17...แสงไฟภายในบ้านทรงไทยหลังใหญ่ (2)

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่พลิกตัวไปมาในเช้าวันใหม่ เพราะรู้สึกเหนอะหนะเหนียวตัวเป็นอย่างมาก จนเมื่อทนไม่ไหวในที่สุดก็ต้องลืมตาตื่นแม้ว่าจะเพลียสักเพียงไหนก็ตาม มือหนาใหญ่สะบัดผ่าห่มที่คลุมจนถึงลำคอออกด้วยความหงุดหงิด จำได้ว่าแม้จะห่มผ้าแต่ตนเองก็เปิดแอร์ทิ้งไว้ แต่นี่แอร์กลับถูกปิด มิน่า...เขาถึงได้นอนเหงื่อท่วมอยู่เช่นนี้

เรฟขยับลุกขึ้นพรวดแล้วก็ปวดจี๊ดขึ้นไปบนศีรษะทันทีจนเขาชะงัก นั่นทำให้คนที่เพิ่งเปิดประตูก้าวเข้ามาถึงกับกระวีกระวาดวางอาหารของคนป่วยกับยาลง ก่อนจะรีบเข้าไปประคองร่างใหญ่ให้พิงหัวเตียงในท่าที่สบายขึ้น

“คุณจะเอาอะไรเหรอคะ เดี๋ยวนาเอาให้”

กลิ่นน้ำหอมแบบไทยอ่อนๆ จากตัวหญิงสาวโชยเข้าจมูกเรฟ ชายหนุ่มสูดดมเข้าเต็มปอดเพราะรู้สึกถึงความสดชื่นจากกลิ่นนี้ ชินานางรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นที่อยู่ใกล้ต้นแขนก็หันมอง ในขณะที่ชายหนุ่มก็กำลังมองแก้มใสของคนที่จัดหมอนด้านหลังของเขาอยู่เช่นกัน ทั้งคู่จึงสบตากันโดยบังเอิญ

แววตาสีน้ำตาลเข้มที่อ่านไม่ออกของเรฟมองนิ่ง แต่นั่นก็ทำให้ชินานางต้องหลบมองลงต่ำเพราะประกายบางอย่างมันชวนให้เธอใจสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ แก้มเนียนใสแดงระเรื่อขึ้น