ตอนที่ 195 ศึกบัลลังก์ศิลป์ 1

“ให้เจ้าดังได้ไม่นานหรอก…คืนนี้ ข้าจะเป็นผู้ช่วงชิงแสงนั้นกลับมา”

ซูเหยาเอนกายเล็กน้อย เอื้อมมือไปกระซิบกับขันทีคนสนิท เสียงแผ่ว

“ไปแจ้งต่อฝ่าบาท…ว่าข้าใคร่ขอจัดการแสดงถวาย เพื่อเป็นเกียรติแก่คณะทูตด้วยเช่นกัน”

ไม่นานนัก ขันทีหลวงก็ก้าวออกมากลางท้องพระโรง เสียงประกาศกังวานของเขากระทบเพดานสูง

“พระชายาเอกซูเหยาแห่งองค์ชายหลงเหวินหยาง ขอถวายการแสดง หมู่หงส์ร่อนสู่เมฆา แด่ฝ่าบาทและคณะทูตแห่งต้าเหยียน”

เสียงฮือฮาเบา ๆ ดังระลอกไปทั่ว ขุนนางหลายคนเหลือบตามอง ไป๋ลี่เยว่ปรายตาเพียงเล็กน้อย ริมฝีปากแตะแย้มราวกับล่วงรู้ทันเล่ห์ลึกที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่หาได้หวั่นไหวไม่ การแสดงที่ซูเหยาเลือกนั้นเป็นระบำหายากและต้องซ้อมหนัก หากนางเตรียมมาเอง คงหมายแย่งความเด่นในงานเย็นนี้

ฮ่องเต้ทรงพยักพระพักตร์เป็นการอนุญาต บรรยากาศในท้องพระโรงจึงเริ่มเปลี่ยนจากความนุ่มนวลความละเมียดละไมของการร่ายรำก่อนหน้า กลายเป็นแรงสะกดที่แปรปรวนราวระลอกคลื่นใต้พายุ

พระชายาเอกซูเหยาลุกขึ้นย่อกายถวายบังคมอย่างอ่อนช้อย “เพื่อเป็นเกียรติแก่แขกบ้านแขกเมือง… หม่อมฉันขอถวายการร่ายรำ เพลง หมู่หงส์ร่อนสู่เมฆา เพคะ”