Home / โรแมนติก / ลวงเงารัก / 28...ช่วงนี้คืนวันศุกร์ (1)

Share

28...ช่วงนี้คืนวันศุกร์ (1)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-08-03 23:57:29

ช่วงนี้คืนวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ชมพู่มักจะดูละครกับชินานางหากหญิงสาวไม่มีเวรดึกเพราะทั้งคู่ติดละครเรื่องเดียวกัน กว่าจะออกจากห้องนายสาวก็สี่ทุ่มครึ่งเกือบๆ ห้าทุ่มเสมอ บ้านพักคนงานอยู่ไม่ไกล แถมตอนนี้ก็ยังไม่ดึกมากเธอเดินไปเดินกลับอย่างนี้บ่อยๆ แล้วบ้านสวนของคุณอรพิมก็ปลอดภัยไร้กังวล

แต่แล้วขณะที่ชมพู่เดินลงจากเรือนร่างเล็กก็ต้องสะดุ้ง แทบร้องกรี๊ดหากก็ถูกปิดปากเอาไว้เสียก่อน

“ฉันเองนังชมพู่”

เสียงคุ้นๆ ดังขึ้น

“พี่แป้น อยู่ๆ ก็โผล่มาเงียบๆ ฉันตกใจหมด”

“โธ่ ทำขวัญอ่อนไปได้”

“ฉันลองเล่นแบบนี้กับพี่บ้างเอาไหม”

“นังนี่...”

เมื่อเจอชมพู่กวนมาแป้นเลยแจกมะเหงกให้ไปหนึ่งที ก่อนจะถามเสียงเบา

“ตอนหัวค่ำแกเอาขนมปังไปให้ใครตั้งเยอะ”

“คุณนา”

“จะบ้าเหรอ คุณนาเนี่ยนะจะกินเยอะขนาดนั้น”

“อ้าว แล้วพี่คิดว่าฉันเอาไปให้ใคร”

ชมพู่ถามอย่างแปลกใจ ก็เธอเอาไปให้คุณนาจริงๆ นี่นา

“แกเจอใครในห้องคุณนาหรือเปล่า”

แป้นเปลี่ยนคำถามเมื่อเจอคนโยกโย้

“เจอ”

“เหรอ ใครวะ”

สาวใช้ร่างอวบถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น อย่างนี้หมายความว่าเรื่องแดงขึ้นมาแล้วใช่ไหม คราวนี้มีหวังบ้านแตกแน่ แป้นยิ้มกริ่มในใจ เธอยังไม่เปิดโปงเรื่องลูก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ลวงเงารัก   32...เรฟได้รับโทรศัพท์จากตติยะ (2)

    เรฟอุ้มร่างอรชรอิ่มสวยมาวางบนเตียงแล้วจูบหน้าผากมนก่อนจะกระซิบเบาๆ“ผมไปก่อนนะ แล้วจะรีบกลับมา”พูดจบเขาก็ถอยห่างออกมาให้คุณอรพิมเข้าไปนั่งข้างๆ แล้วก็ออกไปจากห้อง ปล่อยให้หญิงสาวมองตามด้วยแววตาสะเทือนใจ เข้าใจว่าเขาเสียใจที่เธอไม่มีลูกให้จึงรีบออกไปสงบสติอารมณ์คุณอรพิมจับมือบางขึ้นมากุมแล้วถามเรื่องที่ข้องใจมาตั้งแต่ที่โรงพยาบาลทันที แต่ด้วยบนรถก็มีชมพู่อยู่ด้วยจึงไม่อยากคุยถึงเรื่องนี้ แล้วตอนนี้ก็มีเพียงแม่จิตต์เท่านั้น“เรื่องท้องว่ายังไงฮึยายหนู ทำไมเราไม่ท้องล่ะ แม่ละงงไปหมดแล้ว”“นาไม่ได้ท้องจริงๆ นะคะ แล้วก็ไม่เคยบอกว่าใครว่านาท้องด้วย”ชินานางแย้งเสียงเครือ พยายามไม่ให้ผู้เป็นแม่สังเกตได้ว่าตนเองกำลังรู้สึกเช่นไร“แล้วอาการก่อนหน้านี้ล่ะคะ คุณนาอาเจียน มึนหัวนะคะ”แม่จิตต์ถามอย่างสงสัย“ตอนนั้นนาก็บอกแล้วนี่คะว่านาแค่พักผ่อนน้อย ร่างกายยังปรับตัวไม่ได้”ก็เธอเป็นพยาบาล อย่างน้อยก็รู้ว่าต้องป้องกันอย่างไร ในเมื่อก่อนหน้านี้ระหว่างเธอกับเรฟไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรู้ได้“อ้าว?”คุณอรพิมกับแม่จิตต์อุทานอย่างเสียดาย แล้วต่างก็ถอนหายใจออกมายืดยาว“สรุปว่าเราเข้าใจผิดกันไปเองน่ะแหละ

  • ลวงเงารัก   32...เรฟได้รับโทรศัพท์จากตติยะ (1)

    เรฟได้รับโทรศัพท์จากตติยะตอนที่เลี้ยวรถเข้ามาในบ้านสวนแล้ว เมื่อถึงหน้าเรือนไทยเขาก็จอดรถให้ชินานางลงไป หญิงสาวมองเขาอย่างไม่สบายใจ“มีเรื่องอะไรกันเหรอคะ”“ผมยังไม่แน่ใจ คุณขึ้นไปบนบ้านก่อนเถอะ ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วผมจะรีบกลับมา”เมื่อเห็นหญิงสาวยังมีสีหน้ากังวลเรฟก็รวบร่างอิ่มเข้ามากอดแล้วจูบกระหน่ำเป็นนานกว่าจะปล่อย จนเธออายม้วนไม่กล้าสบตาเขา พอเห็นอีกฝ่ายมัวแต่นั่งเขินอยู่เรฟก็ขยับตัวอีกครั้ง ชินานางจึงสะดุ้งยกมือห้ามชายหนุ่มเสียงอ่อน“ไม่เอาแล้วค่ะ ไปเถอะ”เขายิ้มนิดๆ ที่มุมปากขำคนที่กำลังตะเกียกตะกายลงจากรถ ก่อนจะออกรถไป ชินานางยืนมองรถของชายหนุ่มจนลับตาด้วยสองขาที่อ่อนแรง เมื่อหันกลับมาก็เห็นแป้นยืนจ้องอยู่จึงยิ้มอ่อนๆ ให้ด้วยความเก้อคิดว่าสาวใช้อาจจะเห็นภาพในรถ เพราะไม่รู้ว่ามายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร แล้วร่างอิ่มสมส่วนก็เลี่ยงเดินขึ้นบันไดไป ขณะที่แป้นก้าวตาม“คุณนาคงจะมีความสุขมากสินะคะ”แป้นถามด้วยเสียงประชดประชัน หากคนที่ไม่ได้มองเพราะยังอยู่ในภวังค์ขัดเขินก็ตอบไม่ถูก“เอ่อ...ไม่รู้สิจ๊ะ”“อย่ามาโกหกเลยค่ะ แป้นเห็นมาตั้งนานแล้ว ตอนที่ยังแอบลักลอบเจอกันไม่เห็นคุณนาจะห

  • ลวงเงารัก    31...ร่างสูงใหญ่ที่ค้ำอยู่เหนือ (2)

    เวลาเย็นมากแล้วคนที่เขาบอกให้ตามลงมาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา ระหว่างที่รอหญิงสาวตติยะโทรคุยกับเรฟแต่ละคำกว่าจะหลุดออกมาได้ก็ราวกับต้องบีบคั้นหัวใจของเขาเสียก่อน จากนั้นเขาก็โทรหาอานินท์นัดมาคุยกันที่บ้านนี้ในตอนสองทุ่ม เพราะต้องรอให้เรฟไปส่งชินานางก่อนถึงจะมาที่นี่ได้ ประเด็นหนึ่งที่ทำให้เขาค่อนข้างโล่งใจคือ อานินท์บอกว่าเจ้าของอู่นั้นเป็นเมฆาซึ่งเขากับเรฟให้คนตามเมฆาอยู่พอดี เขาจึงให้อานินท์มาคุยเรื่องแผนกันใหม่อีกครั้ง เพราะแผนเก่าค่อนข้างเสี่ยงซึ่งอานินท์ก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งในที่สุดคนที่นั่งอยู่ตรงโถงด้านหน้าบนเสื่อผืนหนึ่งที่หยิบมาปูเองก็ลุกขึ้นเดินไปชั้นบน บ้านหลังนี้ยังไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใหม่เข้ามาวางหลังจากถูกพังไปคราวนั้น มาคิดดูดีๆ พวกนั้นก็คงจะเป็นคนของภรวีอีกนั่นแหละ เพราะหญิงสาวเคยเล่าให้เขาฟังอยู่เหมือนกัน เธอบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียน้อยพ่อ คนละเรื่องกับที่อานินท์บอกเขา ถ้างั้นก็หมายความว่าเอื้อมธารคงไม่กล้าบอกว่าตัวเองทำอะไรเอาไว้ แล้วมันก็ส่งผลกระทบไปถึงพี่สาว ชนิดที่ไม่สามารถเรียกคืนกลับมาตติยะส่ายหน้าช้าๆ ผู้หญิงคนนี้โกหกเก่งเป็นไฟเลยทีเดียว จะว่าไปเขาว่าไม่ต้องเป

  • ลวงเงารัก   31...ร่างสูงใหญ่ที่ค้ำอยู่เหนือ (1)

    ร่างสูงใหญ่ที่ค้ำอยู่เหนือร่างบางไม่ได้ขยับออกไปเลยสักนิด หากก็ยังจ้องคนที่น้ำหูน้ำตาร่วงเป็นสายด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ หญิงคนนี้มีอะไรแปลกๆ หลายอย่าง เดี๋ยวก็แข็ง เดี๋ยวก็แรง เดี๋ยวก็อ่อน อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายเหมือนเด็กๆ เขาเคยเห็นมาบ้างในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันจนบางครั้งก็ตามไม่ทัน แต่ไม่เก็บมาคิดมาก ยิ่งช่วงหลังพอเกิดเรื่องขึ้นเขาก็ยิ่งเอาใจเธอมากขึ้น ตามใจทุกอย่างจนได้ใจ หากตอนนี้เขาจะไม่ยอมอ่อนข้อให้ง่ายๆ เหมือนทุกครั้งอีกแล้ว ในเมื่อได้รู้นิสัยแท้จริงของเธอแล้วแบบนี้ ไม่มีทางเสียล่ะที่เขาจะยอมให้จูงจมูกเป็นครั้งที่สอง“เป็นอะไร อย่ามาทำเป็นบ่อน้ำตาตื้นไปหน่อยเลยน่า คิดจะเล่นตัวเหรอ ผมไม่โง่ให้คุณหลอกอีกหรอกนะ”ชายหนุ่มพูดขึ้นเสียงแข็ง ทว่ายิ่งทำให้อีกฝ่ายร้องหนักยิ่งขึ้น อะไรวะ ทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจไปได้ หงุดหงิดจริงๆ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมอานินท์ถึงเคยเรียกยายเด็กนี่ว่า ทะเลคลั่ง ทะเลเดือด ถึงอายุเท่ากันแต่ดูแม่คุณทำตัวสิ เหมือนเด็กห้าขวบไม่มีผิด ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเวลาที่เอื้อมทรายกับอานินท์คุยกันเรื่องน้องเขาถึงมักจะคิดว่าทั้งสองคนพูดถึงเด็กคนหนึ่งอยู่เสมอ จึงไม่เคยคิดว่าเพื่อนสาวข

  • ลวงเงารัก   30...“ในเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วก็ดีแล้ว (3)

    “คุณ...”ร่างบางที่เพิ่งหันกลับมามองชายหนุ่มอย่างคาดไม่ถึง ไม่คิดว่าเขาจะเจอรูปนั้นโดยบังเอิญ เอื้อมธารลืมหายใจไปเลยทีเดียวเมื่ออีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมามองเธอช้าๆ ปากเขาขยับถามโดยอัตโนมัติ“คุณ...คือ...ซี?”หญิงสาวผงะถอยหลังตกใจที่ชายหนุ่มเดาได้ในทันทีที่เห็นมัน แววตาและสีหน้าตื่นตระหนกเกลื่อนเต็มใบหน้าซีดๆ ตอบคำถามตติยะได้โดยไม่ต้องมีคำพูดชายหนุ่มลุกขึ้นยืนพร้อมชูรูปภาพในมือไปตรงหน้าคนร่างบางที่ถอยหลังอีกก้าว“คุณคือผู้หญิงที่ใส่ชุดครุยคนนี้ ใช่ไหม! ตอบมาสิ!”มหาวิทยาลัยเขาไม่ได้ใช้ชุดแบบนี้...“คุณก็เห็นแล้วนี่”เอื้อมธารตอบกลับด้วยเสียงสั่นๆ ยอมรับกลายๆ ในเมื่อเขารู้โดยไม่ต้องพูดเองก็ดี เพราะหากจะต้องพูดจริงเธอก็พูดไม่ออก“ทำไม...ผมถามว่าทำไม!”ร่างบางสะดุ้งตามเสียงที่ดังขึ้นราวกับฟ้าผ่าลงมากลางห้อง หากก็ยังพยายามทำใจให้แข็งเข้าไว้ เธอยังมีเรื่องต้องขอร้องเขา เธอต้องมีสติ ใจแข็ง อย่ากลัว อย่าเสียใจ อย่าเจ็บปวดมากเกินไปจนลืมเรื่องสำคัญ“ฉันไม่ได้หลอกคุณ แต่...แต่ตอนที่เจอกันคุณก็เข้าใจผิดไปเอง”“อย่ามาแก้ตัว! คุณอยู่กับผมมาตั้งนาน นานมาก หึ...ทั้งที่คุณมีเวลามากมายที่จะพูดแต่คุณก็ไม่เคย

  • ลวงเงารัก   30...“ในเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วก็ดีแล้ว (2)

    วันนี้ตติยะตื่นแต่เช้าโทรหาวิชัยบอกให้ส่งบริษัททำความสะอาดไปตามที่อยู่ที่เขาบอก แล้วขอกุญแจจากเอื้อมธารให้คนของเขาเอาไปเปิดบ้าน หญิงสาวมีกุญแจบ้านเพราะอานินท์พาเธอแวะไปที่นั่นครั้งหนึ่งตอนเก็บกระเป๋าไปอยู่กับเขาที่คอนโด จากนั้นก่อนเที่ยงทั้งสองคนก็ลาคุณอรพิมแล้วออกจากบ้าน เรฟหงุดหงิดมากเมื่อรู้เรื่องเข้าเพราะเขาไม่อยากให้ตติยะไปไหน เกรงจะมีอันตราย เนื่องจากกำลังอยู่ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน ทั้งชายหนุ่มยังสั่งเรฟให้ดูแลภรรยาตัวเอง ไม่อนุญาตให้ตามอีกด้วย ตติยะเห็นว่ามีคนของเขาเฝ้าบ้านเธออยู่แล้วยังไงก็มีพวกนั้นอยู่ด้วย ถึงเรฟจะห่วงแต่ตติยะก็ใช้ข้ออ้างที่ว่าชินานางกำลังท้อง เรฟต้องดูแล เขาเลยเถียงไม่ออก“แซนด์โทรนัดน้องซีกี่โมง”ชายหนุ่มเอ่ยถามเมื่อก้าวเข้ามาในบ้านของหญิงสาวที่สะอาดเอี่ยม อีกฝ่ายครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับ“ยังไม่แน่ใจว่าจะมาถึงเมื่อไรน่ะ แต่ยังไงก็ต้องมา...”ท้ายคำพูดนั้นเบาลงก่อนเอื้อมธารจะถอนหายใจ แต่ตติยะกลับนิ่วหน้า“งั้นเหรอ งั้นทำอาหารเผื่อมื้อเย็นแล้วกันนะ เพราะนี่ก็เลยเที่ยงมานานแล้ว น้องซีอาจจะกินมาแล้วถ้ามาถึงบ่ายๆ ค่อยกินขนมกันก็ได้ เราซื้อมาตั้งเยอะ”ตติยะบอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status