย็นชา พูดน้อย ไม่เคยยิ้มให้ผู้หญิงคนไหน เรียกได้ว่าเป็นบุคคลหน้านิ่งเลยก็ว่าได้ แต่ทว่าลีลาบนเตียงนั้นเร่าร้อน ดุดัน ต่างจากหน้าตาลิบลับ

“เออ มึงรู้สึกไหม ว่าทั้งมหาลัย แม่ง!! มีแต่ผู้หญิงน่าเบื่อแบบนั้น”

เลโอชายหนุ่มขี้เล่น หน้าตาหล่อเหลาแบบสะอาด ราวกับอาบน้ำวันละร้อยรอบ เป็นลูกรักของพระเจ้า ที่ไม่เคยมีด้านมืดในชีวิตมาก่อน เขาเป็นหนุ่มฮอตที่สาวทั้งมหาลัยโหวตให้ว่าเป็นผู้ชายที่เฟลนลี่ ขี้เล่น มีมนุษยสัมพันธ์ดีเลิศ รอยยิ้มพิฆาต โดยเฉพาะกับสาว ๆ ที่มักจะได้รอยยิ้มตอบกลับไปเสมอ แต่ใครจะรู้ว่าภายใต้หน้าตาแบบนี้ นิสัยที่แท้จริง เขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าเวกัสเพื่อนสนิทเลยแม้แต้น้อย

“ถ้ามึงอยากได้ความแปลกใหม่ กูว่าเราไปบุกห้องสมุดดีไหม ที่นั่นกูว่าน่าจะมีความแปลกใหม่อะไรบ้าง”

"ไปทำเหี้ยไร คงเจอแต่เด็กเรียน ใส่แว่นหนาเตอะนั่งอ่านหนังสือกัน"

"ก็นั่นแหละสัดเว ความแปลกใหม่ที่มึงอยากได้"

เวกัสส่ายหน้าด้วยความระอากับความคิดของเพื่อน เขาเกลียดที่สุดคือห้องสมุด ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดไปเหยียบเลยสักครั้ง

"ความคิดมึงนี่ เข้าขั้นปัญญาอ่อนนะ"

"ตกลงไม่ไปใช่ไหม"

เลโอยังคงเลิกคิ้วถามเพื่อน ริมฝีปากหนายิ้มกริ่ม เมื่อเห็นร่างสูงของเวกัสลุกขึ้นเดินนำหน้าเขา ทิศทางคือห้องสมุดของมหาลัย

"โธ่!! ไอ้สัด กูนึกว่าจะแน่"

ห้องสมุด

ช่วงบ่ายของวันที่แสงแดดกำลังเริ่มอ่อนลง ลอดผ่านกระจกของห้องสมุดมหาลัย มุกดานั่งพิงพนักเก้าอี้ไม้ ผมยาวตรงสีดำสนิท มีหน้าม้าปรกลงมา เธอกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือบัญชีธุรกิจเล่มหนา ข้าง ๆ กัน คือแอริน เพื่อนสนิทของเธอตั้งแต่มัธยม ที่ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋ กำลังนั่งเหยียดขา เอนหลังพิงเก้าอี้ ใช้ปากกาเมจิกวาดรูปในกระดาษมั่วไปหมด พลางถอนหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า

“มุก กูเบื่ออ่ะ ไปหาชานมกินกันไหม”แอรินบ่นเสียงเบา แต่ก็ยังดังพอให้คนที่นั่งโต๊ะข้าง ๆ หันหน้ามามอง

“อีกนิดเดียวนะ กูขออ่านบทนี้ให้จบก่อนแปบนึง เดี๋ยวจะได้เอาไปสอนมึงได้ไง”มุกดาเอ่ยออกมาโดยไม่เงยหน้า ดวงตากลมโตยังคงวางเอาไว้ที่หน้ากระดาษหนังสือ

"เห้อออ"แอรินถอนหายใจยาว กำลังจะเอ่ยอ้อนต่อ ทว่าประตูห้องสมุดบานใหญ่ก็ถูกผลักเข้ามา พร้อมเสียงอื้ออึงเบา ๆ จากนักศึกษาผู้หญิงในห้องสมุด

เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังก้อง สองหนุ่มร่างสูงในเสื้อช็อปสีเลือดหมูคณะวิศวะเดินเข้ามา คนตัวสูงกว่าหน่อย ผมสีดำสนิท ผิวขาว ดวงตาคมกริบ คิ้วเข้ม ใบหน้าติดจะเย็นชา คือเวกัส รุ่นพี่ปีสาม คณะวิศวะ ที่มุกดาแอบปลื้มอยู่เงียบ ๆ มาตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนที่เห็นเขาเดินมาเรียนที่คณะบริหารเมื่อปีที่แล้ว

ข้าง ๆ เวกัสคือเลโอ เพื่อนสนิทที่ตัวเล็กกว่าแค่นิดเดียว ผมสีน้ำตาลเข้ม หน้าตาหล่อแบบพระเอกเกาหลี ยิ้มทีเรียกเสียงกรี๊ดสาว ๆ ได้ทุกคน

ทั้งคู่เดินตรงมาทางโซนหนังสือวิชาการด้านหลังสุด ซึ่งอยู่ตรงข้ามโต๊ะที่มุกดากับแอรินนั่งอยู่พอดี

“มึง!!! พี่เวกัส!!! พี่เวกัสมา!!!”แอรินสะกิดแขนมุกดาแรง ๆ จนอีกฝ่ายรีบเงยหน้าขึ้นมอง พลันใบหน้าก็ขึ้นสีแดงก่ำทันที หัวใจเต้นตึกตักเหมือนจะทะลุออกมานอกอก ก่อนจะรีบก้มหน้าลง อ่านหนังสือต่อด้วยใจระทึก หางตาเหลือบมองไปทางนั้นไม่หยุด

เวกัสเดินผ่านโต๊ะของทั้งสองคนไปโดยไม่รู้ตัว เลโอที่เดินตามหลังหันมายิ้มให้แอรินในแบบกวน ๆ ตามสไตล์คนชอบแจกยิ้มเรี่ยราด ทำเอาแอรินถึงกับต้องยกมือปิดปากร้องลั่นในใจทันที

ทว่าจู่ ๆ เวกัสที่กำลังจะเดินผ่านโต๊ะนี้ไป กลับสะดุดตากับผู้หญิงไว้ผมหน้าม้า ผิวขาวราวกับกระดาษ ที่เอาแต่ก้มหน้าอ่านหนังสือ ไม่สนใจการมาของเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น เขาหยุดเดินกระทันหัน จนเลโอที่เดินตามหลังมาชนเข้ากับแผ่นหลังกว้างของเขาทันที

"เป็นเหี้ยไรของมึง"

“กูอยากนั่งตรงนี้”เสียงทุ้มราบเรียบของเวกัสดังขึ้น มุกดาที่ได้ยินและหางตาเหลือบไปเห็น เธอตกใจจนแทบเสียสติทันที