เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 63 (NC) ข่ม...หรือสมยอม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-13 03:06:22
บทล่าสุด
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 130
‘ตอนนี้เธอมีใครคบอยู่หรือเปล่า’คุณไผ่ถามออกมา และด้วยคำถามนั้นฉันถึงกับไปไม่เป็น‘อ่ะ...เอ่อ...’ฉันที่ไม่รู้จะตอบยังไงถึงความสัมพันธ์ในตอนนี้ที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับคุณวาคิมดี คู่นอนงั้นหรือ หรือว่าเครื่องระบายความใคร่ แล้วฉันจะบอกเขาแบบนั้นไปได้ยังไงกันอีกทั้งถ้าหากว่าในวันนี้ฉันกับคุณวาคิมเป็นเพียงแค่เจ้านายกับลูกน้องไม่ได้มีความสัมพันธ์อื่นเกินเลยกันมา ฉันคงจะอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหวต่อคุณพูดของคุณไผ่ เนื่องจากก่อนหน้านี้ฉันเองก็รู้สึกปลื้มเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่พอได้มาเจอกับคุณวาคิมความรู้สึกนั้นมันก็เปลี่ยนไปคงเหลือไว้แค่นับถืออย่างผู้มีพระคุณ‘มีแล้วงั้นเหรอ??’ ปลายสายย้ำหลังจากที่เห็นฉันเงียบไปและในจังหวะที่ฉันกำลังคิดหาคำตอบอยู่นั้น‘กับวาคิมงั้นเหรอ...??’ ปลายสายที่แทรกขึ้นมาดั่งคนที่จับพิรุธได้ จนคำถามนั้นทำฉันพูดไม่ออก‘มะ...ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ’ฉันปฏิเสธออกไปอย่างไม่เต็มเสียงนัก อีกทั้งความรู้สึกจุกในอกก็พลันตีตื้นขึ้นมายามคิดไปถึงสถานะที่ตัวเองได้รับ ก่อนที่ฉันจะรีบตัดบทให้คุณไผ่พูดถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาในครั้งนี้ออกมา‘คุณไผ่กรุณาบอกมนต์มาตามตรงไ
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 129 การติดต่อมาของ...
เมื่อข้อกำหนดแรกปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เสียงเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ประกาศข่าวสารในหอประชุมก็ดังขึ้น...‘ตามข้อกำหนดแรกผู้สมัครท่านใดที่มีครอบครัวแล้วและไม่โสด ไม่โสดในที่นี้นับทั้งการแต่งงานแล้ว มีคนคุยไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตาม พวกคุณไม่ผ่านข้อกำหนดแรกค่ะ เนื่องจากการทำงานเป็นเลขาของท่านประธานมักจะทำงานไม่เป็นเวลา ดังนั้นเพื่อกันปัญหาที่จะตามมาในกรณีที่ถูกเรียกมาทำงานนอกเวลา เพราะฉะนั้นตำแหน่งนี้ต้องการคนที่พร้อมทำงานทุกเมื่อค่ะ’ด้วยข้อกำหนดแรกที่ปรากฏขึ้นมาสามารถคัดผู้สมัครออกไปได้ไม่มากนัก และหลังจากที่คนที่ไม่ตรงตามข้อกำหนดแรก ต่างทยอยเดินกันออกไป เพียงไม่นานมากนักข้อกำหนดที่สองก็เด้งขึ้นตามมาทันทีพร้อมกับเสียงประกาศของเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในงาน‘ตามข้อมูลที่อยู่หน้าจอผู้ที่มีขนาดส่วนสูงและน้ำหนักที่ไม่ตรงตามข้อกำหนดนี้รบกวนขอเชิญออกจากห้องประชุมได้เลยค่ะ เพราะพวกคุณไม่ผ่านเกณฑ์ของกำหนด ทั้งนี้ก็เพื่อรูปลักษณ์ที่ดีขององค์กรและหน้าตาของท่านประธานค่ะ’สิ้นข้อกำหนดที่สองเสียงโห่ร้องก็ดังขึ้นระงมผิดจากข้อกำหนดแรกเป็นปลิดทิ้ง และด้วยข้อกำหนดนี้ก็ทำให้ผู้สมัครกว่าครึ่งที่อยู่ในหอประชุมเดินกันออกไปอ
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 128 สิ่งที่ฉันอยากให้ทำ
วันเวลายังคงดำเนินผ่านพ้นไปจากวันเลื่อนเป็นเดือน จากเดือนเลื่อนเป็นปี จนบัดนี้ฉันได้จบการศึกษาเป็นบัณฑิตเต็มตัว และด้วยเพราะฉันไม่มีญาติที่ไหนฉันจึงเลือกที่จะไม่เข้ารับปริญญาบัตรไม่เหมือนกับเพื่อนคนอื่นในคณะ และมุ่งมั่นที่จะทำตามสิ่งที่ตัวเองตั้งใจเอาไว้ให้สำเร็จ...ย้อนกลับไปก่อนที่ฉันจะจบการศึกษาไม่กี่เดือน คุณไผ่ที่จู่ ๆ ก็ได้เรียกฉันให้เข้าไปพบเขาอีกครั้ง หลังจากที่ครั้งล่าสุดก็คือครั้งที่ฉันจบการศึกษาระดับชั้นมอปลายและได้ทุนเรียนฟรี และนี่จึงเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ฉันได้เจอคุณไผ่อีกครั้งความหล่อร้ายออร่าที่ดูน่าเกรงขามยังคงประทับอยู่ที่ตัวบุคคลตรงหน้ายามที่เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิมในห้องหนังสือห้องเดิมไม่เปลี่ยน เพียงแต่ริ้วรอยและความน่ายำเกรงที่ดูจะมากขึ้นทำให้ฉันตระหนักได้ว่าวันเวลามันได้ผ่านมานานแล้วจริง ๆ“สวัสดีค่ะคุณไผ่” ฉันยกมือไหว้ด้วยท่าทางนอบน้อมอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ทุกอย่างเต็มไปด้วยความมั่นใจตามวัยที่เติบโตขึ้น“อืม...ใกล้เรียนจบแล้วซินะ ฉันยินดีกับเธอล่วงหน้าด้วยแล้วกัน” คุณไผ่ที่ผละหน้าออกมาจากเอกสารบนโต๊ะเพื่อมาแสดงความยินดีกับฉัน“ขอบคุณค่ะ” (^-^) ฉันยก
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 127 พิษร้ายของคำสัตย์
ในวันนั้นฉันสัญญากับตัวเองด้วยใจที่เปี่ยมไปด้วยศรัทธา โดยไม่มีทางรู้เลยว่าสิ่งที่เขาทำแบบนั้นกับฉัน คำพูดที่ดูสวยหรูนั้น เขาแค่ต้องการให้ความเป็นมาของฉันใสสะอาด เผื่อว่าในอนาคตยามที่ฉันต้องเข้าไปเอี่ยวกับคนที่เขาต้องการแก้แค้น คนคนนั้นจะได้สืบประวัติไม่เจอ...วันเวลาเคลื่อนคล้อยดำเนินไปอย่างราบรื่นยิ่งกว่าพื้นกระเบื้องราดด้วยน้ำมัน ฉันที่เรียนจบในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และกำลังจะได้เป็นนักศึกษาในรั้วมหาลัยก็ได้สร้างความภูมิใจแรกให้กับคุณไผ่ด้วยการที่ตัวเองมีผลการเรียนดีจนได้รับทุนของมหาวิทยาลัยชั้นนำ อีกทั้งยังเป็นมหาลัยที่ป้าสุภาเคยเปรย ๆ ไว้ว่าคุณไผ่เธอชอบมหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นพิเศษอีกด้วยฉันยังจำความรู้สึกในวันนั้นได้ดี...มันเป็นวันที่นอกจากที่ฉันดีใจที่ได้รับทุนแล้ว ฉันยังดีใจที่จะได้เจอกับผู้มีพระคุณอีกครั้งหลังจากไม่ได้เจอเขาเลยนับตั้งแต่ที่ได้เจอเขาเมื่อครั้งที่แล้ว โดยตลอดเวลาที่ผ่านมาคงมีเพียงป้าสุภาเท่านั้นที่มักจะโทรมาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ และบอกเล่าเรื่องราวของผู้มีพระคุณให้ฉันฟังคร่าว ๆ บ้างเป็นบางครั้งบางคราวเท่านั้น“เป็นไงบ้างเรียนจบแล้วใช่ไหม” คุณไผ่ถามขึ้นทันทีที่ฉันเ
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 126 มันต้องทรมาน...!!
แกร๊ก ~~เสียงประตูที่เปิดออกพร้อมกับร่างบางที่เดินเข้ามาด้วยท่าทางหวาดกลัว ทอดเป็นเงาให้เห็นผ่านกระจกใสบานใหญ่ที่ผมหันหน้ามองบรรยากาศด้านนอก ภาพเงารางๆ ของเด็กสาววัยแรกแย้มที่อยู่ในชุดของหลิวยิ่งทำให้เธอคล้ายกับเจ้าของชุดอย่างไร้ข้อกังขา‘มาแล้วเหรอ’ ผมถามเด็กสาวพร้อมกับลอบมองอากัปกิริยาเธอผ่านบานกระจกใส‘คะ...ค่ะ’น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ทำผมอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเธอตรง ๆ ด้วยไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำเหมือนกลัวผมขนาดนั้น‘ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะ กินข้าวแล้วใช่ไหม อืม...ใส่ได้พอดีเลยซินะ...’ผมถามออกไปพอเป็นพิธี ก่อนจะมองเสื้อผ้าบนร่างของเด็กสาวอีกครั้งด้วยใจที่รู้สึกสะท้อนเต็มไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวด แม้ว่ามันจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตามส่วนเธอที่ทำเหมือนกับผมเป็นยักษ์เป็นมาร เอาแต่ยืนตัวสั่นพูดติดอ่างจนผมอดไม่ได้ที่จะแซวเธอกลับไป โดยหวังว่าคำแซวเหล่านั้นจะทำให้บทสนทนาระหว่างเราผ่อนคลายลง‘เป็นคนพูดติดอ่างหรือไง’ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ และคำถามนั้นก็ได้ทำให้เด็กสาวที่ไม่กล้าเงยหน้ามาสบสายตากับผมตรง ๆ ถึงกับมองมาที่ผมตาแป๋ว‘ค่ะ...??’ ‘ก็เห็นพูดติดอ่างไม่หยุด ถ้าเป็นก็จะได้พา
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 125 ไร้เดียงสา
ความคิดที่พรั่งพรูออกมาเต็มหัวสมองยิ่งทำให้ความแค้นที่สุมอยู่ในอกแทบจะทะลักออกปาก มือที่กำแผ่นกระดาษที่ยับยู่ยี่เสมือนว่ามันโดนอัดอยู่ในอุ้งมือแล้วคลายออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยที่ภายในของมันได้มีน้ำหมึกสีน้ำเงินที่จรดด้วยลายมือน่ารักแสนคุ้นตา ข้อความที่พรรณนาว่าเจ้าของลายมือนั้นรักผู้ชายคนหนึ่งมากแค่ไหน เธอที่รักมันมากขนาดยอมทอดกายมอบความสดใสอันเป็นของล้ำค่าให้ไป...แต่ทว่า...สุดท้ายแล้วไอ้เลวนั่นกลับมองเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นเท่านั้น...ด้วยการกระทำของมันที่ทำให้หญิงสาวเจ้าของจดหมายเสียใจจนถึงขั้นเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองลง ด้วยเหตุผลเพราะเธอดันพลาดท่ามีลูกกับมันแต่ไอ้ชั่วนั่นกลับไม่ยอมรับ และหนทางที่ดูจะมืดบอดในยามนั้นก็ทำให้เธอเลือกที่จะกำจัดเด็กน้อยออกไป เพราะไม่อยากให้พี่ชายที่รักเธอต้องผิดหวัง ความคิดสั้นอีกทั้งไม่มีใครให้คำปรึกษา...สุดท้ายแล้วเธอจึงไปหายาในอินเทอร์เน็ตมาใช้อย่างคนสิ้นไร้ไม้ตอก จนเป็นผลให้เธอจากไปพร้อมกับลูกน้อยในท้องของตัวเอง...ภาพความทรงจำในอดีตย้อนเข้ามาทำให้ก้อนเนื้อฝั่งซ้ายบีบรัดอีกครั้ง ในวันนั้นผมที่กลับมาไม่ทันได้ดูใจน้องสาวเพียงคนเดียวของตัวเอง ก็ได้แต่มองร่าง
บางทีคุณอาจจะชอบ
พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.5K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.3K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn44.2K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsเกี้ยวรักคืนใจ
บ้านเขมปัณณ์299 viewsพันธะลวง
rasita_suin335 viewsบำเรอรักชนเผ่าลับ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ195 viewsทาสรัก ท่านอ๋องอำมหิต (ตอนที่ 1 - ปัจจุบัน)
WangFei51 views
