ช่างเป็นคู่ฟ้าประทาน

หลินซูหนิงได้แต่เข่นเขี้ยวในใจอย่างริษยา นางรอจังหวะที่พี่สาวผละออกมาจากเจ้าบ่าวเพื่อเตรียมจะถูกส่งตัวเข้าห้องหอ จึงรีบเดินไปใกล้ ขณะนั้นมีสตรีหลายคนเข้ามารุมล้อมแสดงความยินดีกับเจ้าสาวอยู่

“พี่หญิงรอง...” หลินซูหนิงร้องเรียกด้วยเสียงร้อนรุ่ม พลางแหวกเข้าไปกลางวงล้อมถึงตัวเจ้าสาว

หลินอวี้เหม่ยหันไปมองน้องสาวตัวร้ายอย่างระแวงและระวังตัวว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร

“พี่หญิงรองไม่ได้เป็นอันใดใช่หรือไม่เจ้าคะ” คนถามละล่ำละลักสำรวจร่างกายคนเป็นพี่ ทำให้เหล่าสตรีที่รายล้อมพลอยงุนงงไปด้วย

“เมื่อครู่น้องเพิ่งได้ยินคนข้างนอกคุยกันว่าเมื่อวันก่อนท่านพี่ถูกพวกโจรจับตัวไปกักขังไว้ แล้วยัง...” คนพูดแกล้งทิ้งช่วงคำพูดให้ผู้คนรอบกายสงสัย ด้วยสีหน้าท่าทางหวาดกลัวระคนอึดอัดที่จะเอ่ยออกมา แต่สุดท้ายก็ทำอมพะนำ

“น้องตกใจแทบแย่ ท่านพี่ไม่ได้เป็นอันใดใช่หรือไม่เจ้าคะ พวกมันมิได้ทำอะไรให้ท่านพี่ต้องบาดเจ็บหรือมัวหมองใช่หรือไม่”

เพียงได้ฟังคำน้องสาว หลินอวี้เหม่ยก็กระจ่างกับเจตนาของอีกฝ่ายทันที

“พวกโจรนั่นมิได้ทำอันใดท่านพี่ใช่หรือไม่เจ้าคะ น้องได้ยินว่าพวกมันจับท่านพี่ไปกักขังไว้ตั้งหลายวัน เสียดายที่น้องเพิ่ง