All Chapters of ลวงรักวิศวะเถื่อน: Chapter 1 - Chapter 6

"มึงไปให้ไลน์กูกับพี่เขาทำไม"ออกมาจากห้องสมุดได้ มุกดาก็โวยวายออกมาทันที รู้สึกไม่พอใจที่เพื่อนทำอะไรไม่ปรึกษาเธอก่อน "อ้าว ก็มึงชอบพี่เขาไม่ใช่เหรอ ดูเหมือนพี่เขาจะชอบมึงด้วยนะ" "เขาดูอันตรายเกินไป" "มึงก็ทำให้เสือเชื่องเป็นแมวสิ จะไปยากอะไร มันท้าทายดีนะกูว่า" มุกดาส่ายหน้าทันที ยอมรับจากใจว่าเธอไม่มีประสบการณ์เรื่องผู้ชายมาก่อน จะไปทำเหมือนที่เพื่อนบอกได้ยังไง อีกอย่างเขาก็คงไม่ใช่ผู้ชายที่เธอจะคุมได้ง่ายด้วย เผลอ ๆ จะเป็นเธอนี่แหละที่ถูกเขาทำให้เชื่อง "ถ้าเป็นมึงคงทำได้ แต่กูทำไม่ได้หรอก" "มึงแพ้สายตาพี่เขาใช่ไหมว่ะ" มุกดาเงียบไม่ตอบ เธอไม่รู้ว่าที่ตัวเองกำลังรู้สึกตอนนี้มันคืออะไร มันไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ หากลองนึกดูแววตาของเขามันดึงดูดเธอมาก ร่างกายของเธอค่อนข้างมีปฏิกริยามากพอสมควร มันน่าค้นหาว่าภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย เย็นชาของเขา ที่จริงแล้วเขาเป็นคนยังไงกันแน่ แต่ทว่ามันกลับมีความน่ากลัวแฝงอยู่ในนั้นด้วย ทำให้เธอรู้สึกลังเลที่จะเข้าใกล้เขา "แต่จะว่าไป ถ้าเป็นพี่เลโอก็ดีนะ กูว่าเขาดูเจ้าชู้แบบหื่น ๆ ดี" "หื่น? นี่มึงชอบผู้ชายหื่นเหรอ" "เออดิ พี่เวกัสก็ดูน่า

ร่างเล็กเดินกลับเข้ามาในห้อง เธอถอดเข็มขัดกระโปรงนักศึกษาออก ดึงชายเสื้อออกมานอกกระโปรง ยืนดูสภาพหน้าตาตัวเองในกระจกเล็กน้อย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์และเดินออกจากห้อง ลงไปหาร่างสูงที่ยืนรอเธออยู่ที่รถของเขา หอพักแห่งนี้มีเพียงสิบชั้น เธอพักชั้นบนสุด ถึงจะเป็นหอพักที่ไม่ได้มีขนาดใหญ่มาก แต่ทว่ามีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน และความปลอดภัยก็ดีเยี่ยม หากเป็นคนนอกมาหา จะต้องให้คนในหอลงมารับ เพราะต้องสแกนคีย์การ์ดตรงประตูทางเข้า เพราะแบบนี้พ่อกับแม่เลยวางใจที่จะให้เธอพักหอนี้ ท่านทั้งสองคนมองว่าความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินเป็นเรื่องที่สำคัญ มุกดาออกจากลิฟต์เดินตรงไปหาร่างสูงของเวกัสที่ยืนกอดอกพิงรถของเขา ตอนที่เขาหันมาเห็นเธอ เขาทำเพียงยกยิ้มมุกปากตามสไตล์ของเขา แต่สายตาคมกริบที่กำลังจ้องมองเธอนั้น ทำให้เธอรู้สึกวูบวาบไปหมดทั้งร่างกาย “พี่รู้ได้ยังไงว่าฉันพักที่นี่” “ก็ไม่ได้ยากอะไร”คนตัวสูงยักไหล่ ทำเหมือนเรื่องนี้ไม่ได้สำคัญ ทั้งที่จริงไอ้เลโอเพื่อนสนิทของเขา เป็นคนส่งข้อความไปบอกเขาว่าช่วงเย็นตอนมันขับรถออกจากมหาลัย เห็นเธอเดินเข้ามาในซอยข้าง ๆ แล้วในซอยนี้ก็มีแค่หอนี้หอเดียว มันคงไม่ใช